« ថ្ងៃទី ១២ ខែ មីនា ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយខ្ញុំយកឈ្នះលើការភ័យខ្លាចរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ? ម៉ាថាយ ៩–១០; ម៉ាកុស ៥; លូកា ៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« ថ្ងៃទី ១២ ខែ មីនា ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយខ្ញុំយកឈ្នះលើការភ័យខ្លាចរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ? » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣
ថ្ងៃទី ១២ ខែ មីនា
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយខ្ញុំយកឈ្នះលើការភ័យខ្លាចរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា
ដឹកនាំដោយសមាជិកថ្នាក់ម្នាក់ ឬគណៈប្រធានកូរ៉ុម មានរយៈពេលប្រហែល ១០–២០ នាទី
នៅដើមការប្រជុំ សូមសូត្ររួមគ្នានូវ បាវចនាយុវនារី ឬ បាវចនាកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ បន្ទាប់មកសូមដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ដោយប្រើសំណួរមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោម ឬសំណួររបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ១០.២, ១១.២ ) ។ ដាក់ផែនការដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលបងប្អូនពិភាក្សា ។
-
ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ តើយើងបានឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមរបៀបណា ?
-
ការមើលថែដល់អ្នកខ្វះខាត ។ តើយើងអាចគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងរឿងដែលយើងនឹងឆ្លងកាត់យ៉ាងដូចម្តេច ?
-
ការអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ។ តើយើងអាចប្រើបច្ចេកវិទ្យាឲ្យបានល្អប្រសើរដើម្បីជាឧបករណ៍ក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អតាមរបៀបណា ?
-
ការបង្រួបបង្រួមក្រុមគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តើយើងកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសាររបស់យើងឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ?
នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ សូមធ្វើកិច្ចការដូចខាងក្រោម តាមការគួរ ៖
-
ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀន ។
-
រំឭកសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអំពីផែនការ និងការអញ្ជើញទាំងឡាយដែលបានដាក់អំឡុងការប្រជុំ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ដឹកនាំដោយអ្នកដឹកនាំជាមជ្ឈិមវ័យ ឬយុវវ័យម្នាក់ រយៈពេលប្រហែល ២៥–៣៥ នាទី
រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ
ជំពូក ៥ នៅក្នុងគម្ពីរម៉ាកុសកត់ត្រាថាមនុស្សបីនាក់ដែលបានទៅរកព្រះយេស៊ូវដែលគ្រប់គ្នាមានការភ័យខ្លាច ។ បុរសម្នាក់ដែលមាន « អារក្សអសោចចូល » ប្រឈមមុខនឹងជីវិតឯកោ ដោយរស់ « នៅក្នុងផ្នូរនៅលើភ្នំ ទាំងស្រែក ហើយយកថ្មមកអារសាច់ខ្លួន ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ » ( ម៉ាកុស ៥:២, ៥ ) ។ យ៉ៃរ៉ុស ដែលជាមេសាលាប្រជុំ បានភ័យខ្លាចបាត់បង់កូនស្រីរបស់គាត់ដែល « ជិតស្លាប់ » ( ម៉ាកុស ៥:២៣ ) ។ ហើយស្ត្រីម្នាក់ដែល « ឈឺធ្លាក់ឈាមអស់ ១២ ឆ្នាំ មកហើយ » មិនបានជាសះស្បើយនោះ បន្ទាប់ពីចំណាយ « ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មានៗ » លើ « គ្រូពេទ្យជាច្រើន » ហើយនោះ ( ម៉ាកុស ៥:២៥–២៦ ) ។ បុគ្គលម្នាក់ៗដែលបងប្អូនបង្រៀនគឺពិសេស ហើយប្រឈមនឹងការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគាត់ផ្ទាល់ ។ ប៉ុន្តែដូចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចបណ្ដេញអារក្សអសោចចេញបាន ប្រោសមនុស្សស្លាប់ និងព្យាបាលជំងឺដ៏គួរឲ្យខ្លាច នោះទ្រង់អាចជួយយើងបានពេលយើងភ័យខ្លាច ។ ដំបូន្មានរបស់ទ្រង់ទៅកាន់ យ៉ៃរ៉ុស មានឥទ្ធិពលដ៏មហិមានៅក្នុងជីវិតរបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះ ៖ « កុំខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ » ( ម៉ាកុស ៥:៣៦ ) ។
ដើម្បីរៀបចំខ្លួនបង្រៀន សូមពិចារណាសិក្សាសារលិខិតរបស់អែលឌើរ រ៉ូណល អេ រ៉ាសបាន « Be Not Troubled » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ១៨–២១ ) និងសារលិខិតរបស់ស៊ីស្ទើរលីហ្សា អិល ហាកណេស « Peace, Be Still » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៨០–៨២ ) ។
រៀនជាមួយគ្នា
បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសង្ខេបដំណើររឿងនេះនៅក្នុង ម៉ាកុស ៥ ពីព្រះយេស៊ូវអញ្ជើញ យ៉ៃរ៉ុសឲ្យ « កុំខ្លាច » ( សូមមើល ខទី ២២–២៤, ៣៥–៤៣ ) ឬបងប្អូនអាចមើលដំណើររឿងនេះជាក្រុម ។ បងប្អូនអាចធ្វើដូចគ្នាជាមួយដំណើររឿងផ្សេងទៀតនៅក្នុងជំពូកនេះ—បុរសដែលអារក្សអសោចចូល និងស្ត្រីដែលឈឺធ្លាក់ឈាម ។ តើស្ថានភាពដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចទាំងនេះស្រដៀងនឹងស្ថានភាពដែលយើងអាចប្រឈមមុខក្នុងជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីដំណើររឿងទាំងនេះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងរបៀបស្វែងរកជំនួយរបស់ទ្រង់ ? សកម្មភាពខាងក្រោមនេះអាចជួយយុវវ័យបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរៀនធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ទ្រង់ ៖ « កុំខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ » ( ម៉ាកុស ៥:៣៦ ) ។
-
ការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់កុំឲ្យខ្លាចនេះដែលបាននិយាយម្តងហើយម្តងទៀតនៅពាសពេញបទគម្ពីរ នឹងផ្តល់ពរដល់យុវវ័យ នៅពេលពួកគេភ័យខ្លាច ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យអានបទគម្ពីរនៅក្នុង « ធនធានគាំទ្រ » ហើយសូមធ្វើប័ណ្ណប្រកាសដែលពួកគេអាចដាក់តាំងនៅឯផ្ទះ—ឬធ្វើប័ណ្ណប្រកាសជាឌីជីថលដែលពួកគេអាចចែកចាយនៅលើអនឡាញ—ផ្អែកលើបទគម្ពីរដែលពួកគេអាន ។ នៅពេលពួកគេចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានបង្កើតជាមួយគ្នា សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនផងដែរ ដែលអាចជួយពួកគេនៅពេលពួកគេភ័យខ្លាច ។ តើព្រះអង្គសង្រ្គោះបានជួយយើងនៅពេលណាអំឡុងពេលដែលភ័យខ្លាច ?
-
សូមពិចារណាបង្ហាញរូបភាពរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះធ្វើឲ្យខ្យល់ព្យុះស្ងប់ ដូចជារូបភាពដែលជាឌីជីថលក្នុងសារលិខិតរបស់ស៊ីស្ទើរ លីហ្សា អិល ហាកណេស « ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ » ( សូមមើលផងដែរ សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៩ ] ល.រ. ៤០ ) ។ បន្ទាប់មក បងប្អូន ឬនរណាម្នាក់ដែលបងប្អូនចាត់អាចចែកចាយដំណើររឿងដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះធ្វើឲ្យខ្យល់ព្យុះស្ងប់ចេញពី ម៉ាកុស ៤:៣៥–៤១ ឬចេញពីសារលិខិតរបស់ស៊ីស្ទើរ ហាកណេស ។ តើពេលខ្លះយើងដូចជាពួកអ្នកនៅលើទូកទាំងនោះដោយរបៀបណា ? តើយើងរៀនអ្វីខ្លះចេញពីដំណើររឿងអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះអាចជួយយើងនៅពេលយើងភ័យខ្លាច ? សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលសារលិខិតរបស់ស៊ីស្ទើរ ហាកណេស ដោយរកមើលឃ្លា ឬប្រយោគដែលជួយពួកគេមានសេចក្តីជំនឿកាន់តែរឹងមាំលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពួកគេអាចសរសេរអ្វីៗទាំងនេះនៅលើក្តារខៀន ។ តើសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះអង្គសង្រ្គោះជួយយើង នៅពេលដែលវាមិនមែនជាព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ដើម្បីធ្វើឲ្យព្យុះស្ងប់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដូចម្តេច ?
-
ទំនុកតម្កើងជាច្រើនសរសើរព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះការលួងលោម និងការពង្រឹងរបស់ទ្រង់ក្នុងគ្រាដែលជួបការលំបាក និងភាពមិនប្រាកដប្រជា ដូចជាបទ « ខ្ញុំត្រូវការទ្រង់ជានិច្ច » ឬ « សូមគង់នឹងខ្ញុំ ! » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៤៧, ៩៨ ) ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចច្រៀងឬ អានបទចម្រៀងទាំងនោះជាមួយគ្នាពីរបីបទ ដោយរកមើលពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះអាចជួយយើង ។
-
ការភ័យខ្លាច និងការថប់បារម្ភគឺជារឿងធម្មតា នៅពេលដែលយើងដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមក្នុងជីវិត ។ សម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន អារម្មណ៍ទាំងនេះអាចត្រូវបានលាក់បាំង ។ សមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមរបស់អ្នកអាចទទួលបានប្រយោជន៍មកពីការពិភាក្សាមួយអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះជួយអស់អ្នកដែលស្មុគស្មាញជាមួយនឹងកម្រិតនៃការថប់បារម្ភខុសៗគ្នា ។ សមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអាចមើលជាមួយគ្នានូវសារលិខិតរបស់អែលឌើរ រ៉ូណល អេ រ៉ាសបាន « ចូរកុំឲ្យមានចិត្តថប់បារម្ភឡើយ » ឬអែលឌើរ អ៊ីរីច ដបុលយូ. កូពីសឆ្កេ « Addressing Mental Health » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៣៦–៣៨ ) ដោយរកមើលសេចក្តីពិតដែលមានអត្ថន័យចំពោះពួកគេ ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមលើកទឹកចិត្តយុវវ័យឲ្យពិភាក្សាជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយ ឬថ្នាក់ដឹកនាំដែលទុកចិត្តបាន ឬចូលទៅកាន់គេហទំព័រ mentalhealth.ChurchofJesusChrist.org ប្រសិនបើពួកគេត្រូវការជំនួយ ។
ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ
សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសញ្ជឹងគិត ហើយកត់ត្រាអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួលនៅថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេបាន ប្រសិនបើពួកគេចង់ចែកចាយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិត អំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។