“ວັນທີ 20-26 ເດືອນເມສາ. ໂມໄຊຢາ 4–6: ‘ການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີມໍມອນ 2020 (2020)

“ວັນທີ 20-26 ເດືອນເມສາ. ໂມໄຊຢາ 4–6,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2020

ຮູບພາບ

ກະສັດເບັນຢາມິນສິດສອນຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ

In the Service of Your God [ພວກທ່ານກໍຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານນັ້ນເອງ], ໂດຍ ວາວເຕີ ເຣນ

ວັນທີ 20–26 ເດືອນເມສາ

ໂມໄຊຢາ 4–6

“ການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ”

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ແລະ ໄຕ່ຕອງ ໂມໄຊຢາ 4–6, ໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການກະຕຸ້ນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ສິ່ງດີໆຢ່າງໃດແດ່ ທີ່ທ່ານຖືກດົນໃຈໃຫ້ເຮັດ? (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 5:2).

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ທ່ານເຄີຍໄດ້ຍິນບາງຄົນເວົ້າ ແລະ ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈໃຫ້ປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງທ່ານຢູ່ບໍ? ບາງທີທ່ານໄດ້ຕັດສິນໃຈໃຊ້ຊີວິດທີ່ແຕກຕ່າງໜ້ອຍໜຶ່ງ ເພາະສິ່ງທີ່ທ່ານໄດ້ຍິນ—ຫລື ແຕກຕ່າງຫລາຍກວ່ານັ້ນ. ຄຳເທດສະໜາຂອງກະສັດເບັນຢາມິນ ກໍເປັນຄຳເທດສະໜາແບບນັ້ນຫລະ, ແລະ ຄວາມຈິງທີ່ເພິ່ນໄດ້ສິດສອນ ກໍມີຜົນກະທົບແບບນັ້ນຄືກັນ ຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ໄດ້ຍິນເພິ່ນກ່າວ. ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ບອກຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນເຖິງສິ່ງທີ່ທູດສະຫວັນໄດ້ສິດສອນເພິ່ນ—ວ່າພອນທີ່ປະເສີດນັ້ນ ຈະຮັບໄດ້ຜ່ານທາງ “ການຊົດໃຊ້ດ້ວຍໂລຫິດຂອງພຣະຄຣິດ” (ໂມໄຊຢາ 4:2). ຂ່າວສານຂອງເພິ່ນໄດ້ປ່ຽນແປງຄວາມຄິດທັງໝົດກ່ຽວກັບຕົວເອງ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 4:2), ໄດ້ປ່ຽນຄວາມປາດຖະໜາຂອງພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 5:2), ແລະ ດົນໃຈພວກເຂົາໃຫ້ເຮັດພັນທະສັນຍານຳພຣະເຈົ້າ ວ່າພວກເຂົາຈະເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງສະເໝີ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 5:5). ນີ້ຄືວິທີທີ່ຖ້ອຍຄຳຂອງກະສັດເບັນຢາມິນ ມີຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ. ຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານັ້ນມີຜົນກະທົບຕໍ່ທ່ານແນວໃດ?

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

ໂມໄຊຢາ 4

ຜ່ານທາງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ເຮົາສາມາດຮັບ ແລະ ຮັກສາການປົດບາບຂອງເຮົາໄວ້ໄດ້.

ການເອົາຊະນະມະນຸດທີ່ມີຈິດໃຈທຳມະດາ ບໍ່ໄດ້ເປັນເລື່ອງງ່າຍ. ມັນຮຽກຮ້ອງຄວາມພະຍາຍາມຫລາຍທີ່ສຸດ ທີ່ຈະກາຍເປັນ “ໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າໂດຍການຊົດໃຊ້ຂອງອົງພຣະຄຣິດ” (ໂມໄຊຢາ 3:19). ບາງເທື່ອ, ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ທ່ານຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພຈາກບາບແລ້ວ, ແຕ່ທ່ານກໍຍາກທີ່ຈະເກັບຄວາມຮູ້ສຶກນັ້ນໄວ້ ແລະ ຄົງຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມຊອບທຳ. ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ສິດສອນຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ ເຖິງວິທີ ຮັບ ແລະ ຮັກສາ ການປົດບາບ ແລະ ດຳລົງຊີວິດແບບໄພ່ພົນຕະຫລອດເວລາ. ຂະນະທີ່ທ່ານສຶກສາ ບົດທີ 4 ຂອງ ໂມໄຊຢາ, ທ່ານອາດຖາມຕົວເອງ ຄຳຖາມແບບດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

ຂໍ້ທີ 1–12.ພອນຢ່າງໃດແດ່ທີ່ການປົດບາບນຳມາສູ່ຜູ້ຄົນຂອງກະສັດເບັນຢາມິນ? ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ສິດສອນຫຍັງແດ່ ເພື່ອຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ຮັກສາການປົດບາບຂອງພວກເຂົາໄວ້? ເພິ່ນໄດ້ສິດສອນຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດ? ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງສິ່ງທີ່ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ກ່າວວ່າ ເຮົາຄວນ “ເກັບໄວ້ໃນຄວາມຊົງຈຳສະເໝີ” (ຂໍ້ທີ 11). ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈໃຫ້ເຮັດສິ່ງໃດ ເພື່ອຈື່ຈຳສິ່ງເຫລົ່ານີ້?

ຂໍ້ທີ 12–16.ອີງຕາມຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ຖ້າຫາກເຮົາເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ບັນຍາຍຢູ່ໃນ ຂໍ້ທີ 11? ທ່ານເຄີຍປະສົບການປ່ຽນແປງແບບນີ້ໃນຊີວິດຂອງທ່ານຢູ່ບໍ? ການປ່ຽນແປງເຫລົ່ານັ້ນກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ບັນຍາຍຢູ່ໃນ ໂມໄຊຢາ 3:19 ແນວໃດ?

ຂໍ້ທີ 16–30.ການແບ່ງປັນກັບຄົນຍາກຈົນ ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາການປົດບາບຂອງເຮົາໄວ້ແນວໃດ? ທ່ານຈະນຳໃຊ້ ຂໍ້ທີ 27 ໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງທ່ານ ທີ່ຈະກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດແນວໃດ?

ເບິ່ງ David A. Bednar, “Always Retain a Remission of Your Sins,” Ensign ຫລື Liahona, May 2016, 59–62; Dale G. Renlund, “Preserving the Heart’s Mighty Change,” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2009, 97–99 ນຳອີກ.

ໂມໄຊຢາ 5:1–7

ພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ ຢູ່ໃນໃຈຂອງເຮົາໄດ້.

ມັນບໍ່ແປກແນວໃດສຳລັບຜູ້ຄົນທີ່ຈະເວົ້າວ່າ, “ຂ້ອຍປ່ຽນບໍ່ໄດ້. ຂ້ອຍເປັນຄົນແນວນີ້ຢູ່ແລ້ວ.” ກົງກັນຂ້າມ, ປະສົບການຂອງຜູ້ຄົນຂອງກະສັດເບັນຢາມິນ ສະແດງໃຫ້ເຮົາເຫັນວິທີທີ່ພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສາມາດປ່ຽນແປງໃຈຂອງເຮົາແທ້ໆ. ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ: “ເຮົາສາມາດປ່ຽນການປະພຶດຂອງເຮົາ. ຄວາມປາດຖະໜາຂອງເຮົາອາດປ່ຽນໄປ. … ການປ່ຽນແປງທີ່ແທ້ຈິງ—ການປ່ຽນແປງທີ່ຖາວອນ—ສາມາດມາເຖິງຜ່ານທາງການປິ່ນປົວ, ການຊຳລະລ້າງ, ແລະ ອຳນາດແຫ່ງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. … ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ເປັນ ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາປ່ຽນແປງ!” (“Decisions for Eternity,” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2013, 108).

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງທີ່ຜູ້ຄົນຂອງກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ປະສົບ, ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບວິທີທີ່ “ການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ” ພາໄປຫາການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສທີ່ແທ້ຈິງ ທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ—ຫລື ສາມາດເກີດຂຶ້ນ—ໃນຊີວິດຂອງທ່ານແນວໃດ. ບາງຢ່າງທີ່ “ໃຫຍ່ຫລວງ” ໄດ້ພາທ່ານໄປສູ່ການປ່ຽນໃຈບໍ, ຫລື ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຂອງທ່ານ ຄ່ອຍໆເປັນໄປເທື່ອລະເລັກເທື່ອລະໜ້ອຍ?

ເບິ່ງ ເອເຊກຽນ 36:26–27; ແອວມາ 5:14; David A. Bednar, “Converted unto the Lord,” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2012, 106–9 ນຳອີກ.

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດສາມາດປ່ຽນໃຈເຮົາ ແລະ ປ່ຽນຊີວິດຂອງເຮົາ. Healing Hands [ພຣະຫັດທີ່ປິ່ນປົວ], ໂດຍ ອາດາມ ອັບຣາມ

ໂມໄຊຢາ 5:5–15

ເຮົາຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ ເມື່ອເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາ.

ເຫດຜົນຢ່າງໜຶ່ງທີ່ກະສັດເບັນຢາມິນຢາກກ່າວກັບຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ ແມ່ນເພິ່ນຢາກ “ຕັ້ງຊື່ໃຫ້ຜູ້ຄົນພວກນີ້.” ບາງຄົນເປັນຊາວນີໄຟ ແລະ ບາງຄົນເປັນຜູ້ສືບຕະກຸນຂອງມິວເລັກ, ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ຄິດຈະເອີ້ນພວກເຂົາຕາມຊື່ເຫລົ່ານັ້ນ. ເພິ່ນໄດ້ເຊື້ອເຊີນຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ ໃຫ້ຮັບເອົາ “ພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ” ເພື່ອເປັນພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນການເຮັດພັນທະສັນຍາ ທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ (ໂມໄຊຢາ 1:11; 5:10). ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກ ໂມໄຊຢາ 5:7–9 ວ່າການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?

ແອວເດີ ດີ ທອດ ຄຣິສໂຕເຟີສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ແຫລ່ງ [ຂອງສິນທຳ ແລະ ພະລັງທາງວິນຍານ] ແມ່ນພຣະເຈົ້າ. ການເຂົ້າຫາພະລັງນັ້ນແມ່ນການເຮັດພັນທະສັນຍານຳພຣະອົງ” (“The Power of Covenants,” Ensign ຫລື Liahona, May 2009, 20). ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ໂມໄຊຢາ 5:5–15, ໃຫ້ຂຽນພອນທີ່ຈະມາສູ່ຊີວິດຂອງທ່ານລົງໄວ້ ຂະນະທີ່ທ່ານຮັກສາພັນທະສັນຍາທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດນຳພຣະເຈົ້າ. ການຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງທ່ານ ຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮັກສາ “ການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ” ທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບທ່ານໄວ້ ຜ່ານທາງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງແນວໃດ?

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານພຣະຄຳພີກັບຄອບຄົວຂອງທ່ານ, ພຣະວິນຍານສາມາດຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮູ້ຈັກວ່າ ຫລັກທຳຂໍ້ໃດທີ່ຄວນເນັ້ນ ແລະ ຄວນສົນທະນາ ເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງທ່ານ. ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນແນວຄິດບາງຢ່າງ.

ໂມໄຊຢາ 4:9–12

ຄອບຄົວຂອງທ່ານຈະ “ເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ” ຫລາຍກວ່າເກົ່າໄດ້ແນວໃດ (ໂມໄຊຢາ 4:9) ແລະ “ເກັບໄວ້ໃນຄວາມຊົງຈຳສະເໝີ, ເຖິງຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າ”? (ໂມໄຊຢາ 4:11). ບາງທີສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດອ່ານ ໂມໄຊຢາ 4:9–12 ແລະ ຊີ້ບອກສຳນວນທີ່ຊ່ວຍສ້າງສັດທາຂອງເຂົາເຈົ້າໃນພຣະເຈົ້າ. ແລ້ວເຂົາເຈົ້າສາມາດຂຽນສຳນວນເຫລົ່ານັ້ນລົງໄວ້ ແລະ ວາງມັນໄວ້ຫລາຍບ່ອນຢູ່ໃນເຮືອນ ເພື່ອເປັນສິ່ງເຕືອນໃຈ. ການຈື່ຈຳສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ “ປິຕິຍິນດີຢູ່ສະເໝີ” ແລະ “ການປົດບາບ [ຂອງເຮົາຈະມີຢູ່ສະເໝີ]” ແນວໃດ? (ໂມໄຊຢາ 4:12).

ໂມໄຊຢາ 4:14–15

ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບການຂັດແຍ້ງ ແລະ ການຜິດຖຽງກັນ ຈາກຂໍ້ເຫລົ່ານີ້?

ໂມໄຊຢາ 4:16–26

ໃນທາງໃດທີ່ເຮົາເປັນຄົນຂໍທານທັງໝົດ? ອີງຕາມຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ເຮົາຄວນປະຕິບັດຕໍ່ລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າໃນແບບໃດ? (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 4:26). ແມ່ນໃຜຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກເຮົາ?

ໂມໄຊຢາ 4:27

ຄອບຄົວຂອງທ່ານແລ່ນໄວກວ່າກຳລັງຂອງຕົນບໍ? ບາງທີທ່ານສາມາດເຊື້ອເຊີນສະມາຊິກໃນຄອບຄົວໃຫ້ສຳຫລວດເບິ່ງກິດຈະກຳຂອງຕົວເອງ ເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າພາກພຽນ ທັງສະຫລາດນຳອີກ.

ໂມໄຊຢາ 5:5–15

ການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ ບົ່ງບອກເຖິງຄວາມສຳພັນຂອງເຮົານຳພຣະອົງແນວໃດ? ມັນອາດເປັນປະໂຫຍດທີ່ຈະເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບວ່າ ເປັນຫຍັງຜູ້ຄົນຈຶ່ງຂຽນຊື່ຂອງຕົນໃສ່ເທິງສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາເຈົ້າເປັນເຈົ້າຂອງ. ເຮົາຈະສະແດງໃນທາງໃດ ເພື່ອບອກວ່າເຮົາ “ເປັນຂອງ” ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ?

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ ໂຄງຮ່າງຂອງອາທິດນີ້ ຢູ່ໃນ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບຊັ້ນປະຖົມໄວ.

ການປັບປຸງການສິດສອນຂອງເຮົາ

ບັນຍາກາດທີ່ບຳລຸງລ້ຽງ ແລະ ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກ. ວິທີທີ່ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວປະຕິບັດຕໍ່ກັນ ສາມາດເປັນອິດທິພົນທີ່ມີຄວາມໝາຍເລິກຊຶ້ງໃຫ້ແກ່ບັນຍາກາດໃນບ້ານເຮືອນຂອງທ່ານໄດ້. ໃຫ້ຊ່ວຍສະມາຊິກທຸກຄົນໃນຄອບຄົວເຮັດພາກສ່ວນຂອງເຂົາເຈົ້າ ໃນການເຮັດໃຫ້ບ້ານເຮືອນເປັນບ່ອນທີ່ໜ້າຮັກ ແລະ ໜ້ານັບຖື ເພື່ອວ່າທຸກຄົນຈະຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈ ເມື່ອແບ່ງປັນປະສົບການ, ຖາມຄຳຖາມ, ແລະ ສະແດງປະຈັກພະຍານ. (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 15.)