24–30 lipca

Dzieje Apostolskie 16–21

„Nas Bóg powołał, abyśmy […] zwiastowali dobrą nowinę”

Czytając o wysiłkach Pawła związanych z głoszeniem ewangelii, możesz otrzymać od Ducha natchnione myśli lub uczucia. Zapisuj je i staraj się zgodnie z nimi postępować.

Zapisz swoje odczucia

Na koniec Swojej ziemskiej posługi Pan dał Apostołom następujące przykazanie: „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Ew. Mateusza 28:19–20). Choć Apostołom nie udało się głosić ewangelii wszystkim narodom, to Dzieje Apostolskie 16–21 stanowią zapis niesamowitego rozwoju Kościoła, jakiego dokonał Paweł wraz ze swoimi towarzyszami. Nauczali, chrzcili i nadawali dar Ducha Świętego. Dokonywali cudów, nawet wskrzesili z martwych pewnego mężczyznę, i przepowiedzieli Wielkie Odstępstwo (Dzieje Apostolskie 20:7–12; 28–31). Dzieło, które rozpoczęli, jest kontynuowane przez współczesnych Apostołów i oddanych uczniów, takich jak ty, którzy pomagają w wypełnieniu danego przez Zbawiciela przykazania w sposób, którego Paweł nie był w stanie sobie wyobrazić. Być może znasz osoby, które nie poznały jeszcze swojego Ojca Niebieskiego lub Jego ewangelii. Być może poczułeś „w duchu swoim” natchnienie, aby podzielić się z nimi tym, co o Nim wiesz (Dzieje Apostolskie 17:16). Jeśli będziesz naśladował Pawła i dzielił się ewangelią w pokorze i z odwagą, być może spotkasz osobę, „której Pan otworzył serce” (Dzieje Apostolskie 16:14).

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Dzieje Apostolskie 16–21

Duch pokieruje moimi wysiłkami, by dzielić się ewangelią.

Prorok Józef Smith oświadczył: „Żaden człowiek nie może głosić ewangelii bez Ducha Świętego” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 332). Czytając Dzieje Apostolskie 16–21, zastanów się, dlaczego wypowiedź Proroka jest prawdziwa. Zwróć uwagę na sytuacje, w których Duch pomógł Pawłowi i jego towarzyszom. Jakie błogosławieństwa otrzymali w wyniku posłuszeństwa Duchowi? Czy pamiętasz sytuację, w której opowiadałeś o ewangelii i czułeś, jak Duch udziela ci wskazówek?

Dzieje Apostolskie 16–21

Mogę głosić ewangelię w każdych okolicznościach.

Zostanie wtrąconym do więzienia z powodu głoszenia ewangelii wydaje się być zrozumiałym powodem do zaprzestania tych działań. Jednak dla Pawła i Sylasa pobyt w więzieniu stał się okazją do nawrócenia stróża więziennego (zob. Dzieje Apostolskie 16:16–34). Odszukaj w Dziejach Apostolskich 16–21 przykłady gotowości Pawła do dzielenia się swoim świadectwem z każdą napotkaną osobą. Jak myślisz, dlaczego był tak śmiały i odważny? Czego uczysz się z jego przykładu?

Dzieje Apostolskie 16–21 zawierają jeszcze więcej przesłań na temat dzielenia się ewangelią. Podczas studiowania tych rozdziałów odszukaj te, które odnoszą się szczególnie do ciebie.

Zob. także: Dieter F. Uchtdorf, „Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu”, Liahona, maj 2019, str. 15–18.

Każdy z nas jest dzieckiem Boga.

Dzieje Apostolskie 17:16–34

„[Jesteśmy] z rodu Bożego”

W Atenach Paweł napotkał ludzi o różnych opiniach i poglądach religijnych. Zawsze byli chętni usłyszeć „nową naukę”, a to, co Paweł miał im do powiedzenia, zdecydowanie było dla nich nowością (zob. Dzieje Apostolskie 17:19–21). Wielbili różnych bogów, również tego, którego nazywali „[Nieznanym Bogiem]” (Dzieje Apostolskie 17:23). Według nich bogowie byli jednak mocami lub siłami, a nie żyjącymi, indywidualnymi istotami, a na pewno nie naszym Ojcem. Zastanów się, co powiedział Paweł, aby pomóc im poznać Boga. Co znaczy dla ciebie to, że jesteś z „rodu Bożego” (Dzieje Apostolskie 17:29)? Czym twoim zdaniem bycie dzieckiem Boga różni się od bycia zaledwie jedną ze stworzonych przez Niego rzeczy? W jaki sposób zrozumienie tej prawdy wpływa na to, jak postrzegasz siebie i innych ludzi?

Co powiedziałbyś starożytnym Grekom na temat naszego Ojca Niebieskiego, stojąc u boku dzielącego się swoim świadectwem Pawła? Czy znasz kogoś, kto odniósłby korzyść z usłyszenia twojego świadectwa?

Zob. także List do Rzymian 8:16; I List Jana 5:2; „We Are the Offspring of God” [Jesteśmy z rodu Bożego] (film), strona internetowa ChurchofJesusChrist.org.

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Dzieje Apostolskie 16–21.Aby pogłębić zrozumienie Dziejów Apostolskich 16–21, członkowie twojej rodziny mogą przestudiować mapę na końcu tego zarysu lekcji i odszukać miasta, w których Paweł głosił ewangelię w tych rozdziałach. Jakie zasoby mamy dzisiaj, aby pomóc nieść ewangelię do wszystkich narodów?

Aby zainspirować swoją rodzinę do dzielenia się ewangelią, możesz pokazać jeden lub więcej filmów z rozdziału „Dzielenie się ewangelią” w Bibliotece ewangelii.

Dzieje Apostolskie 17:10–12; 18:24–28.W jaki sposób możemy upodobnić się do świętych, o których mowa w tych wersetach? Co to znaczy „[przyjąć] Słowo z całą gotowością [umysłu]” (Dzieje Apostolskie 17:11)? W jaki sposób możemy stać się „[biegli] w Pismach” (Dzieje Apostolskie 18:24)?

Dzieje Apostolskie 19:1–7.Wersety te mogą pomóc twojej rodzinie w dyskusji na temat tego, jak ważne jest przyjęcie chrztu i konfirmacja. Aby lepiej zrozumieć prawdy zawarte w Dziejach Apostolskich 19:1–7, możecie omówić przedmioty, które są bezużyteczne, gdy brak im jakiegoś dodatkowego elementu, na przykład telefon komórkowy jest bezużyteczny bez baterii. Możesz również podzielić się nauką zawartą w wypowiedzi Proroka Józefa Smitha: „Chrzest wodą jest zaledwie połową chrztu i jest niczym bez drugiej połowy, jaką jest chrzest Duchem Świętym” (Teachings: Joseph Smith, str. 95). Dlaczego chrzest „na nic się nie zda” bez otrzymania daru Ducha Świętego (zob. III Nefi 27:19–20; Ks. Mojżesza 6:59–61)?

Dzieje Apostolskie 19:18–20.Czytając Dzieje Apostolskie 19:18–20, zwróć uwagę na wartość rzeczy, które ludzie byli gotowi poświęcić, aby przyjąć ewangelię (zob. werset 19.). Czy istnieją ziemskie rzeczy lub działania, których powinniśmy zaniechać, aby otrzymać błogosławieństwa z niebios?

Dzieje Apostolskie 20:32–35.W jakiej sytuacji członkowie twojej rodziny poznali, że nauka Chrystusa, która mówi, że „bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać”, jest prawdziwa (Dzieje Apostolskie 20:35)? Czy istnieje ktoś, komu twoja rodzina mogłaby wyświadczyć służbę, ofiarować swój czas lub jakąś rzecz? Wspólnie omówcie różne możliwości i zaplanujcie, jak będziecie służyć wybranej osobie. Co czujemy, gdy służymy bliźnim? Dlaczego bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Sugerowana pieśń: „Jam dzieckiem Boga jest”, Śpiewnik dla dzieci, str. 2–3.

Doskonalenie osobistego studiowania

Zapisuj odczucia. „Zapisując duchowe odczucia, okazujesz Panu, że cenisz otrzymane od Niego kierownictwo, dzięki czemu On będzie mógł częściej pobłogosławić cię objawieniem” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 12; zob. także str. 30).

Podróże misyjne Apostoła Pawła.