از پی من بیا
۹–۱۵ نوامبر. عاتِر ۱–۵: «آن پردهٔ بی‌ایمانی … را بدرید»


«۹–۱۵ نوامبر. عاتِر ۱–۵: آن پردهٔ بی‌ایمانی … را بدرید،» از پی من بیا—برای افراد و خانواده‌ها: کتاب مورمون ۲۰۲۰ (۲۰۲۰)

«۹–۱۵ نوامبر. عاتِر ۱–۵،» از پی من بیا—برای افراد و خانواده‌ها: ۲۰۲۰

تصویر
یارِدیان در حال سفر از میان بیابان

یارِدیان در حال ترک بابل، اثر آلبین وِسِلکا

۹–۱۵ نوامبر

عاتِر ۱–۵

«آن پردهٔ بی‌ایمانی … را بدرید»

کتاب عاتِر گزارشی دربارهٔ یارِدیان است، کسانی که قرن‌ها پیش از نیفایان به سرزمین موعود رسیدند. خدا به مورونی الهام کرد تا پیشینۀ عاتِر را به خاطر ارتباطش با روزگار ما در کتاب مورمون بیاورد. شما این ارتباط را چگونه احساس می‌کنید؟

برداشت‌های خود را یادداشت کنید

با وجود این‌که این حقیقت دارد که شیوه‌های خدا از شیوه‌های ما بالاتر هستند و ما همیشه می‌بایست تسلیم خواست او باشیم، او ما را تشویق می‌کند که برای خودمان فکر و عمل کنیم. این درسی بود که یارِد و برادرش آموختند. برای مثال، به نظر می‌رسید ایدهٔ سفر به سرزمین جدیدی که «برگزیده‌ای بالاتر از همۀ زمین» بود در ذهن یارِد شکل می‌گرفت، و سَروَر «دلسوزی کرد» و وعده داد که با این درخواست موافقت کند، و گفت: «بدین گونه من بر تو عمل خواهم کرد برای اینکه این مدت طولانی تو به سوی من زاری کرده‌ای» (رجوع کنید به عاتِر ۱: ۳۸–۴۳). و زمانی که برادر یارِد متوجه شد که درون کشتی‌هایی که آنها را به سرزمین موعود می‌برد چقدر تاریک است، سَروَر از او دعوت کرد تا راه‌حلی پیشنهاد دهد، و سوالی را پرسید که ما اغلب از او می‌پرسیم: «تو چه می‌خواهی که من انجام دهم؟» (عاتِر ۲: ۲۳). به نظر می‌رسد پیام این است که ما نباید از خدا انتظار داشته باشیم که در همهٔ چیزها به ما فرمان دهد. می‌توانیم افکار و ایده‌های خودمان را با او در میان بگذاریم، و او گوش خواهد داد و یا تایید خواهد کرد و یا به ما به طور دیگری مشورت خواهد داد. گاهی تنها چیزی که ما را از برکاتی که به دنبالشان هستیم جدا می‌کند، «پردهٔ بی‌ایمانی» خودمان است، و اگر بتوانیم «آن پرده … را [بدریم]» (عاتِر ۴: ۱۵)، آنچه که سَروَر مایل است به خاطر ما انجام دهد احتمالا ما را شگفت‌زده خواهد کرد.

تصویر
نماد مطالعهٔ شخصی

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدس

عاتِر ۱: ۳۳–۴۳

هنگامی که من به درگاه سَروَر زاری می‌کنم، او بر من دلسوزی خواهد کرد.

عاتِر ۱: ۳۳–۴۳ سه نیایش برادر یارِد را نقل می‌کند. شما از پاسخ سَروَر به هریک از این نیایش‌ها چه می‌آموزید؟ به یکی از زمان‌هایی فکر کنید که هنگامی که در نیایشی به درگاه سَروَر زاری می‌کردید، دلسوزی او را تجربه کرده‌اید. می‌توانید این تجربه را ثبت کنید و با کسی که ممکن است نیاز به شنیدن گواهی شما داشته باشد در میان بگذارید.

عاتِر ۲؛ ۳: ۱–۶؛ ۴: ۷–۱۵

من می‌توانم برای زندگی‌ام وحی دریافت کنم.

رئیس راسل ام. نلسون گفت: «من التماس می‌کنم که شما ظرفیت روحانی خود را برای دریافت الهام افزایش دهید. … کار روحانی را که برای لذت بردن از هدیۀ روح‌القدس لازم است انتخاب کنید که بتوانید صدای روح‌القدس را مداوم و به روشنی بشنوید» («وحی برای کلیسا، وحی برای زندگی ما،» Ensign یا Liahona، مه ۲۰۱۸، ۹۶).

هنگامی که عاتِر ۲؛ ۳: ۱–۶؛ و ۴: ۷–۱۵ را مطالعه می‌کنید، چه حقایقی را پیدا می‌کنید که به شما کمک می‌کنند تا وحی شخصی را طلب کنید؟ می‌توانید سوالات یا نگرانی‌هایی که برادرِ یارِد داشت و کاری که در خصوص آنها انجام داد را با یک رنگ علامت‌گذاری کنید، و اینکه سَروَر چگونه به او کمک کرد و خواستش را آشکار کرد را با رنگ دیگری علامت‌گذاری کنید. چه چیزی دربارهٔ شیوهٔ صحبت کردن برادرِ یارِد با سَروَر شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، و از این موضوع چه چیزی دربارهٔ چگونه افزایش دادن جریان وحی در زندگیتان یاد می‌گیرید؟

عاتِر ۲: ۱۶–۲۵

سَروَر مرا برای گذر از «عمق عظیم» خودم آماده خواهد کرد.

یارِدیان برای رسیدن به سرزمین موعود با یک مانع مهم مواجه بودند: گذر از «عمق عظیم» (عاتِر ۲: ۲۵). عبارت «عمق عظیم» می‌تواند روش مناسبی باشد برای توصیف حسی که آزمون‌ها و چالش‌های ما دارند. و گاهی گذر از «عمق عظیم» خودمان تنها راه تحقق خواست خدا برای ماست، همان‌طور که برای یارِدیان بود. در عاتِر ۲: ۱۶–۲۵ شباهت‌هایی با زندگی خودتان می‌بینید؟ سَروَر چگونه شما را برای چالش‌هایتان آماده کرده است؟ او ممکن است از شما بخواهد چه کاری انجام دهید تا برای آنچه که او نیاز دارد در آینده انجام دهید، آماده شوید؟

عاتِر ۳

من از روی نگارۀ خدا آفریده شده‌ام.

برادرِ یارِد بر روی کوه شِلِم چیزهای زیادی دربارهٔ خدا و دربارهٔ خودش آموخت. شما از عاتِر ۳ چه چیزی دربارهٔ طبیعت روحی و مادی خدا می‌آموزید؟ این حقایق چطور به شما کمک می‌کنند تا هویت و پتانسیل‌های الهی خود را درک کنید؟

تصویر
زن و دو کودک در حال بازی در ساحل

همهٔ ما فرزندان خدا هستیم.

عاتِر ۳: ۶–۱۶

آیا برادرِ یارِد اولین کسی بود که سَروَر را دید؟

خدا خودش را به پیامبران دیگری قبل از برادرِ یارِد نشان داده بود (برای مثال، رجوع کنید به موسی ۷: ۴، ۵۹)، پس چرا سَروَر به او گفت: «هرگز من خودم را به آدمی که آفریده‌ام نشان نداده‌ام»؟ (عاتِر ۳: ۱۵). ارشد جفری آر. هالند این تفسیر ممکن را ارائه داد: «مسیح داشت به برادرِ یارِد می‌گفت:‌ من هیچ‌گاه خودم را به این روش، بدون خواست خودم، و تنها به واسطهٔ ایمان ناظر به کسی نشان نداده‌ام» (Christ and the New Covenant [1997], 23).

تصویر
نماد مطالعهٔ خانوادگی

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدس و شب گردهم‌آیی خانواده

هنگامی که شما نوشته‌های مقدس را با خانواده‌تان می‌خوانید، روح‌القدس می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید بر چه اصولی تاکید کرده و گفتگو کنید تا نیازهای خانوادهٔ خود را برطرف کنید. در اینجا ایده‌هایی وجود دارند.

عاتِر ۱: ۳۴–۳۷

شما از این آیات چه چیزی دربارهٔ نیایش کردن برای دیگران می‌آموزید؟ این آیات چه حقایق دیگری دربارهٔ نیایش را به توضیح می‌دهند؟

عاتِر ۲: ۱۶ – ۳: ۶

الگوی رفتاری برادرِ یارِد چه چیزی دربارهٔ چگونه پیدا کردن پاسخ برای مشکلات و سوالاتمان به ما می‌آموزد؟ شاید اعضای خانواده بتوانند تجربیاتشان را از زمان‌هایی که در طلب پاسخی از سوی سَروَر بوده‌‌اند و آن را دریافت کرده‌اند، در میان بگذارند.

عاتِر ۴: ۱۱‑۱۲

پس از خواندن این آیات اعضای خانواده می‌توانند چیزهای روزمره‌ای را که خانواده‌تان را تحت تاثیر قرار می‌دهند (مثل فیلم‌ها، آهنگ‌ها، بازی‌ها یا آدم‌ها) را روی تکه‌های کاغذ بنویسند و آنها را داخل کاسه‌ای قرار دهند. سپس می‌توانند به نوبت یکی را بردارند و دربارهٔ این‌که آیا آنها را «به انجام نیکی ترغیب می‌کند» یا خیر، گفتگو کنند (عاتِر ۴: ۱۲). خانواده‌تان برای ایجاد چه تغییراتی الهام می‌گیرد؟

عاتِر ۵

می‌توانید شیٔ یا خوراکی خوشمزه‌ای را در جعبه‌ای قرار دهید و از یکی از اعضای خانواده بخواهید تا داخل جعبه را نگاه کند و به سایر اعضای خانواده سرنخ‌هایی بدهد تا به کمک آن حدس بزنند که چیست. هنگامی که عاتِر ۵ را با یکدیگر می‌خوانید، دربارهٔ این گفتگو کنید که چرا مهم است که سَروَر در کارش از شاهدان استفاده کند. ما چگونه می‌توانیم گواهی‌مان از کتاب مورمون را با دیگران به اشتراک بگذاریم؟

برای ایده‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در از پی من بیا—برای ابتدائی.

بهبود دادن آموزشمان

همیشه آماده باشید. «لحظات آموزش غیر رسمی به سرعت می‌گذرند، پس مهم است که زمانی که پیش می‌آیند از آنها استفاده شود. … برای مثال، نوجوانی که تصمیم سختی برای گرفتن دارد احتمالا آمادهٔ آن است که چگونه دریافت کردن وحی شخصی را یاد بگیرد» (Teaching in the Savior’s Way, 16).

تصویر
عیسی در حال لمس شانزده سنگ در حضور برادرِ یارِد

آیا بیش از این دیدی؟ توسط مارکوس آلن وینسنت

چاپ