Հելաման 13, Մաս 2

«Ապաշխարել և փրկվել»

Ի՞նչ եք կարծում, մարդկանց մեծ մասն ապաշխարությունը տեսնում է որպես Աստծո պարգև, թե՞ որպես պատիժ։ Ինչո՞ւ։ Սամուել Լամանացին այնքան շատ էր սիրում նույնիսկ ամբարիշտ նեփիացիներին, որ վտանգում էր իր կյանքը՝ ուսուցանելով նրանց, որ ապաշխարությունը Հիսուս Քրիստոսի պարգևն է, որը տանում է երջանկության և փրկության։ Այս դասի նպատակն է օգնել ձեզ հաղթահարել ցանկացած բան, որը խոչընդոտում է ապաշխարությանը։

Մարգարեների խոսքերի օգնությամբ ընդգծեք վարդապետությունը և սկզբունքները։ Ժամանակակից մարգարեները և առաքյալները ուսուցանում, բացատրում և մեկնաբանում են սուրբ գրություններում ուսուցանվող վարդապետությունն ու սկզբունքները։ Օգտագործելով մարգարեների խոսքերը՝ կարող եք օգնել ուսանողներին ավելի լավ հասկանալ և ապրել Հիսուս Քրիստոսի ավետարանով։

Ուսանողի նախապատրաստում․ ուսանողներին առաջարկեք խորհել, թե հետևյալ բառերից որոնք կօգտագործեին ապաշխարությունը նկարագրելու համար և ինչու․ պատիժ, հույս, օրհնություն, փոփոխություն, առաջընթաց, թշվառություն։

Հնարավոր ուսումնական վարժություններ

Ճիշտ ճանապարհը

Օգտակար կլինի դասը սկսել՝ ուսումնասիրելով այն հնարավոր խոչընդոտները, որոնք ուսանողները գուցե հանդիպեն ապաշխարության ճանապարհին։ Ստորև ներկայացվածը խորհրդանշորեն ցույց է տալիս ապաշխարության կարևորությունը։

Երբ ուսանողները պատկերացնեն հետևյալը, կարող եք ցուցադրել լճի այս նկարը․

Պատկերացրեք, որ մի քանի ընկեր փորձում են բարձրլեռնային մի լիճ գտնել, որի մասին լսել են, բայց երբեք չեն այցելել այդ վայրը։ Ամայի վայրերով ճամփորդելիս նրանք մի մարդու են հանդիպում, որն ասում է, որ երկար տարիներ ապրել է այդ տարածքում։ Նա նախազգուշացնում է, որ նրանց ընտրած ճանապարհը չի տանում դեպի այդ լիճը և տեղ-տեղ վտանգավոր է։ Նա խորհուրդ է տալիս շրջվել ու գնալ մեկ այլ ճանապարհով, որով անվտանգ կհասնեն այնտեղ։

• Ի՞նչ պատճառներով ընկերները միգուցե չլսեն այդ մարդուն։

Պատմության մարդու նման մարգարեները երբեմն կարող են նախազգուշացնել մեզ, թե որ ընտրությունները չեն տանի դեպի երջանկություն, չեն ապահովի առաջընթաց և վերադարձ Երկնային Հոր մոտ։ Նրանք կարող են ապաշխարելու և մեր կյանքը փոխելու կոչ անել մեզ։

Կարող եք գրատախտակին գրել ուսանողների պատասխանները հետևյալ հարցի վերաբերյալ․

• Ի՞նչ պատճառներով մենք կարող ենք չապաշխարել։

Ուսանողներին ժամանակ տվեք կատարելու հետևյալը, որը կօգնի նրանց դասի նյութը կապել իրենց կյանքի հանգամանքների հետ․

Նախորդ դասում Սամուել Լամանացու՝ նեփիացիներին տված ուսմունքների միջոցով իմացաք, որ Տերը ողորմածությամբ զգուշացնում է մարդկանց մեղքի հետևանքների մասին և ներում է նրանց, ովքեր ապաշխարում են։ Սակայն նույնիսկ այս ճշմարտությունը հասկանալու պարագայում մենք ոչ միշտ ենք ապաշխարում։ Այս դասն ուսումնասիրելիս փնտրեք Տիրոջ օգնությունը՝ իմանալու, թե ինչպես հաղթահարել ձեր ապաշխարության ճանապարհին հանդիպող խոչընդոտները։

Մեղքի հետևանքները

Եթե օգտակար լինի, կարող եք հարցնել․ «Նախորդ դասի ընթացքում ի՞նչ սովորեցիք ապաշխարելու անհրաժեշտության մասին»։ Ուշադիր լսեք ուսանողների պատասխանները և օգտագործեք հետևյալ օգտակար նյութը։

Կարդացեք Հելաման 13.21–23 հատվածները և փնտրեք, թե որ մոտեցումների ու արարքների համար էր Սամուելը մարդկանց ասում, որ անհրաժեշտ է ապաշխարել։ Օգտակար կլինի իմանալ, որ անեծքը «դատաստաններ է բերում, որոնց հետևանքները որևէ երևույթի, մարդու կամ մարդկանց վրա առաջին հերթին ոչ արդարակյաց լինելու պատճառով են» (Սուրբ գրքերի ուղեցույց, «Անեծք, անեծքներ», scriptures.ChurchofJesusChrist.org)։

Ուսանողներին առաջարկեք կիսվել իրենց գտածով:

• Հարստություններից բացի՝ ի՞նչ այլ բաներով կարող ենք գայթակղվել ու «դնել [մեր] սրտերը դրանց վրա», և դրանք «միշտ հիշել» ավելի, քան Տիրոջը։

Կարող եք հարցնել՝ արդյոք ուսանողները մտաբերեցին լրացուցիչ այլ պատճառներ, թե ինչու մարդիկ կարող են ուշադրություն չդարձնել այդ նախազգուշացումներին և չապաշխարել։

24–30 հատվածներում Սամուելը նույնպես նախազգուշացնում էր մարդկանց մարգարեներին մերժելու մասին։

Կարդացեք Հելաման 13.31–38 հատվածները և ձեր բառերով ավարտեք հետևյալ սկզբունքը․ Եթե մենք պարբերաբար մերժենք մարգարեների ապաշխարելու հրավերները …

Առաջարկեք ուսանողներին ավարտել գրատախտակին գրված սկզբունքը: Նրանք կարող են ավարտել սկզբունքն, օրինակ, այսպես․ մենք կկործանվենք, կզղջանք ու կվշտանանք։ Կարող եք տալ ստորև բերված ստուգիչ հարցերը, որոնք օգնում են ուսանողներին խորացնել իրենց հասկացածը։ Այդ հարցերից մի քանիսը հետևյալն են. Ինչո՞ւ են մեղքերը, որոնց համար մենք չենք ապաշխարում, ի վերջո, զղջման տանում։ Այս սկզբունքը հասկանալն ինչպե՞ս կարող է ազդել ապաշխարելու մեր ցանկության վրա։

Աստծո պարգև

Ինչպես Սամուելն էր վկայում նեփիացիներին, «ոչինչ չի կարող փրկել [մեզ] …, բացի ապաշխարությունից և հավատքից առ Տեր Հիսուս Քրիստոսը» (Հելաման 13.6)։ Մեզ համար կատարած Փրկչի Քավության շնորհիվ «եթե [մենք] կամենանք ապաշխարել ու վերադառնալ դեպի Տերը՝ [մեր] Աստվածը, [Նա] մեկդի կդարձնի [Իր] բարկությունը» (Հելաման 13.11)։

Նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնի հետևյալ խոսքերը կարդալիս փնտրեք նրա ուսուցանած ճշմարտությունները, որոնք կարող են օգնել մեզ հաղթահարել ապաշխարելու խոչընդոտները։

Կարող եք ուսանողներին բաժանել երեք հոգանոց խմբերի և յուրաքանչյուր ուսանողի տրամադրել հետևյալ խոսքերի մեկ օրինակ։ Յուրաքանչյուր ուսանողի առաջարկեք առաջին պարբերությունում ընդգծել մի բան, որը կարող է օգնել հաղթահարել ապաշխարելու ճանապարհին հանդիպող խոչընդոտը և պարբերության կողքին գրել բացատրություն, թե ըստ իրենց, ինչպես կարող է օգնել դա։

Հետո հանձնարարեք նրանց թուղթը փոխանցել մեկ այլ ուսանողի և նույնը կրկնել երկրորդ պարբերության, ապա՝ երրորդ պարբերության համար։

Վերջում ուսանողներին առաջարկեք կարդալ այն ամենն, ինչ ընդգծել և գրել են մյուս ուսանողները։

Շատ մարդիկ ապաշխարությունը դիտարկում են որպես պատիժ, մի բան, որից պետք է խուսափել՝ բացառությամբ առավել լուրջ հանգամանքների: Սակայն պատժի ենթարկվելու այս զգացումն առաջացնում է սատանան: Նա փորձում է խանգարել մեզ ապավինել Հիսուս Քրիստոսին, որը կանգնած է գրկաբաց՝ հուսալով և ցանկանալով բժշկել, ներել, մաքրել, զորացնել, մաքրագործել ու սրբացնել մեզ։ …

Ոչինչ ավելի ազատագրական, ավելի ազնվացնող կամ ավելի կարևոր չէ մեր անհատական առաջընթացի համար, քան կանոնավոր, ամենօրյա կենտրոնացումն ապաշխարության վրա: Ապաշխարությունը մեկ իրադարձություն չէ, այն գործընթաց է։ Այն երջանկության և խաղաղ մտքի բանալին է։ Զուգորդվելով հավատքի հետ՝ ապաշխարությունը հնարավորություն է տալիս օգտվել Հիսուս Քրիստոսի Քավության զորությունից: …

Երբ ընտրում ենք ապաշխարությունը, մենք ընտրում ենք փոխվելը։ Մենք թույլ ենք տալիս Փրկչին՝ վերափոխելու և դարձնելու մեզ այն անձնավորությունը, որը մեր ներուժի լավագույն իրագործումն է: Մենք որոշում ենք հոգևորապես աճել և ստանալ ուրախություն՝ փրկագնման ուրախությունը Նրանում։ Երբ ընտրում ենք ապաշխարել, մենք որոշում ենք նմանվել Հիսուս Քրիստոսին։ (Ռասսել Մ․ Նելսոն, «Մենք կարող ենք ավելի լավ գործել և ավելի լավը լինել», Լիահոնա, մայիս 2019 թ․, 67)

Ուսանողներին առաջարկեք կիսվել, թե ինչ սովորեցին իրենց կամ ուրիշների ուսումնասիրությունից։ Եթե օգտակար լինի, կարող եք տալ հետևյալ հարցերից մի քանիսը։

• Նախագահ Նելսոնի խոսքերն ինչպե՞ս կարող են օգնել հաղթահարել ապաշխարության ճանապարհին հանդիպող խոչընդոտները։

• Նախագահ Նելսոնի նշած ո՞ր արդյունքները կցանկանայիք ամենաշատը ստանալ ապաշխարությունից։ Ինչո՞ւ։

• Ի՞նչ է ուսուցանել նախագահ Նելսոնը Փրկչի մասին, որը կարող է օգնել երկմտող մարդուն ապաշխարել։

Ապաշխարություն

Կարող են ապաշխարության այլ խոչընդոտներ լինել, որոնց նախագահ Նելսոնը չի անդրադարձել, կամ մեզ գուցե լրացուցիչ օգնություն կամ պատասխաններ անհրաժեշտ լինեն։ Մի քանի րոպե ուսումնասիրեք ապաշխարության պարգևը՝ փնտրելով այն հարցերի պատասխանները, որոնք գուցե ունեք կամ ճշմարտություններ, որոնք կարող են օգնել ձեզ հաղթահարել ապաշխարության ճանապարհին ձեզ հանդիպող խոչընդոտները։ Հետևյալ աղբյուրները կարող են օգնել․ «Ապաշխարել, Ապաշխարություն» Սուրբ գրքերի ուղեցույցում, «Ապաշխարություն» Աստվածաշնչի բառարանում և «Հիսուս Քրիստոսը կօգնի Ձեզ» հոդվածը Երիտասարդներին զորացնելու համար․ Ընտրություն կատարելու ուղեցույց գրքույկում (2022)։

• Ի՞նչ սովորեցիք, որն օգտակար էր ձեզ համար։

• Փրկիչն ինչպե՞ս կարող է օգնել մեզ ապաշխարության ողջ ընթացքում։

Առաջարկեք ուսանողներին կիսվել իրենց սովորածով: Եթե ուսանողներն ավելի շատ հարցեր ունենան, դասարանին առաջարկեք փորձել օգնել նրանց գտնել այդ հարցերի պատասխանները սուրբ գրությունների և իրենց ուսումնասիրած ուսմունքների օգնությամբ կամ կիսվելով համապատասխան փորձառություններով։ Կիսվեք նաև ձեր գաղափարներով։

Կարդացեք նախագահ Նելսոնի հետևյալ հրավերը․

Աղոթքով ձգտեք հասկանալ, թե ինչն է կանգնած ձեր ապաշխարության ճանապարհին։ Բացահայտեք, թե ինչն է հետ պահում ձեզ ապաշխարելուց։ Իսկ հետո՝ փոխվեք։ Ապաշխարեք։ Մենք բոլորս կարող ենք ավելի լավ գործել և ավելի լավը լինել, քան երբևէ: (Ռասսել Մ․ Նելսոն, «Մենք կարող ենք ավելի լավ գործել և ավելի լավը լինել», Լիահոնա, մայիս 2019 թ․, 68)

Որոշ ժամանակ խորհեք, աղոթեք և գրեք, թե ըստ ձեզ, Երկնային Հայրն ինչ կցանականար, որ անեիք ապաշխարելու համար։

Վկայեք, թե ինչ օրհնություններ է առաջարկում Փրկիչը նրանց, ովքեր ընդունում են ապաշխարելու Նրա հրավերը։

Բացատրական և պատմական տեղեկություններ

Իսկ եթե ես զգում եմ, որ վերադառնալու համար չափազանց հեռո՞ւ եմ գնացել սխալ ճանապարհով։

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից երեց Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդն ուսուցանել է.

Այգու մշակները

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից երեց Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆն ասել է․

Սատանան ցանկանում է, որ մտածենք, որ երբ մենք մեղք ենք գործում, անցնում ենք այն «կետը, որից հետադարձ ճանապարհ չկա», այսինքն՝ չափազանց ուշ է մեր ուղղությունը փոխելու համար։ …

Քրիստոսը եկավ մեզ փրկելու: Եթե մենք սխալ ուղի ենք բռնել, Հիսուս Քրիստոսի Քավությունը կարող է մեզ վստահություն տալ, որ մեղքն անդառնալի կետ չէ։ Ապահով վերադարձը հնարավոր է, եթե մենք հետևենք մեր փրկության համար տրված Աստծո ծրագրին: (Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Ապահով վերադարձի կետ», Լիահոնա, մայիս 2007 թ., 99)

Մարգարեներն ինչո՞ւ են այդքան համարձակորեն մարդկանց հրավիրում ապաշխարելու։

Տասներկու Առաքյալների Քվորումի նախագահ Բոյդ Ք. Փաքերը (1924–2015) բացատրել է.

Ye Are the Temple of God

Լինում են ժամանակներ, երբ ծնողները և մենք՝ Եկեղեցու ղեկավարներս, պետք է խիստ, բայց արդարացի լինենք այն դեպքերի համար, երբ չուսուցանելը, չնախազգուշացնելը և կարգապահություն չհաստատելը կործանում է։

Կանոնները մենք չենք սահմանել․ դրանք տրվել են որպես պատվիրաններ։ Եթե դուք չեք հնազանդվում բարոյական օրենքներին, մենք չենք պատճառը, ոչ էլ կարող ենք կանխել հետևանքները (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 101.78)։ Անկախ քննադատությունից կամ ընդդիմությունից՝ մենք պետք է ուսուցանենք և նախազգուշացնենք: (Բոյդ Ք. Փաքեր, «Դուք Աստծո տաճարն եք», Ensign, նոյեմբեր 2000 թ․, 74)

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից երեց Դ. Թոդ Քրիստոֆերսոնն ուսուցանել է.

Ապաշխարության աստվածային պարգևը

Կարո՞ղ եմ ուղղակի սպասել ու ավելի ուշ ապաշխարել։

Առաջին Նախագահությունից նախագահ Հենրի Բ. Այրինգն ուսուցանել է.

Դա բոլորովին խոհեմ մոտեցում չէ։ Թույլ տվեք ասել՝ ինչու: Նախ՝ մարդիկ, որոնք հետաձգում են ապաշխարությունը, կարող են ժամանակ չունենալ։ Եվ երկրորդ՝ նրանք ավելի մեծ մեղքի պատճառով ավելի մեծ թշվառության մեջ կհայտնվեն, այլ ոչ թե կգտնեն այն երջանկությունը, որի հույսն ունեն, բայց չեն կարողանում գտնել։ (Ավելի մոտենալ Աստծուն․ Քննարկումներ [1997], 65)

Կարդացեք Ալմա 34.32–34 հատվածները և խորհեք դրանց շուրջ։

Օժանդակ ուսումնական վարժություններ

Ամբարշտությունը երջանկության չի տանում

Գրատախտակին նկարեք մի քանի ճանապարհ, որոնք տարբեր ուղղություններով են տանում։ Ճանապարհներից մեկի վերջում գրեք հավերժական երջանկություն, իսկ մյուս ճանապարհներից յուրաքանչյուրի վերջում՝ զղջում և վիշտ։

Գրատախտակին պատկերված ճանապարհների մասին մտածելու ընթացքում ուսանողներին առաջարկեք կարդալ Հելաման 13.32–39 հատվածները։ Տեղեկացրեք նրանց, որ այդ հատվածները Սամուելի մարգարեությունն են այն մասին, թե ինչ էին մի օր զգալու նեփիացիները, եթե շարունակեին իրենց ամբարիշտ ճանապարհով գնալ։ Օգնեք ուսանողներին որևէ ճշմարտություն բացահայտել հատված 38-ից, օրինակ՝ անօրինությանը հետևելով՝ մենք չենք կարող ձեռք բերել երջանկություն։ Ուսանողները կարող են հատված 38-ը կապել Ալմա 41.10 հատվածի հետ՝ խաչաձև հղում կատարելով։

Ուսանողներին առաջարկեք կիսվել, թե մեր օրերում մարդիկ ինչպես են անօրինությանը հետևելով երջանկություն փնտրում և անհաջողություն ունենում։ Ուսանողների մեկնաբանությունների օգնությամբ անվանումներ տվեք գրատախտակի տարբեր ճանապարհներին, որոնք տանում են զղջման և վշտի։ Հետո ուսանողներին առաջարկեք կարդալ Առակաց 16.20 և Մոսիա 2.41 հատվածները և փնտրել, թե ինչն է երջանկության տանում։ Ըստ նրանց գտածի՝ գրատախտակի ճանապարհն անվանեք հավերժական երջանկություն։ Հետո ուսանողները կարող են կիսվել, թե ինչ եղանակներով են վստահել Տիրոջը կամ պահել Նրա պատվիրանները, և այդ ընտրություններն ինչպես են նրանց կյանքում երջանկություն բերել։