Ks. Almy 26

„Będziemy chwalić Pana”

Czy kiedykolwiek miałeś przeżycie, o którym bardzo chciałeś komuś opowiedzieć? Co takiego chciałeś, aby ludzie wiedzieli? W podobny sposób Ammon i jego bracia cieszyli się ze swojej 14-letniej misji pośród Lamanitów i chcieli opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Byli świadkami mocy i miłości Boga, kiedy tysiące Lamanitów poznało prawdę. Ta lekcja może pomóc ci poczuć głęboką wdzięczność i miłość do Pana oraz za błogosławieństwa, które On daje ci w życiu.

Przygotowanie, aby być narzędziem dla Ducha Świętego. Kiedy będziesz się starał postępować według przykładu posłuszeństwa Zbawiciela i żył zgodnie z ewangelią całym sercem, Duch będzie z tobą. Nie musisz być w tym doskonały — wystarczy, że będziesz się pilnie starać. Za każdym razem, gdy się potkniesz, zabiegaj o przebaczenie poprzez Zadośćuczynienie Zbawiciela.

Przygotowanie uczniów: Uczniowie mogą przeczytać Ks. Almy 26:11–16 i zastanowić się, co ich zdaniem oznacza sformułowanie „chwalić Pana”.

Przykładowe ćwiczenia

Co cię pasjonuje?

Uczniowie mogą omówić podane poniżej ćwiczenie w parach lub w małych grupach. Ewentualnie możesz poprosić jednego lub dwóch, aby pokrótce opowiedzieli o swojej pasji pozostałym osobom w klasie.

Zastanów się przez kilka chwil nad czymś, co wywołuje w tobie pasję lub entuzjazm — coś, co sprawia, że gdy zaczynasz o tym mówić, trudno ci przestać!

• Dlaczego budzi to w tobie tak silne uczucia?

• Co, twoim zdaniem, poczują inni ludzie, kiedy będziesz o tym mówić? Dlaczego?

Po powrocie synów Mosjasza z 14-letniej misji u Lamanitów Ammon rozmawiał ze swoimi braćmi o ich przeżyciach. Przeczytaj Ks. Almy 26:8, 16 i odszukaj informacje o tym, wobec czego Ammon był entuzjastycznie nastawiony i zapalczywy.

W Ks. Almy 26:16 Ammon, mówiąc o Panu, użył słów chwalić, radować się i wielbić. W tym kontekście słowo chwalić oznacza radowanie się lub oddawanie religijnej czci, szacunku i dziękczynienia (Merriam-Webster.com, „Glory”; zob. także Przewodnik po pismach świętych, hasło „Chwała”, strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Możesz zaznaczyć te słowa w wersecie 16. oraz w innych wersetach, które dzisiaj będziesz studiować.

Możesz poprosić uczniów, aby zapisali definicję słowa chwalić w swoich dziennikach lub w pobliżu Ks. Almy 26:16. W oparciu o ćwiczenie przygotowawcze uczniowie mogą przedstawić dodatkowe definicje lub przemyślenia.

Poświęć kilka chwil na zastanowienie się nad następującymi kwestiami:

• Co sądzisz o swojej relacji z Ojcem Niebieskim? Dlaczego tak uważasz?

• Czy rozmawiasz o Nim z innymi z ekscytacją i radością? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

Podczas dzisiejszego studiowania Ks. Almy 26 zastanów się, w jaki sposób przykład Ammona, który podzielił się swoimi uczuciami względem Boga, może zwiększyć twoją miłość i wdzięczność wobec Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

„Tak wielkie błogosławieństwa”

Zdecyduj, czy dla uczniów najkorzystniejsze będzie przeczytanie podanych bloków pism świętych (oraz pozostałych, w późniejszej części lekcji) całą klasą, w mniejszych grupach czy w parach. Wykorzystaj podane pytania lub inne, które przyjdą ci do głowy, aby pomóc uczniom w zrozumieniu i przeanalizowaniu treści i kontekstu.

Przeczytaj Ks. Almy 26:1–4, 8–16 i odszukaj, w jaki sposób Ammon mówił o Bogu oraz co uczynił dla swoich braci i Lamanitów.

• Co zwróciło twoją uwagę w tym, jak Ammon mówił o Bogu?

• Jakie znalazłeś prawdy, które mogłyby zainspirować kogoś do chwały w Panu?

Możesz poprosić uczniów, aby zapisali na tablicy prawdy, które odkryli. Uczniowie mogą też zapisać je na karteczkach i przeczytać je na głos przed zapisaniem ich na tablicy. Przykładowe prawdy brzmią: Bóg daje wielkie błogosławieństwa (wersety 1–3); Bóg może działać za naszym pośrednictwem, aby wypełniać Swoje wielkie dzieło i błogosławić innych (werset 3.); w sile Pana możemy dokonać wszystkiego (werset 12.); a także Bóg ma moc, miłosierdzie i cierpliwość wobec Swoich dzieci (werset 16.).

Warto, abyś w dalszej kolejności umieścił na widoku poniższe ilustracje, które przypomną uczniom o doświadczeniach Ammona jako misjonarza, które skłoniły go do wychwalania Boga. Możesz poprosić uczniów, aby pokrótce opowiedzieli o niektórych z wydarzeń zapisanych w Ks. Almy 17–21.

Chociaż nasze doświadczenia różnią się od tych Ammona, możemy mieć podobne powody, aby wychwalać Boga.

Aby pomóc uczniom w zastanowieniu się nad powodami wychwalania Boga, możesz pokazać im następujące pytania. Daj uczniom czas na udzielenie odpowiedzi na jedno z tych pytań w dziennikach do studiowania, a następnie poproś, aby ochotnicy podzielili się swoimi odpowiedziami z kolegami i koleżankami w klasie.

• Zastanów się, w jaki sposób byłeś lub mógłbyś być „narzędziem w rękach Boga” (Ks. Almy 26:3), aby błogosławić bliźnich. W jaki sposób doświadczenia te mogą doprowadzić cię do wychwalania Boga?

• Jakie są inne, przykładowe powody, dla których wychwalasz Boga?

• Jaki wpływ na czyjeś życie mogłoby wywrzeć chwalenie tego, co zrobił dla tej osoby Bóg?

„Jakże wielki mamy powód, aby się radować”

Kiedy Ammon wspominał czas spędzony jako misjonarz oraz swoje interakcje z Bogiem, chwalił to, kim jest Bóg i co Bóg umożliwił mu w jego życiu, oraz radował się tym.

Możesz rozdać uczniom kartki, aby wykonali na nich poniższe ćwiczenie związane ze studiowaniem. Dla różnorodności pierwszą część ćwiczenia można wykonać wspólnie jako klasa. Uczniowie mogą przestudiować informacje o różnych grupach i zapisać na tablicy to, co znajdą. Aby pomóc uczniom chwalić Pana, możesz posłużyć się wypunktowanymi pytaniami lub innymi, które przyjdą ci na myśl.

Złóż kartkę na trzy części lub narysuj na stronie w dzienniku do studiowania trzy kolumny. Na górze każdej z kolumn zapisz nazwę jednej z następujących grup ludzi:

• Ammon i jego bracia (Ks. Almy 26:17–22)

• Lamanici (Ks. Almy 26:23–24, 31–34)

• Wszystkie dzieci Boga (Ks. Almy 26:35–37)

Przeczytaj fragmenty pism świętych dla każdej grupy i zapisz w kolumnie, co Bóg dla nich uczynił.

• Co zwróciło twoją uwagę w tym, co Bóg uczynił dla tych grup ludzi? Dlaczego sprawiło to, że ludzie ci Go chwalili?

Daj uczniom wystarczająco dużo czasu, aby ukończyli dalszą, zindywidualizowaną część tego ćwiczenia. Zachęcaj uczniów, aby podczas swojej pracy byli skłonni do przemyśleń i modlili się.

Odwróć złożoną kartkę lub narysuj w dzienniku do studiowania trzy nowe kolumny. Na górze każdej kolumny zapisz jeden z następujących nagłówków:

• W jaki sposób Bóg mnie pobłogosławił

• W jaki sposób Bóg pobłogosławił tych, których kocham

• Co wiem o Bogu i co wobec Niego czuję

Warto modlić się do Ojca Niebieskiego, prosząc Go, aby posłał do twojego umysłu myśli i wspomnienia. Gdy będziesz wspominać to, jak Bóg pobłogosławił ciebie i bliźnich, rozważając twoje uczucia względem Niego, Duch Święty może pomóc ci odczuć miłość, jaką darzy cię Bóg.

Zapisz w każdej z kolumn swoje odpowiedzi i wyjaśnij, dlaczego powodują one, że chwalisz Boga.

Możesz posłużyć się poniższymi pytaniami, aby pomóc uczniom w zrozumieniu prawdy oraz znaczenia uczuć, których doświadczyli. Zachęć chętnych, aby opowiedzieli o tym, co poczuli, gdy zastanawiali się nad tym, dlaczego powinni chwalić Pana.

• W jaki sposób ćwiczenie to pomogło ci odczuć większą radość w Bogu lub zwiększoną miłość i wdzięczność wobec Niego?

• Jak sądzisz, jak zmieniłaby się twoja relacja z Panem, gdybyś częściej spędzał czas na myśleniu o Nim i chwaleniu Go?

Zachęć uczniów, aby zadziałali zgodnie z poniższym zaproszeniem.

Gdy będziesz zastanawiać się nad tym, czego się dzisiaj nauczyłeś i co poczułeś, możesz wyznaczyć sobie cel, żeby poświęcać czas na myślenie o Bogu i chwalenie Go. Możesz również poczuć natchnienie, aby podzielić się swoimi przemyśleniami z kimś innym, tak jak zrobił to Ammon. Poszukaj okazji do podzielenia się swoimi przeżyciami i zastanów się, w jaki sposób mógłbyś pomóc drugiej osobie poczuć to, co czułeś wobec Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Komentarz i tło historyczne

Czego mogę się nauczyć o Bogu, rozmyślając o moich duchowych przeżyciach?

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Pomyślcie o swoim życiu. Przez lata wysłuchałem tysięcy świadectw świętych z całego świata o niezwykle duchowych doświadczeniach potwierdzających ponad wszelką wątpliwość, że Bóg zna i kocha każdego z nas i pragnie się nam objawić. Te doświadczenia mogą nadejść w kluczowych momentach w naszym życiu lub pod postacią czegoś pozornie niezbyt specjalnego, ale zawsze pojawiają się wraz z silnym duchowym potwierdzeniem miłości Boga. (Neil L. Andersen, „Wspomnienia, które kształtują nas duchowo”, Liahona, maj 2020 str. 19)

W jaki sposób mogę codziennie chwalić Boga?

Siostra Joy D. Jones, wówczas Generalna Prezydent Organizacji Podstawowej, przypomniała nam:

Pan powiedział: „Zwracajcie się do mnie w każdej myśli” [Doktryna i Przymierza 6:36]. I każdego tygodnia zawieramy przymierze, że będziemy właśnie to robić: — „zawsze o Nim pamiętać” [Doktryna i Przymierza 20:77, 79]. Czy takie skupienie na Bogu dotyczy wszystkiego, co robimy? Czy wykonywanie nawet prozaicznych czynności może stać się okazją do zademonstrowania Mu naszej miłości i oddania? Wierzę, że może i że tak się stanie.

Możemy sprawić, że każda czynność z naszej listy zadań do wykonania będzie sposobnością, by Go wychwalać. W każdym zadaniu możemy dostrzec przywilej i okazję, by Mu służyć, nawet gdy gonią nas terminy, obowiązki i brudne pieluchy. (Joy D. Jones, „Dla Niego”, Liahona, listopad 2018, str. 51)

Dodatkowe ćwiczenia

Alternatywny sposób rozpoczęcia lekcji

Poproś uczniów, aby pochwalili kogoś, kogo znają. Zachęć ich, aby opowiedzieli, dlaczego ta osoba lub rzecz, której ona dokonała, jest imponująca lub godna pochwały. Następnie zapytaj uczniów, co mogliby powiedzieć, aby chwalić Boga. W jaki sposób mówienie o Nim różni się od mówienia o innej osobie? Dlaczego? Następnie poproś ich o przeczytanie Ks. Almy 26:8, 16 i odszukanie, kogo wychwalał Ammon i dlaczego.

Ks. Almy 26:11–12. „Jego siłą mogę dokonać wszystkiego”

Warto pomóc uczniom w zastanowieniu się nad naukami Ammona zawartymi w podanych wersetach. Aby to zrobić, możesz przedstawić uczniom historię, w której nastolatek otrzymuje od przywódcy Kościelnego lub od Boga, na drodze objawienia, zadanie, które wydaje mu się trudne lub onieśmielające. Uczniowie mogą następnie zastanowić się, w jaki sposób deklaracja Ammona mogłaby pomóc nastolatkowi z tej sytuacji na tę niepewność zareagować.

Ks. Almy 26:22. Obietnica Ammona

Zapisz na tablicy następujące równanie: + = . Poproś uczniów, aby uzupełnili puste miejsca, jak tylko zechcą, aby tylko równanie było prawidłowe. Następnie poproś ich, aby uzupełnili kolejne, bardziej skomplikowane: + + = . Powiedz uczniom, że Ammon złożył w Ks. Almy 26:22 obietnicę, którą również można zapisać w formie równania. Poproś, aby przeczytali ten werset i zapisali równanie, które przekazał Ammon. Przydatna może być wiedza, że „tajemnice Boga to duchowe prawdy poznawane jedynie przez objawienie” (Przewodnik po pismach świętych, hasło „Tajemnice Boga”, strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o tym, jakie błogosławieństwa z obietnicy Ammona chcieliby otrzymać najbardziej i dlaczego akurat te. Następnie omówcie, co oznacza wykonanie każdego z tych kroków, aby otrzymać takie błogosławieństwa.