از پی من بیا
۲۶ اکتبر–۱ نوامبر. مورمون ۱–۶: «من می‌خواهم که بتوانم همه … را ترغیب کنم تا توبه کنند»


«۲۶ اکتبر–۱ نوامبر مورمون ۱–۶: من می‌خواهم که بتوانم همه … را ترغیب کنم تا توبه کنند،» از پی من بیا—برای افراد و خانواده‌ها: کتاب مورمون ۲۰۲۰ (۲۰۲۰)

«۲۶ اکتبر – ۱ نوامبر. مورمون ۱–۶،» از پی من بیا—برای افراد و خانواده‌ها: ۲۰۲۰

تصویر
مورمون در حال نوشتن بر روی ورقه‌های طلایی

مورمون در حال خلاصه کردن ورقه‌ها، اثر تام لاول

۲۶ اکتبر–۱ نوامبر

مورمون ۱–۶

«من می‌خواهم که بتوانم همه … را ترغیب کنم تا توبه کنند»

هنگامی که مورمون ۱–۶ را می‌خوانید،‌ به آنچه از الگوی مورمون می‌آموزید، بیاندیشید. آنچه را که برای انجامش الهام می‌گیرید، یادداشت کنید.

برداشت‌های خود را یادداشت کنید

مورمون از [بیان] «سرگذشت کاملی» از «چنین صحنهٔ» نابکاری و خونریزی‌ای که در میان نیفایان دید، چشم پوشید (مورمون ۲: ۱۸؛ ۵: ۸). ولی آنچه که او در مورمون ۱–۶ ثبت کرده است برای اینکه به یاد ما بیاورد که مردم پرهیزکار تا چه اندازه می‌توانند سقوط کنند، کافی است. در میان چنین نابکاری فراگیرنده‌ای، هیچ‌کس نمی‌توانست مورمون را به خاطر خسته و حتی دلسرد شدن، سرزنش کند. با این‌حال در سراسر آنچه که دید و تجربه کرد، هیچ‌گاه درکش را از رحمت بزرگ خدا و اعتقادش به اینکه توبه راهی برای دریافت این رحمت است، از دست نداد. و علی‌رغم آن‌که خودِ مردم مورمون دعوت دادخواهانهٔ او برای توبه را رد کردند، او می‌دانست که مخاطب بزرگتری برای ترغیب کردن دارد. او اظهار داشت: «بنگرید، من به همۀ کرانه‌های زمین می‌نویسم. به عبارت دیگر، او برای شما نوشت (رجوع کنید به مورمون ۳: ۱۷–۲۰). و امروز، پیام او برای شما، همان پیامی است که می‌توانست نیفایان را در روزگار خودشان نجات دهد: «به مژدۀ عیسی مسیح ایمان آورید. … توبه [کنید] و برای ایستادن در برابر کرسی داوری مسیح آماده [شوید]» (مورمون ۳: ۲۱–۲۲).

تصویر
نماد مطالعهٔ شخصی

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدس

مورمون ۱

من علی‌رغم نابکاری‌های پیرامونم، می‌توانم پرهیزکارانه زندگی کنم.

از همان فصل اول مورمون، شما متوجه تفاوت‌های مهمی بین مورمون و مردم پیرامونش می‌شوید. هنگامی که مورمون ۱ را می‌خوانید، می‌توانید خصوصیات و امیال مورمون و مردمش را با یکدیگر مقایسه کنید. به عواقبی که برای او و آنها پیش آمد، توجه کنید (یک نمونه را در آیات ۱۴–۱۵ پیدا خواهید کرد). چه چیزی می‌آموزید که برای شما الهام‌بخش پرهیزکارانه زندگی کردن در جهانی نابکار است؟

هنگامی که مورمون ۲–۶ را می‌خوانید، همچنان به دنبال روشی بگردید که مورمون علی‌رغم نفوذ پلیدی در پیرامونش، ایمانش را به پدر آسمانی و عیسی مسیح اثبات کرد.

تصویر
نیفایان و لامانیان در حال نبرد با یکدیگر

Battle، اثر هورهی کوکو

مورمون ۲: ۱۰–۱۵

اندوه خدایی به تغییری حقیقی و پایدار می‌انجامد.

مورمون زمانی که اندوه مردمش را دید، امید داشت که توبه کنند. ولی «اندوهشان … به سوی توبه نبود» (مورمون ۲: ۱۳)—از آن جنس اندوه خدایی نبود که منجر به تغییر واقعی می‌شود (رجوع کنید به ۲ قُرنتیان ۷: ۸–۱۱). در عوض، نیفایان اندوه دنیوی را احساس کردند (رجوع کنید به مورمون ۲: ۱۰–۱۱). برای درک تفاوت اندوه خدایی و اندوه دنیوی، می‌توانید آنچه را که از مورمون ۲: ۱۰–۱۵ دربارهٔ این دو نوع اندوه می‌آموزید، در نموداری ثبت کنید. نمودار شما ممکن است چیزی شبیه به این باشد:

اندوه خدایی

اندوه دنیوی

اندوه خدایی

به سوی عیسی می‌آید (آیه ۱۴)

اندوه دنیوی

خدا را نفرین می‌کند (آیه ۱۴)

اندوه خدایی

اندوه دنیوی

اندوه خدایی

اندوه دنیوی

هنگامی که دربارهٔ آنچه می‌آموزید، تأمل می‌کنید، ملاحظه کنید که چطور می‌تواند تلاش‌های شما را برای غلبه بر گناه و شبیه‌تر شدن به پدر آسمانی و منجی، تحت تاثیر قرار دهد.

‌همچنین رجوع کنید به Dieter F. Uchtdorf, “You Can Do It Now!” ‌Ensign or Liahona, Nov. 2013, 55–57.

مورمون ۳: ۳، ۹

من می‌بایست همیشه دست خدا را در زندگیم، تصدیق کنم.

مورمون ضعفی را که در نیفایان دید، ثبت کرد: آنها نتوانستند شیوه‌هایی را که سَروَر به آنها برکت داده بود، تصدیق کنند. رئیس هنری بی. آیرینگ ما را بر آن داشت «تا شیوه‌هایی برای تشخیص دادن و به خاطر سپردن مهربانی خدا پیدا کنیم. … نیایش کنیم و بیاندیشیم، و سوالاتی نظیر این بپرسیم: آیا خدا پیامی فرستاد که تنها برای من بوده باشد؟ آیا من دست او را در زندگی‌ام یا زندگی فرزندانم دیدم؟ … من گواهی می‌دهم که او ما را دوست دارد و به ما بیش از آنچه اغلبمان تا کنون درک کرده باشیم، برکت می‌دهد» (“O Remember, Remember,” Ensign or Liahona, Nov. 2007, 67, 69).

هنگامی که مورمون ۳: ۳، ۹ را می‌خوانید، می‌توانید به این بیاندشید که چطور در حال تصدیق تاثیر خدا را در زندگیتان هستید. زمانی که تاثیر او را تصدیق می‌کنید، چه برکاتی از راه می‌رسند؟ عواقب تصدیق نکردن او چیست؟ (رجوع کنید به مورمون ۲: ۲۶).

مورمون ۵: ۸–۲۴؛ ۶: ۱۶–۲۲

عیسی مسیح با آغوش باز ایستاده است تا مرا بپذیرد.

نیفایان آموزش‌های مورمون را نپذیرفتند، ولی او امید داشت که نگاشته‌اش بر شما تاثیر بگذارد. هنگامی که مورمون ۵: ۸–۲۴ و ۶: ۱۶–۲۲ را می‌خوانید، دربارهٔ عواقب گناه چه می‌آموزید؟ از این قطعه‌ها چه چیزی دربارهٔ احساسات پدر آسمانی و عیسی نسبت به خودتان، حتی زمانی که گناه می‌کنید، می‌آموزید؟ چگونه احساس کرده‌اید که عیسی مسیح با آغوش باز به شما نزدیک می‌شود؟ در نتیجهٔ آن، برای انجام چه کاری الهام می‌گیرید؟

تصویر
نماد مطالعهٔ خانوادگی

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدس و شب گردهم‌آیی خانواده

هنگامی که شما نوشته‌های مقدس را با خانواده‌تان می‌خوانید، روح‌القدس می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید بر چه اصولی تاکید کرده و گفتگو کنید تا نیازهای خانوادهٔ خود را برطرف کنید. در اینجا ایده‌هایی وجود دارند.

مورمون ۱: ۲

«تیزبین» بودن به چه معناست؟ می‌توانید بصیرت‌هایی پیدا کنید در مقالۀ ارشد David A. Bednar’s article “Quick to Observe” (Ensign, Dec. 2006, 30–36). موهبت تیزبین بودن چطور برای مورمون یک برکت بود؟ چطور می‌تواند یک برکت برای ما باشد؟

مورمون ۱: ۱–۶، ۱۵؛ ۲: ۱–۲

آیا فرزندان در خانوادهٔ شما این را درک می‌کنند که علی‌رغم این‌که جوان هستند، می‌توانند خصوصیات و قدرت روحی بزرگی را [در خود] پرورش دهند؟ الگوی مورمون می‌تواند به آنها کمک کند. می‌توانید با استفاده از سنین و رویدادهای ارائه شده در مورمون ۱: ۱–۶، ۱۵ و ۲: ۱–۲ جدول زمانی‌ای از کودکی و جوانی مورمون تهیه کنید. هنگامی که دربارهٔ خصوصیات و تجربیات مورمون بحث می‌کنید، به خصوصیاتی که فرزندانتان دارند و برای شما و اطرافیان دیگرشان الهام‌بخش است، اشاره کنید.

مورمون ۲: ۱۸–۱۹

مورمون از چه کلماتی برای توصیف جهانی که در آن زندگی می‌کرد، استفاده کرد؟ او چطور علی‌رغم نابکاری‌های پیرامونش، امید را حفظ کرد؟ خانوادهٔ ما چطور می‌تواند چنین کند؟

مورمون ۳: ۱۲

مورمون علی‌رغم اینکه مردم پیرامونش نابکار بودند، دربارهٔ آنها چه حسی داشت؟ ما چطور می‌توانیم آن عشقی را که او داشت، [در خود] پرورش دهیم؟

مورمون ۵: ۲

چرا ممکن است زمانی که در کشمکش هستیم، در فراخواندن پدر آسمانی تردید داشته باشیم؟ برای اینکه بر پدر آسمانی بیشتر تکیه کنیم، چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

مورمون ۵: ۱۶–۱۸

برای اینکه به خانواده خود کمک کنید تا «همچون کاهی در برابر باد به دور و بر رانده» شدن را تجسم کنند (آیه ۱۶)، یک کاغذ را به تکه‌های کوچک پاره کنید و اجازه دهید اعضای خانواده آنها را به اطراف فوت کنند. برای آنها توضیح دهید که کاه، پوسته‌ای است که از یک بذر جدا می‌شود، و آنقدر سبک است که با باد پراکنده شود. «بدون مسیح و خدا در این جهان» بودن (آیه ۱۶) چطور به کاه بودن در باد شباهت دارد؟

برای ایده‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در از پی من بیا — برای ابتدائی.

بهبود دادن آموزشمان

اصول صریح و ساده‌ای را آموزش دهید. مژدهٔ سَروَر با سادگی‌اش زیباست (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۳۳: ۵۷). به جای آنکه سعی کنید تا خانواده‌تان را با درس‌های بیش‌ازحد سرگرم کنید، اطمینان حاصل کنید که آنچه آموزش می‌دهید بر اصولی خالص و ساده متمرکز است.

تصویر
مورمون در حال نظارهٔ میدان نبرد نیفایان و لامانیان

کتاب معجزه‌آسای مورمون، اثر جوزف بریکی

چاپ