« ថ្ងៃទី ២៦ ខែ កុម្ភៈ ។ តើការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យសុចរិតដោយរបៀបណា ? ម៉ាថាយ ៦–៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ២៦ ខែ កុម្ភៈ ។ តើការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យសុចរិតដោយរបៀបណា ? » ចូរមកតាមខ្ញុំ — សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣

រូបភាព

ព្រះយេស៊ូវ និងស្ត្រីដែលប្រព្រឹត្តសហាយស្មន់

ថ្ងៃទី ២៦ ខែ កុម្ភៈ

តើការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យសុចរិតដោយរបៀបណា ?

ម៉ាថាយ ៦–៧

រូបភាព

រូបតំណាងប្រឹក្សាជាមួយគ្នា

ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា

ដឹកនាំដោយសមាជិកថ្នាក់ម្នាក់ ឬគណៈប្រធានកូរ៉ុម មានរយៈពេលប្រហែល ១០–២០ នាទី

នៅដើមការប្រជុំ សូមសូត្ររួមគ្នានូវ បាវចនាយុវនារី ឬ បាវចនាកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ បន្ទាប់មកសូមដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ដោយប្រើសំណួរមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោម ឬសំណួររបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ១០.២, ១១.២ ) ។ ដាក់ផែនការដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលបងប្អូនពិភាក្សា ។

ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ តើប្រធានបទអ្វីដែលគណៈប៊ីស្សពបានពិភាក្សានៅក្នុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាយុវវ័យវួដ ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះក្នុងនាមជាថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមដោយផ្អែកលើការពិភាក្សាទាំងនោះ ?
ការមើលថែដល់អ្នកខ្វះខាត ។ តើយើងអាចជួយដល់មនុស្សតាមរបៀបដូចជាព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលយើងមើលឃើញតម្រូវការមួយ ហើយមិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីយ៉ាងដូចម្តេច ?
ការអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ។ តើយើងបានរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលនាំមកឲ្យយើងនូវអំណរ ? តើយើងអាចចែកចាយអំណរនោះជាមួយនឹងមនុស្សដទៃបានដោយរបៀបណា ?
ការបង្រួបបង្រួមក្រុមគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តើយើងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកឈ្មោះនៃបុព្វការីជនរបស់យើងដែលត្រូវការពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយអ្នកដទៃស្វែងរកឈ្មោះនៃបុព្វការីជនរបស់ពួកគេ ?

នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ សូមធ្វើកិច្ចការដូចខាងក្រោម តាមការគួរ ៖

ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀន ។
រំឭកសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអំពីផែនការ និងការអញ្ជើញទាំងឡាយដែលបានដាក់អំឡុងការប្រជុំ ។

រូបភាព

រូបតំណាងបង្រៀនគោលលទ្ធិ

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ដឹកនាំដោយអ្នកដឹកនាំជាមជ្ឈិមវ័យ ឬយុវវ័យម្នាក់ រយៈពេលប្រហែល ២៥–៣៥ នាទី

រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ

យើងម្នាក់ៗមាននូវទំនោរមួយ—ដែលជាលទ្ធផលនៃការធ្លាក់ខាងសាច់ឈាមរបស់យើង—គឺការវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ ពេលខ្លះដោយមិនត្រឹមត្រូវ ឬចាត់ថាខ្លួនឯងសុចរិត ។ ប៉ុន្តែព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀនថា « ចូរកុំថ្កោលទោសដោយមិនសុចរិតឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាត្រូវគេថ្កោលទោសវិញ ប៉ុន្តែចូរថ្កោលទោសដោយការថ្កោលទោសដ៏សុចរិតចុះ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ៧:១ [ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៧:១ ] ) ។ សូមពិចារណាពីរបៀបធ្វើតាមដំបូន្មាននេះអាចផ្តល់ពរជ័យដល់បងប្អូន និងអស់អ្នកដែលបងប្អូនបង្រៀន ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញជាគំរូនូវអ្វីដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា « ថ្កោលទោសដ៏សុចរិត » ។ ឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលទ្រង់បានប្រព្រឹត្តចំពោះស្រ្តីដែលបានប្រព្រឹត្តសហាយស្មន់នេះ ។ ទ្រង់មិនបានថ្កោលទោសនាងឡើយ ប៉ុន្តែទ្រង់ក៏មិនបានលើកលែងទោសចំពោះអំពើបាបរបស់នាងដែរ ។ ទ្រង់បានអញ្ជើញនាងឲ្យ « ទៅចុះ តែកុំធ្វើបាបទៀតឡើយ » ( យ៉ូហាន ៨:១១ ) ។ តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីការថ្កោលទោសដ៏សុចរិតពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

ពេលបងប្អូនសញ្ជឹងគិតពី របៀបដែលបងប្អូននឹងជួយយុវវ័យឲ្យយល់ពីការថ្កោលទោសដ៏សុចរិត នោះបងប្អូនអាចសិក្សា ម៉ាថាយ ៧:១–២ និងសារលិខិតរបស់អែលឌើរ លីន ជី រ៉ូប៊ីន « The Righteous Judge » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៩៦–៩៨ ) ។

រៀនជាមួយគ្នា

បងប្អូនអាចចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាអំពីការថ្កោលទោសដ៏សុចរិតដោយការសួរសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យគិតអំពីគ្រាដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា អ្នកដទៃថ្កោលទោសពួកគេខុស ។ តើពួកគេមានអារម្មណ៍បែបណា ? តើយើងរៀនអ្វីខ្លះអំពីការថ្កោសទោសមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៧:១–៥ ? តើឃ្លា « ថ្កោសទោសដ៏សុចរិត » អាចមានន័យយ៉ាងណា ? អ្នកអាចពិភាក្សាខគម្ពីរទាំងនេះដោយការអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យនិយាយខគម្ពីរនីមួយៗឡើងវិញតាមពាក្យរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ សកម្មភាពខាងក្រោមនេះក៏អាចជួយអស់អ្នកដែលបងប្អូនបង្រៀនឲ្យថ្កោលទោសដ៏សុចរិតដែរ ។

ការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦–៧ អាចជួយយើង « ថ្កោលទោសដោយការថ្កោលទោសដ៏សុចរិត » ។ ដើម្បីជួយសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមរកឃើញការបង្រៀនទាំងនេះ នោះបងប្អូនអាចផ្តល់ឲ្យពួកគេម្នាក់ៗនូវវគ្គបទគម្ពីរដូចតទៅនេះដើម្បីពិចារណា ៖ ម៉ាថាយ ៦:១៤–១៥; ៧:៣–៥; ៧:១២; ៧:១៥–២០ ។ តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះផ្តល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីអត្ថន័យនៃការថ្កោសទោសដ៏សុចរិត ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះចេញពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅក្នុង យ៉ូហាន ៨:១–១១ និង ម៉ាថាយ ៩:១០–១៣ ? តើយើងកត់សម្គាល់ភាពខុសគ្នាអ្វីខ្លះរវាងរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះថ្កោលទោសយើង និងរបៀបដែលយើងតែងតែថ្កោលទោសគ្នាទៅវិញទៅមក ?
ពីព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាមានសិទ្ធិជ្រើសរើស នោះយើងត្រូវធ្វើការវិនិច្ឆ័យជានិច្ចអំពីអ្វីដែលយើងនឹងធ្វើ និងមិនធ្វើ ។ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះអង្គសង្រ្គោះ នោះយើងព្យាយាមមិនថ្កោលទោស ឬរិះគន់អ្នកដទៃឡើយ ។ ដើម្បីជួយយុវវ័យយល់ពីភាពខុសគ្នានេះ សូមចែកចាយជាមួយពួកគេនូវសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធានដាល្លិន អេក អូក នៅក្នុង « ធនធានគាំទ្រ » ។ សូមធ្វើការរួមគ្នាជាថ្នាក់ ឬជាកូរ៉ុមដើម្បីគិតពី គំរូនៃស្ថានភាពនៃការថ្កោលទោស—ដូចជា សកម្មភាពមួយ ព្រឹត្តិការណ៍មួយ ឬការសន្ទនាមួយ—ជាជាងការថ្កោលទោសបុគ្គលដែលបានចូលរួមចំណែក ។ ហេតុអ្វីការថ្កោលទោសស្ថានភាពមួយវាល្អជាងការថ្កោលទោសមនុស្សម្នាក់ ? យុវវ័យអាចមានសំណួរផ្សេងទៀតអំពីការថ្កោលទោសដ៏សុចរិត ( សូមមើលឧទាហរណ៍នៅក្នុង « ធនធានគាំទ្រ » ) ។ សូមពិភាក្សាសំណួររបស់ពួកគេរួមជាមួយនឹងការប្រើប្រាស់ព័ត៌មានដែលមាននៅខាងក្រោម « ធនធានគាំទ្រ » ដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ ។ សូមអញ្ជើញយុវវ័យឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេទទួលអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើ ដោយសារតែអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។
នៅក្នុងសារលិខិតសន្និសីទទូទៅរបស់លោក « Developing Good Judgment and Not Judging Others » ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១០៣–១០៥ ) អែលឌើរ ហ្វ្រេហ្គរី អេស៍ ឈ្វីសហ្សើរ បានប្រាប់ពីដំណើររឿងពីរ—ពីម៉ាថាជាមិត្តភក្តិរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងពីបុរសម្នាក់ដែលអែលឌើរ ឈ្វីសហ្សើរ បានជួយ ។ តើដំណើររឿងទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែគិត និងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកអ្នកដទៃ ? តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលអាចជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះគ្រីស្ទ និងថ្កោលទោសដ៏សុចរិតនោះ ? វីដេអូ « Looking through Windows » និង « Judging Others? Stop It! » ( ChurchofJesusChrist.org ) អាចផ្តល់ជាការយល់ដឹងបន្ថែម ។

ពេលយើងរៀនធ្វើដូចព្រះគ្រីស្ទកាន់តែច្រើន នោះយើងអាចថ្កោលទោសបានកាន់តែសុចរិត ។

ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ

សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសញ្ជឹងគិត ហើយកត់ត្រាអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួលនៅថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេបាន ប្រសិនបើពួកគេចង់ចែកចាយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិត អំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ធនធានគាំទ្រ

ឧទាហរណ៍ពីសំណួរអំពីការថ្កោលទោសអ្នកដទៃ ៖ « ខ្ញុំបានទទួលការបង្រៀនឲ្យជ្រើសរើសមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ។ ប៉ុន្តែតើខ្ញុំអាចធ្វើដូច្នោះបានដោយមិនមានការថ្កោលទោសដល់អ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្តេចទៅ ? » « នៅពេលខ្ញុំព្យាយាមរស់នៅតាមដំណឹងល្អ គេចោទប្រកាន់ខ្ញុំថាកំពុងថ្កោលទោស ។ តើខ្ញុំអាចស្មោះត្រង់ចំពោះអ្វី ដែលខ្ញុំជឿ និងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអស់អ្នកដែលបដិសេធយ៉ាងដូចម្តេច ? »
សាំយូអែល ទី១ ១៦:៧; មរ៉ូណៃ ៧:១២–១៩; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តី សញ្ញា ១១:១២
Gospel Topics « Judging Others » នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា « នៅពេលណាដែលអាចធ្វើទៅបាន យើងនឹងចៀសវាងពីការកាត់សេចក្ដីមនុស្ស ហើយគ្រាន់តែកាត់សេចក្ដីស្ថានភាពប៉ុណ្ណោះ ។ នេះជាការចាំបាច់នៅពេលណាដែលយើងព្យាយាមធ្វើតាមបទដ្ឋានខុសពីអ្នកដទៃដែលយើងត្រូវតែទំនាក់ទំនងជាមួយ—នៅផ្ទះ កន្លែងធ្វើការ ឬក្នុងសហគមន៍ ។ យើងអាចកំណត់ និងធ្វើតាមបទដ្ឋានដែលខ្ពស់សម្រាប់ខ្លួនយើង ឬគេហដ្ឋានរបស់យើង ដោយមិនថ្កោលទោសអ្នកដែលធ្វើខុសនោះទេ » ( « ‘Judge Not’ and Judging » Ensign ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ១១ ) ។

ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ

កិច្ចខិតខំរបស់អ្នកគួរតែគាំទ្រដល់កិច្ចខិតខំរបស់ឪពុកម្ដាយ ។ សូមចែកចាយជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់យុវវ័យអំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងបង្រៀន ។ ប្រឹក្សាជាមួយពួកគាត់ដើម្បីរៀនអំពីតម្រូវការរបស់មនុស្សវ័យក្មេងនៅក្នុងថ្នាក់របស់អ្នក និងវិធីដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជួយបំពេញតាមតម្រូវការទាំងនោះ ។