«Σκέψεις να έχουμε κατά νου: “Και τον Ισραήλ ο Ιησούς θα καλεί: ‘Ελάτε ’δω’”», Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: Παλαιά Διαθήκη 2022 (2021)
«Σκέψεις να έχουμε κατά νου: “Και τον Ισραήλ ο Ιησούς θα καλεί: ‘Ελάτε ’δω’”», Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: 2022
Σκέψεις να έχουμε κατά νου
«Και τον Ισραήλ ο Ιησούς θα καλεί: “Ελάτε ’δώ”»
Στην έρημο του Σινά, ο Μωυσής συγκέντρωσε τα τέκνα του Ισραήλ στους πρόποδες ενός βουνού. Εκεί ο Κύριος διακήρυξε ότι ήθελε να στρέψει αυτήν την ομάδα των πρόσφατα απελευθερωμένων σκλάβων σε έναν ισχυρό λαό. «Θα είστε σε μένα» είπε «ένα βασίλειο ιεράτευμα, και ένα έθνος άγιο» (Έξοδος 19:6). Υποσχέθηκε ότι θα ήκμαζαν και θα ευημερούσαν, ακόμα κι αν περιτριγυρίζονταν από πολύ μεγαλύτερους σε αριθμό και ισχυρότερους εχθρούς (βλέπε Δευτερονόμιον 28:1-14).
Όλα αυτά θα συνέβαιναν όχι επειδή οι Ισραηλίτες ήταν πολυάριθμοι ή δυνατοί ή επιδέξιοι. Θα συνέβαινε, εξήγησε ο Κύριος, «αν πραγματικά υπακούσετε στη φωνή μου, και φυλάξετε τη διαθήκη μου» (Έξοδος 19:5). Ήταν η δύναμη του Θεού, όχι η δική τους, που θα τους έκανε ισχυρούς.
Ωστόσο, οι Ισραηλίτες δεν υπάκουαν πάντοτε στη φωνή Του και με τον καιρό σταμάτησαν να τηρούν τη διαθήκη Του. Πολλοί άρχισαν να λατρεύουν άλλους θεούς και να υιοθετούν τις πρακτικές πολιτισμών γύρω τους. Απέρριψαν αυτό που τους έκανε έθνος, ξεχωριστό από οποιοδήποτε άλλο – η σχέση διαθήκης τους με τον Κύριο. Χωρίς τη δύναμη του Θεού να τους προστατεύει (βλέπε Β΄ Βασιλέων 17:6-7), τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει τους εχθρούς τους (βλέπε Β΄ Χρονικών 36:12-20).
Ο διασκορπισμός
Αρκετές φορές μεταξύ του 735 και 720 π.Χ., οι Ασσύριοι εισέβαλαν στο βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ, πατρίδα των δέκα από τις δώδεκα φυλές, και μετέφεραν χιλιάδες Ισραηλίτες αιχμαλώτους σε διάφορα μέρη της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας (βλέπε Β΄ Βασιλέων 17:1-7)1. Αυτοί οι Ισραηλίτες έγιναν γνωστοί ως «οι χαμένες φυλές», εν μέρει επειδή τους είχαν πάρει από την πατρίδα τους και διασκορπίσει ανάμεσα σε άλλα έθνη. Όμως ήταν χαμένοι και κατά μία βαθύτερη έννοια: με τον καιρό έχασαν την αίσθηση της ταυτότητάς του ως λαού της διαθήκης του Θεού.
Επειδή το νότιο Βασίλειο του Ιούδα ήταν κατά καιρούς περισσότερο ενάρετο από το βόρειο Βασίλειο, διήρκεσε περισσότερο2. Τελικά, όμως, ο λαός εκεί στράφηκε κι αυτός μακριά από τον Κύριο. Οι Ασσύριοι επιτέθηκαν και κατέκτησαν το μεγαλύτερο τμήμα του νοτίου Βασιλείου. Μόνον η Ιερουσαλήμ διατηρήθηκε κατά θαυμαστό τρόπο (βλέπε Β΄ Βασιλέων 19, Ησαΐας 10:12-13). Αργότερα, μεταξύ 597 και 580 π.Χ., οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένου του ναού, και μετέφεραν μακριά ως αιχμαλώτους πολλούς από τους κατοίκους της πόλης (βλέπε Β΄ Βασιλέων 24-25, Β΄ Χρονικών 36, Ιερεμίας 39, 52). Περίπου 70 χρόνια αργότερα, επετράπη σε ένα υπόλοιπο του Ιούδα να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ και να οικοδομήσει εκ νέου τον ναό. Πολλοί, ωστόσο, παρέμειναν στη Βαβυλώνα3.
Καθώς περνούσαν οι γενεές, οι Ισραηλίτες από όλες τις φυλές «διασκ[ορπίστηκαν] σαν με ανεμοστρόβιλο σε όλα τα έθνη, που δεν τα γνώριζαν» (Ζαχαρίας 7:14· βλέπε, επίσης, Αμώς 9:8-9). Μερικοί οδηγήθηκαν από τον Κύριο μακριά, σε άλλες χώρες (βλέπε Νεφί Β´ 1:1-5, Όμνι 1:15-16). Άλλοι είχαν εγκαταλείψει τον Ισραήλ για να γλιτώσουν από την αιχμαλωσία (βλέπε Β΄ Βασιλέων 25:22-26, Ιερεμίας 42:13-19, 43:1-7) ή για πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους4.
Ονομάζουμε αυτά τα γεγονότα διασκορπισμό του Ισραήλ. Και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε σχετικά με τον διασκορπισμό για αρκετούς λόγους. Εν πρώτοις, είναι μείζον θέμα της Παλαιάς Διαθήκης: Πολλοί προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ήταν μάρτυρες της πνευματικής καθοδικής πορείας που οδήγησε στον διασκορπισμό του Ισραήλ. Προείδαν εκείνον τον διασκορπισμό και προειδοποίησαν για αυτόν και ορισμένοι από αυτούς έζησαν μάλιστα στη διάρκεια αυτού5. Βοηθά να το θυμάστε αυτό, όταν διαβάζετε τα βιβλία των Ησαΐα, Ιερεμία, Αμώς και πολλά από τα άλλα βιβλία του τελευταίου μέρους της Παλαιάς Διαθήκης. Έχοντας αυτό το γενικό πλαίσιο κατά νου, όταν διαβάζετε τις προφητείες τους για την Ασσυρία και τη Βαβυλώνα, την ειδωλολατρία και την αιχμαλωσία, την ερήμωση και την τελική αποκατάσταση, θα ξέρετε για ποιο πράγμα μιλούν.
Η κατανόηση του διασκορπισμού του Ισραήλ θα σας βοηθήσει επίσης να καταλάβετε το Βιβλίο του Μόρμον καλύτερα, διότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι το χρονικό ενός κλάδου του διασκορπισμένου Ισραήλ (βλέπε Νεφί Α΄ 15:12). Αυτό το χρονικό ξεκινά με την οικογένεια του Λεχί που τρέπεται σε φυγή από την Ιερουσαλήμ το 600 π.Χ. περίπου, λίγο πριν επιτεθούν οι Βαβυλώνιοι. Ο Λεχί ήταν από εκείνους τους προφήτες που προφήτευσαν τον διασκορπισμό του Ισραήλ6. Και η οικογένειά του βοήθησε στην εκπλήρωση εκείνης της προφητείας, λαμβάνοντας τον κλάδο της του οίκου του Ισραήλ και φυτεύοντάς τον στην άλλη μεριά του κόσμου, στην αμερικανική ήπειρο.
The Destruction of Jerusalem by Nebuzar-adan [Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Nεβoυζαραδάν], υπό William Brassey Hole, © Providence Collection/άδεια από goodsalt.com
Η συνάθροιση
Ο διασκορπισμός του Ισραήλ, ωστόσο, είναι μόνον η μισή ιστορία. Ο Κύριος δεν ξεχνά τον λαό Του ούτε τον εγκαταλείπει πλήρως, ακόμα κι αν ο λαός Τον έχει εγκαταλείψει. Οι πολλές προφητείες ότι ο Ισραήλ θα διασκορπιζόταν συνοδεύονταν από πολλές υποσχέσεις ότι ο Θεός θα τους συνάθροιζε κάποια ημέρα7.
Εκείνη η ημέρα είναι σήμερα – οι ημέρες μας. Η συνάθροιση έχει ήδη αρχίσει. Το 1836, χιλιάδες χρόνια από τότε που ο Μωυσής συνάθροισε τα τέκνα του Ισραήλ στους πρόποδες του Όρους Σινά, ο Μωυσής εμφανίστηκε στον Ναό του Κίρτλαντ για να παραδώσει στον Τζόζεφ Σμιθ «τα κλειδιά τής συνάθροισης του Ισραήλ από τα τέσσερα κομμάτια τής γης» (Διδαχή και Διαθήκες 110:11). Τώρα, υπό την καθοδήγηση εκείνων που κρατούν αυτά τα κλειδιά, οι φυλές του Ισραήλ συναθροίζονται από κάθε έθνος όπου είναι εις θέσιν να πάνε οι υπηρέτες του Κυρίου.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον έχει αποκαλέσει αυτήν τη συνάθροιση «το σημαντικότερο πράγμα που συμβαίνει σήμερα στη γη. Τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε μέγεθος, τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε σπουδαιότητα, τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε μεγαλείο. Και αν το επιλέξετε, αν θελήσετε, μπορείτε και εσείς να είστε ένα μεγάλο μέρος αυτού»8.
Πώς να το κάνετε αυτό; Τι σημαίνει να συναθροίσουμε τον Ισραήλ; Σημαίνει την αποκατάσταση των δώδεκα φυλών πίσω στη γη όπου κάποτε κατοίκησαν; Στην πραγματικότητα, σημαίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο, πολύ περισσότερο αιώνιο. Όπως εξήγησε ο Πρόεδρος Νέλσον:
«Όταν μιλάμε για τη συνάθροιση, μιλάμε απλά για αυτήν τη θεμελιώδη αλήθεια: κάθε τέκνο του Επουράνιου Πατέρα μας, και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος, αξίζει να ακούσει το μήνυμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού…
»Οποιαδήποτε στιγμή κάνετε οτιδήποτε το οποίο βοηθά οποιονδήποτε –σε αυτόν ή στον μεταθανάτιο κόσμο– να κάνει ένα βήμα προς σύναψη διαθηκών με τον Θεό και να λάβει τις ουσιώδεις διατάξεις της βάπτισης και του ναού, βοηθάτε στη συνάθροιση του Ισραήλ. Είναι τόσο απλό»9.
Αυτό συμβαίνει, όπως είπε ο Ησαΐας, «ένας ένας χωριστά» (Ησαΐας 27:12) ή, όπως προέβλεψε ο Ιερεμίας, «έναν από πόλη, και δύο από συγγένειες» (Ιερεμίας 3:14).
Συνάθροιση του Ισραήλ σημαίνει να φέρουμε τα τέκνα του Θεού πίσω σε Εκείνον. Σημαίνει να τα αποκαταστήσουμε στη σχέση διαθήκης τους με Εκείνον. Σημαίνει εκ νέου εδραίωση «έθνο[υ]ς αγ[ίου]» που Εκείνος πρότεινε να εδραιώσει τόσον πολύ καιρό πριν (Έξοδος 19:6).
Ελάτε ’δώ
Ως κάποιος που τηρεί μία διαθήκη, είστε μέρος του οίκου του Ισραήλ10. Έχετε συναθροιστεί και συναθροίζετε κι εσείς. Το ανά τους αιώνες έπος, το οποίο ξεκίνησε με μία διαθήκη ανάμεσα στον Θεό και τον Αβραάμ φθάνει στο αποκορύφωμά του και είστε ένας παίκτης-κλειδί. Τώρα είναι ο καιρός που «Και τον Ισραήλ ο Ιησούς θα καλεί: “Ελάτε ’δω”»11.
Αυτό είναι το μήνυμα όσων συναθροίζουν: Ελάτε εδώ, στη διαθήκη. Ελάτε εδώ, στη Σιών. Ελάτε εδώ, στον Ιησού Χριστό, τον Άγιο του Ισραήλ, και Εκείνος θα σας φέρει πίσω στον Θεό, τον Πατέρα σας.