Shpesh Dal Un’ Shëtitje

Plot mendim

1. Shpesh dal un’ shëtitje n’livadhet me lule
Dhe krahët plot i mbush me lule ngjyr’ blu.
Në gjith’ livadhin përher’ un’ i mbledh gonxhet;
E dashur nën’, lulet më kujtojn’ për ty.

2. O nënë, dashurin’ ta jap me çdo lule,
Që të t’jap’ aromë gjat’ gjith’ jetës ty;
Po të dua lulet, shëtitjen, livadhet,
Mësoj si t’i dua, o nënë, nga ty.