ការប្រជុំថ្ងៃអាទិត្យសប្តាហ៍ទីបួន
នៅថ្ងៃអាទិត្យសប្តាហ៍ទីបួនជារៀងរាល់ខែ កូរ៉ុមអែលឌើរ និង សមាគមសង្គ្រោះពិភាក្សាគ្នាលើប្រធានមួយដែលបានជ្រើសរើសដោយគណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ប្រធានបទនៅថ្ងៃអាទិត្យសប្តាហ៍ទីបួននឹងត្រូវបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពបន្ទាប់ពីសន្និសីទទូទៅទាំងអស់ ។ ចាប់ពីពេលនេះរហូតដល់សន្និសីទទូទៅលើកក្រោយ ប្រធានបទគឺមានចំណងជើងថា « ការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃ » ។ ជារៀងរាល់ខែ ថ្នាក់ដឹកនាំ និងគ្រូបង្រៀន អាចជ្រើសរើសដឹកនាំការពិភាក្សាអំពីគោលការណ៍ណាមួយដូចខាងក្រោមនេះដែលទាក់ទងនឹងការងារបម្រើ ។
តើការងារបម្រើមានអត្ថន័យយ៉ាងណា ?
តើ ការងារបម្រើមានន័យយ៉ាងណាចំពោះសមាជិកនៅក្នុងវួដ ឬសាខារបស់បងប្អូន ? ដើម្បីស្វែងយល់ បងប្អូនអាចសរសេរពាក្យ ការងារបម្រើ នៅលើក្ដារខៀន បន្ទាប់មកអញ្ជើញសមាជិកឲ្យសរសេរពាក្យនៅជុំវិញពាក្យនោះ ដែលវាជាប់ទាក់ទងនឹងការងារបម្រើ ។ សមាជិកអាចនឹងរកពាក្យ ឬ ឃ្លាចេញមកពីបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមមកដាក់បន្ថែមនៅក្នុងបញ្ជី ៖ ម៉ាថាយ ២៥:៣៤–៤០; លូកា ១០:២៥–៣៧; នីហ្វៃទី ២ ២៥:២៦; ម៉ូសាយ ១៨:៨–៩; នីហ្វៃទី ៣ ១៨:២៥ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨១:៥ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះចេញមកពីខគម្ពីរទាំងនេះអំពីការងារបម្រើ ? បងប្អូនអាចសុំឲ្យសមាជិកចែកចាយឧទាហរណ៍អំពី ការងារបម្រើដែលពួកគេធ្លាប់បានឃើញ ។ តើការងារបម្រើរបស់យើងអាចជួយបំពេញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមរបស់មនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើវាអាចជួយមនុស្សឲ្យមកកាន់តែជិតព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះអំពីការងារបម្រើរបស់យើង ។
ដើម្បីរៀនអំពីរបៀបផ្ដល់ការងារបម្រើប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព នោះសមាជិកអាចចែកចាយរឿងចេញមកពីបទគម្ពីរដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃ—គំរូជាច្រើនអាចរកបាននៅក្នុង យ៉ូហាន ៤–៦ និង ម៉ាកុស ២:១–១២ ។ សមាជិកអាចចែកចាយអំពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេចាប់អារម្មណ៍អំពីរឿងទាំងនេះ និងគោលការណ៍ដែលពួកគេបានរៀនអំពីការងារបម្រើ ។ ឧទាហរណ៍ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដាក់ការបម្រើអ្នកដទៃជារឿងរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើទ្រង់បានបំពេញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណ ក៏ដូចជាខាងសាច់ឈាមរបស់មនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ? សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយគ្រាដែលពួកគេបានឃើញមនុស្សនៅក្នុងថ្នាក់ប្រើគោលការណ៍ទាំងនេះនៅក្នុងការងារបម្រើរបស់ពួកគេ ។
ការងារបម្រើត្រូវបានជំរុញចិត្តតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។
ដើម្បីរកឃើញអំណាចនៃការងារបម្រើដែលបានជំរុញចិត្តតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ បងប្អូនអាចសរសេរប្រយោគដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញសមាជិកឲ្យផ្ដល់យោបល់អំពីវិធីដើម្បីបំពេញនៅក្នុងចន្លោះទំនេរ ៖នៅពេលខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់មនុស្សដែលខ្ញុំបម្រើ នោះខ្ញុំ . នៅពេលខ្ញុំបម្រើដោយមូលហេតុផ្សេង នោះខ្ញុំ . តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីប្រាកដថា ការងារបម្រើរបស់យើងចំពោះអ្នកដទៃ ត្រូវបានជំរុញចិត្តតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ? តើយើងអភិវឌ្ឍសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទចំពោះអស់អ្នកដែលយើងត្រូវបានចាត់ឲ្យផ្ដល់ការងារបម្រើយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ៧:៤៥–៤៨ ) ។ ប្រហែលជាសមាជិកអាចចែកចាយឧទាហរណ៍អំពីការងារបម្រើដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។
ព្រះសព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ត្រូវបានមើលថែ និងយកចិត្តទុកដាក់ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « សញ្ញាសម្គាល់នៃសាសនាចក្រពិត និងសកម្មរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជានិច្ចកាល នឹងត្រូវបានរៀបចំ បានដឹកនាំការខិតខំទៅរកការបម្រើដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេម្នាក់ៗ » ( « ការបង្រៀនដោយអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចពីព្រះ » Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៦៩ ) ។ តើប្រធាន ណិលសុន បង្រៀនអំពីវិធីមួយចំនួនណាខ្លះ « ដែលបានរៀបចំ បានដឹកនាំ » ដែលសាសនាចក្រជួយយើងឲ្យមើលថែដល់បុគ្គលម្នាក់ៗកាន់តែល្អប្រសើរនោះ ? ហេតុអ្វីក៏ការខិតខំទាំងនេះគឺជា « សញ្ញាសម្គាល់នៃសាសនាចក្រពិត និងសកម្មរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ដូច្នេះ ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៨:២១–២២ និង មរ៉ូណៃ ៦:៤–៦ សម្រាប់គំនិតយោបល់មួយចំនួន ) ។ តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ឬជីវិតរបស់អ្នកដទៃ ដោយសារតែមនុស្សបានផ្ដល់ការងារបម្រើនៅក្នុងការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រ ឬការចាត់តាំងរបស់ពួកគេ ?
តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ។
បទពិសោធន៍របស់ពួកបុត្រាស្ដេចម៉ូសាយ បានបង្ហាញថា របៀបដែលយើងមើលទៅលើមនុស្សណាម្នាក់ វាជះឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបដែលយើងផ្ដល់ការងារបម្រើដល់ពួកគេ ។ បងប្អូនអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀន របៀបដែលពួកសាសន៍នីហ្វៃមើលទៅលើពួកសាសន៍លេមិន និង របៀបដែលពួកបុត្រាស្ដេចម៉ូសាយមើលទៅលើពួកសាសន៍លេមិន ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសមាជិកឲ្យស្រាវជ្រាវក្នុង ម៉ូសាយ ២៨:១–៣ និង អាលម៉ា ២៦:២៣–២៦ ស្វែងរកពាក្យ ឬឃ្លាដើម្បីសរសេរនៅក្រោមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នីមួយៗទាំងនេះ ។ តើការប្រៀបធៀបនេះបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងមើលទៅមនុស្សដទៃជះឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបដែលយើងផ្ដល់ការងារបម្រើដល់ពួកគេយ៉ាងណាខ្លះ ? តើយើងអាចរៀនមើលទៅមនុស្សឲ្យកាន់តែដូចជាព្រះទតមើលទៅលើពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល គ. និង ស. ១៨:១០–១៦ ) ។
អ្នកបម្រើពិតផ្ដោតទៅលើសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ។
ដើម្បីជួយសមាជិកយល់បានកាន់តែល្អប្រសើរអំពីតម្លៃនៃការផ្ដោតទៅលើតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ នៅពេលយើងផ្ដល់ការងារបម្រើ នោះបងប្អូនអាចប្រៀបធៀបការងារបម្រើទៅនឹងការផ្ដល់អំណោយ និងការទទួលបានអំណោយ ។ តើយើងធ្លាប់ទទួលបានអំណោយដ៏មានអត្ថន័យមកពីនរណាម្នាក់ដែលស្គាល់ច្បាស់ពីតម្រូវការ ឬការចង់បានរបស់យើងឬទេ ? តើការងារបម្រើស្រដៀងគ្នានឹងការផ្ដល់អំណោយប្រកបដោយការចេះគិតគូរយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ? សូមគិតពីការពិភាក្សារឿងទាំងឡាយចេញមកពីសន្និសីទទូទៅថ្មីៗនេះ ដែលបង្ហាញអំពីរបៀបមនុស្សផ្ដល់ការងារបម្រើ ស្របទៅតាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ( សូមមើល ឧទាហរណ៍ ជីន ប៊ី ប៊ីងហាំ « ការងារបម្រើដូចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ »Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ) ។ សមាជិកក៏អាចចែកចាយរឿងផ្សេងៗទៀតដែលបង្ហាញអំពីគោលការណ៍នេះផងដែរ ។
តើយើងអាចដឹងអំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមអញ្ជើញសមាជិកម្នាក់ៗឲ្យធ្វើបញ្ជីអំពីមនុស្សមួយចំនួនដែលពួកគេផ្ដល់ការងារបម្រើ ។ នៅជាប់នឹងឈ្មោះនីមួយៗ ពួកគេអាចសរសេរចម្លើយមួយចំពោះសំណួរថា « តើបុគ្គលនេះត្រូវការអ្វីខ្លះដើម្បីមកកាន់តែជិតនឹងព្រះគ្រីស្ទ ? » បើអាចធ្វើទៅបាន សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកឲ្យដាក់បញ្ចូលពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយដែលបុគ្គលម្នាក់ៗអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវទទួលបាន ។ សូមអញ្ជើញសមាជិកឲ្យបន្ដគិតអំពីសំណួរនេះ ហើយស្វែងរកការបំផុសគំនិតដើម្បីជួយពួកគេឲ្យបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ។
ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងទទួលយកការងារបម្រើមកពីអ្នកដទៃ ។
អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែលស៍ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ផែនការនៃដំណឹងល្អតម្រូវឲ្យមានការផ្ដល់ឲ្យ និងការទទួលយក ។ … បុគ្គលម្នាក់ៗដែលស្ថិតក្នុងការលំបាក ជាញឹកញាប់និយាយថា ‹ ខ្ញុំនឹងធ្វើវាតែម្នាក់ឯង ›… ‹ ខ្ញុំអាចមើលថែខ្លួនឯងបានហើយ › ។ ធ្លាប់មានការនិយាយថា គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលមានយ៉ាងសម្បូរហូរហៀរ ដែលគាត់ពុំត្រូវការជំនួយពីអ្នកដទៃទៀតនោះទេ គ្មាននរណាម្នាក់ដែលក្រីក្រខ្លាំងពេកដែលគាត់គ្មានប្រយោជន៍ចំពោះបងប្អូនរបស់គាត់ដែរ ( ទោះជាសេដ្ឋីក៏គង់តែនៅខ្វះអម្បែង ) ។ ចរិតលក្ខណៈចេះសូមជំនួយមកពីអ្នកដទៃដោយមានទំនុកចិត្ត ហើយត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយសណ្ដានចិត្តល្អ វាគួរតែមានចំណែកមួយនៅក្នុងនិស្ស័យរបស់យើង » ( « We Can’t Do It Alone » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៥, ៩១, ៩៣ ) ។ ហេតុអ្វីពេលខ្លះយើងស្ទាក់ស្ទើរទទួលយកជំនួយពីអ្នកដទៃ ? តើការមានឆន្ទៈទទួលយកជំនួយរបស់យើង ជួយប្រទានពរដល់អស់អ្នកដែលបម្រើយើងយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ? សូមផ្ដល់ពេលឲ្យសមាជិកពីរបីនាទីដើម្បីពិចារណា អំពីរបៀបដែលពួកគេអាចកាន់តែបើកចិត្តដើម្បីទទួលយកការងារបម្រើមកពីអ្នកដទៃ ។ តើ កូរិនថូសទី ១ ១២:១៣–២១ ផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ?
មានមធ្យោបាយជាច្រើន ដែលយើងអាចផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃ ។
ដើម្បីជួយសមាជិកគិតអំពីរបៀបជាច្រើនដែលយើងអាចផ្ដល់ការងារបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមក បងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យរំឭកសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « នៅជាមួយ និងចម្រើនកម្លាំងពួកគេ » ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ១០១–៣ សូមមើលផងដែរ « គោលការណ៍អំពីការងារបម្រើ » នៅក្នុងទស្សនាវដ្ដី លីអាហូណា ច្បាប់ក្រោយៗទៀត ) ។ សមាជិកអាចបំបែកគ្នាជាក្រុមតូចៗ ហើយក្រុមនីមួយៗអាចគិតអំពីស្ថានភាពជាច្រើនដែលមនុស្សម្នាក់អាចនឹងត្រូវការជំនួយ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចជួយបំផុសយោបល់អំពីវិធីផ្សេងៗដែលមនុស្សអាចផ្ដល់ការងារបម្រើចំពោះសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណ និងសេចក្ដីត្រូវការខាងសាច់ឈាមរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងស្ថានភាពនានា ។ សូមឲ្យក្រុមទាំងឡាយចែកចាយគំនិតយោបល់របស់ពួកគេ ហើយពិចារណាថា តើមានគំនិតយោបល់ណាខ្លះដែលបានពិភាក្សាអាចផ្តល់ពរដល់មនុស្សដែលពួកគេផ្ដល់ការងារបម្រើ ។