เอลียาห์แข่งขันกับปุโรหิตของพระบาอัล โดย เจอร์รีย์ ฮาร์สตัน

27 มิถุนายน–3 กรกฎาคม

1 พงศ์กษัตริย์ 17–19

“ถ้าพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า จงติดตามพระองค์”

เมื่อท่านอ่านพระคัมภีร์ ท่านกำลังใช้ศรัทธา ซึ่งเตรียมจิตใจและความคิดท่านให้พร้อมฟัง “เสียงเบาๆ” ของพระวิญญาณ (1 พงศ์กษัติรย์ 19:12)

บันทึกความประทับใจของท่าน

เชื้อสายแห่งอิสราเอลอยู่ในความสับสนอลหม่าน ความเป็นหนึ่งเดียวและความรุ่งเรืองที่เกิดขึ้นภายใต้ดาวิดและซาโลมอนผ่านไปนานแล้ว และความสัมพันธ์แบบพันธสัญญาของชาติกับพระเจ้าเป็นความทรงจำที่ห่างไกลสำหรับคนจำนวนมาก อาณาจักรอิสราเอลถูกแบ่งโดยมีสิบเผ่าก่อตั้งอาณาจักรทางเหนือของอิสราเอลและสองเผ่าก่อตั้งอาณาจักรทางใต้ของยูดาห์ ทั้งสองอาณาจักรคลอนแคลนทางวิญญาณ นำโดยกษัตริย์ที่ละเมิดพันธสัญญาของตนกับพระเจ้าและชักนำคนอื่นๆ ให้ละเมิดด้วย (ดู 1 พงศ์กษัตริย์ 11–16) แต่การละทิ้งความเชื่อรุนแรงเป็นพิเศษในอาณาจักรทางเหนือที่กษัตริย์อาหับสนับสนุนอิสราเอลให้กราบไหว้บาอัลพระปลอม

สภาวะแวดล้อมเช่นนี้ส่งผลให้พระเจ้าทรงเรียกศาสดาพยากรณ์เอลียาห์มาสั่งสอน เรื่องราวการปฏิบัติศาสนกิจของเอลียาห์ทำให้เห็นชัดว่าศรัทธาส่วนตัวในพระเจ้าสำเร็จผลได้ในบรรดาคนชอบธรรมแม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ชั่วร้าย บางครั้งพระเจ้าทรงตอบสนองศรัทธาเช่นนั้นด้วยปาฏิหาริย์ที่น่าประทับใจต่อหน้ามหาชน เช่น ไฟตกมาจากฟ้า แต่พระองค์ทรงทำปาฏิหาริย์เงียบๆ เป็นส่วนตัวด้วย เช่น การตอบสนองความต้องการส่วนตัวของหญิงม่ายที่ศรัทธากับบุตรของนาง และปาฏิหาริย์บ่อยที่สุดของพระองค์เป็นเรื่องเฉพาะตัวมากจนมีแต่ท่านเท่านั้นที่รู้—ตัวอย่างเช่น เมื่อพระเจ้าทรงเปิดเผยพระองค์และพระประสงค์ของพระองค์ผ่าน “เสียงเบาๆ” (1 พงศ์กษัตริย์ 19:12)

ดูเพิ่มเติมเกี่ยวกับเอลียาห์ได้จาก “เอลียาห์” ในคู่มือพระคัมภีร์

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์เป็นส่วนตัว

1 พงศ์กษัตริย์ 17:1–16

การเชิญชวนให้เสียสละเป็นโอกาสให้ใช้ศรัทธาของฉัน

ตอนแรกอาจดูเหมือนเข้าใจได้ยากว่าเหตุใดศาสดาพยากรณ์เอลียาห์จึงขอให้หญิงม่ายชาวเศราฟัทนำอาหารและน้ำมาให้ท่านก่อนให้อาหารตัวเธอเองกับบุตรชายที่หิวโหย แต่อาจเห็นคำขอของเอลียาห์เป็นพรสำหรับครอบครัวเล็กๆ นี้เช่นกัน พวกเขาต้องการพรของพระเจ้า และบ่อยครั้งการเสียสละนำมาซึ่งพร—รวมทั้งพรของการมีศรัทธาแรงกล้ามากขึ้น

ขณะอ่านเรื่องนี้ ให้สมมติว่าตัวท่านเป็นหญิงม่ายที่น่าทึ่งคนนี้ ท่านประทับใจอะไรเกี่ยวกับเธอ? พิจารณาโอกาสที่มีให้ท่านใช้ศรัทธาของท่าน—รวมถึงโอกาสให้เสียสละ ท่านจะเป็นเหมือนหญิงม่ายคนนี้มากขึ้นได้อย่างไร?

ดู มัทธิว 6:25–33; ลูกา 4:24–26; ลีนน์ จี. รอบบินส์, “ส่วนสิบ—พระบัญญัติแม้สำหรับคนยากไร้,” เลียโฮนา, พ.ค. 2005, 43–45 ด้วย

1 พงศ์กษัตริย์ 18

“ถ้าพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า จงติดตามพระองค์”

คนอิสราเอลอาจรู้สึกว่าตนมีเหตุผลที่ดีให้กราบไหว้พระบาอัลทั้งที่พระเจ้าทรงบัญชาว่า “ห้ามมีพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากเรา” (อพยพ 20:3) พระบาอัลได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าแห่งพายุและฝน และหลังจากความแห้งแล้งสามปี คนอิสราเอลต้องการพายุอย่างมาก การกราบไหว้พระบาอัลเป็นเรื่องที่สังคมยอมรับและกษัตริย์กับราชินีเห็นชอบ ขณะที่ท่านอ่าน 1 พงศ์กษัตริย์ 18 ให้พิจารณาสถานการณ์ในชีวิตท่านที่อาจเทียบได้กับสถานการณ์ของคนอิสราเอล ท่านเคยพบตนเองรวนเรกับการติดตามพระเจ้าเพราะทางเลือกอื่นดูสมเหตุสมผลและน่าสนใจหรือไม่? (ดู 1 พงศ์กษัตริย์ 18:21) ในเหตุการณ์ต่างๆ ที่พบในบทนี้ ท่านคิดว่าพระเจ้าทรงกำลังพยายามสอนอะไรผู้คนเกี่ยวกับพระองค์เองและเกี่ยวกับพระบาอัล? ประสบการณ์ใดสอนความจริงคล้ายกันแก่ท่าน?

อาจจะน่าสนใจถ้าสังเกตสิ่งที่เอลียาห์พูดและทำในบทนี้อันแสดงถึงศรัทธาของเขาในพระเจ้า ท่านเรียนรู้อะไรจากเอลียาห์เกี่ยวกับศรัทธา?

ดู โยชูวา 24:15; 2 นีไฟ 2:26–28; ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน, “การเลือกและการผูกมัดตนเอง” (การให้ข้อคิดทางวิญญาณสำหรับคนหนุ่มสาวทั่วโลก, 12 ม.ค. 2020) ChurchofJesusChrist.org ด้วย

คำบรรยายเชิงสัญลักษณ์ของ 1 พงศ์กษัตริย์ 19:11–12 ศาสดาพยากรณ์ © Robert Booth Charles/Bridgeman Images

1 พงศ์กษัตริย์ 19:1–18

พระเจ้ามักจะตรัสเบาๆ และเรียบง่าย

เมื่อพระนางเยเซเบลได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกปุโรหิตของนางบนภูเขาคารเมล แทนที่จะเปลี่ยนใจเลื่อมใส—นางกลับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เพราะเกรงจะถูกฆ่า เอลียาห์จึงหนีเข้าไปในถิ่นทุรกันดารและหาที่หลบภัยในถ้ำ ที่นั่น ขณะดิ้นรนอยู่กับความโดดเดี่ยวและความท้อแท้ เขามีประสบการณ์กับพระเจ้าที่แตกต่างอย่างมากจากที่เคยเกิดขึ้นบนภูเขาคารเมล ประสบการณ์ของเอลียาห์ใน 1 พงศ์กษัตริย์ 19:1–18 สอนอะไรท่านเกี่ยวกับวิธีที่พระเจ้าทรงสื่อสารกับท่านในยามต้องการ? ไตร่ตรองเวลาเหล่านั้นในชีวิตท่านเมื่อท่านประสบสุรเสียงของพระองค์ เราจำเป็นต้องทำอะไรจึงจะได้รับการนำทางจากพระองค์บ่อยขึ้น?

ไตร่ตรองคำและวลีที่ใช้ในข้อต่อไปนี้เพื่ออธิบายว่าพระเจ้าทรงสื่อสารกับเราอย่างไร: ฮีลามัน 5:30; 3 นีไฟ 11:3–7; หลักคำสอนและพันธสัญญา 6:22–23; 8:2–3; 9:8–9; 11:12–14; 36:2

ดู สดุดี 46:10; 1 นีไฟ 17:45; รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสัน, “ฟังพระองค์,” เลียโฮนา, พ.ค. 2020, 88–92 ด้วย

1 พงศ์กษัตริย์ 19:19–21

การรับใช้พระเจ้ามีความสำคัญกว่าความกังวลทางโลก

ข้อเท็จจริงที่ว่าเอลีชามีวัว 12 คู่บ่งบอกว่าเขาน่าจะเป็นคนร่ำรวย ท่านประทับใจอะไรกับการกระทำของเขาที่บันทึกไว้ใน 1 พงศ์กษัตริย์ 19:19–21? ท่านจะทำตามแบบอย่างของเอลีชาได้อย่างไร?

ดู มัทธิว 4:18–22 ด้วย

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวและยามค่ำที่บ้าน

1 พงศ์กษัตริย์ 17:1–16รูปภาพในโครงร่างนี้อาจช่วยให้ครอบครัวท่านเห็นภาพเรื่องราวใน 1 พงศ์กษัตริย์ 17:1–16 หลังจากอ่านข้อพระคัมภีร์และดูแหล่งข้อมูลเหล่านี้แล้ว สมาชิกครอบครัวแต่ละคนอาจเขียนคุณสมบัติที่หญิงม่ายมี พระเจ้าทรงกำลังขอให้เราทำอะไรเพื่อแสดงศรัทธาของเรา?

1 พงศ์กษัตริย์ 18“เอลียาห์กับพวกปุโรหิตของพระบาอัล” (ใน เรื่องราวในพันธสัญญาเดิม) จะช่วยให้ครอบครัวท่านทราบเรื่องราวใน 1 พงศ์กษัตริย์ 18 มีสิ่งขัดขวางเราไม่ให้ทุ่มเทเพื่อพระเจ้าอย่างเต็มที่หรือไม่? เราจะแสดงให้เห็นได้อย่างไรว่าเราเต็มใจเลือกพระองค์? (ดู ข้อ 21)

1 พงศ์กษัตริย์ 19:11–12อะไรจะช่วยให้ครอบครัวท่านเข้าใจความสำคัญของการฟัง “เสียงเบาๆ”? ท่านอาจจะอ่าน 1 พงศ์กษัตริย์ 19:11–12 ด้วยกันเบาๆ หรือร้องเพลงเกี่ยวกับพระวิญญาณเบาๆ เช่น “พระวิญญาณบริสุทธิ์” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 56) ท่านอาจจะเพิ่มเสียงแทรกเพื่อแสดงตัวอย่างวิธีที่ซาตานพยายามขัดขวางไม่ให้เราได้ยินเสียงแผ่วเบา สมาชิกครอบครัวอาจแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อให้รู้สึกไวต่อการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณ

ดูแนวคิดเพิ่มเติมสำหรับสอนเด็กได้จาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับปฐมวัย

เพลงที่แนะนำ: “พระวิญญาณบริสุทธิ์” หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 56

ปรับปรุงการศึกษาส่วนตัว

บันทึกความประทับใจของท่าน เมื่อท่านรู้สึกว่าพระวิญญาณกำลังตรัสกับท่าน ท่านอาจจะจดสิ่งที่ท่านรู้สึกว่าพระองค์กำลังบอกท่าน การคิดจะเขียนความประทับใจเหล่านี้ออกมาเป็นคำพูดจะช่วยท่านไตร่ตรองและสั่งสมความประทับใจดังกล่าว

หญิงม่ายชาวเศราฟัท โดย โรส ดาท็อก ดอลล์