Ogród Getsemane — Derek Hegsted

12–18 czerwca

Ew. Łukasza 22; Ew. Jana 18

„Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie”

Poświęć czas na przeczytanie w tym tygodniu Ew. Łukasza 22 i Ew. Jana 18. Zastanów się i módl się nad tym, co przeczytałeś. Da to Duchowi możliwość złożenia ci w sercu świadectwa, że pisma święte są prawdziwe.

Zapisuj swoje odczucia

Zaledwie trzech ludzi było świadkami cierpienia Jezusa Chrystusa w Ogrodzie Getsemane i przez większość czasu byli pogrążeni w śnie. W owym ogrodzie i później na krzyżu Jezus wziął na siebie grzechy, bolączki i cierpienia wszystkich osób, które kiedykolwiek żyły na ziemi, mimo że mało kto w tamtych czasach zdawał sobie sprawę z tego, co się wydarzyło. Najważniejsze wydarzenia wieczności zazwyczaj pozostają niezauważone przez świat. Ale Bóg Ojciec wiedział. Usłyszał błagania Swojego wiernego Syna: „Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie. A ukazał mu się anioł z nieba, umacniający go” (Ew. Łukasza 22:42–43). Choć nie było nas tam i nie byliśmy świadkami tego bezinteresownego aktu poddania się woli Ojca, w pewnym sensie każdy z nas jest świadkiem Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Za każdym razem, kiedy pokutujemy i otrzymujemy wybaczenie grzechów, i za każdym razem, kiedy odczuwamy wzmacniającą moc Zbawiciela, możemy świadczyć o prawdziwości tego, co wydarzyło się w Ogrodzie Getsemane.

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Ew. Łukasza 22:31–34, 54–62; Ew. Jana 18:17–27

Nawrócenie to ciągły proces.

Pomyśl o tym, czego Piotr doświadczył w towarzystwie Zbawiciela — o cudach, których był świadkiem, oraz wiedzy o ewangelii, którą zdobył. Dlaczego więc Zbawiciel powiedział do Piotra: „Gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32; kursywa dodana)? Rozważając to, możesz zastanowić się nad tym, czego Starszy David A. Bednar nauczał na temat różnicy pomiędzy posiadaniem świadectwa a byciem prawdziwie nawróconym (zob. „Nawróceni do Pana”, Liahona, listopad 2012, str. 106–109).

Czytając o doświadczeniach Piotra opisanych w Ew. Łukasza 22:31–34, 54–62 (zob. także Ew. Jana 18:17–27), zastanów się nad swoim własnym nawróceniem. Czy kiedykolwiek czułeś się tak oddany, że podobnie jak Piotr, byłeś „gotów iść [ze Zbawicielem] i do więzienia, i na śmierć” (Ew. Łukasza 22:33). Dlaczego te uczucia czasami zanikają? Codziennie istnieją okazje, by albo zaprzeczać wiedzy o Zbawicielu, albo świadczyć o Zbawicielu. Co zrobisz, aby codziennie o Nim świadczyć? Czego możesz się jeszcze nauczyć z doświadczenia Piotra?

Podczas dalszego czytania Nowego Testamentu poszukaj dowodów na ciągły proces nawracania się Piotra. Zwróć także uwagę na to, w jaki sposób przyjął on nakaz Pana, by „[utwierdzać] braci swoich” (Ew. Łukasza 22:32; zob. Dzieje Apostolskie 3–4).

Zob. także Ew. Marka 14:27–31.

Ew. Łukasza 22:39–46

Zbawiciel cierpiał za mnie w Getsemane.

Prezydent Russell M. Nelson zachęcił nas do „[poświęcenia czasu] na naukę o Zbawicielu i Jego zadość czyniącej ofierze” („Czerpanie z mocy Jezusa Chrystusa w swoim życiu”, Liahona, maj 2017, str. 40).

Zastanów się, w jaki sposób możesz postępować zgodnie z zaproszeniem Prezydenta Nelsona. Możesz z modlitwą zastanowić się nad cierpieniem, którego doznał Zbawiciel w Ogrodzie Getsemane, o czym mowa w tych wersetach. Następnie możesz zapisać odczucia lub pytania, które przyszły ci na myśl.

Aby zdobyć głębszą wiedzę na temat Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienia, postaraj się odnaleźć w pismach świętych odpowiedzi na następujące pytania:

• Dlaczego Zadośćuczynienie Zbawiciela było niezbędne? (Zob. II Ks. Nefiego 2:5–10, 17–26; 9:5–26; Ks. Almy 34:8–16; 42:9–26).

• Czego w czasie Swoich cierpień doświadczył Zbawiciel? (Zob. Ks. Izajasza 53:3–5; Ks. Mosjasza 3:7; Ks. Almy 7:11–13; Doktryna i Przymierza 19:16–19).

• Jaki wpływ cierpienie Chrystusa wywiera na moje życie? (Zob. Ew. Jana 10:10–11; List do Hebrajczyków 4:14–16; I List Jana 1:7; Ks. Almy 34:31; Ks. Moroniego 10:32–33; Dallin H. Oaks, „Wzmocnieni Zadośćuczynieniem Jezusa Chrystusa”, Liahona, listopad 2015, str. 61–64).

• Moje inne pytania:

Ucząc się o tym, co wydarzyło się w Ogrodzie Getsemane, warto pamiętać, że był to gaj oliwny, w którym znajdowała się prasa służąca do miażdżenia oliwek i wyciskania z nich oleju, który był używany w lampach, jako pożywienie oraz jako substancja lecznicza (zob. Ew. Łukasza 10:34). W jaki sposób proces tłoczenia oliwy z oliwek symbolizuje to, co Zbawiciel uczynił dla nas w Getsemane? Więcej pomysłów na odpowiedź na to pytanie znajdziesz w przesłaniu Starszego D. Todda Christoffersona pt. „Trwać będziecie w miłości mojej” (Liahona, listopad 2016, str. 50–51).

Zob. także Ew. Mateusza 26:36–46; Ew. Marka 14:32–42.

Ew. Jana 18:28–38

„Królestwo [Zbawiciela] nie jest z tego świata”.

Jako przywódca polityczny Poncjusz Piłat znał moc i królestwa tego świata. Lecz Jezus mówił o zupełnie innym rodzaju królestwa. Jakie widzisz dowody na to, że Jego „królestwo nie jest z tego świata”, gdy myślisz o tym, co przeczytałeś o życiu Zbawiciela (Ew. Jana 18:36)? Dlaczego istotne jest, abyś o tym wiedział? Co jeszcze zwróciło twoją uwagę w słowach Jezusa do Piłata?

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Ew. Łukasza 22:31–32.Co mógł czuć Piotr, wiedząc, że Jezus modlił się za niego i za jego wiarę? Za kogo możemy się modlić, aby „nie ustała [jego] wiara” (werset 32.)?

Ew. Łukasza 22:39–46.Poznawanie cierpienia Zbawiciela w Getsemane może być świętym doświadczeniem dla twojej rodziny. Podczas studiowania Ew. Łukasza 22:39–46 zastanów się, jak stworzyć pełną szacunku i czci duchową atmosferę. Możecie wspólnie zagrać lub zaśpiewać kilka ulubionych przez rodzinę hymnów lub pieśni dla dzieci o Zbawicielu. Możecie przejrzeć powiązane dzieła sztuki lub obejrzeć film pt. „The Savior Suffers in Gethsemane” [Zbawiciel cierpi w Getsemane] (ChurchofJesusChrist.org). Czytając te wersety, członkowie rodziny mogą wymienić się fragmentami, które mają dla nich szczególne znaczenie — być może fragmentem, który pomaga im odczuwać miłość Zbawiciela (zob. także Ew. Mateusza 26:36–46; Ew. Marka 14:32–42). Możesz także poprosić ich, aby podzielili się swoim świadectwem o Jezusie Chrystusie i Jego Zadośćuczynieniu.

Ew. Łukasza 22:42.Członkowie rodziny mogą opowiedzieć o sytuacjach, w których nauczyli się mówić: „Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie”.

Ew. Łukasza 22:50–51; Ew. Jana 18:10–11.Czego z tych wersetów dowiadujemy o Jezusie?

Zaniechajcie tego! — Walter Rane

Ew. Jana 18:37–38.Jak odpowiedzielibyśmy na pytanie Piłata: „Co to jest prawda?” (werset 38.)? Aby znaleźć kilka pomysłów na odpowiedź na to pytanie, zob. Ew. Jana 8:32; Doktryna i Przymierza 84:45; 93:23–28 i hymn pt. „Och, czym prawda jest?”, Hymny, nr 172.

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowany hymn: „Podziwiam miłości czyn”, Hymny, nr 109.

Doskonalenie osobistego studiowania

Studiuj słowa proroków i apostołów w dniach ostatnich. Czytaj, czego nauczali prorocy i apostołowie w dniach ostatnich na temat prawd, które odnajdujemy w pismach świętych. Na przykład, możesz zapoznać się z tematem „Zadośćuczynienie”, który znajduje się w indeksie tematycznym ostatniego konferencyjnego wydania czasopisma Liahona (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 21).

Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie — Walter Rane