« ថ្ងៃទី ១៥–២១ខែមេសា ។ បុណ្យអ៊ីស្ទើរ ៖ ‹ សេចក្តីស្លាប់អើយ ជ័យជំនះរបស់ឯងនៅឯណា ? ›» ។ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩( ឆ្នាំ ២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ១៥-២១ខែមេសា ។ បុណ្យអ៊ីស្ទើរ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

ថ្ងៃទី ១៥-២១ខែមេសា

បុណ្យអ៊ីស្ទើរ

« សេចក្តីស្លាប់អើយ ជ័យជំនះរបស់ឯងនៅឯណា ? »

នៅពេលអ្នកអានទីបន្ទាល់អំពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងគម្រោងនេះ សូមកត់ចំណាំអំពីអារម្មណ៍ និងចំណាប់អារម្មណ៍ដែលកើតមានចំពោះអ្នកមកពី ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អំឡុងសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ មានពួកសាសន៍យូដាជាច្រើននៅជុំវិញទ្រង់ ចូលរួមនៅក្នុងទំនៀមទម្លាប់នៃបុណ្យរំលង ។ ពួកគេបានរៀបចំអាហារ ច្រៀងចម្រៀង ហើយប្រមូលផ្ដុំគ្នាដើម្បីចងចាំអំពីការរំដោះនៃពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលពី ការធ្វើ ជាទាសករដល់ពួកអេស៊ីព្ទ ។ ក្រុមគ្រួសារបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាស្ដាប់រឿងនៃទេវតាបំផ្លាញបានរំលងផុតផ្ទះរបស់ពួកអយ្យកោរបស់ពួកគេ ដែលបានគូសសញ្ញានៅលើមាត់ទ្វារដោយឈាមរបស់ចៀម ។ នៅក្នុងការប្រារព្វទាំងអស់នេះ គឺសម្បូរទៅដោយនិមិត្តរូបនៃការប្រោសលោះ ដែលមានមនុស្សមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាកូនចៀមនៃព្រះ ដែលហៀបនឹងរំដោះពួកគេចេញពីសេវកភាពនៃអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់—តាមរយៈការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់ ការសុគតរបស់ទ្រង់ និងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី មានអ្នកដែលទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវថាជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យារបស់ពួកគេ ជាអង្គប្រោសលោះដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ពួកគេ ។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានថ្លែងជាសាក្សីទៅកាន់ពិភពលោកថា « ព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា … ; ហើយថា ទ្រង់ត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ រួចដល់ថ្ងៃទី៣ នោះទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ » (កូរិនថូសទី ១ ១៥:៣–៤) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ម៉ាថាយ ២១–២៨

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានព្រះចេស្ដាដើម្បីជួយខ្ញុំយកឈ្នះអំពើបាប សេចក្ដីស្លាប់ ការសាកល្បង និងភាពទន់ខ្សោយទាំងឡាយ ។

របៀបមួយដើម្បីផ្ដោតទៅលើពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សប្ដាហ៍នេះត្រូវចំណាយពេលជារៀងរាល់ថ្ងៃអាន អំពីសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ( កាលវិភាគអានអាចមានដូចខាងក្រោម ) ។ តើអ្នករកឃើញអ្វីខ្លះនៅ ក្នុងជំពូកទាំងនេះដែលជួយអ្នកមានអារម្មណ៍ទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពី ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ដើម្បីរំដោះអ្នកចេញពីអំពើបាប និងការស្លាប់ ? តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីការស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បង និងការយកឈ្នះលើភាពទន់ខ្សោយ ? តើអ្នកប្រើសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះចេស្ដានៃការរំដោះរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?

ថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ការចូលទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ (ម៉ាថាយ ២១:៦–១១)
ថ្ងៃចន្ទ ៖ ការសម្អាតព្រះវិហារ (ម៉ាថាយ ២១:១២–១៦)
ថ្ងៃអង្គារ ៖ ការបង្រៀននៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម (ម៉ាថាយ ២១–២៣)
ថ្ងៃពុធ ៖ បន្ដការបង្រៀន (ម៉ាថាយ ២៤–២៥)
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ៖ បុណ្យរំលង និងការរងទុក្ខរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ានី (ម៉ាថាយ ២៦)
ថ្ងៃសុក្រ ៖ ការសាកល្បង ការឆ្កាង និងការបញ្ចុះ (ម៉ាថាយ ២៧:១–៦១)
ថ្ងៃសៅរ៍ ៖ ព្រះសពរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានដាក់ទៅក្នុងផ្នូរ (ម៉ាថាយ ២៧:៦២–៦៦) ខណៈដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បានទៅបម្រើនៅ ក្នុងពិភពវិញ្ញាណ (គ និង ស ១៣៨)
ថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ការបង្ហាញព្រះកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញ (ម៉ាថាយ ២៨:១–១០)

អាហារចុងក្រោយ — អាហារយប់ថ្ងៃចុងក្រោយ ដោយ ខាល ហ៊ែនរិច ប្លច

ម៉ាថាយ ២៨:១–១០; លូកា ២៤:១៣–៣៥; យ៉ូហាន ២០:១៩–២៩; កូរិនថូសទី ១ ១៥:១–៨, ៥៥

សាក្សីជាច្រើនបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមស្រមៃមើលថាវាយ៉ាងណាចំពោះពួកសិស្សដែលត្រូវមើលឃើញព្រះយេស៊ូវត្រូវគេចំអក ប្រមាថ ហើយឆ្កាងនោះ ។ ពួកគេបានធ្វើជាសាក្សីនៃព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ បានដឹងពីសេចក្ដីពិតនៃការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ហើយមានជំនឿថាទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ។ ការមើលឃើញពីការសុគតរបស់ទ្រង់ គឺជាការសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មានពួកគេបានក្លាយជាសាក្សីអំពីអព្ភូតហេតុដ៏ធំនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។

តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះ មកពីដំណើររឿងអំពីអ្នកទាំងឡាយដែលបានធ្វើជាសាក្សីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានរស់ឡើងវិញនោះ ? សូមគូសចំណាំ ឬកត់ចំណាំបទពិសោធន៍របស់បុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងម៉ាថាយ ២៨:១–១០; លូកា ២៤:១៣–៣៥; យ៉ូហាន ២០:១៩–២៩; កូរិនថូសទី ១ ១៥:១–៨, ៥៥ ។ ( សូមកត់ចំណាំថា សាក្សីផ្សេងទៀតអំពីព្រះគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញ អាចរកបាននៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១១; មរមន ១:១៥; អេធើរ ១២:៣៨–៣៩; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:១៩–២៤; ១១០:១–១០; និង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៥–១៧) ។ នៅក្នុងដំណើររឿងទាំងនេះ តើមានអ្វីដែលពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿ របស់អ្នកទៅលើការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់នោះ ? បន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អ្នកផ្សេងទៀតត្រូវបានរស់ឡើងវិញ ហើយបានបង្ហាញខ្លួនដល់មនុស្សជាច្រើន ( សូមមើលម៉ាថាយ ២៧:៥២–៥៣,នីហ្វៃទី ៣ ២៣:៩) ។ ហេតុអ្វីអ្នកមានអារម្មណ៍ថាវាសំខាន់ ដែលរឿងនេះត្រូវកត់ត្រានៅក្នុងទាំងព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរមរមន ?

សូមមើលផងដែរ « Jesus Is Resurrected, » « The Risen Lord Appears to the Apostles, » « Blessed Are They That Have Not Seen, and Yet Have Believed » ( វីដេអូ LDS.org) ។

ពេត្រុសទី ១ ១:៣–១១

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រទានសេចក្ដីសង្ឃឹម និង អំណរដល់ខ្ញុំ ។

កូនស្រីរបស់អែលឌើរ ប៉ុល វី ចនសុន ឈ្មោះ អេលីសា ដែលបានរងទុក្ខដោយសារជំងឺមហារីកដែលនឹងស្លាប់ក្នុងរយៈពេលខ្លី ហើយបានស៊ូទ្រាំនឹងការវះកាត់ជាច្រើន ជាគំរូនៃ « សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រស់រវើក » ដែលពេត្រុសបានពិពណ៌នានៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ១:៣–១១ ។ អែលឌើរ ចនសុន បានចែកចាយសំបុត្រមួយដែលអេលីសា បានសរសេរនៅគ្រាបុណ្យអ៊ីស្ទើរ ក្នុងអំឡុងពេលដ៏ខ្លីពីមុនពេលនាងបានទទួលមរណភាព៖ « បុណ្យអ៊ីស្ទើរ គឺជាការរំឭកមួយអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំសង្ឃឹមចង់បានសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ ។ ថាថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងត្រូវបានព្យាបាលហើយថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងបានជាសះស្បើយ ។ ថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងគ្មានជាតិដែកឬផ្លាស្ទិចនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំទៀត ។ ថ្ងៃណាមួយចិត្តខ្ញុំនឹងឈប់ភ័យខ្លាច ហើយគំនិតខ្ញុំនឹងឈប់ព្រួយបារម្ភទៀត ។… ខ្ញុំមានអំណរណាស់ដែលខ្ញុំពិតជាជឿទៅលើជីវិតបន្ទាប់ពីជីវិតនេះថាជាជីវិតដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ » (« And There Shall Be No More Death, »Ensignឬលីអាហូណាខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១២១ ) ។

តើពាក្យ ឬឃ្លាអ្វីខ្លះនៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ១:៣–១១ បានផ្ដល់ក្តីសង្ឃឹមដល់អ្នកដោយសារតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? តើអ្នកទទួលអារម្មណ៍ពីក្ដីសង្ឃឹមនោះនៅពេលណា ? តើអ្នកអាចចែកចាយក្ដីសង្ឃឹមដែលអ្នកមានតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាមួយនឹងអស់អ្នកដែលអ្នកស្រឡាញ់យ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមមើលផងដែរអាលម៉ា ២៧:២៨,៣៦:១–២៤,នីហ្វៃទី ៣ ៩:១១–១៧,មរ៉ូណៃ ៧:៤០–៤១។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

នៅពេលអ្នកអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយអ្នកស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នក ។ នេះ គឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖

Mormon.org

វគ្គ « Holy Week » នៃ mormon.org/easter មានកាលប្រវត្តិមួយ និងការពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនីមួយៗនៃសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងសប្ដាហ៍នោះ គ្រួសាររបស់អ្នកអាចរំឭកអំពីការពិពណ៌នាទាំងនេះដើម្បីមើលឃើញពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើនៅថ្ងៃនោះ ឬអ្នកអាចអានអំពីសប្ដាហ៍ចុងក្រោយរបស់ទ្រង់នៅក្នុងបទគម្ពីរជាគ្រួសារ ( សូមមើលបញ្ជីផ្ដល់ជាគំនិតនៅក្នុង « វគ្គគំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន » ។

ទំនុកតម្កើង និង សៀវភៅចម្រៀង កុមារ

សូមពិចារណាធ្វើការច្រៀងចម្រៀងជុំគ្នាអំពីដង្វាយធួន និងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំឡុងសប្ដាហ៍នេះ រួមទាំងបទមួយចំនួនទៀតដែលអ្នកពុំសូវស្គាល់ ( សូមមើលមាតិកាប្រធានបទនៃ ទំនុកតម្កើង ឬ សៀវភៅចម្រៀងកុមារ, នៅក្រោមប្រធានបទដូចជា « ដង្វាយធួន » « បុណ្យអ៊ីស្ទើរ » ឬ « ការរស់ឡើងវិញ » ។ ដើម្បីជួយសមាជិកគ្រួសាររៀនចម្រៀងទាំងឡាយ អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពដែលត្រូវនឹងទំនុក ។

« ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវក »

សូមអានជាគ្រួសារនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍អំពី« ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវក » ( Ensign ឬ លីអាហូណា ខែមេសា ឆ្នាំ ២០០០ ២–៣; សូមមើលផងដែរ LDS.org ), ហើយអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារនីមួយៗរើសសារលិខិតបុណ្យអ៊ីស្ទើរមួយមកពីទីបន្ទាល់នេះដើម្បីចែកចាយជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចបង្កើតជាបដាបង្ហាញនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម នៅលើច្រកទ្វាររបស់អ្នក ឬនៅលើបង្អួចរបស់អ្នក ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

ដាក់គោលដៅដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ។ ការចំណាយពេលពីរបីនាទីក្នុងមួយថ្ងៃ សិក្សាបទគម្ពីរ អាចប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់អ្នក ។ សូមតាំងចិត្តសិក្សារាល់ថ្ងៃ ស្វែងរកវិធីមួយដើម្បីរំឭកអ្នកអំពី ការតាំងចិត្តរបស់អ្នក ហើយខំឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីធ្វើតាម ។

ព្រះគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី — សួនច្បារគេតសេម៉ានីដោយ អ័ដាម អាប់រាម