Gaj Getsemane — Derek Hegsted

12–18 czerwca

Ew. Łukasza 22; Ew. Jana 18

„Nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”

Nauczanie na podstawie rozdziałów Ew. Łukasza 22 i Ew. Jana 18 jest okazją, aby pomóc dzieciom pogłębić ich miłość do Jezusa Chrystusa i wiarę w Niego. W duchu modlitwy zastanów się, w jaki sposób to zrobisz.

Zachęć do wymiany myśli

Pokaż ilustracje ukazujące wydarzenia opisane w tych rozdziałach, np. Chrystus w Getsemane (Album: Ewangelia w malarstwie, nr 56) oraz ilustracje w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Poproś dzieci, aby opowiedziały, co się dzieje na ilustracjach.

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Ew. Łukasza 22:39–46

Jezus cierpiał za mnie, ponieważ mnie kocha.

Zastanów się nad tym, w jaki sposób możesz pomóc dzieciom poczuć, że Jezus je kocha, gdy będziecie rozmawiać o Jego cierpieniu w Getsemane.

Propozycje zajęć

• Opowiedz dzieciom historię z fragmentu Ew. Łukasza 22:39–46 (możesz wykorzystać „Rozdział 51.: Jezus cierpi w Ogrodzie Getsemane” (Historie z Nowego Testamentu, str.129–132), lub film na ten temat na stronie internetowej KosciolJezusaChrystusa.org). Wyjaśnij, że Jezus czuł cały ból i smutek, jaki czuli wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi. Zapytaj dzieci, co może sprawić, że dana osoba jest smutna, zraniona lub zdenerwowana. Złóż świadectwo o tym, że Jezus może pomóc nam poczuć się lepiej, gdy tak się czujemy.

• Puść w obieg ilustrację przedstawiającą Zbawiciela w Getsemane (np. tę z zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Kiedy każde z dzieci trzyma ilustrację, powiedz: „Jezus cierpiał, ponieważ kocha [podaj imię dziecka]”. Poproś dzieci, aby powtórzyły te słowa razem z tobą.

• Zaśpiewaj z dziećmi pieśń o miłości Jezusa do nas, np. „Mój Zbawca kocha mnie” (Śpiewnik dla dzieci, str. 42–43). Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób odczuwają miłość Jezusa.

Ew. Łukasza 22:41–43

Mogę się modlić, kiedy potrzebuję pomocy.

Gdy Jezus modlił się w Getsemane, ukazał Mu się anioł, który Go umacniał. Jak możesz wyjaśnić dzieciom, które uczysz, że one także mogą modlić się do Ojca Niebieskiego o siłę?

Propozycje zajęć

• Streść fragment Ew. Łukasza 22:41–43. Opowiedz o sytuacji, w której modliłeś się o pomoc, a Ojciec Niebieski wzmocnił cię poprzez Ducha Świętego lub poprzez wysłanie kogoś, aby ci pomógł.

• Na paskach papieru napisz, co możemy powiedzieć w modlitwie, np. „Ojcze Niebieski”, „dziękuję Ci”, „proszę Cię” i „w imię Jezusa Chrystusa, amen”. Ułóż paski na podłodze w przypadkowej kolejności i pomóż dzieciom ułożyć je w kolejności, w jakiej moglibyśmy powiedzieć modlitwę. Za co możemy dziękować Ojcu Niebieskiemu? Co jeszcze możemy Mu powiedzieć? Złóż świadectwo o tym, że dzieci mogą modlić się do Ojca Niebieskiego wszędzie i o każdej porze.

Chrystus modli się w Ogrodzie Getsemane — Hermann Clementz

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Ew. Łukasza 22:39–46

W Getsemane Jezus Chrystus wziął na siebie mój grzech i ból.

Wiedza o tym, co Jezus zrobił dla nas w Getsemane może pomóc dzieciom pokutować za własne grzechy i zwrócić się do Zbawiciela, gdy będą przechodzić przez trudne próby.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, aby przeczytały fragment Ew. Łukasza 22:39–46 i zwróciły uwagę na słowa i wyrażenia, które opisują, jak Jezus się czuł w Getsemane. Co sprawiało, że tak czuł się (zob. Doktryna i Przymierza 19:16–19)? Pozwól dzieciom mówić o ich odczuciach dotyczących Jezusa i Jego ofiary dla nas.

• Poproś, aby powiedziały o sytuacji, w której były smutne lub cierpiały. Zapytaj, czy znają kogoś, kto czuł się podobnie. Poproś je o przeczytanie wersetów Ks. Almy 7:11–12. Czego uczymy się z tych wersetów o Jezusie Chrystusie i Jego cierpieniu za nas?

• Daj jednemu dziecku patyk, który jest dłuższy niż szerokość drzwi sali. Poproś aby dziecko trzymało ten patyk przed sobą poziomo i próbowało przejść przez drzwi. Wyjaśnij, że patyk symbolizuje nasze grzechy, które uniemożliwiają nam wstęp do królestwa Bożego. Zabierz patyk, by pokazać, że Jezus wziął na siebie nasze grzechy, byśmy dostąpili przebaczenia, gdy odpokutujemy.

Ew. Łukasza 22:39–44

Mogę naśladować Jezusa, okazując posłuszeństwo Ojcu Niebieskiemu.

Jezus okazał posłuszeństwo Ojcu, mówiąc: „Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie” (Ew. Łukasza 22:42). W jaki sposób możesz pomóc dzieciom uczyć się z przykładu Jezusa?

Propozycje zajęć

• Pomóż dzieciom nauczyć się na pamięć zdania: „Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie” (Ew. Łukasza 22:42). Porozmawiajcie o tym, co ono oznacza. Co możemy robić, aby postępować według woli Ojca Niebieskiego?

• Pomóż dzieciom rozpoznać powody, dla których czasami trudno jest robić to, czego chce Ojciec Niebieski. Jakich błogosławieństw dostąpiliśmy dzięki posłuszeństwu Ojcu Niebieskiemu, nawet jeśli to posłuszeństwo było trudne?

Ew. Łukasza 22:50–51

Jezus kochał Swoich wrogów.

Uczenie się, jak być osobą pokój czyniącą, nie jest łatwe, szczególnie wtedy, gdy inni ludzie nie są dla nas życzliwi. W jaki sposób historia opisana w Ew. Łukasza 22:50–51 może natchnąć dzieci, które uczysz, aby były życzliwe w każdej sytuacji?

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, aby przeczytały Ew. Łukasza 22:50–51. Czego uczymy się o Jezusie na podstawie tej historii? W ciągu tygodnia poproś rodziców kilkorga dzieci, aby opowiedzieli ci o sytuacjach, w których ich dziecko okazywało życzliwość, nawet kiedy było to trudne. Opowiedz te historie klasie. (Przypomnij dzieciom, że bycie życzliwym nie oznacza zgody na to, aby dawać się krzywdzić. Dzieci powinny porozmawiać z rodzicami lub inną zaufaną osobą dorosłą, jeśli ktoś je skrzywdzi).

• Zaśpiewajcie razem pieśń o byciu życzliwym, np. „Życzliwy bądź” (Śpiewnik dla dzieci, str. 83). Czego uczymy się z tej pieśni o życzliwości? Jak możemy okazywać życzliwość bliźnim na sposób Zbawiciela?

Zachęć do nauki w domu

Poproś dzieci o złożenie świadectwa o Zbawicielu swoim rodzinom. Mogą poprosić członków swojej rodziny, aby także złożyli swoje świadectwo o Nim.

Doskonalenie nauczania

Zachęcaj dzieci, aby dzieliły się swoją wiedzą „Poproś [dzieci], aby podzieliły się z tobą swoimi przemyśleniami, uczuciami i doświadczeniami związanymi z zasadami, których nauczasz. Przekonasz się, że ich myśli są proste, czyste i przepełnione mocą” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 26).