31 lipca – 6 sierpnia

Dzieje Apostolskie 22–28

„Sługa i świadek”

Podszepty Ducha Świętego są zazwyczaj ciche i ulotne. Jeśli je zapiszesz, będziesz mógł je dogłębniej rozważyć. Czytając Dzieje Apostolskie 22–28, zapisuj myśli i uczucia, które otrzymujesz, i poświęć czas na ich rozważenie.

Zapisuj swoje odczucia

Prezydent Thomas S. Monson obiecał: „Kiedy działamy na zlecenie Pana, jesteśmy uprawnieni do Jego pomocy” („Uczyć się, robić, być”, Liahona, listopad 2008, str. 62). Nie jesteśmy jednak uprawnieni do łatwej drogi i nieskończonego pasma sukcesów. Aby się o tym przekonać, wystarczy przyjrzeć się Apostołowi Pawłowi. Zbawiciel przykazał mu, aby „zaniósł imię [Jego] przed pogan i królów, i synów Izraela” (Dzieje Apostolskie 9:15). W Dziejach Apostolskich 22–28 czytamy o tym, w jaki sposób Paweł wypełniał to zadanie, doświadczając ogromnych przeciwności — został skuty łańcuchami, uwięziony i był maltretowany fizycznie, brał udział w katastrofie morskiej, a nawet ukąszony przez jadowitego węża. Czytamy jednak również, że „przystąpił do niego Pan i rzekł: Bądź dobrej myśli” (Dzieje Apostolskie 23:11). Doświadczenia Pawła są inspirującym przypomnieniem, że wezwanie Pana, by „[głosić Jego] ewangelię głosem radości”, wynika z obietnicy: „Wznieście swe serca i radujcie się, bowiem jestem pośród was” (Doktryna i Przymierza 29:4–5; zob. także Ew. Mateusza 28:19–20).

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Dzieje Apostolskie 22:1–21; 26:1–29

Uczniowie Jezusa Chrystusa z odwagą dzielą się swoim świadectwem.

Paweł wielokrotnie składał swe przepełnione mocą świadectwo zapisane w Dziejach Apostolskich 22 oraz 26, gdy był więziony przez rzymskich żołnierzy. Ludzie, do których przemawiał, mogli skazać go na śmierć. Mimo to postanowił z odwagą świadczyć o Jezusie Chrystusie i „widzeniu [niebieskim]” (Dzieje Apostolskie 26:19), które otrzymał. Co w jego słowach wywiera na tobie największe wrażenie? Pomyśl o sytuacjach, kiedy masz okazję, by dzielić się swoim świadectwem. Na przykład, czy twoi przyjaciele wiedzą, jakie żywisz uczucia wobec Jezusa Chrystusa? Lub kiedy ostatni raz opowiedziałeś członkowi swojej rodziny o tym, w jaki sposób otrzymałeś świadectwo o ewangelii?

Kiedy młody Józef Smith był wyśmiewany, jak opowiadał o Pierwszej Wizji, inspirował go sposób, w jaki Paweł świadczył o swojej wizji (zob. Józef Smith — Historia 1:24–25). Jak podsumowałbyś to, czego Józef Smith nauczył się od Pawła? Czego uczysz się od tych dwóch świadków Jezusa Chrystusa?

Zob. także: Neil L. Andersen, „Mówimy o Chrystusie”, Liahona, listopad 2020, str. 88–91.

Dzieje Apostolskie 23:10–11; 27:13–25, 40–44

Pan wspiera tych, którzy starają się Mu służyć.

Posługa Pawła wyraźnie ukazuje, że obecne w naszym życiu przeciwności nie są znakiem tego, że Bóg nie pochwala nas lub naszych działań. Tak naprawdę to właśnie podczas najtrudniejszych chwil najsilniej odczuwamy Jego wsparcie. Możesz ponownie przeanalizować to, co niedawno przeczytałeś na temat posługi Pawła i wymienić niektóre z rzeczy, których przyszło mu doświadczyć (zob. np. Dzieje Apostolskie 14:19–20; 16:19–27; 21:31–34; 23:10–11; 27:13–25, 40–44). W jaki sposób Pan był przy nim? W jaki sposób jest przy tobie?

Dzieje Apostolskie 24:24–27; 26:1–3, 24–29; 27

W zważaniu na słowa sług Bożych panuje bezpieczeństwo i spokój.

Podczas całej swojej posługi Paweł składał przepełnione mocą świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii. Wiele osób przyjęło jego słowa, ale byli też tacy, którzy je odrzucili. Czytając Dzieje Apostolskie 24:24–27 i Dzieje Apostolskie 26:1–3, 24–29, szukaj słów lub wyrażeń, które wskazują na to, w jaki sposób poszczególni rzymscy przywódcy zareagowali na nauki Pawła:

• Feliks

• Festus

• król Agryppa

Podczas podróży statkiem do Rzymu, by stanąć na sąd przed Cezarem, Paweł prorokował, że zarówno statkowi, jak i jego pasażerom zagraża niebezpieczeństwo, i że zostanie wyrządzona im wielka szkoda (zob. Dzieje Apostolskie 27:10). Przeczytaj rozdział 27. i odszukaj, w jaki sposób pasażerowie statku zareagowali na ostrzeżenia Pawła. Czego możesz nauczyć się z ich doświadczenia?

Czy kiedykolwiek zareagowałeś na nauki przywódców Kościoła w podobny sposób? Jakie są możliwe konsekwencje takiego zachowania? Czego uczysz się z tych historii na temat podążania za radą udzieloną przez Pana, a przekazaną przez Jego sługi?

Zob. także II Ks. Nefiego 33:1–2; D. Todd Christofferson, „Głos ostrzeżenia”, Liahona, maj 2017, str. 108–111; „Podążanie za żyjącym prorokiem”, Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson (2014), str. 153–162.

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Dzieje Apostolskie 24:16.Przed swoim nawróceniem Paweł wielokrotnie zawinił wobec Boga. Ponieważ jednak był gotów odpokutować, mógł powiedzieć: „Sam usilnie staram się o to, abym wobec Boga i ludzi miał zawsze czyste sumienie” (zob. także Doktryna i Przymierza 135:4–5). W jaki sposób możemy oczyścić swoje sumienie z przewinień, jakie popełniliśmy wobec Boga i bliźnich?

Dzieje Apostolskie 26:16–18.Do czego Pan powołał Pawła w tych wersetach? Kiedy mamy okazje dokonać czegoś podobnego?

Dzieje Apostolskie 28:1–9.Czy ktoś z twojej rodziny lubi węże? Możesz go poprosić o opowiedzenie historii zawartych w Dziejach Apostolskich 28:1–9. Twoje dzieci mogą narysować ilustracje do tych historii lub przedstawić je w formie scenek. Czego możemy nauczyć się z tych wersetów? Jedną z lekcji może być to, że Bóg wypełnia obietnice, które dał Swoim sługom. Na przykład, możesz porównać obietnice złożone w Ew. Marka 16:18 z tym, w jaki sposób zostały wypełnione w życiu Pawła. Możesz poszukać w którymś z przemówień z ostatniej konferencji generalnej obietnicy, którą złożył jeden z Pańskich sług — być może takiej, która ma istotne znaczenie dla twojej rodziny — a następnie umieścić ją w widocznym miejscu w waszym domu. W jaki sposób możemy wykazać się wiarą w to, że ta obietnica zostanie wypełniona?

Bóg ochronił Pawła przed skutkami ukąszenia przez jadowitego węża.

Dzieje Apostolskie 28:22–24.Podobnie jak Kościół za czasów Pawła (który nazwano sektą w wersecie 22.), tak i współczesny Kościół spotyka się z oporem ze strony ludzi. W jaki sposób Paweł reagował w sytuacjach, kiedy ludzie sprzeciwiali się Zbawicielowi i Jego Kościołowi? Czego możemy się nauczyć z doświadczenia Pawła?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowany hymn: „Zbawca żyje mój”, Hymny, nr 70.

Doskonalenie nauczania

Skoncentruj się na zasadach, które pobłogosławią twoją rodzinę. Studiując pisma święte, zadawaj sobie pytanie: „Co w tych wersetach będzie szczególnie ważne dla mojej rodziny?”. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 17).

Paweł przed królem Agryppą. Dzielny w świadectwie o Jezusie Chrystusie — Daniel A. Lewis