„25–31 marca. Ew. Mateusza 14–15, Ew. Marka 6–7, Ew. Jana 5–6: ‘Nie bójcie się’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)
„25–31 marca. Ew. Mateusza 14–15, Ew. Marka 6–7, Ew. Jana 5–6” Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019
Nakarmcie ich — Jorge Cocco
25–31 marca
Ew. Mateusza 14–15, Ew. Marka 6–7, Ew. Jana 5–6
„Nie bójcie się”
Czytając Ew. Mateusza 14–15, Ew. Marka 6–7 i Ew. Jana 5–6, poszukuj prawd, które mają dla ciebie znaczenie. Możesz zadać sobie takie pytania, jak: „W jaki sposób historie z tych rozdziałów odnoszą się do mnie?”, „Które przesłania mogę odnieść do swojego życia?” lub „Czym chciałbym podzielić się ze swoją rodziną i z bliźnimi?”.
Zapisuj swoje odczucia
Co mogło zainspirować Piotra do opuszczenia bezpiecznej łodzi na środku Jeziora Galilejskiego podczas szalejącej burzy? Co skłoniło go do przekonania, że jeśli Jezus mógł chodzić po wodzie, on sam też mógł to uczynić? Nie wiemy na pewno, ale być może Piotr rozumiał, że Syn Boży nie przyszedł jedynie po to, aby dokonywać cudów pośród ludzi, ale także aby pomóc osobom takim, jak Piotr, czynić wspaniałe rzeczy. Zaproszenie, jakie wystosował Jezus, brzmiało dosłownie: „Przyjdź i naśladuj mnie” (Ew. Łukasza 18:22). Piotr przyjął to zaproszenie już wcześniej i był gotów uczynić to ponownie, nawet jeśli oznaczało to stawienie czoła lękom i zrobienie czegoś, co wydawało się niemożliwe. Być może Pan nie poprosi nas, abyśmy wyszli z łodzi w środku burzy ani podzielili się naszym skromnym zapasem chleba, gdy tysiące ludzi wokół potrzebują jedzenia, ale może nas poprosić o przyjęcie wskazówek, jakie nam daje, nawet jeśli nie w pełni je rozumiemy. Niezależnie od tego, o co nas poprosi, czasami może się nam to wydawać zaskakujące, a nawet przerażające. Jednak cuda zdarzą się, kiedy, podobnie jak Piotr, odsuniemy na bok swoje lęki, wątpliwości oraz ograniczone zrozumienie i pójdziemy za Panem, zachowując wiarę.
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Jezus Chrystus okazuje szacunek Swojemu Ojcu.
Relacja między Ojcem Niebieskim a każdym z Jego dzieci ma mieć święty charakter. W tych wersetach Jezus Chrystus dał nam uświęcony przykład na to, jakie relacje powinniśmy budować z Ojcem Niebieskim. Przeczytaj Ew. Jana 5:17–47 i zaznacz lub zwróć uwagę na to, ile razy powtarzają się różne formy słowa Ojciec. W jaki sposób Syn okazuje szacunek Ojcu i w jaki sposób możesz Go naśladować? Czego uczysz się na temat relacji, jaką Ojciec ma ze Swoim Synem? W jaki sposób wzmocnienie naszej relacji z Ojcem Niebieskim może pomóc nam wzmocnić naszą gotowość do poznawania Go i bycia posłusznym Jego woli?
Zob. także Ew. Jana 17; Jeffrey R. Holland, „Majestat Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 70–73.
Ew. Mateusza 14:16–21, Ew. Marka 6:33–44, Ew. Jana 6: 5–14
Zbawiciel może pomnożyć moją skromną ofiarę, aby wypełnić Swoje dzieło.
Czy kiedykolwiek miałeś poczucie, że nie jesteś w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb, które dostrzegasz wokół siebie — w swoim domu, w relacjach z innymi lub w społeczeństwie? Uczniowie Zbawiciela musieli czuć się tak samo, kiedy poprosił ich On o nakarmienie pięciu tysięcy głodnych ludzi (zob. Ew. Mateusza 14:21), podczas gdy dysponowali oni zaledwie pięcioma bochenkami chleba i dwiema rybami. Czytając o cudzie, który miał wtedy miejsce, rozważ, w jaki sposób Bóg może wykorzystać ofiarowaną przez ciebie służbę do pobłogosławienia twoich bliźnich. W jaki sposób może pomnożyć twoje wysiłki, kiedy służysz w Kościele? Rozważ następującą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta: „Wiele osób, których imion nie znamy, ofiarowując równowartość pięciu bochenków chleba i dwóch małych ryb, rozwija swoje powołania i służy, nie zwracając na siebie uwagi i nie domagając się uznania, karmiąc dosłownie tysiące” („Five Loaves and Two Fishes”, Ensign, maj 1994, str 5).
Ew. Mateusza 14:22–33, Ew. Marka 6:45–52, Ew. Jana 6:15–21
Jezus Chrystus zachęca mnie, abym porzucił swój strach i zwątpienie, i rozwijał wiarę w Niego.
Wyobraź sobie sytuację, która została opisana w Ew. Mateusza 14:22–33, Ew. Marka 6:45–52 i Ew. Jana 6:15–21, zwracając uwagę na szczegóły tej historii. Wyobraź sobie, jak mogli się czuć Piotr oraz pozostali uczniowie. Czego uczysz się na temat bycia uczniem w oparciu o słowa i czyny Zbawiciela opisane w tych wersetach? Czego uczysz się ze słów i czynów Piotra? (Zob. także 1 Nefi 3:7). O co prosi cię Pan, a co wydaje się być podobne do wyjścia z łodzi podczas burzy? Co w tych wersetach dodaje ci odwagi, aby rozwijać wiarę w Jezusa Chrystusa?
Jako uczeń Jezusa Chrystusa muszę być gotów uwierzyć i przyjąć prawdę, nawet jeśli jest to trudne.
Następnego dnia po tym, jak Jezus w cudowny sposób nakarmił tłum ludzi, Jego naśladowcy odnaleźli Go i pragnęli zostać ponownie nakarmieni. Jednakże byli rozczarowani, a nawet poczuli się obrażeni, gdy ten zaproponował im pokarm natury duchowej — „chleb żywota” (Ew. Jana 6:48). Wielu zgromadzonych tam ludzi uważało to za „[twardą mowę]” (Ew. Jana 6:60).
Czy kiedykolwiek odebrałeś to, czego nauczał Zbawiciel lub jeden z Jego sług, jako „[twardą mowę]” lub doktrynę trudną do przyjęcia? Zastanów się nad tymi doświadczeniami, czytając w szczególności słowa Piotra w wersetach 68–69. Jakie „słowa żywota wiecznego” (Ew. Jana 6:68) pomagają ci w dalszym podążaniu za Zbawicielem?
Zob. także M. Russell Ballard, „Do kogo pójdziemy?”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 90–92.
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Kiedy czytasz pisma święte z rodziną, Duch może pomóc ci rozpoznać, które zasady powinieneś podkreślić lub omówić, aby zaspokoić potrzeby swoich bliskich. Proponowane tematy do omówienia:
Czytając o nakarmieniu pięciu tysięcy, możesz zjeść trochę chleba i kawałek ryby, aby wyobrazić sobie, ile potrzeba jedzenia, by nakarmić pięć tysięcy osób. Czy twoja rodzina została nakarmiona duchowo przez Chrystusa? W jaki sposób skorzystał On z twojej pomocy do nakarmienia bliźnich?
Jezus w cudowny sposób nakarmił pięć tysięcy ludzi, posiadając zaledwie pięć bochenków chleba i dwie ryby.
Twoja rodzina może odegrać historię, o której jest mowa w tych wersetach. Z jakiego powodu uczniowie mogli odczuwać strach? Dlaczego Piotr był w stanie przezwyciężyć swój strach i wyjść z łodzi? W jaki sposób wykazał się wiarą nawet w chwili, kiedy zaczął tonąć? W jaki sposób przypominamy czasem Piotra?
Poproś członków rodziny, aby zwrócili uwagę na to, ile razy w tych wersetach powtarza się wyrażenie „odzyskał zdrowie”. W jakim sensie Jezus Chrystus może uzdrowić ludzi? Kiedy i w jaki sposób nas uzdrowił?
Daj każdemu członkowi swojej rodziny kromkę chleba i omów korzyści, jakie płyną ze spożywania chleba i innych zdrowych pokarmów. Następnie wspólnie odszukajcie w tych wersetach powody, dla których Jezus Chrystus nazwał siebie „chlebem żywota” (Ew. Jana 6:35).
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie osobistego studiowania
Zwracaj uwagę na otrzymywane duchowe podszepty. Studiując samodzielnie lub z rodziną, nie ograniczaj się jedynie do przeczytania fragmentów, które zostały wymienione w tym podręczniku. Pan zapewne pragnie nauczać cię na podstawie rozdziałów, które nie zostały tu omówione. Z modlitwą staraj się odszukać tę naukę.
Mimo wiatru — Liz Lemon Swindle