عاتِر در حال پنهان شدن در حفرهٔ یک صخره، اثر گری ارنست اسمیت

۲۳–۲۹ نوامبر

عاتر ۱۲–۱۵

«با ایمان همۀ چیزها برآورده می‌شوند»

یادداشت کردن برداشت‌ها می‌تواند وعدهٔ وحی بیشتر بدهد و گواهیتان را تقویت کند. همچنین به شما کمک می‌کند تا برداشت‌هایتان را به خاطر بسپرید و در آینده آنها را با دیگران در میان بگذارید.

برداشت‌های خود را یادداشت کنید

پیش‌بینی‌های عاتِر برای یارِدیان «بزرگ و شگفت انگیز» بودند (عاتِر ۱۲: ۵). او «از همه چیز برای آنها گفت، از آغاز آدمی» (عاتِر ۱۳: ۲). او روزگار مسیح و اورشلیم نوی آخرین زمان را پیش‌بینی کرد (عاتِر ۱۳: ۴). او از «[امید داشتن] به جهانی بهتر، آری، حتی جایی در دست راست خدا» سخن گفت (عاتِر ۱۲: ۴). ولی یارِدیان به همان دلیلی که امروز مردم اغلب نبوّت‌های خدمت‌گزاران خدا را نمی‌پذیرند، کلمات او را نپذیرفتند—«برای اینکه آنان آنها را [نمی‌بینند]» (عاتِر ۱۲: ۵). برای باور داشتن وعده‌ها یا هشدارها دربارهٔ چیزهایی که نمی‌توانیم ببینیم، ایمان لازم است، درست همان‌طور که عاتِر برای پیش‌گویی کردن «چیزهای بزرگ و شگفت انگیز» برای مردمی بی‌اعتقاد، ایمان لازم داشت. مورونی برای اعتماد کردن به اینکه سَروَر می‌تواند «ناتوانی[اش] در نوشتن» را بگیرد و آن را به توانمندی تبدیل کند، ایمان لازم داشت (رجوع کنید به عاتِر ۱۲: ۲۳–۲۷). این نوع از ایمان است که باعث می‌شود ما «محکم و استوار» شویم، «همواره کارهای نیک فراوان کرده، به ستایش کردن خدا هدایت [شویم]» (عاتِر ۱۲: ۴). و این نوع از ایمان است که با آن «همۀ چیزها برآورده می‌شوند» (عاتِر ۱۲: ۳).

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدس

عاتِر ۱۲

ایمان به عیسی مسیح می‌تواند منجر به معجزات بزرگی شود.

امروز بسیاری از مردم، همچون یارِدیان در روزگار عاتِر، می‌خواهند پیش از آنکه به خدا و قدرتش ایمان بیاورند، مدرکی ببینند. هرچند، مورونی آموخت که «ایمان چیزهایی هستند که به آنها امید هست و دیده نمی‌شوند» و این‌که شما «هیچ گواهی را تا پس از آزمایش ایمانتان دریافت نمی‌کنید» (عاتِر ۱۲: ۶).

هر بار که لغت «ایمان» را در عاتِر ۱۲ پیدا می‌کنید، آن را یادداشت کنید و آنچه را که دربارهٔ ایمان می‌آموزید، ثبت کنید. به دنبال پاسخ سوالاتی نظیر این‌ها بگردید: ایمان چیست؟ ثمرات یک زندگی سرشار از ایمان چیست؟ همچنین می‌توانید افکارتان را دربارهٔ گواهی‌های که شما «پس از آزمایش ایمانتان» بدست آوردید، ثبت کنید (عاتِر ۱۲: ۶).

همچنین رجوع کنید به عبرانیان ۱۱؛ آلما ۳۲.

عاتِر ۱۲: ۱–۹، ۲۸، ۳۲

عیسی مسیح به ما «امیدی عالی‌تر» می‌دهد.

عاتِر ۱۲ علاوه بر بینشی عمیق دربارهٔ ایمان، چیزهای زیادی برای گفتن دربارهٔ امید دارد —شاید بتوانید هربار که کلمهٔ «امید» ظاهر می‌شود، یادداشت کنید. امید برای شما چه معنایی دارد؟ به چه دلایلی عاتِر مجبور بود «به جهانی بهتر امید داشته باشد»؟ (رجوع کنید به عاتِر ۱۲: ۲–۵). مژدۀ عیسی مسیح چطور به شما «امیدی عالی‌تر» داده است؟ (عاتِر ۱۲: ۳۲).

همچنین رجوع کنید به مورونی ۷: ۴۰–۴۱؛ Dieter F. Uchtdorf, “The Infinite Power of Hope,” Ensign or Liahona, Nov. 2008, 21–24؛ مژده‌ام را موعظه کن، ۱۱۷.

عاتِر ۱۲: ۲۳–۲۹

عیسی مسیح می‌تواند ناتوانی‌ها را توانمند سازد.

زمانی که ما نوشته‌های قدرتمند مورونی را می‌خوانیم، آسان است تا فراموش کنیم که او نگران «ناتوانی[اش] در نوشتن» بود و می‌ترسید که مردم کلمات او را مسخره کنند (رجوع کنید به عاتِر ۱۲: ۲۳–۲۵). ولی خدا وعده داد که او «ناتوانی‌‌ها را» برای فروتنان «توانمند [خواهد] ساخت» (آیه ۲۷)، و قدرت روحی در نوشته‌‌های مورونی مدرک قانع‌کننده‌ای از آن است که سَروَر وعده‌اش را عملی کرد.

پس از خواندن عاتِر ۱۲: ۲۳–۲۹، به زمان‌هایی بیاندیشید که خدا به شما کمک کرده است تا ناتوانی‌هایتان را بشناسید و شما را علی‌رغم آنها، توانمند کرده است. همچنین شاید زمان خوبی باشد برای اینکه به ضعف‌هایی فکر کنید که هم‌اکنون در کشمکش با آنها هستید. احساس می‌کنید برای فروتنی کردن در برابر سَروَر و نشان دادن ایمان به او چه کاری لازم است انجام دهید تا وعدهٔ او را مبنی بر اینکه «ناتوانی‌‌ها را … توانمند [خواهد] ساخت»، دریافت کنید؟ (عاتِر ۱۲: ۲۷).

هنگامی که به این آیات می‌اندیشید، بینش زیر از ارشد نیل ا. مکسول می‌تواند مفید باشد: «زمانی که ما در نوشته‌های مقدس دربارهٔ ناتوانی انسان می‌خوانیم، این لفظ شامل … ناتوانی ذاتی در وضعیت عمومی انسان است که در آن، جسم اثر پیوسته‌ای بر روح دارد» (رجوع کنید به عاتِر ۱۲: ۲۸–۲۹). با این حال، ناتوانی همچنین شامل ناتوانی‌های خاص انفرادی ما می‌شود، که از ما انتظار می‌رود بر آنها غلبه کنیم (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۶۶: ۳؛ یعقوب ۴: ۷» (Lord, Increase Our Faith [1994], 84).

See also “Grace,” Gospel Topics, topics.ChurchofJesusChrist.org.

عاتِر ۱۳: ۱۳–۲۲؛ ۱۴–۱۵

نپذیرفتن پیامبران موجب خطر روحی می‌شود.

پادشاه یارِدیان بودن، از نظر تاریخی، جایگاه خطرناکی بود. این موضوع خصوصا در مورد کوریانتومر حقیقت داشت، چرا که «مردانی توانا … به دنبال نابودی [او] برآمدند» (عاتِر ۱۳: ۱۵–۱۶). در عاتِر ۱۳: ۱۵–۲۲، ملاحظه کنید که کوریانتومر برای محافظت از خودش چه کرد و عاتِرِ پیامبر به او توصیه کرد به جای آن چه کاری انجام دهد. هنگامی که باقیماندهٔ کتاب عاتِر را می‌خوانید، به عواقب نپذیرفتن پیامبران بیاندیشید. چه اتفاقی برای مردم می‌افتد زمانی که «روح سَروَر از کوشش کردن با آنها باز [می‌ایستد]»؟ (عاتِر ۱۵: ۱۹).

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدس و شب گردهم‌آیی خانواده

هنگامی که شما نوشته‌های مقدس را با خانواده‌تان می‌خوانید، روح‌القدس می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید بر چه اصولی تاکید کرده و گفتگو کنید تا نیازهای خانوادهٔ خود را برطرف کنید. در اینجا ایده‌هایی وجود دارند.

عاتِر ۱۲: ۷–۲۲

هنگامی که این آیات را با یکدیگر می‌خوانید، می‌توانید برخی نمونه‌های الهام‌بخش از ایمان را که در کتاب مورمون دربارهٔ آنها خوانده‌اید، مرور کنید. این کار می‌تواند منجر به گفتگویی دربارهٔ نمونه‌های ایمان در تاریخچۀ خانوادگی‌تان یا زندگی‌های خودتان شود — اگر تا کنون این تجربیات را ثبت نکرده‌اید، می‌توانید آنها را ثبت کنید.

عاتِر ۱۲: ۲۷

چرا سَروَر به ما ناتوانی می‌دهد؟ سهم ما در «ناتوانی‌ها را … توانمند» ساختن چیست؟ سهم منجی چیست؟

عاتِر ۱۲: ۴۱

آیا راه مفرحی وجود دارد که از طریق آن بتوانید به فرزندانتان بیاموزید که «در جستجوی … عیسی [باشند]»؟ یک راه می‌تواند این باشد که تصویری از عیسی را پنهان کنید و از اعضای خانواده بخواهید تا تصویر را «جستجو» و پیدا کنند. ما چطور در جستجوی عیسی هستیم، و زمانی که او را می‌یابیم چطور برکت می‌یابیم؟

عاتِر ۱۳: ۱۳–۱۴؛ ۱۵: ۱۹، ۳۳–۳۴

شاید برای اعضای خانواده‌تان جالب باشد که تجربهٔ عاتِر را با تجربهٔ مورمون و مورونی مقایسه کنند (رجوع کنید به مورمون ۶؛ ۸: ۱–۱۰). این‌ها چه شباهتی به یکدیگر دارند؟ مسیر نیفایان به سوی نابودی چه شباهتی به مسیر یارِدیان داشت؟ (عاتِر ۱۵: ۱۹ را با مورونی ۸: ۲۸ مقایسه کنید). چه حقایقی می‌آموزیم که به ما کمک می‌کنند تا از آنچه برای آنها اتفاق افتاد اجتناب کنیم؟

برای ایده‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در از پی من بیا—برای ابتدائی.

بهبود دادن آموزشمان

سوال پرسیدن را تشویق کنید. کودکان ذاتا کنجکاو هستند. ممکن است گاهی شما سوالات آنها را موجب حواس‌پرتی از آنچه تلاش می‌کنید آموزش دهید، قلمداد کنید. در عوض، سوالات را به چشم فرصت ببینید. آنها نشان از این دارند که کودکان آمادهٔ یادگیری هستند—به شما بینشی نسبت به دغدغه‌های فرزندانتان و احساسشان نسبت به آنچه یاد می‌گیرند، می‌دهند (see Teaching in the Savior’s Way, 25–26).

شگفت انگیز بودند نبوّت‌های عاتِر، اثر والتر رین