Na pamiątkę moją — Walter Rane

29 maja – 4 czerwca

Ew. Mateusza 26; Ew. Marka 14; Ew. Jana 13

„Na pamiątkę”

Czytając o wydarzeniach opisanych w Ew. Mateusza 26; Ew. Marka 14 i Ew. Jana 13, zwróć uwagę na wszelkie odczucia, szczególnie te, które pogłębiają twoją wiarę w Jezusa Chrystusa i twoje zobowiązanie wobec Niego.

Zapisuj swoje odczucia

Na dzień przed swoją śmiercią Jezus dał Swoim uczniom coś, dzięki czemu mieli o Nim pamiętać. „Wziął Jezus chleb i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom, i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje. Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy; albowiem to jest krew moja” ( Ew. Mateusza 26:26–28).

Stało się to około 2000 lat temu, w miejscu, którego większość z nas nigdy nie zobaczy, w języku, który niewielu z nas rozumie. Teraz jednak każdej niedzieli w naszych własnych miejscach spotkań posiadacze kapłaństwa, upoważnieni do działania w imię Jezusa Chrystusa, czynią to, co On kiedyś uczynił. Biorą chleb i wodę, błogosławią je i dają każdemu z nas, Jego uczniom. To prosty akt — czy istnieje coś prostszego, bardziej fundamentalnego niż spożywanie chleba i wody? Lecz ten chleb i woda są dla nas święte, ponieważ dzięki nim pamiętamy o Jezusie. W ten sposób mówimy: „Nigdy Go nie zapomnę” — a nie tylko: „Nigdy nie zapomnę tego, co przeczytałem o Jego naukach i Jego życiu”. Przeciwnie, mówimy: „Nigdy nie zapomnę, co On dla mnie uczynił”. „Nigdy nie zapomnę, jak On mnie uratował, kiedy wołałem o pomoc”. „Nigdy nie zapomnę Jego zobowiązania wobec mnie i mojego zobowiązania wobec Niego — przymierza, które zawarliśmy”.

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Ew. Mateusza 26:6–13; Ew. Marka 14:3–9

„Ona, wylawszy ten olejek na moje ciało, uczyniła to na mój pogrzeb”.

Pokornym aktem czci kobieta opisana w tych wersetach pokazała, że wiedziała, kim jest Jezus i co ma zamiar uczynić (zob. Ew. Mateusza 26:12). Jak myślisz, dlaczego jej czyny miały tak wielkie znaczenie dla Zbawiciela (zob. werset 13.)? Co w tej kobiecie i jej wierze robi na tobie wrażenie? Zastanów się, w jaki sposób możesz ją naśladować.

Zob. także Ew. Jana 12:1–8.

Ew. Mateusza 26:20–22; Ew. Marka 14:17–19

„Chyba nie ja, Panie?”.

Czego uczysz się o uczniach z ich pytania do Pana w tych wersetach? Jak myślisz, dlaczego je zadali? Zastanów się, w jaki sposób możesz zapytać Pana: „Chyba nie ja?”.

Zob. także Dieter F. Uchtdorf, „[Czy to] ja, Panie?”, Liahona, listopad 2014, str. 56–59.

Ew. Mateusza 26:26–29; Ew. Marka 14:22–25

Sakrament jest okazją do pamiętania o Zbawicielu.

Jak myślisz, jakie myśli i uczucia mieli Jego uczniowie, kiedy Zbawiciel wprowadził przy nich sakrament? Zastanów się nad tym, czytając o tym doświadczeniu w Ew. Mateusza 26:26–29 i Ew. Marka 14:22–25. Jak myślisz, dlaczego Jezus wybrał dla nas taki sposób, abyśmy o Nim pamiętali? Możesz również zastanowić się nad doświadczeniami, które miałeś podczas sakramentu. Co możesz zrobić, aby sakrament był dla ciebie doświadczeniem bardziej świętym i znaczącym?

Po przeczytaniu i rozważeniu tych wersetów możesz zapisać to, co czujesz, że powinieneś pamiętać o Zbawicielu. Możesz przejrzeć to, co zapisałeś, kiedy następnym razem będziesz przyjmować sakrament. Możesz również przejrzeć to w innym czasie, aby „zawsze o Nim pamiętać” (Ks. Moroniego 4:3).

Zob. także Ew. Łukasza 22:7–39; III Nefi 18:1–13; Doktryna i Przymierza 20:76–79; Gospel Topics [Tematy ewangelii], „Sacrament”, topics.ChurchofJesusChrist.org; „Always Remember Him” [Zawsze o Nim pamiętać] (film), strona internetowa ChurchofJesusChrist.org.

Ew. Jana 13:1–17

Zbawiciel jest dla nas przykładem pokornej służby bliźnim.

W czasach Jezusa obmycie stóp innej osoby było zadaniem dla sług, a nie przywódców. Jednak Jezus pragnął, aby Jego uczniowie inaczej postrzegali znaczenie przywództwa i służby. Jakie przesłania odnajdujesz w słowach i czynach Zbawiciela opisanych w Ew. Jana 13:1–17? W twojej kulturze obmywanie stóp innych ludzi może nie być zwyczajowym sposobem służby. Zastanów się jednak, co możesz zrobić, aby naśladować pokorną służbę Zbawiciela.

Warto również zwrócić uwagę na to, co Jezus wiedział i czuł w tym świętym czasie spędzonym ze Swoimi Apostołami (zob. wersety 1. i 3.). Jak dzięki tym informacjom lepiej rozumiesz Zbawiciela?

Zob. także Ew. Łukasza 22:24-27.

Ew. Jana 13:34–35

Moja miłość do bliźnich jest znakiem, że jestem prawdziwym uczniem Jezusa Chrystusa.

Wcześniej Jezus przykazał, aby „[miłować] bliźniego swego jak siebie samego” (Ew. Mateusza 22:39). Teraz dał „nowe przykazanie”. Jak myślisz, co to znaczy kochać bliźnich tak, jak Jezus kocha ciebie (zob. Ew. Jana 13:34)?

Możesz także zastanowić się, skąd inni ludzie wiedzą, że jesteś uczniem Jezusa Chrystusa. W jaki sposób możesz upewnić się, że miłość jest twoją definiującą cechą jako chrześcijanina?

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Ew. Mateusza 26:26–29; Ew. Marka 14:22–25.Czego twoja rodzina doświadcza co tydzień podczas sakramentu? Czytaniem fragmentów na temat pierwszego sakramentu możesz zapoczątkować dyskusję na temat tego, jak istotny jest sakrament oraz jak sprawić, by miał on większe znaczenie dla twojej rodziny. Możesz pokazać ilustrację Roznoszenie sakramentu (Album: Ewangelia w malarstwie, nr 108) i podzielić się tym, co robić przed, podczas i po sakramencie.

Sakrament pomaga nam pamiętać o Jezusie Chrystusie.

Ew. Mateusza 26:30.Możesz zaśpiewać hymn tak, jak zrobili to Jezus i Jego Apostołowie — na przykład hymn sakramentalny. W jakim sensie zaśpiewanie hymnu mogło być wówczas błogosławieństwem dla Jezusa i Jego Apostołów? W jakim sensie hymny są dla nas błogosławieństwem?

Ew. Jana 13:1–17.Podczas czytania tych wersetów możesz pokazać swojej rodzinie ilustrację na końcu tego zarysu lekcji. Jakich prawd nauczał Zbawiciel poprzez Swoje uczynki? Dzięki którym szczegółom na ilustracji lepiej rozumiemy te prawdy? Członkowie twojej rodziny mogą opowiedzieć o tym, w jaki sposób życie według tych prawd przyniosło im szczęście (zob. Ew. Jana 13:17).

Ew. Jana 13:34–35.Po przeczytaniu tych wersetów możecie wspólnie porozmawiać o tym, skąd inni ludzie wiedzą, że jesteście uczniami Jezusa Chrystusa. Z czego — zgodnie z pragnieniem Zbawiciela — mają być znani Jego naśladowcy? Możesz poprosić członków rodziny, aby opowiedzieli o osobach, których miłość do bliźnich świadczy o tym, że są prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa. Możecie również omówić, w jaki sposób okazywać więcej miłości jako rodzina.

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowana pieśń: „Miłość wzajemna”, Śpiewnik dla dzieci, str. 74.

Doskonalenie osobistego studiowania

Zastanów się. Pisma święte mają duchowe znaczenie, którego możemy nie dostrzec, jeśli będziemy czytać je zbyt pobieżnie, tak jak inne materiały do czytania. Nie śpiesz się z ukończeniem rozdziału. Poświęć czas, aby głęboko zastanowić się nad tym, co czytasz.

Największy w Królestwie — J. Kirk Richards