« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ កក្កដា អាលម៉ា ៣២–៣៥ ៖ ‹ បណ្ដុះពាក្យនេះនៅក្នុងចិត្តអ្នក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ កក្កដា អាលម៉ា ៣២–៣៥ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ឆ្នាំ ២០២០

ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ កក្កដា

អាលម៉ា ៣២–៣៥

« បណ្ដុះពាក្យនេះនៅក្នុងចិត្តអ្នក »

សូមចងចាំពីកុមារដែលអ្នកបង្រៀននៅក្នុងចិត្ត ពេលអ្នកសិក្សា អាលម៉ា ៣២–៣៥ ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។ ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ នោះគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍ផ្សេងៗនឹងកើតឡើងអំពីរបៀបបង្រៀនពួកគេ ។ សូមកត់ត្រា និងអនុវត្តតាមចំណាប់អារម្មណ៍ទាំងនេះ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមដាក់ឈ្មោះកុមារម្នាក់ៗទៅក្នុងប្រអប់មួយ ។ សូមឲ្យនរណាម្នាក់ចាប់យកឈ្មោះមួយ ហើយអញ្ជើញកុមារនោះឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលគាត់បានរៀនពីព្រះគម្ពីរមរមនក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ។ សូមធ្វើវាបន្តរហូតដល់សិស្សគ្រប់គ្នាមានឱកាសចែកចាយ ប៉ុន្តែកុំបង្ខំនរណាម្នាក់ឲ្យចែកចាយឡើយ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារតូចៗ

អាលម៉ា ៣២:២៨–៤៣

ខ្ញុំអាចជួយឲ្យសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំទៅលើព្រះគ្រីស្ទរីកចម្រើន ។

គ្រាប់ពូជ ដើមឈើ និងផ្លែឈើគឺជាវត្ថុងាយស្គាល់ដែលអាចជួយកុមារឲ្យយល់ពីគោលការណ៍អរូបីយ ដូចជាសេចក្តីជំនឿ និងទីបន្ទាល់ជាដើម ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចប្រើរឿងប្រដូចរបស់អាលម៉ា ដើម្បីបង្រៀនកុមារ ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមសង្ខេប អាលម៉ា ៣២:២៨–៤៣ អ្នកអាចប្រើ « ជំពូកទី ២៩ ៖ អាលម៉ាបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនឿ និងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ » ( ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមន ទំព័រ ៨១ ឬមើលវីដេអូដូចគ្នានេះនៅគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ សូមបង្ហាញរូបភាពរុក្ខជាតិមួយស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលលូតលាស់ផ្សេងៗ ហើយសូមឲ្យកុមារជួយអ្នកដាក់រូបភាពទាំងនោះតាមលំដាប់លំដោយ ( សូមមើលរូបភាពនៅក្នុងទំព័រសកម្មភាពសប្តាហ៍នេះ ) ។ សូមពន្យល់ថា ពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ទីបន្ទាល់របស់យើងរីកចម្រើន—វាចាប់ផ្តើមដូចជាគ្រាប់ពូជតូចមួយ ប៉ុន្តែវាអាចធំឡើងដូចជាដើមឈើមួយដែរ ។
សូមបង្ហាញគ្រាប់ពូជមួយទៅកុមារ ហើយអានពីរបីបន្ទាត់ដំបូងនៃ អាលម៉ា ៣២:២៨ ឲ្យពួកគេស្តាប់ ។ សូមប្រាប់កុមារថា ព្រះបន្ទូលនៃព្រះគឺដូចជាគ្រាប់ពូជមួយ ។ សូមសួរពីរបៀបដែលយើងជួយឲ្យគ្រាប់ពូជមួយដុះឡើង ។ សូមឲ្យកុមារធ្វើជាដាំគ្រាប់ពូជមួយ ស្រោចទឹក ហើយជួយឲ្យវាដុះលូតលាស់ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា យើងពុំអាចឃើញគ្រាប់ពូជឡើយ បន្ទាប់ពីយើងដាំវា ប៉ុន្តែយើងដឹងថា គ្រាប់ពូជនោះវានៅទីនោះ ហើយកំពុងលូតលាស់ យើងក៏ពុំអាចមើលឃើញព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ ប៉ុន្តែយើងដឹងថា ពួកទ្រង់មានពិតប្រាកដ ហើយពួកទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ។ សូមជួយកុមារឲ្យគិតអំពីកិច្ចការដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីជួយឲ្យសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកចម្រើនឡើង ។
សូមគូររូបភាពដើមឈើមួយនៅលើក្តារខៀន ហើយឲ្យកុមារបន្ថែមស្លឹក ឬផ្លើឈើមួយ រាល់ពេលដែលពួកគេគិតអំពីកិច្ចការដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីជួយឲ្យសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកចម្រើនឡើង ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យធ្វើកាយវិការងាយៗ ដើម្បីតំណាងឲ្យអ្វីដែលពួកគេគិត ។

អាលម៉ា ៣៣:២–១១; ៣៤:១៧–២៧

ព្រះវរបិតាសួគ៌ព្រះសណ្ដាប់ខ្ញុំ ពេលខ្ញុំអធិស្ឋាន ។

ពួកសាសន៍សូរាំបានអធិស្ឋានតែម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ ដោយប្រើពាក្យអធិស្ឋានដដែលៗរៀងរាល់ពេលអធិស្ឋាន ( សូមមើល អាលម៉ា ៣១:២២–២៣ ) ។ អាលម៉ា និងអាមូលេកបានបង្រៀនថា យើងអាចអធិស្ឋានគ្រប់ពេលវេលា អំពីគ្រប់តម្រូវការខាងវិញ្ញាណ ឬខាងសាច់ឈាមរបស់យើង ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមអានឃ្លាដែលអ្នកបានជ្រើសរើសមកពី អាលម៉ា ៣៣:៤–១១ ដែលពិពណ៌នាអំពីទីកន្លែងដែលយើងអាចអធិស្ឋាន ហើយជួយកុមារឲ្យគិតអំពីកន្លែងនានាដែលពួកគេអាចអធិស្ឋាន ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគូររូបភាពរបស់ពួកគេកំពុងអធិស្ឋាននៅក្នុងកន្លែងទាំងនោះ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពួកគេអាចអធិស្ឋានគ្រប់ទីកន្លែង ពួកគេថែមទាំងអធិស្ឋានដោយស្ងាត់ៗផងដែរ ។
សូមជ្រើសរើសឃ្លាមកពី អាលម៉ា ៣៤:១៧–២៧ ដែលពិពណ៌នាអំពីអ្វីៗដែលយើងអាចអធិស្ឋានអំពីវា ហើយអានវាឲ្យកុមារស្តាប់ ។ សូមជួយកុមារឲ្យគិតអំពីពាក្យដែលពួកគេអាចទូលទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ពេលពួកគេអធិស្ឋាន ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យគូររូបភាពអំពីអ្វីៗទាំងនោះ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពួកគេអាចទូលទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌អំពីរឿងគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេគិត ឬទទួលអារម្មណ៍ ។ សូមចែកចាយបទពិសោធន៍មួយ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានព្រះសណ្តាប់ការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ។
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទដែលបង្រៀនកុមារអំពីការអធិស្ឋាន ដូចជាបទ « ការអធិស្ឋានរបស់កុមារ » ឬ « យើងបន្ទន់កេសា » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៦–៧, ១៨ ) ។ សូមជួយកុមារកត់សម្គាល់ពីអ្វីដែលចម្រៀងនេះបង្រៀនពីការអធិស្ឋាន ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារធំៗ

អាលម៉ា ៣២:១–១៦, ២៧–២៨

ប្រសិនបើខ្ញុំបន្ទាបខ្លួន នោះព្រះអម្ចាស់អាចបង្រៀនខ្ញុំបាន ។

អាលម៉ា និងអាមូលេកមានជោគជ័យក្នុងការបង្រៀនពួកសាសន៍សូរាំ ដែលបន្ទាបខ្លួន ហើយត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីស្តាប់បន្ទូលនៃព្រះ ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តកុមារឲ្យជ្រើសរើសយកការបន្ទាបខ្លួន ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមសួរកុមារពីអ្វីដែលពួកគេចងចាំពីការរៀននៅសប្តាហ៍មុនអំពីពួកសាសន៍សូរាំ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣១:៨–២៤ ) ។ សូមរំឭកពួកគេថា ហេតុផលមួយដែលអាលម៉ាបារម្ភអំពីពួកគេនោះគឺភាពឆ្មើងឆ្មៃរបស់ពួកគេ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣១:២៤–២៨ ) ។ សូមអាន អាលម៉ា ៣២:១–៥ ជាមួយគ្នា ហើយសូមឲ្យកុមារសង្ខេបពីអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់ពួកសាសន៍សូរាំដែលជាមនុស្សក្រីក្រ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យអាន ខទី ១២–១៣ ដើម្បីស្វែងយល់ពីមូលហេតុដែលអាលម៉ាមានអារម្មណ៍ថា ការត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសាលាប្រជុំ ( ឬព្រះវិហារ ) គឺជារឿងល្អមួយសម្រាប់ពួកសាសន៍សូរាំទាំងនេះ ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមកពីការបន្ទាបខ្លួននោះ ?
សូមជួយកុមារឲ្យស្វែងរកនិយមន័យនៃពាក្យ បន្ទាបខ្លួន ឬ ចិត្តសុភាពរាបសា នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ឬវចនានុក្រម ។ តើមានតម្រុយអ្វីផ្សេងទៀតអំពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនេះ ដែលពួកគេអាចរកឃើញនៅក្នុង អាលម៉ា ៣២:១៣–១៦ ? សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិតអំពីរបៀបនានាដើម្បីបំពេញប្រយោគមួយដូចតទៅនេះ ៖ « ខ្ញុំបន្ទាបខ្លួន ពេលខ្ញុំ » ។

អាលម៉ា ៣២:២៦–៤៣

ទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកចម្រើនឡើង ពេលខ្ញុំចិញ្ចឹមបីបាច់ទីបន្ទាល់នោះ ។

សូមជួយកុមារដែលអ្នកបង្រៀនឲ្យឃើញពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បី « បណ្តុះ » ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមដាក់តាំងវត្ថុរឹងមួយ ( ដូចជាថ្មមួយដុំ ) ដែលតំណាងឲ្យចិត្តរឹង ឬចិត្តឆ្មើងឆ្មៃ និងអ្វីមួយទន់ៗដូចជា ( ដូចជាដី ) ដែលតំណាងឲ្យចិត្តទន់ ឬចិត្តរាបសា ។ សូមឲ្យកុមារប៉ះវត្ថុទាំងពីរនោះ ។ បន្ទាប់មក សូមបង្ហាញកុមារនូវគ្រាប់ពូជមួយដែលតំណាងឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសាកល្បងរុញគ្រាប់ពូជនោះចូលទៅក្នុងវត្ថុរឹង និងវត្ថុទន់នោះ ។ សូមអាន អាលម៉ា ៣២:២៧–២៨ ជាមួយគ្នា ហើយពិភាក្សាគ្នាថា « ទុកកន្លែង » ( ខទី ២៧ ) សម្រាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកមានន័យដូចម្តេច ។
ពេលអ្នកអាន អាលម៉ា ៣២:២៦–៤៣ ជាមួយគ្នា សូមឈប់យូរៗម្តង ហើយអញ្ជើញកុមារឲ្យគូររូបភាពគ្រាប់ពូជ ឬរុក្ខជាតិដែលត្រូវបានពិពណ៌នានោះ—ឧទាហរណ៍ គ្រាប់ពូជ ការដាំគ្រាប់ពូជ ( ខទី ២៨ ) រុក្ខជាតិដុះលូតលាស់ ( ខទី ៣០ ) ហើយដើមឈើធំមានផ្លែ ( ខទី ៣៧ ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់ឈ្មោះរូបភាពរបស់ពួកគេជាមួយសេចក្តីយោងមកពី អាលម៉ា ៣២ ។ តើការចិញ្ចឹមបីបាច់គ្រាប់ពូជដូចជាការចិញ្ចឹមបីបាច់ទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដូចម្តេច ? តើយើងចិញ្ចឹមបីបាច់ទីបន្ទាល់របស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមឲ្យកុមារគិតដោយស្ងាត់ស្ងៀមអំពីរបៀបដែលទីបន្ទាល់របស់ពួកគេរីកលូតលាស់ឡើង និងអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់ទីបន្ទាល់ទាំងនោះ ។

អាលម៉ា ៣៣:២–១១; ៣៤:១៧–២៧

ព្រះវរបិតាសួគ៌ព្រះសណ្ដាប់ខ្ញុំ ពេលខ្ញុំអធិស្ឋាន ។

ពួកសាសន៍សូរាំបានយល់ខុសអំពីការអធិស្ឋាន ហើយយើងឃើញមនុស្សមួយចំនួននៅតែយល់ខុសបែបនេះនាសព្វថ្ងៃនេះ ។ អាលម៉ា និងអាមូលេកបានបង្រៀនពីសេចក្តីពិតដ៏មានឥទ្ធិពល ដើម្បីយកឈ្នះលើការយល់ខុសនេះ ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមជួយកុមារឲ្យស្រាវជ្រាវ អាលម៉ា ៣៣:២–១១ រកពាក្យ និងឃ្លាសំខាន់ៗនានា ដែលទាក់ទងនឹងការអធិស្ឋានដែលត្រូវបានលើកសារឡើងវិញ ។ តើពាក្យ និងឃ្លាទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់យើងអំពីការអធិស្ឋាន ?
សូមជួយកុមារឲ្យធ្វើបញ្ជីមួយនៃស្ថានភាពនានា ដែលពួកគេអាចអធិស្ឋានសម្រាប់ស្ថានភាពទាំងនោះ រួមទាំងស្ថានភាពដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង អាលម៉ា ៣៣:៤–១០ និង ៣៤:១៧–២៧ ព្រមទាំងស្ថានភាពនានានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យគិត ឬចែកចាយបទពិសោធន៍ នៅពេលពួកគេបានអធិស្ឋាន ហើយបានទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះបានឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

ប្រសិនបើអាច សូមឲ្យគ្រាប់ពូជទៅកុមារយកទៅផ្ទះ ហើយដាំវា ដើម្បីរំឭកពួកគេជួយឲ្យទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកចម្រើនឡើង ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យប្រាប់គ្រួសាររបស់ពួកគេ អំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនអំពីការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យទាំងឡាយដែលបានសន្យា ។ នៅពេលអ្នកអញ្ជើញកុមារឲ្យរស់នៅតាមគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អមួយ សូមប្រាប់ពួកគេអំពីការសន្យារបស់ព្រះ ដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលរស់នៅតាមគោលការណ៍នោះ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៣៥ ) ។

ទំព័រសកម្មភាព ៖ ខ្ញុំអាចមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ