« ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា ។ ម៉ូសាយ ៤–៦ ៖ ‹ ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា ។ ម៉ូសាយ ៤–៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ឆ្នាំ ២០២០

នៅក្នុងការបម្រើនៃព្រះរបស់អ្នកដោយ វលធើរ រេន

ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា

ម៉ូសាយ ៤–៦

« ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ »

សូមអាន ម៉ូសាយ ៤–៦ ហើយកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ អ្នកអាចសួរសំណួរដូចដែលអែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត បានណែនាំ « តើមានរឿងច្រើនទៀតដែលខ្ញុំគួរតែដឹងមែនទេ ? » ( « To Acquire Spiritual Guidance »Ensignឬ Liahonaខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៨ ) ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

អ្នកគួរចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកដោយសុំឲ្យសិស្សចែកចាយអំពីការបង្រៀនមួយរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនមកពី ម៉ូសាយ ៤–៥ ដែលពួកគេចង់អនុវត្តឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ម៉ូសាយ ៤:១–១២

តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចទទួល ហើយរក្សាការផ្ដាច់បាបរបស់យើង ។

មនុស្សខ្លះបានគិតខុសថា ការប្រែចិត្តតម្រូវឲ្យមានការខិតខំតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ខ្លះទៀតជឿថា វាតម្រូវឲ្យមានការខិតខំយ៉ាងខ្លាំងហួស ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែប្រសើរអំពីអ្វីដែលតម្រូវឲ្យមានដើម្បីទទួលបានការផ្ដាច់បាបមួយ នោះអ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រាវជ្រាវការបង្រៀនរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីននៅក្នុងម៉ូសាយ ៤:១–១២ ដោយរកមើលលក្ខខណ្ឌដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានការផ្ដាច់បាបដល់យើង ។ សិស្សអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀនអំពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមឲ្យពួកគេគិតពីរឿងប្រៀបប្រដូចមួយដើម្បីជួយពន្យល់អំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចប្រៀបធៀបការផ្ដាច់បាបទៅនឹង « ការលើកលែងទោស » ឲ្យអ្នកជាប់បំណុលម្នាក់ ឬការលុបចោលបំណុលមួយ ។ ឬពួកគេអាចប្រៀបធៀបការរក្សាការផ្ដាច់បាបរបស់យើងទៅនឹងការមើលថែអ្វីមួយដែលត្រូវការការថែទាំជាទៀងទាត់ ដូចជា សួនច្បារ ឬផ្ទះមួយ ។
សូមពិចារណាសួរសិស្សថា តើពួកគេនឹងនិយាយអ្វីខ្លះទៅកាន់មនុស្សដែលឆ្ងល់ថា បើការប្រែចិត្តមានតម្លៃស័ក្ដិសមនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងនោះឬទេ ។ តើពួកគេនឹងជួយមនុស្សម្នាក់ដែលបាក់ទឹកចិត្ត ហើយមានអារម្មណ៍ថាការយកឈ្នះអំពើបាប និងភាពទន់ខ្សោយគឺពុំអាចទៅរួចឡើយ តាមរបៀបណា ? អ្នកអាចជួយរៀបចំសិស្សសម្រាប់ការសន្ទនាបែបនេះដោយសុំឲ្យពួកគេចំណាយពេលពីរបីនាទីស្រាវជ្រាវបន្ទូលរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីននៅក្នុង ម៉ូសាយ ៤:១–១២ ហើយរកសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងស្ថានភាពមួយនៃស្ថានភាពទាំងនេះ ។ បន្ទាប់មក សិស្សអាចចែកចាយសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរកឃើញជាមួយនឹងមនុស្សម្នាក់ដែលអង្គុយក្បែរខ្លួន ។

ម៉ូសាយ ៤:១១–២៧

នៅពេលយើងប្រែចិត្ត យើងនឹងពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ។

តើយើងដឹងថា យើងបានទទួលការផ្ដាច់បាបរបស់យើងតាមរបៀបណា ? ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានពិពណ៌នាអំពីលទ្ធផលមួយចំនួននៃការប្រែចិត្តពិត—សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកវានៅក្នុង ម៉ូសាយ ៤:១៣–១៦ ។ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាអំពីជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយវាយតម្លៃថាតើពួកគេកំពុងរស់នៅតាមការបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះបានល្អយ៉ាងណាដែរ ។ តើសិស្សមើលឃើញសញ្ញាអ្វីខ្លះដែលថាពួកគេបានប្រែចិត្តជឿនោះ ? តើទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយនឹងមនុស្សដទៃផ្លាស់ប្ដូរតាមរបៀបណា នៅពេលយើងមករកព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការប្រែចិត្ត ? ប្រហែលជាសិស្សអាចចែកចាយអំពីរបៀបដែលពួកគេធ្លាប់ឃើញការណ៍នេះបានកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
ម៉ូសាយ ៤:១១–១២ និង ១៤–១៦ អាចបំផុសឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីអ្វីដែលបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើជាឪពុកម្ដាយដ៏សុចរិត ។ តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបក្លាយជាឪពុកម្ដាយដ៏ប្រពៃ ?
ប្រសិនបើអ្នកមានការបំផុសគំនិតឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីការបង្រៀនរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនអំពីការមើលថែដល់ជនក្រីក្រ និងអ្នកខ្វះខាត នោះអ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្ដូរវេនអានខគម្ពីរទាំងឡាយនៅក្នុង ម៉ូសាយ ៤:១៦–២៧ ។ បន្ទាប់ពីអានខគម្ពីរនីមួយៗ បុគ្គលដែលអានអាចសង្ខេបជាពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ផ្ទាល់នូវអ្វីដែលស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀន ។ សារលិខិតរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Are We Not All Beggars? » ( Ensign ឬ Liahona ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៤ ទំព័រ ៤០–៤២ ) អាចយកមកប្រើជាឯកសារបន្ថែមសម្រាប់ការពិភាក្សានេះ ។ តើយើងអាចធ្វើតាមការទូន្មានរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនថាកុំឲ្យ « រត់លឿនជាកម្លាំងដែល[ យើង ] មាន »តាមរបៀបណា ? ( ម៉ូសាយ ៤:២៦–២៧ ) ។ តើបទបញ្ញត្តិឲ្យ « ចែករំលែកនូវទ្រព្យរបស់ [ យើង ] ដល់អ្នកទ័លក្រ »ទាក់ទងនឹងការផ្ដាច់បាបរបស់យើងតាមរបៀបណា ?

ម៉ូសាយ ៤:២៩–៣០

យើងត្រូវតែឃ្លាំមើលគំនិត ពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់យើង ។

ពេលខ្លះ វាទំនងជាងាយស្រួលជាង ប្រសិនបើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានបញ្ជីលម្អិតមួយអំពីរាល់អំពើបាបដែលអាចកើតមានដល់យើង ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់យើងថា « ប្រយ័ត្នខ្លួន … ហើយបន្តទៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿជឿដល់អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮអំពីការយាងមកនៃព្រះអម្ចាស់របស់យើង » ( ម៉ូសាយ ៤:៣០ ) ។ ដើម្បីជួយសិស្សរបស់អ្នកឲ្យពិភាក្សាអំពីគោលការណ៍នេះ អ្នកអាចសួរសំណួរដល់ពួកគេដូចតទៅនេះ ៖ តើគំនិត ពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់យើងជះឥទ្ធិពលលើខ្លួនយើង និងមនុស្សដទៃតាមរបៀបណា ? តើការ« បន្តទៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿ »មានន័យដូចម្ដេច ? តើយើងអាចចែកចាយពាក្យណែនាំអ្វីខ្លះនឹងគ្នាដើម្បីជួយឲ្យយើង « ប្រយ័ត្ន »ខ្លួន ?

ម៉ូសាយ ៥:១–៧

ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់អាចបណ្ដាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ។

ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយស្ដីពីការផ្លាស់ប្ដូរដែលពុំអាចប្រៀបផ្ទឹមបានដែលដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចនាំមកក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះអ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយហេតុផលមួយចំនួនដែលជារឿយៗវាមានការលំបាកដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរជានិរន្តរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន ម៉ូសាយ ៥:១–៥ ដោយរកមើល « ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំ » ដែលរាស្ត្ររបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានដកពិសោធន៍ ។ តើសេចក្ដីពិតស្ដីពីការផ្លាស់ប្ដូរនៃដួងចិត្តអ្វីខ្លះដែលយើងរៀនមកពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ? សូមពិចារណាសុំសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយរបៀប ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយពួកគេឲ្យផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។ អ្នកក៏អាចមើលវីដេអូមួយក្នុងចំណោមវីដេអូជាច្រើនដែលបានណែនាំនៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ផងដែរ ។

ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្ត និងជីវិតរបស់យើងបាន ។ ព្រះហស្ដនៃការព្យាបាលដោយ អ័ដាម អ័ប្រាហាំ
បន្ទាប់ពីការពិភាក្សានូវសេចក្ដីពិតនៅក្នុង ម៉ូសាយ ៥:១–៧ សិស្សខ្លះប្រហែលជាងឿងឆ្ងល់ថា តើហេតុអ្វីការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តរបស់ពួកគេទំនងជាមិនរំភើបខ្លាំង ឬភ្លាមៗដូចបទពិសោធន៍របស់រាស្ត្រស្ដេចបេនយ៉ាមីនដូច្នេះ ។ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ឆ្លើយចំពោះសំណួរនេះ ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីការប្រែចិត្តជឿ មកពីអែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ?

ម៉ូសាយ ៥:៥–១៥

ព្រះអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យចុះសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងទ្រង់ ។

ម៉ូសាយ ៥:៥–១៥ អាចជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីពរជ័យដែលពួកគេទទួលបាន នៅពេលពួកគេចុះ ហើយរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះ ។ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យរំឭកខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយនឹងសេចក្ដីសញ្ញាបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបរិសុទ្ធសាក្រាម៉ង់នៅក្នុងគំនិត ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរៀន ។ ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ២០:៧៧, ៧៩ ) ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

សិស្សរបស់អ្នកជាច្រើន ប្រហែលជាកំពុងមានបទពិសោធន៍ ឬធ្លាប់មានបទពិសោធន៍អំពីភាពស្មុគស្មាញ ឬការសាកល្បងផ្ទាល់ខ្លួន ។ សូមប្រាប់ពួកគេថា នៅក្នុងម៉ូសាយ ៧–១០ ពួកគេនឹងអានអំពីមនុស្សមួយក្រុមដែលបានរៀនពីរបៀបទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់អំឡុងគ្រានៃការសាកល្បងរបស់ពួកគេ ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

វីដេអូនៅលើ ChurchofJesusChrist.org អំពី « ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ » ( ម៉ូសាយ ៥:២ ) ។

« អាហារប្រចាំថ្ងៃ ៖ ការផ្លាស់ប្ដូរ »
« ការផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្ត »
« ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ ៖ ការប្រែចិត្តជឿ »

ជារឿយៗ ការផ្លាស់ប្ដូរគឺជាដំណើរការមួយ ។

អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានមានប្រសាសន៍អំពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនៃដួងចិត្តដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងបទគម្ពីរ ៖

« អ្នកអាចសួរថា ហេតុអ្វីការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំនេះមិនកើតឡើងលឿនជាងនេះចំពោះខ្ញុំ ? អ្នកគួរតែចងចាំថា គំរូដ៏អស្ចារ្យនៃប្រជាជនរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីន អាលម៉ា និងអ្នកផ្សេងទៀតមួយចំនួននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺ—អស្ចារ្យបែបនោះ ហើយពុំមែនសាមញ្ញទេ ។ សម្រាប់ពួកយើងភាគច្រើន ការផ្លាស់ប្ដូរទាំងឡាយគឺភាគច្រើនកើតឡើងបន្តិចម្ដងៗ ហើយកើតឡើងច្រើនដង ។ ការកើតជាថ្មី គឺពុំដូចជាការកើតខាងរូបកាយទេ វាគឺជាដំណើរការមួយ មិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍មួយនោះទេ ។ ហើយការចូលរួមក្នុងដំណើរការនោះ គឺជាគោលបំណងដ៏សំខាន់នៃជីវិតរមែងស្លាប់ ។

ក្នុងពេលដូចគ្នានោះដែរ ចូរយើងកុំខំប្រឹងដោះសារខ្លួនយើងនៅក្នុងការប្រឹងប្រែងធម្មតាៗឡើយ ។ ចូរយើងកុំរីករាយនឹងការមានចិត្តខ្លះក្នុងការធ្វើអាក្រក់ឡើយ ។ ចូរយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយសក្ដិសមជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ហើយបន្តប្រើប្រាស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីរកឲ្យឃើញ ហើយដកចេញនូវសំណល់ចុងក្រោយនៃភាពមិនបរិសុទ្ធដែលនៅក្នុងខ្លួនយើង ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពេលអ្នកបន្តនៅក្នុងផ្លូវនៃការកើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ នោះព្រះគុណដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងដកយកចេញនូវអំពើបាបរបស់អ្នក និងស្នាមប្រឡាក់នៃអំពើបាបទាំងនោះនៅក្នុងខ្លួនអ្នក ការល្បួងនឹងបាត់បង់ភាពទាក់ទាញរបស់វា ហើយតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនឹងក្លាយជាបរិសុទ្ធ ដូចជាទ្រង់ និងព្រះវរបិតារបស់យើងដែលបរិសុទ្ធ » ( « Born Again »Ensignឬ Liahonaខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៧៨ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

រកមើលគំរូល្អៗនៅក្នុងបទគម្ពីរ ។ នៅពេលអ្នកអានបន្ទូលរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនទៅកាន់រាស្ត្រទ្រង់ សូមរកមើលមេរៀននៅក្នុងគំរូរបស់ទ្រង់ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យក្លាយជាគ្រូបង្រៀនដ៏ប្រពៃម្នាក់ ។ ឧទាហរណ៍ តើស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីដឹងថា រាស្ត្ររបស់ទ្រង់យល់អ្វីដែលទ្រង់បានបង្រៀនដែរឬអត់នោះ ?