“7–13 กุมภาพันธ์ ปฐมกาล 12–17; อับราฮัม 1–2: ‘เป็นผู้ดำเนินชีวิตในความชอบธรรมอย่างซื่อสัตย์ยิ่งขึ้น,’” จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว: พันธสัญญาเดิม 2022 (2021)

“7–13 กุมภาพันธ์ ปฐมกาล 12–17; อับราฮัม 1–2,” จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว: 2022

ภาพ

อับราฮัมกับซาราห์

ภาพประกอบของอับราฮัมและซาราห์ โดย ดิลลีน มาร์ช

7–13 กุมภาพันธ์

ปฐมกาล 12–17; อับราฮัม 1–2

“เป็นผู้ดำเนินชีวิตในความชอบธรรมอย่างซื่อสัตย์ยิ่งขึ้น”

เมื่อท่านอ่านเกี่ยวกับอับรามและซาราย (ต่อมาเรียกว่าอับราฮัมและซาราห์) และครอบครัวของพวกเขา ให้ไตร่ตรองว่าเรื่องราวของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจให้ท่านได้อย่างไร บันทึกความประทับใจเกี่ยวกับสิ่งที่ท่านสามารถทำได้เพื่อ “เป็นผู้ดำเนินชีวิตในความชอบธรรมอย่างซื่อสัตย์ยิ่งขึ้น” (อับราฮัม 1:2)

บันทึกความประทับใจของท่าน

เนื่องจากพันธสัญญาที่พระผู้เป็นเจ้าทำกับเขา อับราฮัมจึงถูกเรียกว่า “บิดาของคนซื่อสัตย์” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 138:41) และ “สหายของพระเจ้า” (ยากอบ 2:23) ทุกวันนี้หลายล้านคนให้เกียรติอับราฮัมในฐานะบรรพบุรุษโดยตรง และคนอื่นๆ ได้รับการอุปการะในครอบครัวของเขาผ่านการเปลี่ยนใจเลื่อมใสสู่พระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ แต่อับราฮัมเองก็มาจากครอบครัวที่มีปัญหา—พ่อของเขาเป็นผู้ละทิ้งการนมัสการอันแท้จริงของพระผู้เป็นเจ้า พยายามที่จะสังเวยอับราฮัมเพื่อบูชาพระเจ้าปลอม เนื่องด้วยเหตุนี้ อับราฮัมปรารถนาที่จะ “เป็นผู้ดำเนินชีวิตในความชอบธรรมอย่างซื่อสัตย์ยิ่งขึ้น” (อับราฮัม 1:2) และเรื่องราวของชีวิตเขาแสดงให้เห็นว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงเคารพความปรารถนาของเขา ชีวิตของอับราฮัมเป็นประจักษ์พยานว่าไม่ว่าประวัติครอบครัวของแต่ละคนจะเป็นเช่นไร อนาคตจะเต็มไปด้วยความหวัง

ภาพ

Learn More image

ภาพ

ไอคอนการศึกษาส่วนตัว

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์เป็นส่วนตัว

อับราฮัม 1:1–19

พระเจ้าจะทรงอวยพรฉันสำหรับศรัทธาและความปรารถนาอันชอบธรรมของฉัน

เช่นเดียวกับเราหลายคน อับราฮัมอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แต่เขาต้องการที่จะเป็นคนชอบธรรม ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์สอนว่าความสำคัญของการมีความปรารถนาที่ชอบธรรม “ถึงแม้การสูญสิ้นความปรารถนาทุกอย่างที่จะทำบาปเป็นเรื่องสำคัญ แต่ชีวิตนิรันดร์เรียกร้องมากกว่านั้น เพื่อจะไปถึงจุดหมายปลายทางนิรันดร์ เราจะต้องปรารถนาและทำงานให้ได้ตามคุณสมบัติที่กำหนดไว้เพื่อเป็นสัตภาวะนิรันดร์ … ถ้าสิ่งนี้ดูเหมือนยากเกินไป—แน่นอนว่าไม่ใช่ง่ายสำหรับเราทุกคน—เราพึงเริ่มต้นด้วยความปรารถนาคุณสมบัติเช่นนั้น และร้องหาพระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงรักเรา เพื่อทูลขอให้ทรงช่วยแก้ไขความรู้สึกของเรา [ดู โมโรไน 7:48]” (“ความปรารถนา,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 53–57) ขณะที่ท่านอ่าน อับราฮัม 1:1–19 ให้พิจารณาว่าข้อเหล่านี้แสดงให้เห็นสิ่งที่ประธานโอ๊คส์สอนไว้อย่างไร คำถามทำนองนี้อาจช่วยได้:

อับราฮัมปรารถนาและแสวงหาอะไร? อับราฮัมทำอะไรเพื่อแสดงศรัทธา?
ท่านปรารถนาอะไร? มีบางอย่างที่ท่านรู้สึกว่าควรทำเพื่อทำให้ความปรารถนาของท่านบริสุทธิ์หรือไม่?
เพราะความปรารถนาอันชอบธรรมของเขาทำให้อับราฮัมเผชิญความท้าทายอะไรบ้าง? พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยเหลืออับราฮัมอย่างไร?
ข้อเหล่านี้มีข้อความอะไรสำหรับผู้ที่สมาชิกในครอบครัวไม่ปรารถนาความชอบธรรม?

ดู มัทธิว 7:7; “Deliverance of Abraham” (วีดิทัศน์), ChurchofJesusChrist.org; “Educate Your Desires, Elder Andersen Counsels” (ChurchofJesusChrist.org)

อับราฮัม 2:10–11

ใครรวมอยู่ในพันธสัญญาแห่งอับราฮัม?

เมื่อพระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับราฮัม พระองค์ทรงสัญญาว่าพันธสัญญานี้จะดำเนินต่อไปถึงลูกหลานของอับราฮัมหรือ “พงศ์พันธุ์” และ “มากเท่าที่ได้รับพระกิตติคุณนี้จะ … นับไว้เป็นพงศ์พันธุ์ของเจ้า” (อับราฮัม 2:10–11) สิ่งนี้หมายความว่าสัญญาของพันธสัญญาแห่งอับราฮัมมีผลกับสมาชิกของศาสนจักรทุกวันนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นสายเลือดแท้จริงของอับราฮัมหรือเป็นบุตรบุญธรรมของเขาผ่านการรับบัพติศมา และการเปลี่ยนใจเลื่อมใสสู่พระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ (ดู กาลาเทีย 3:26–29; หลักคำสอนและพันธสัญญา 132:30–32) หากต้องการถูกนับว่าเป็นพงศ์พันธุ์ของอับราฮัม บุคคลผู้นั้นต้องเชื่อฟังกฎและศาสนพิธีของพระกิตติคุณ

ปฐมกาล 12:1–3; 13:15–16; 15:1–6; 17:1–8, 15–22; อับราฮัม 2:8–11

พันธสัญญาแห่งอับราฮัมเป็นพรแก่ฉันและครอบครัวของฉัน

เนื่องจากสมาชิกทุกคนของศาสนจักรรวมอยู่ในพันธสัญญาแห่งอับราฮัม ท่านอาจต้องใช้เวลาไตร่ตรองว่าเหตุใดพันธสัญญานี้จึงมีความหมายในชีวิตของท่าน จดความคิดของท่านลงในบันทึกเกี่ยวกับคำถามต่อไปนี้

สัญญาที่พบใน อับราฮัม 2:8–11 อวยพรฉันและครอบครัวได้อย่างไร? (ดู ปฐมกาล 12:1–3; 13:15–16)

ฉันได้เรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับพันธสัญญาแห่งอับราฮัมจาก ปฐมกาล 15:1–6; 17:1–8, 15–22?

ฉันได้รับแรงบันดาลใจอะไรในการทำตามสัญญาที่ว่า “ครอบครัวทั้งหมดของแผ่นดินโลกจะได้รับพร”? (อับราฮัม 2:11)

ท่านสามารถพิจารณาถึงพรบางประการของโลกที่สัญญาไว้กับอับราฮัมและซาราห์ เช่น การรับมรดกแผ่นดินแห่งคำสัญญา และการเป็นบิดามารดาของคนรุ่นหลังที่ยอดเยี่ยม มีความคล้ายคลึงนิรันดร สิ่งเหล่านี้รวมถึงการสืบทอดอาณาจักรซีเลสเชียล (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 132:29) และการแต่งงานนิรันดร์กับลูกหลานนิรันดร (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 131:1–4; 132:20–24, 28–32) นั่นคือ “ในพระวิหาร” ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันสอนว่า “เราได้รับพรอันสูงสุดของเราในฐานะเชื้อสายของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ” (“การรวบรวมอิสราเอลที่กระจัดกระจาย,” เลียโฮนา, พ.ย. 2006, 101)

ดู งานแปลของโจเซฟ สมิธ, ปฐมกาล 15:9–12; 17:3–12 (ในภาคผนวกของพระคัมภีร์ไบเบิล); “สิ่งที่ควรคำนึง: พันธสัญญา” ในแหล่งข้อมูลนี้

ภาพ

ไอคอนการศึกษากับครอบครัว

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวและการสังสรรค์ในครอบครัว

ปฐมกาล 13:5–12อับราฮัมทำอะไรเพื่อสร้างสันติสุขในครอบครัวของเขา? บางทีสมาชิกในครอบครัวของท่านอาจฝึกฝนเป็นผู้สร้างสันติดั่งเช่นอับราฮัมโดยการสวมบทบาทสมมติว่าจะแก้ไขข้อขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นกับครอบครัวของท่านได้อย่างไร

ปฐมกาล 13:16; 15:2–6; 17:15–19ท่านจะช่วยให้ครอบครัวของท่านเข้าใจคำสัญญาของพระเจ้าในข้อเหล่านี้ได้อย่างไร—ว่าถึงแม้ว่าอับราฮัมและซาราห์ยังไม่มีลูก แต่ลูกหลานของพวกเขาจะมีจำนวนมากมายดั่งเช่นภัสมธุลีของโลก ดวง‍ดาวในท้อง‍ฟ้า และเม็ด‍ทรายบนฝั่ง‍ทะเล? (ดู ปฐมกาล 22:17 ด้วย) บางทีท่านอาจแสดงให้สมาชิกในครอบครัวเห็นภาชนะใส่ทราย ดูดวงดาว หรือใช้รูปภาพที่มาพร้อมกับโครงร่างนี้ เราจะเชื่อมั่นในคำสัญญาของพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไรแม้ว่าจะดูเหมือนเป็นไปไม่ได้?

ปฐมกาล 14:18–20 มีอะไรอีกบ้างเกี่ยวกับการปฏิบัติศาสนกิจของเมลคีเซเดคที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรา?

ปฐมกาล 16การอ่านเกี่ยวกับฮาการ์อาจเป็นโอกาสดีที่จะสนทนาว่าพระเจ้าช่วยเราอย่างไรเมื่อเรารู้สึกผิด ท่านอาจชี้ให้เห็นว่า “อิชมาเอล” หมายถึง “พระผู้เป็นเจ้าทรงได้ยิน” เมื่อใดที่เรารู้สึกว่าพระเจ้าทรงได้ยินและช่วยเราเมื่อเรารู้สึกผิด? (ดู ปฐมกาล 16:11)

ดูแนวคิดเพิ่มเติมสำหรับสอนเด็กได้จาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับปฐมวัย

เพลงที่แนะนำ: “ฉันจะดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณ” หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 72

ปรับปรุงการสอนของเรา

มีเวลาให้พูดคุยด้วยได้ ช่วงเวลาการสอนที่ดีที่สุดบางครั้งเกิดขึ้นจากคำถามหรือข้อกังวลในใจของสมาชิกครอบครัว ให้สมาชิกครอบครัวของท่านรู้ผ่านคำพูดและการกระทำของท่านว่าท่านอยากจะฟังพวกเขา (ดู การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 16)