ชาวสะมาเรียใจดี โดย แอนนี เฮนรี เนเดอร์

ชาวสะมาเรียใจดี โดย แอนนี เฮนรี เนเดอร์

23 เมษายน

ฉันจะแสดงความรักต่อคนรอบข้างมากขึ้นได้อย่างไร?

มัทธิว 18; ลูกา 10

ไอคอนหารือกัน

หารือกัน

นำโดยสมาชิกคนหนึ่งในฝ่ายประธานโควรัมหรือฝ่ายประธานชั้นเรียน ประมาณ 10–20 นาที

เมื่อเริ่มการประชุมให้ท่อง สาระสำคัญเยาวชนหญิง หรือ สาระสำคัญโควรัมฐานะปุโรหิตแห่งอาโรน พร้อมกัน จากนั้นนำการสนทนาเกี่ยวกับงานแห่งความรอดและความสูงส่งโดยใช้คำถามด้านล่างหนึ่งข้อหรือมากกว่านั้นหรือคำถามของท่านเอง (ดู คู่มือทั่วไป, 10.2, 11.2) วางแผนวิธีปฏิบัติตามที่ท่านสนทนา

• ดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณ เมื่อเร็วๆ นี้มีประสบการณ์อะไรนำเราให้เข้าใกล้พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์มากขึ้นบ้าง?

• ดูแลคนขัดสน มีใครเพิ่งย้ายเข้ามาในวอร์ดของเราหรือเพิ่งเข้าร่วมศาสนจักรหรือไม่? เราจะช่วยให้พวกเขารู้สึกถึงการต้อนรับได้อย่างไร?

• เชื้อเชิญให้ทุกคนรับพระกิตติคุณ กิจกรรมใดจะจัดเร็วๆ นี้ที่เราสามารถชวนเพื่อนๆ มาร่วมได้?

• ทำให้ครอบครัวเป็นหนึ่งเดียวกันชั่วนิรันดร์ เราจะพยายามทำอะไรได้บ้างเพื่อบันทึกประวัติส่วนตัวของเรา?

ตอนจบบทเรียนให้ทำดังต่อไปนี้เมื่อเห็นเหมาะสม:

• เป็นพยานถึงหลักธรรมที่สอน

• เตือนความจำสมาชิกโควรัมหรือสมาชิกชั้นเรียนเกี่ยวกับแผนและคำเชื้อเชิญที่ทำไว้ระหว่างการประชุม

ไอคอนสอนหลักคำสอน

สอนหลักคำสอน

นำโดยผู้นำที่เป็นผู้ใหญ่หรือเยาวชน ประมาณ 25–35 นาที

เตรียมตัวท่านทางวิญญาณ

หลังจากพระเยซูทรงสอน “ผู้เชี่ยวชาญบัญญัติคนหนึ่ง” เรื่องความสำคัญของพระบัญญัติข้อสำคัญสองข้อ—รักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้าน— เขาทูลถามว่า “ใครเป็นเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า?” (ดู ลูกา 10:25–29; มัทธิว 22:35–40) พระผู้ช่วยให้รอดตรัสตอบโดยแบ่งปันอุปมาเกี่ยวกับชาวสะมาเรียคนหนึ่งผู้เสี่ยงชีวิตดูแลชายชาวยิวที่บาดเจ็บ พาเขาไปให้คนดูแลที่โรงแรม และจ่ายค่าพักฟื้นให้ ชาวสะมาเรียไม่ได้สนใจความแตกต่างระหว่างตัวเขาเองกับชายที่คนของเขาถือว่าเป็นศัตรูกัน หรือตัดสินชายนั้นหรือหาเหตุผลที่จะไม่ช่วยเหลือ เขารับใช้ชายที่ยากลำบาก ทั้งที่ตนไม่สะดวกและต้องเสียสละ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นการแสดงความรักต่อมนุษย์และต่อพระผู้เป็นเจ้า ขณะไตร่ตรองคำสอนของพระผู้ช่วยให้รอดใน ลูกา 10:25–37 ให้คิดดูว่าจริงๆ แล้ว “รักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” (ข้อ 27) หมายความว่าอย่างไร

ท่านจะช่วยคนที่ท่านสอนอย่างไรให้เข้าใจว่าเมื่อพวกเขารับใช้คนรอบข้าง พวกเขากำลังแสดงความรักต่อพระผู้เป็นเจ้า? อะไรน่าจะดลใจพวกเขาให้รักและรับใช้ผู้อื่น? ขณะเตรียมท่านอาจจะทบทวนข่าวสารของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันเรื่อง “พระบัญญัติข้อสำคัญข้อสอง” (เลียโฮนา, พ.ย. 2019, 96–100)

เรียนรู้ด้วยกัน

เพื่อเริ่มสนทนาเรื่องการแสดงความรักมากขึ้นต่อคนรอบข้าง ท่านอาจจะขอให้สมาชิกชั้นเรียนหรือสมาชิกโควรัมแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับการรักผู้อื่นจากอุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดีใน ลูกา 10:25–37 เราเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพระบัญญัติข้อสำคัญข้อแรกกับข้อสองจาก ลูกา 10:27 และคำกล่าวของประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ใน “แหล่งข้อมูลสนับสนุน”? แนวคิดต่อไปนี้สามารถช่วยท่านดำเนินการสนทนาต่อไปเกี่ยวกับการแสดงความรักมากขึ้นต่อคนรอบข้าง

• พระเยซูคริสต์ทรงเป็นแบบอย่างที่ดีเยี่ยมของเราในการแสดงความรักต่อพระผู้เป็นเจ้าโดยรับใช้ผู้อื่น สมาชิกชั้นเรียนหรือสมาชิกโควรัมจะได้รับแรงบันดาลใจจากการศึกษาแบบอย่างของพระองค์ เชิญแต่ละคนใคร่ครวญพระชนม์ชีพมรรตัยของพระเยซูคริสต์และเลือกประสบการณ์หนึ่งจากพระชนม์ชีพของพระองค์ที่แสดงให้เห็นความรักอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ต่อผู้อื่น ขอให้แต่ละคนแบ่งปันประสบการณ์ที่พวกเขาเลือก ตามด้วยเหตุผลว่าทำไมประสบการณ์นั้นจึงมีความหมายต่อพวกเขา เชื้อเชิญให้คนที่ท่านสอนคิดหนึ่งวิธีที่พวกเขาอยากทำตามแบบอย่างความรักของพระผู้ช่วยให้รอด พวกเขาอาจจะแบ่งปันความคิดของตนเกี่ยวกับคนรู้จักที่ทำตามแบบอย่างนี้ด้วย

• แบ่งปันคำกล่าวของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันที่พบใน “แหล่งข้อมูลสนับสนุน” และสนทนากับสมาชิกชั้นเรียนหรือสมาชิกโควรัม ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้พวกเขาทบทวนข่าวสารการประชุมใหญ่สามัญที่อ้างในโครงร่างนี้หนึ่งเรื่องหรือมากกว่านั้น โดยมองหาคำสอนที่สามารถนำทางเราขณะพยายามรักผู้อื่น พวกเขาอาจจะมุ่งเน้น: ตัวอย่างวิธีที่เราสามารถรับใช้จาก “พระบัญญัติข้อสำคัญข้อสอง” โดยประธานเนลสัน; หัวข้อ I, II, และ VI ในข่าวสารของประธานโอ๊คส์เรื่อง “รักผู้อื่นและอยู่ร่วมกับผู้ที่แตกต่าง”; และเรื่องกระต่ายกับคำแนะนำถึงเยาวชนจาก “ใจผูกพันกัน” โดยเอ็ลเดอร์แกรีย์ อี. สตีเวนสัน ท่านอาจจะอ่าน โมไซยาห์ 2:17 และ โมโรไน 7:45–48 ด้วยกันด้วย อาจเป็นประโยชน์ถ้าเขียนคำสอนที่เยาวชนสนทนาไว้บนกระดาน จากนั้นให้ชั้นเรียนหรือโควรัมหารือกันเกี่ยวกับวิธีจำเพาะที่พวกเขาจะประยุกต์ใช้คำสอนเหล่านี้ได้ดีขึ้นในความสัมพันธ์ของพวกเขากับสมาชิกครอบครัว เพื่อนๆ และภายในชุมชน ถึงแม้คนเหล่านั้นอาจจะดูไม่น่ารักก็ตาม

• ความพยายามของสมาชิกชั้นเรียนหรือสมาชิกโควรัมในงานแห่งความรอดและความสูงส่งจะมีความหมายและเปี่ยมปีติมากขึ้นเมื่อมีความรักเป็นแรงบันดาลใจ เพื่อช่วยให้พวกเขาเห็นว่างานแห่งความรอดและความสูงส่งแต่ละด้าน (ดู คู่มือทั่วไป, 1.2) มีความรักเป็นแรงจูงใจ ให้เขียนสี่ด้านบนกระดาน จากนั้นให้เยาวชนสนทนาว่าการมีใจเต็มเปี่ยมด้วยความรักต่อผู้อื่นสามารถเปลี่ยนแปลงวิธีที่พวกเขามีส่วนร่วมในด้านต่างๆ อย่างไร พวกเขาอาจมีประสบการณ์จากชีวิตตนเองหรือชีวิตผู้อื่นที่แบ่งปันได้

เยาวชนชายหญิงกำลังแต่งหน้าเค้ก

ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันสอนว่า “เมื่อเรารัก พระผู้เป็นเจ้า สุดใจของเรา พระองค์จะทรงหันใจเราไปหาความผาสุกของ ผู้อื่น”

กระทำด้วยศรัทธา

กระตุ้นให้สมาชิกโควรัมหรือสมาชิกชั้นเรียนไตร่ตรองและบันทึกสิ่งที่พวกเขาจะทำเพื่อกระทำตามการกระตุ้นเตือนที่ได้รับวันนี้ พวกเขาอาจแบ่งปันแนวคิดของตนถ้าต้องการ เชื้อเชิญให้พวกเขาตรึกตรองว่าการกระทำตามการกระตุ้นเตือนเหล่านั้นจะกระชับความสัมพันธ์ของพวกเขากับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์อย่างไร

แหล่งข้อมูลสนับสนุน

• ดัลลิน เอช. โอ๊คส์, “รักผู้อื่นและอยู่ร่วมกับผู้ที่แตกต่าง,” เลียโฮนา, พ.ย. 2014, 25–28

• แกรีย์ อี. สตีเวนสัน, “ใจผูกพันกัน,” เลียโฮนา, พ.ค. 2021, 19–23

• ,” “The Greatest Commandment 

• ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์สอนว่า “ความขยันขันแข็งที่จะรักษาพระบัญญัติข้อสองต้องไม่ทำให้เราลืมข้อแรก นั่นคือการรักพระผู้เป็นเจ้าสุดจิตสุดใจและสุดความคิดของเรา … เราต้องพยายามรักษาพระบัญญัติสำคัญทั้งสองข้อ ในการทำเช่นนั้นเราเดินบนเส้นบางๆ ระหว่างกฎกับความรัก นั่นคือ รักษาพระบัญญัติและเดินบนเส้นทางพันธสัญญาในขณะที่รักเพื่อนบ้านไปด้วยในเวลาเดียวกัน การเดินบนเส้นทางนี้เรียกร้องให้เราแสวงหาการดลใจว่าจะสนับสนุนเรื่องใด คัดค้านเรื่องใด จะรักและฟังด้วยความเคารพพร้อมกับสอนไปด้วยอย่างไร การเดินบนเส้นทางของเราเรียกร้องให้เราไม่ผ่อนปรนเรื่องพระบัญญัติแต่แสดงความรักความเข้าใจอย่างเต็มที่” (“พระบัญญัติสำคัญ สองข้อ,” เลียโฮนา, พ.ย. 2019, 73–75)

• ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันสอนว่า “วิสุทธิชนยุคสุดท้าย … หมายมั่นดำเนินชีวิตตามพระบัญญัติข้อสำคัญข้อแรกและข้อสองอย่างแท้จริง เมื่อเรารัก พระผู้เป็นเจ้า สุดใจของเรา พระองค์จะทรงหันใจเราไปหาความผาสุกของ ผู้อื่น ในวัฏจักรคุณธรรมที่ดีงาม … การให้ความช่วยเหลือผู้อื่น—การพยายามห่วงใยผู้อื่น มากกว่า หรือเท่ากับห่วงใยตนเอง—คือปีติของเรา ข้าพเจ้าขอเสริมว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่เราไม่สะดวกและต้องออกจากมุมสบาย ดำเนินชีวิต ตามพระบัญญัติข้อสำคัญข้อสองคือ กุญแจ ในการเป็นสานุศิษย์ที่แท้จริงของพระเยซูคริสต์” (“พระบัญญัติข้อสำคัญข้อสอง,” เลียโฮนา, พ.ย. 2019, 97, 100)

การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด

ประสบการณ์ส่วนตัวของท่านกับการดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณจะทำให้ท่านสามารถกล่าวคำพยานอันทรงพลังถึงหลักธรรมที่ท่านสอน เพราะท่านดำเนินชีวิตตามนั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์จึงทรงเป็นพยานได้ว่าสิ่งที่ท่านกำลังสอนเป็นความจริง