„18–24 października. Doktryna i Przymierza 121–123: ‘O Boże, gdzie jesteś?’” Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Doktryna i Przymierza, 2021 (2020)
„18–24 października. Doktryna i Przymierza 121–123”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2021
Więzienie w Liberty wiosną — Al Rounds
18–24 października
Doktryna i Przymierza 121–123
„O Boże, gdzie jesteś?”
Twoje studiowanie pism świętych będzie bogatsze, jeśli twoim celem będzie odkrywanie prawdy. Zacznij od modlitwy, słuchaj Ducha i zapisuj swoje odczucia
Zapisz swoje odczucia
Dolny poziom więzienia okręgowego w Liberty w stanie Missouri był znany jako loch. Ściany były grube, kamienna podłoga zimna i brudna, jedzenie — jeśli było — było zgniłe, a jedyne światło padało z dwóch wąskich, zakratowanych okien przy suficie. W tym lochu Józef Smith i kilku braci spędzili większość czasu swego uwięzienia — cztery chłodne miesiące zimą na przełomie lat 1838–1839 — czekając na proces o zdradę stanu Missouri. W owym czasie Józef stale otrzymywał wiadomości o cierpieniach świętych. Pokój i optymizm w Far West trwał zaledwie kilka miesięcy, a teraz święci po raz kolejny byli bezdomni, wypędzeni na pustkowie w poszukiwaniu kolejnego miejsca, by zacząć wszystko od nowa — tym razem z ich Prorokiem przebywającym w więzieniu.
Nic dziwnego, że Józef Smith wołał: „O Boże, gdzie jesteś?”. Odpowiedzi, które otrzymał — „[wiedza] z nieba”, której „wylania” doświadczył w tym nędznym więzieniu — pokazują, że chociaż nie zawsze to czujemy, Bóg nigdy nie jest daleko. Prorok nauczył się, że żadna moc nie „powstrzyma niebios”. „Bóg będzie z [Jego wiernymi świętymi] na wieki wieków” (Doktryna i Przymierza 121:1, 33; 122:9).
Zob. Saints, 1:323–396; „Within the Walls of Liberty Jail”, Revelations in Context, str. 256–263.
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Doktryna i Przymierza 121:1–10, 23–33; 122
Przeciwności mogą „być dla [mojego] dobra”.
Kiedy my lub ci, których kochamy, doświadczamy cierpienia, normalne jest, że zastanawiamy się, czy Bóg o tym wie. Czytając wersety Doktryna i Przymierza 121:1–6, pomyśl o czasach, w których miałeś pytania lub odczucia podobne do tych, które zadawał lub przeżywał Józef Smith. Jakie słowa zawarte w odpowiedzi Pana mogą być ci pomocne, gdy ogarną cię podobne pytania lub uczucia? Na przykład w wersetach 7–10, 26–33 zwróć uwagę na błogosławieństwa, które On obiecuje ludziom, którzy „dobrze to [utrapienie zniosą]”. Podczas czytania rozdziału 122. zastanów się, jak Pan chce, abyś postrzegał swoje przeciwności.
Zob. także Henry B. Eyring, „Gdzie jest ten pawilon?”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 72–75.
Doktryna i Przymierza 121:34–46
„Moce niebieskie” są dla nas dostępne.
W tym lichym więzieniu w Liberty Józef otrzymał objawienie o mocy — nie politycznej czy wojskowej presji, która była wywierana na świętych, ale o „[mocach niebieskich]”. Czego dowiadujesz się o mocy Bożej podczas czytania wersetów Doktryna i Przymierza 121:34–46? Czym to się różni od światowej władzy? Możesz spojrzeć na słowa, których Pan używa w wersetach 41–43, aby opisać „moc [czy] wpływ”. Czego uczysz się na ich podstawie o tym, jak Bóg utrzymuje Swoją „moc [czy] wpływ”? Być może te wersety zainspirują cię do zastanowienia się nad swoim życiem i tym, co możesz zrobić, aby mieć dobry wpływ na bliźnich.
Jezus Chrystus zstąpił poniżej wszystkiego.
Józef Smith był niesprawiedliwie więziony przez ponad cztery miesiące, podczas gdy jego przyjaciele i rodzina byli wypędzani ze swych domów. Dzieło, któremu poświęcił swoje życie, okazało się być w ruinie. Czego dowiadujesz się o Jezusie Chrystusie z Jego słów do Józefa w rozdziale 122.? Czego dowiadujesz się o Józefie? Czego dowiadujesz się o sobie?
Zob. także Ks. Almy 7:11–13; 36:3; Doktryna i Przymierza 88:6.
Nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie — Walter Rane
„Przeto […], czyńmy radośnie wszystko, co leży w naszej mocy”.
W marcu 1839 roku mogło się wydawać, że święci nie mogli wiele zrobić, aby zmienić swoje trudne położenie. Jednak w swoich listach napisanych z więzienia w Liberty Józef powiedział im, co mogą zrobić: Ważne jest „zebranie wiedzy o wszystkich faktach” i aby „stać spokojnie, z największą pewnością, widząc zbawienie Boga” (Doktryna i Przymierza 123:1, 17). Podczas rozmyślań na temat oszustwa oraz ludzi odznaczających się „subtelną przebiegłością” w dzisiejszym świecie, pomyśl o tym, co „leży w [twojej] mocy”, abyś mógł działać (wersety 12., 17.). Dlaczego ważne jest, aby robić te rzeczy „radośnie” (werset 17.)? Kto ze znanych ci osób jest „[powstrzymywany] od prawdy” (werset 12.) i jak możesz pomóc mu ją znaleźć?
Wiele kwestii podniesionych przez Józefa w tym liście, zostało przedłożonych rządowi i opublikowanych jako jedenastoczęściowy cykl artykułów w Times and Seasons, gazecie publikowanej w Nauvoo (zob. „A History, of the Persecution, of the Church of Jesus Christ, of Latter Day Saints in Missouri, December 1839–October 1840”, [strona internetowa josephsmithpapers.org]).
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór
-
Doktryna i Przymierza 121:1–10.„Loch” w więzieniu w Liberty mierzył tylko 4,2 na 4,4 metra. Poproś członków rodziny, aby wyobrazili sobie zamknięcie w takiej przestrzeni przez cztery zimne miesiące. Przeczytajcie „Rozdział 46.: Józef Smith w więzienie w Liberty” (Czytanka z księgi Nauki i Przymierza, str. 173–175), aby poznać inne szczegóły dotyczące warunków panujących w więzieniu w Liberty. Możecie też przeczytać „Głosy Przywrócenia: Więzienie w Liberty” na końcu tego zarysu lekcji lub obejrzeć film ukazujący Józefa w więzieniu w Liberty: Józef Smith: Prorok Przywrócenia (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org, od 43. minuty). Jak te informacje wpływają na to, co czujemy w odniesieniu do zasad z wersetów Doktryna i Przymierza 121:1–10?
-
Doktryna i Przymierza 121:34–36, 41–45.Być może analogia przybliży twojej rodzinie, czym są „moce niebieskie”. Na przykład, możesz porównać moc Boga z mocą prądu elektrycznego. Co może sprawić, że urządzenie elektryczne nie będzie miało dostępu do zasilania? Czego z tej analogii, a także z wersetów 34–36, 41–45 uczymy się o tym, jak zwiększyć naszą moc duchową? Być może członkowie rodziny mogliby opowiedzieć historie z życia Zbawiciela, które są przykładem wymienionych cech.
-
Doktryna i Przymierza 122:7–9.Członkowie rodziny mogą zapisać na małych karteczkach frazy z wersetów, które ich inspirują, a następnie umieścić je w różnych miejscach w domu. Dlaczego ważne jest, aby wiedzieć, że „Syn Człowieczy zstąpił poniżej wszystkich”?
-
Doktryna i Przymierza 123:12.Jak możemy pomóc ludziom, którzy nie „wiedzą, gdzie […] znaleźć” prawdę?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Sugerowana pieśń: „Gdzie znajdę spokój swój?”, Hymny, nr 64.
Głosy Przywrócenia
Więzienie w Liberty
Podczas pobytu w więzieniu w Liberty w stanie Missouri Józef Smith otrzymał listy informujące go o niebezpiecznej sytuacji świętych w dniach ostatnich, których z rozkazu gubernatora wypędzono ze stanu. Wzruszający list przyszedł od jego żony Emmy. Jej słowa, a także listy Józefa z odpowiedzią, wyrażają zarówno ich cierpienia, jak i wiarę w tym trudnym okresie historii Kościoła.
List od Emmy Smith do Józefa Smitha, 7 marca 1839 roku
„Drogi Mężu!
Mając możliwość przekazania listu przez przyjaciela, staram się pisać, ale nie będę pisała o moich uczuciach całkowicie, ponieważ sytuacja, w której się znajdujesz, mury, kraty i rygle, toczące się rzeki, płynące strumienie, wznoszące się wzgórza, zalane doliny i rozpościerające się prerie, które nas rozdzielają, oraz okrutna niesprawiedliwość, która najpierw wrzuciła cię do więzienia i nadal cię tam trzyma, z wieloma innymi względami, sprawia, że moje uczucia są nie do opisania.
Gdybym nie była świadoma niewinności i gdyby nie bezpośrednia interwencja boskiego miłosierdzia, jestem więcej niż pewna, że nie byłabym w stanie znieść obrazów cierpienia, na jakie byłam skazana […]; lecz nadal żyję i jestem chętna cierpieć więcej, jeśli jest to wola łaskawych Niebios, co powinnam czynić dla twego dobra.
Obecnie wszyscy mamy się dobrze, z wyjątkiem Fredricka, który jest dość chory.
Mały Alexander, który jest teraz w moich ramionach, jest jednym z najlepszych kompanów, jakich można mieć w życiu. Jest tak silny, że podpierając się krzesłem, może biegać po całym pokoju […].
Nikt poza Bogiem nie wie, jaki był stan mojego umysłu i uczucia mojego serca, kiedy pozostawiłam nasz dom i prawie wszystko, co posiadaliśmy, z wyjątkiem naszych małych Dzieci, i wyjechałam ze stanu Missouri, zostawiając cię zamkniętego w tym odległym więzieniu. Wspomnienia są czasem zbyt trudne do zniesienia […].
[…] Mam nadzieję, że nadejdą jeszcze lepsze dni […]. Zawsze kochająca,
Emma Smith”1
List Józefa Smitha do Emmy Smith, 4 kwietnia 1839 roku
„Moja droga i kochająca Żono,
Jest czwartkowy wieczór, słońce zachodzi, zerkamy poprzez kraty tego odległego więzienia, a ja usiadłem, żeby napisać do ciebie i opisać ci moją sytuację. Sądzę, że właśnie mija pięć miesięcy i sześć dni2, odkąd jestem pod strażą noc i dzień, zamknięty w tych murach, ograniczony tymi kratami i skrzypiącymi żelaznymi drzwiami tego odległego, ciemnego i brudnego więzienia. Przepełniony uczuciami znanymi jedynie Bogu piszę do ciebie ten list. Rozmyślania nad towarzyszącymi okolicznościami prowokują pióro albo język, albo aniołów do opisania lub odmalowania tego wszystkiego istocie ludzkiej, która nigdy nie doświadczyła tego, czego my doświadczamy […]. Opieramy się na ramieniu Jehowy, i nikogo innego, dla naszego wybawienia, i jeśli On tego nie uczyni, to nie będzie to zrobione, możesz być pewna, bo jest wielkie pragnienie naszej krwi; nie dlatego, że jesteśmy czegokolwiek winni. Moja Droga Emmo, ciągle myślę o Tobie i dzieciach […]. Chcę zobaczyć małego Fredricka, Josepha, Julię, Alexandra, Joanę i starego majora [psa rodzinny] […]. Z radością poszedłbym do Ciebie boso, z gołą głową i na wpół nagi, aby Cię ujrzeć, i poczytałbym to sobie za wielką przyjemność, i nigdy nie uważałbym tego za trud […]. Znoszę z hartem ducha cały mój ucisk, tak samo jak ci, którzy są ze mną; żaden z nas jeszcze się nie cofnął. Chcę, żebyś nie pozwoliła zapomnieć o mnie [naszym dzieciom]. Powiedz im, że Ojciec je kocha doskonałą miłością i że robi wszystko, co w jego mocy, aby wyrwać się z rąk motłochu i do nich wrócić […]. Powiedz im, że Ojciec mówi, że muszą być dobrymi dziećmi i słuchać swojej matki […].
Pełen oddania,
Józef Smith jun.”3
Gdy Józef Smith cierpiał w więzieniu w Liberty, Pan pocieszał go i objawiał mu wielkie prawdy.