Więzienie w Liberty wiosną — Al Rounds

18–24 października

Doktryna i Przymierza 121–123

„O Boże, gdzie jesteś?”

Podczas studiowania rozdziałów Doktryna i Przymierza 121–123 zastanów się, co dzieci z twojej klasy już wiedzą. Módl się, aby dowiedzieć się, jak to wykorzystać.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Jeśli zachęciłeś dzieci, by przedstawiły rodzinie coś, czego nauczyły się podczas lekcji tydzień temu, daj im chwilę, aby opowiedziały o swoich doświadczeniach.

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Doktryna i Przymierza 121:7–8; 122:7

Trudne sytuacje mogą obrócić się na naszą korzyść.

Słowa Pana, skierowane do Józefa Smitha w więzieniu w Liberty, mogą pomóc dzieciom zauważyć, że czasami życie jest ciężkie, ale Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus są w stanie nam pomóc.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, aby zwróciły uwagę na słowo „pokój”, gdy będziesz czytać im „Rozdział 46: Józef Smith w więzieniu Liberty” (Czytanka z księgi Nauki i Przymierza, str. 172–174) lub fragment Doktryna i Przymierza 121:7–8. Poproś dzieci, aby pomyślały o tym, w jaki sposób możemy zaufać Panu tak, jak zrobił to Józef, abyśmy mogli czuć pokój. Wyjaśnij, że choć Józef zmagał się z trudnościami, Pan był z nim.

• Aby pomóc dzieciom dostrzec, że nasze próby „[będą] dla [naszego] dobra” (Doktryna i Przymierza 122:7), porozmawiaj z nimi o tym, w jaki sposób nasze mięśnie rosną, gdy dźwigamy coś ciężkiego. Niech udają, że dźwigają ciężki przedmiot lub wykonują ciężką pracę. Wyjaśnij, że trudne sytuacje mogą przyczynić się do wzmocnienia naszych duchów — jeśli zwracamy się do Pana o pomoc. Podaj przykłady, które dzieci mogą odnieść do siebie. Poproś, aby powtórzyły wraz z tobą słowa: „Wszystko to […] będzie dla [naszego] dobra”.

Doktryna i Przymierza 122:8

Jezus Chrystus wie, jak się czuję.

W więzieniu w Liberty Jezus Chrystus powiedział Józefowi Smithowi, że zstąpił poniżej wszystkiego (zob. Doktryna i Przymierza 122:8). Oznacza to, że On wie przez co przechodzimy i że możemy się do Niego zwracać.

Propozycje zajęć

• Aby pomóc dzieciom zrozumieć, że mogą zwracać się do Chrystusa, gdy doświadczają czegoś trudnego, poproś, aby pokazały, jak wygląda ich twarz, gdy są smutne, cierpią lub są przerażone. Kto nam może pomóc, gdy tak się czujemy? Przeczytaj werset Doktryna i Przymierza 122:8 i wyjaśnij, że oznacza on, iż Jezus Chrystus wie, jak się czujemy, i może nam pomóc.

• Zaśpiewajcie wspólnie pieśń pt. „Jezus kiedyś też dzieckiem był” (Śpiewnik dla dzieci, str. 34) i złóż świadectwo o tym, że Jezus Chrystus może nam pomóc, ponieważ wie, jak się czujemy.

  

  Jezus rozumie nasze cierpienie. Nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie — Walter Rane

Doktryna i Przymierza 123:17

Bóg chce, abym z radością robił to, co jestem w stanie uczynić.

Choć Józef Smith przebywał w więzieniu w Liberty, gdy święci byli wypędzani z domów, zachęcał ich, by „[czynili] radośnie wszystko, co leży w [ich] mocy”.

Propozycje zajęć

• Przeczytaj dzieciom werset Doktryna i Przymierza 123:17 i poproś je, aby powstały i okazały radość, gdy usłyszą słowo „radośnie”. Poproś, by udawały, że w radosny sposób wykonują różne rodzaje służby.

• Zaśpiewajcie razem pieśń o radosnej służbie, na przykład: „Gdy pomagamy” (Śpiewnik dla dzieci, str. 108). Pomóż dzieciom zastanowić się nad tym, jak mogą z radością służyć rodzinie i przyjaciołom.

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Doktryna i Przymierza 121:7–9; 122:7–9

Moje próby mogą obrócić się na moją korzyść.

Jednym ze sposobów, w jaki Zbawiciel pocieszał Józefa Smitha, który cierpiał w więzieniu w Liberty, było nauczanie go, że „wszystko to da ci doświadczenie i będzie dla twego dobra” (Doktryna i Przymierza 122:7). Ta prawda może pobłogosławić dzieci, gdy przechodzą przez swoje własne próby.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, aby opowiedziały, co wiedzą o doświadczeniach Józefa Smitha w więzieniu i o wypędzeniu świętych z Missouri (zob. rozdziały 45–47 z Czytanki z księgi Nauki i Przymierza, str. 167–175). Zapytaj dzieci, jak by się czuły, będąc na miejscu Józefa Smitha lub jednego z ówczesnych świętych. Przeczytaj z dziećmi fragmenty Doktryna i Przymierza 121:7–9; 122:7–9 i poproś je, aby odnalazły coś, o czym Pan powiedział, że przyniesie im pokój. W jaki sposób trudne doświadczenia mogą być „dla [naszego] dobra”?

• Poproś dwoje dzieci, aby trzymały końce sznurka, który jest wystarczająco długi, aby można było go rozciągnąć w poprzek pokoju. Poproś inne dziecko, aby złapało sznurek dwoma palcami. Przeczytaj fragment Doktryna i Przymierza 121:7–8 i wyjaśnij, że sznurek przedstawia wieczność, a miejsce trzymane przez dziecko dwoma palcami to nasze lata na ziemi. Co oznacza wyrażenie, że nasze próby na ziemi potrwają „małą chwilkę”?

• Pomóż dzieciom wyobrazić sobie, jak wyglądałoby spędzenie czterech miesięcy w miejscu takim jak więzienie w Liberty. Czego by nam brakowało najbardziej? Jak byśmy spędzali czas? Czego Józef Smith nauczył się dzięki słowom zapisanym we fragmentach Doktryna i Przymierza 121:7–9; 122:7–9, co pomogło mu przetrwać to doświadczenie? Zachęć dzieci, aby napisały list do kogoś strapionego i zasugeruj, by skorzystały z fragmentów Doktryna i Przymierza 121:7–9 i 122:7–9.

Doktryna i Przymierza 121:34–46

Musimy być prawi, aby mieć „moce niebieskie”.

Pomóż dzieciom zrozumieć, że moc Boga będzie obecna w naszym życiu tylko wtedy, gdy będziemy prawi.

Propozycje zajęć

• Narysuj linię. Po jednej stronie zapisz duża moc, a po drugiej mała moc. Narysuj strzałkę wskazującą środek linii. Wybierz kilka słów lub wyrażeń z fragmentu Doktryna i Przymierza 121:34–46, które nauczają, w jaki sposób zmniejszamy lub zwiększamy niebiańskie moce w naszym życiu (np. „zakryć nasze grzechy”, „pycha”, „łagodność” i „miłość”). Poproś dzieci, aby po kolei wybierały słowa i określały, czy dane działanie prowadzi do zmniejszenia czy zwiększenia mocy, oraz odpowiednio przesuwały strzałkę. Porozmawiaj z dziećmi o znanych im osobach, które miały dobry wpływ na innych, ponieważ podążały za radą Pana zawartą w tych wersetach.

• Przeczytaj fragmenty Doktryna i Przymierza 121:41–42, 45 i poproś dzieci, aby wymieniły cechy w nich wspomniane, które Pan chce, abyśmy posiadali. Pomóż im wyjaśnić słowa, których nie rozumieją. Przydziel każdemu dziecku jedną cechę i pomóż im przeanalizować, w jaki sposób mogą się nią wykazać. Gdy wszystkie zabiorą głos, poproś o przeczytanie wersetów 45–46 i wypisanie błogosławieństw, które otrzymają, gdy nabiorą tych cech.

• Przeczytajcie wspólnie pierwsze słowa wersetu Doktryna i Przymierza 121:46. W jaki sposób Duch Święty może być naszym „stałym towarzyszem”? Zaśpiewajcie wspólnie pieśń pt. „Duch Święty” (Śpiewnik dla dzieci, str. 105) lub inną pieśń na temat daru Ducha Świętego. Czego ta pieśń uczy nas o naszym pragnieniu stałego towarzystwa Ducha Świętego?

Zachęć do nauki w domu

Poproś dzieci, aby pomyślały o kimś, komu jest ciężko. Pomóż im wybrać coś z doświadczenia Józefa Smitha w więzieniu w Liberty, o czym mogłyby opowiedzieć tej osobie.

Doskonalenie nauczania

Wspieraj naukę w domu. „Rodzice są najważniejszymi nauczycielami ewangelii swoich dzieci, jest to ich główny obowiązek, a ponadto posiadają największą moc, by wywrzeć wpływ na swoje dzieci (zob. V Ks. Mojżeszowa 6:6–7). Nauczając dzieci w kościele, z modlitwą poszukuj sposobów, aby wesprzeć rodziców w ich zasadniczej roli” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25).