เมืองนิรันดร์ โดย คีธ ลาร์สัน

25–31 ธันวาคม

วิวรณ์ 15–22

“คน​ที่​ชนะ​จะ​ได้​รับ​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​เป็น​มรดก”

บางครั้งอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในการเรียนรู้คือการสันนิษฐานว่าเราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้—เนื่องจากเรารู้อยู่แล้ว ขณะที่ท่านอ่านพระคัมภีร์ จงเปิดใจรับข้อคิดใหม่ที่พระเจ้าทรงประสงค์จะประทานแก่ท่าน

บันทึกความประทับใจของท่าน

ดังที่ท่านอาจจำได้ หนังสือ วิวรณ์ เริ่มต้นด้วยพระผู้ช่วยให้รอดทรงประกาศพระองค์เองว่า “ทรงเป็นอยู่ ทรงเคยเป็นอยู่” (วิวรณ์ 1:8) เหมาะสมแล้วที่ลงท้ายด้วยคำที่คล้ายกัน: “เราเป็น … ปฐมและอวสาน” (วิวรณ์ 22:13) แต่นั่นหมายถึงอะไร? ปฐมและอวสานของอะไร? หนังสือ วิวรณ์ เป็นพยานอย่างทรงพลังว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นปฐมและอวสานของ ทุกสิ่ง—ของละครที่ยิ่งใหญ่และครอบคลุมเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของมนุษย์และความรอด พระองค์ทรงเป็น “พระเมษโปดกผู้ถูกปลงพระชนม์ตั้งแต่แรกสร้างโลก” (วิวรณ์ 13:8) และพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของบรรดากษัตริย์ผู้ยุติความชั่วร้าย ความโศกเศร้า และแม้กระทั่งความตาย และทรงนำ “ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่” (วิวรณ์ 21:1)

ก่อนที่สวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่จะมาถึง มีหลายอย่างให้เราเอาชนะ: ภัยพิบัติ สงคราม ความชั่วร้ายที่อาละวาด—ทั้งหมดที่ วิวรณ์ อธิบายไว้อย่างชัดเจน แต่พระเยซูคริสต์ก็อยู่กับเราในช่วงนี้เช่นกัน พระองค์ทรงเป็น “ดาวประจำรุ่งอันสุกใส” ที่ส่องสว่างในฟ้ามืดดังที่ทรงสัญญาว่ารุ่งอรุณจะมาถึงในไม่ช้า (วิวรณ์ 22:16) และ กำลัง จะมาเร็วๆ นี้ พระองค์ กำลังเสด็จมา แม้ว่าพระองค์จะทรงเชื้อเชิญให้ “มาหาเรา” (มัทธิว 11:28) พระองค์ก็เสด็จมาหาพวกเราเช่นกัน “เรามาโดยพลัน” พระองค์ทรงประกาศ และด้วยความหวังและศรัทธาที่ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ในไฟแห่งความทุกข์ยากในยุคสุดท้าย เราตอบว่า “พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า เชิญเสด็จมาเถิด” (วิวรณ์ 22:20)

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์เป็นส่วนตัว

วิวรณ์ 16–18; 21–22

พระเจ้าทรงเชื้อเชิญให้ฉันหนีจากบาบิโลนและรับ “นครบริสุทธิ์” เป็นมรดก

หลังจากเห็นความพินาศและอันตรายของวันสุดท้าย ยอห์นเห็นวันข้างหน้าที่สามารถสรุปได้ในคำประกาศของพระเจ้า “นี่แน่ะ เราสร้างทุกสิ่งขึ้นใหม่” (วิวรณ์ 21:5) วิธีหนึ่งที่จะเข้าใจความหมายคือเปรียบเทียบคำอธิบายของยอห์นเกี่ยวกับบาบิโลน สัญลักษณ์ของความเป็นโลกและความชั่วร้าย (ดู วิวรณ์ 16–18) กับคำอธิบายของเขาเกี่ยวกับเยรูซาเล็มใหม่ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของรัศมีภาพซีเลสเชียลในที่ประทับของพระเจ้า (ดู วิวรณ์ 21–22) แผนภูมิด้านล่างอาจจะช่วยท่านได้:

บาบิโลน	เยรูซาเล็มใหม่
บาบิโลน วิวรณ์ 16:3–6	เยรูซาเล็มใหม่ วิวรณ์ 21:6; 22:1–2, 17
บาบิโลน วิวรณ์ 16:10; 18:23	เยรูซาเล็มใหม่ วิวรณ์ 21:23–24; 22:5
บาบิโลน วิวรณ์ 17:1–5	เยรูซาเล็มใหม่ วิวรณ์ 21:2
บาบิโลน วิวรณ์ 18:11, 15	เยรูซาเล็มใหม่ วิวรณ์ 21:4
บาบิโลน วิวรณ์ 18:12–14	เยรูซาเล็มใหม่ วิวรณ์ 21:18–21; 22:1–2

ท่านเห็นความแตกต่างอะไรอีกบ้าง?

ท่านอาจไตร่ตรองด้วยว่าการ “ออกมาจาก” บาบิโลนหมายความว่าอย่างไร (วิวรณ์ 18:4) ท่านพบอะไรใน วิวรณ์ 21–22 ที่ดลใจให้ท่านทำเช่นนั้น?

การพิพากษาครั้งสุดท้าย โดย จอห์น สก็อตต์

วิวรณ์ 20:12–15; 21:1–4

บุตรธิดาทุกคนของพระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการพิพากษาจากหนังสือแห่งชีวิต

สมมติว่านักเขียนคนหนึ่งเสนอตัวจะเขียนหนังสือเกี่ยวกับชีวิตท่าน ท่านต้องการจะให้รวมรายละเอียดหรือประสบการณ์อะไรไว้ในนั้น ถ้าท่านรู้ว่าการกระทำในอนาคตของท่านจะถูกบันทึกไว้เช่นกัน ท่านจะดำเนินชีวิตต่างจากเดิมอย่างไร? นึกถึงคำถามนี้ขณะที่ท่านอ่าน วิวรณ์ 20:12–15 ท่านหวังจะให้เขียนอะไรเกี่ยวกับท่านในหนังสือแห่งชีวิต? ท่านจะอธิบายบทบาทของพระผู้ช่วยให้รอดในหนังสือแห่งชีวิตของท่านว่าอย่างไร? ในความเห็นของท่าน เหตุใดการเรียกว่า “หนังสือแห่งชีวิตของพระเมษโปดก” จึงสำคัญ? (วิวรณ์ 21:27)

หากความคิดที่จะยืนต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อรับการพิพากษาทำให้ท่านไม่สบายใจ ท่านอาจจะอ่าน วิวรณ์ 21:1–4 เมื่อกล่าวถึงข้อเหล่านี้ เอ็ลเดอร์ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟกล่าวว่า

“วันพิพากษาจะเป็นวันแห่งความเมตตาและความรัก—วันที่ใจชอกช้ำจะได้รับการเยียวยา เมื่อน้ำตาแห่งความโศกเศร้าจะแทนที่ด้วยน้ำตาแห่งความสำนึกคุณ เมื่อทุกสิ่งจะได้รับการทำให้ถูกต้อง ใช่ จะรู้สึกเศร้าใจอย่างสุดซึ้งเพราะบาป ใช่ จะมีความเสียใจและปวดร้าวเพราะความผิดพลาด ความโง่เขลา และความดื้อรั้นของเราที่ทำให้เราพลาดโอกาสที่จะมีอนาคตที่ดีกว่านี้มาก

“แต่ข้าพเจ้ามั่นใจว่าเราจะไม่เพียงพึงพอใจกับการพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น แต่เราจะประหลาดใจและตื้นตันใจด้วย เนื่องจากพระคุณ พระเมตตา พระกรุณา และความรักอันหาที่สุดมิได้ที่พระองค์ทรงมีต่อเรา บุตรธิดาของพระองค์” (“โอ้แผนของพระผู้เป็นเจ้าของเราสำคัญยิ่งเพียงใด!,” เลียโฮนา, พ.ย. 2016, 21)

ความจริงเหล่านี้ส่งผลต่อวิธีที่ท่านมองการพิพากษาครั้งสุดท้ายอย่างไร? ความจริงเหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจให้ท่านเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิต?

ดู คู่มือพระคัมภีร์, “หนังสือแห่งชีวิต”

วิวรณ์ 22:18–19

ข้อเหล่านี้หมายความว่าจะไม่มีพระคัมภีร์อื่นนอกเหนือจากพระคัมภีร์ไบเบิลเช่นนั้นหรือ?

บางคนอ้าง วิวรณ์ 22:18–19 ว่าเป็นเหตุผลให้ปฏิเสธพระคัมภีร์มอรมอนและพระคัมภีร์ยุคสุดท้ายเล่มอื่น ท่านสามารถพบคำตอบของการโต้แย้งนี้ในข่าวสารของเอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ “คำของเรา … ไม่เคยหยุด” (เลียโฮนา, พ.ค. 2008, 91–94)

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวและยามค่ำที่บ้าน

วิวรณ์ 15:2–4ขณะที่ครอบครัวท่านสนทนาข้อเหล่านี้ ซึ่งหมายถึง “เพลงของโมเสส” และ “เพลงของพระเมษโปดก” ท่านอาจจะอ่านเพลงของโมเสสใน อพยพ 15:1–19 พร้อมกับเพลงอื่นๆ ที่กล่าวถึงในพระคัมภีร์ เช่น หลักคำสอนและพันธสัญญา 84:98–102 เหตุใดคนที่มี “ชัยชนะต่อสัตว์ร้าย” (วิวรณ์ 15:2) อาจรู้สึกเหมือนร้องเพลงเช่นนี้? บางทีครอบครัวของท่านอาจร้องเพลงสวดหรือเพลงสรรเสริญสำหรับเด็ก

วิวรณ์ 19:7–9บางทีท่านอาจดูภาพงานแต่งงานจากประวัติครอบครัวหรือพูดคุยเกี่ยวกับช่วงเวลาที่ครอบครัวของท่านร่วมฉลองงานแต่งงาน เหตุใดการแต่งงานจึงเป็นการเปรียบเทียบที่ดีกับพันธสัญญาของพระเจ้ากับศาสนจักรของพระองค์? (ดู มัทธิว 22:1–14 ด้วย)

วิวรณ์ 20:2–31 นีไฟ 22:26 ช่วยให้เราเข้าใจความหมายของซาตานถูก “มัด” ว่าอย่างไร?

วิวรณ์ 22:1–4การมีพระนามของพระผู้ช่วยให้รอด “อยู่บนหน้าผาก [ของเรา]” หมายความว่าอย่างไร? (วิวรณ์ 22:4; ดู อพยพ 28:36–38; โมไซยาห์ 5:7–9; แอลมา 5:14; โมโรไน 4:3; หลักคำสอนและพันธสัญญา 109:22; เดวิด เอ. เบดนาร์, “มีชื่อและฐานะอย่างมีเกียรติ,” เลียโฮนา, พ.ค. 2009, 119–122 ด้วย)

ดูแนวคิดเพิ่มเติมสำหรับสอนเด็กได้จาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับปฐมวัย

เพลงที่แนะนำ: “คราพระเสด็จมา” หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 46–47

ปรับปรุงการสอนของเรา

ติดตามผลการเชื้อเชิญให้ปฏิบัติ “เมื่อท่านติดตามผลจากการเชื้อเชิญให้ปฏิบัติ ท่านแสดงให้ [สมาชิกครอบครัว] เห็นว่าท่านห่วงใยพวกเขาและวิธีที่พระกิตติคุณเป็นพรแก่ชีวิตพวกเขา ท่านยังให้โอกาสพวกเขาแบ่งปันประสบการณ์ด้วย” (การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 35)

พระคริสต์ในชุดเสื้อคลุมสีแดงประทับบนม้าสีขาว