«Φωνές της Αποκατάστασης: Βαπτίσεις για τους προγόνους μας, “μία ένδοξη διδαχή”», Έλα, ακολούθα με–Για το σπίτι και την εκκλησία: Διδαχή και Διαθήκες 2025 (2025)
«Βάπτισμα για τους προγόνους μας, “μία ένδοξη διδαχή”», Έλα, ακολούθα με–Για το σπίτι και την εκκλησία: 2025
Φωνές της Αποκατάστασης
Βάπτιση για τους προγόνους μας, «μία ένδοξη διδαχή»
Αυτό το σκίτσο δείχνει το βαπτιστήριο στον Ναό της Ναβού να ακουμπά επάνω σε δώδεκα βόδια.
Φοίβη και Γουίλφορντ Γούντροφ
Η Φοίβη Γούντροφ ζούσε κοντά στη Ναβού, όταν Τζόζεφ Σμιθ άρχισε να διδάσκει για τη δυνατότητα να βαπτισθούν για εκείνους που έζησαν προηγουμένως. Έγραψε σχετικά με αυτό στον σύζυγό της, Γουίλφορντ, ο οποίος υπηρετούσε μία ιεραποστολή στην Αγγλία:
«Ο αδελφός Τζόζεφ… έχει μάθει από αποκάλυψη ότι εκείνοι που είναι σε αυτήν την εκκλησία θα μπορούσαν να βαπτισθούν για όποιον από τους συγγενείς τους είχε πεθάνει και δεν είχε το προνόμιο να ακούσει αυτό το Ευαγγέλιο, ακόμα και για τα παιδιά του, τους γονείς, αδελφούς, αδελφές, παππούδες, θείους και θείες… Μόλις βαπτισθούν για τους φίλους τους, εκείνοι απελευθερώνονται από τη φυλακή και μπορούν να τους διεκδικήσουν κατά την ανάσταση και να τους φέρουν στο επουράνιο βασίλειο – αυτή η διδαχή έχει ενθέρμως ληφθεί από την εκκλησία και πηγαίνει πλήθος από αυτούς, κάποιοι πρόκειται να βαπτισθούν έως και 16 φορές… μέσα σε μία ημέρα».
Αργότερα, ο Γουίλφορντ Γούντροφ είπε για αυτήν την αρχή: «Τη στιγμή που το άκουσα, η ψυχή μου γνώρισε μεγάλη χαρά… Πήγα και βαπτίσθηκα για όλους τους νεκρούς συγγενείς μου που μπορούσα να σκεφθώ… Αισθάνθηκα ότι ήθελα να πω αλληλούια, όταν ήλθε η αποκάλυψη, αποκαλύπτοντας σε εμάς το βάπτισμα για τους νεκρούς. Αισθάνθηκα ότι είχαμε το δικαίωμα να αγαλλιάζουμε με τις ευλογίες των Ουρανών».
Βιλέιτ Κίμπαλ
Όπως η αδελφή Γούντροφ, η Βιλέιτ Κίμπαλ άκουσε για το βάπτισμα εξ υποκαταστάσεως, ενώ ο σύζυγός της, Χήμπερ, έλειπε μακριά κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Του έγραψε:
«Ο Πρόεδρος Σμιθ έχει ανοίξει ένα νέο και ένδοξο θέμα… το οποίο δημιούργησε ένα αίσθημα νέου ενθουσιασμού στην εκκλησία. Δηλαδή να βαπτιζόμαστε για τους νεκρούς. Ο Παύλος κάνει λόγο περί αυτού στο Προς Κορινθίους Α΄, κεφάλαιο 15, εδάφιο 29. Ο Τζόζεφ έχει λάβει μία πληρέστερη επεξήγηση αυτού δι’ αποκαλύψεως… Αποτελεί προνόμιο αυτής της εκκλησίας να βαπτίζονται για όλους τους συγγενείς που έχουν πεθάνει προτού έρθει στο φως αυτό το Ευαγγέλιο. Ακόμα και ως τον προπάππο και την προγιαγιά… Κάνοντάς το αυτό, ενεργούμε ως αντιπρόσωποι αυτών και τους δίδουμε το προνόμιο να εγερθούν κατά την Πρώτη Ανάσταση. Λέει ότι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε αυτούς… όμως δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, να βαπτίζονται τα πνεύματα… Εφόσον αυτή η τάξη έχει κηρυχθεί εδώ, τα ύδατα είναι διαρκώς ταραγμένα. Κατά τη συνέλευση υπήρχαν μερικές φορές από οκτώ έως δέκα Πρεσβύτεροι συγχρόνως στον ποταμό, βαπτίζοντας… Θέλω να βαπτισθώ για τη μητέρα μου. Λογάριαζα να περιμένω έως ότου επιστρέψεις στο σπίτι, όμως την τελευταία φορά που μίλησε για το θέμα ο Τζόζεφ, συμβούλευσε τον καθέναν να προχωρήσει και να το πράξει και να ελευθερώσει τους φίλους του από τα δεσμά όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Σκέπτομαι λοιπόν να πάω αυτήν την εβδομάδα καθώς υπάρχουν αρκετοί γείτονες που θα πάνε. Κάποιοι έχουν ήδη βαπτισθεί αρκετές φορές… Βλέπεις, λοιπόν, ότι υπάρχει μία ευκαιρία για όλους. Δεν είναι αυτή μία ένδοξη διδαχή;»
Φοίβη Τσέις
Όταν ολοκληρώθηκε το βαπτιστήριο στον Ναό της Ναβού, οι βαπτίσεις εξ υποκαταστάσεως τελούντο εκεί, αντί στον ποταμό. Η Φοίβη Τσέις, κάτοικος της Ναβού, έγραψε στη μητέρα της για τον ναό, περιγράφοντας το βαπτιστήριο ως το μέρος όπου «μπορούμε να βαπτισθούμε για τους νεκρούς μας και να γίνουμε σωτήρες στο Όρος Σιών». Εξακολούθησε, εξηγώντας ότι σε αυτό το βαπτιστήριο «βαπτίσθηκα για τον αγαπητό πατέρα μου και όλους τους υπόλοιπους νεκρούς φίλους μου… Τώρα θέλω να ξέρω ποια είναι τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας σας, ώστε να τους ελευθερώσω, διότι επιθυμώ να ανακουφίσω τους νεκρούς… Ο Κύριος έχει μιλήσει ξανά και αποκατέστησε την αρχαία τάξη».
Σάλλυ Ράνταλ
Γράφοντας στους φίλους και στην οικογένειά της σχετικά με το βάπτισμα για μέλη που έζησαν κατά το παρελθόν, η Σάλλυ Ράνταλ θυμήθηκε την εκδημία του γιου της Τζωρτζ:
«Ω τι περίοδος δοκιμασίας ήταν για μένα και νομίζω ακόμα ότι ποτέ δεν θα συμφιλιωθώ με αυτό, όμως… ο πατέρας του βαπτίσθηκε για εκείνον και πόσο ένδοξο πράγμα είναι που πιστεύουμε και λαμβάνουμε την πληρότητα του Ευαγγελίου όπως κηρύττεται τώρα και μπορούμε να βαπτισθούμε για όλους τους νεκρούς φίλους μας, όσους πιο πολύ μπορούμε να γνωρίζουμε πηγαίνοντας πίσω στο παρελθόν, και να τους σώσουμε.
»Θέλω να μου γράψεις όλα τα ονόματα που δόθηκαν για όλους τους δικούς μας που έχουν πεθάνει, μέχρι προπάππους και προγιαγιάδες σε κάθε περίπτωση. Σκοπεύω να κάνω ό,τι μπορώ για να σώσω τους φίλους μου και θα είμαι πολύ χαρούμενη αν κάποιοι από εσάς έρχονταν και με βοηθούσαν, διότι είναι μεγάλο έργο για κάποιον να κάνει μόνος του… Αναμένω ότι θα σκεφθείτε πως είναι μία περίεργη διδαχή, όμως θα δείτε ότι είναι αληθινή».