« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា ។ លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១ ៖ ‹ សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា ។ លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ ដោយ លីស ឡេមិន ស្វិនដល

ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា

លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១

« សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ »

សូមចាប់ផ្ដើមការរៀបចំរបស់បងប្អូន ដោយការសិក្សា លូកា ១២–១៧ និង យ៉ូហាន ១១ ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។ តើបងប្អូនគិតឃើញ « ចៀមដែលបាត់ » ណាខ្លះនៅក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូន ? សូមប្រើ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ និងគម្រោងមេរៀននេះ នៅពេលបងប្អូនស្វែងរកការណែនាំមកពីព្រះអម្ចាស់ អំពីរបៀបដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យបានល្អបំផុត ទោះជាពួកគេពុំនៅក្នុងថ្នាក់ក្ដី ។

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

ការអនុវត្តគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃការរៀនសូត្រ ដូច្នេះសូមអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេជ្រើសរើសរស់នៅតាមអ្វីមួយ ដែលពួកគេបានរៀនមកពីព្រះគម្ពីរនាសប្ដាហ៍នេះ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

លូកា ១៤:១៥–២៤

គ្មានការដោះសាណាដែលអាចបដិសេធដំណឹងល្អបានឡើយ ។

ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យសិក្សាពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីការជប់លៀងដ៏ធំ បងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យទៅពិធីជប់លៀងក្នុងក្ដីស្រមៃមួយ ដែលបងប្អូននឹងធ្វើជាម្ចាស់កម្មវិធី ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយមូលហេតុមួយចំនួនថា ហេតុអ្វីពួកគេអាចមកចូលរួម ឬមិនអាចមកចូលរួម ។ សូមអាន លូកា ១៤:១៥–២៤ ជាមួយគ្នា ហើយពិភាក្សាអំពីការដោះសាដែលមនុស្សនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះបានប្រាប់ នៅពេលពួកគេត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យទៅពិធីជប់លៀង ដែលតំណាងឲ្យពរជ័យទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ តើមានការដោះសាណាខ្លះ ដែលមនុស្សនៅសព្វថ្ងៃប្រើក្នុងការបដិសេធមិនទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឲ្យទទួលយកពរជ័យទាំងឡាយរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ? ប្រហែលជាសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចនឹងចែកចាយពរជ័យទាំងឡាយដែលពួកគេបានទទួល នៅពេលពួកគេបានធ្វើការលះបង់ ដែលចាំបាច់ដើម្បីរស់នៅតាមគោលការណ៍ដំណឹងល្អមួយចំនួន ។

លូកា ១៥

យើងអាចឈោងទៅជួយអស់អ្នកដែលវង្វេង ហើយអររីករាយជាមួយនឹងព្រះវរបិតា នៅពេលពួកគេត្រឡប់មកវិញ ។

តើបងប្អូននឹងផ្ដល់ឱកាសឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ចែកចាយអ្វី ដែលពួកគេបានរៀនសូត្រអំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងបីនៅក្នុង លូកា ១៥ ដោយរបៀបណា ? សូមពិចារណាចាត់ឲ្យសមាជិកម្នាក់ៗនៅក្នុងថ្នាក់រំឭកពាក្យប្រៀបប្រដូចមួយឡើងវិញ ។ ពួកគេអាចរកមើល និងចែកចាយចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះបាន ៖ តើពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ដែលបង្ហាញពីព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះអស់អ្នកដែលវង្វេង ? តើពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលយើងគួរតែឈោងទៅជួយបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះទាំងអស់ ? សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយរបៀប ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរកឃើញពួកគេ នៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាវង្វេង ។
ការច្រៀងបទ « បណ្ដូលចិត្តរបស់បងប្អូនគង្វាល » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៣៦ ) ជាមួយគ្នា អាចផ្ដល់អត្ថន័យបន្ថែមទៅលើការបង្រៀនអំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ ។
នៅពេលបងប្អូនរំឭកពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីកូនខ្ជះខ្ជាយជាមួយគ្នាសាឡើងវិញ នោះសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍មកពីការផ្ដោតលើពាក្យពេចន៍ សកម្មភាព និងជំនឿរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ។ តើយើងរៀនបានអ្វីខ្លះមកពីបុគ្គលម្នាក់ៗ ? ប្រហែលជាសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចសរសេរសេចក្ដីបញ្ចប់មួយផ្សេងទៀតចំពោះពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ដែលវាបង្ហាញពីភាពខុសគ្នានៃអាកប្បកិរិយារបស់កូនប្រុសច្បងទៅកាន់ប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ។ តើដំបូន្មានរបស់ឪពុកនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលយើងគួរតែគិតចំពោះអស់អ្នកដែលបានវង្វេងបាត់ និងអស់អ្នកដែលត្រឡប់មករកដំណឹងល្អវិញ ? ( សូមមើលផងដែរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ ឬបងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់នឹកស្រមៃថា ពួកគេគឺជាឪពុកនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ។ តើមានការទូន្មានបន្ថែមអ្វីផ្សេងទៀត ដែលពួកគេនឹងផ្ដល់ទៅឲ្យកូនច្បង ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យមានអំណរក្នុងការរីកចម្រើន ឬជោគជ័យរបស់អ្នកដទៃ ?

លូកា ១៧:១១–១៩

ការដឹងគុណចំពោះពរជ័យរបស់ខ្ញុំ នឹងនាំខ្ញុំឲ្យខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះ ។

សូមអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន អំពីការដឹងគុណមកពីការសិក្សារបស់ពួកគេនៅក្នុង លូកា ១៧:១១–១៩ និងវីដេអូ « President Russell M. Nelson on the Healing Power of Gratitude » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ តើមនុស្សឃ្លង់ដែលដឹងគុណ ទទួលបានពរជ័យយ៉ាងដូចម្ដេចចំពោះការថ្លែងអំណរគុណរបស់គាត់ ? តើយើងមានពរជ័យយ៉ាងណា នៅពេលយើងបង្ហាញការដឹងគុណ ? សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចផ្ដល់យោបល់ពីរបៀប ដែលយើងអាចបង្ហាញការដឹងគុណរបស់យើងចំពោះព្រះ និងមនុស្សដទៃបាន ។

11:38

យ៉ូហាន ១១:១–៤៦

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គរស់ឡើងវិញ និងជាជីវិត ។

របៀបមួយដើម្បីពិនិត្យមើល យ៉ូហាន ១១:១–៤៦ គឺសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានខគម្ពីរទាំងឡាយ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យឈប់ និងពិភាក្សាគ្នានៅរាល់ពេលដែលពួកគេរកឃើញភស្ដុតាងនៃសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បងប្អូនក៏អាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ពិចារណាពីទស្សនវិស័យរបស់មនុស្សដែលពាក់ព័ន្ធផងដែរ—រួមមានព្រះអង្គសង្គ្រោះ ពួកសាវក ម៉ាថា ម៉ារា និងឡាសារ ។ តើយើងរៀនបានអ្វីខ្លះមកពីទ្រង់ និងពួកគេម្នាក់ៗ ? ប្រហែលជាសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយបទពិសោធន៍នានា នៅពេលដែលសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរឹងមាំឡើង នៅពេលជួបនឹងការសាកល្បង ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

ការរៀនមកពីរឿងកូនខ្ជះខ្ជាយដទៃទៀត ។

អែលឌើរ ជេហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានធ្វើការសង្កេតនេះអំពីបងប្រុសរបស់កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ ៖ « កូនប្រុសនេះមិនសូវខឹងខ្លាំងនឹងការដែលកូនប្រុសម្នាក់ទៀតមកផ្ទះវិញ ដូចគាត់ខឹងនឹងឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ដែលរីករាយខ្លាំងនឹងការមកវិញនោះទេ ។ … គាត់ពុំទាន់មានចិត្តអាណិតមេត្តា និងសេចក្ដីករុណានៅឡើយទេ ដែលវាជាដង្ហើមនៃសេចក្ដីសប្បុរសនៃចក្ខុវិស័យដើម្បីមើលឃើញថា នេះពុំមែនជាការត្រឡប់មកវិញដោយប្រកួតប្រជែងនោះទេ ។ វាគឺជាប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ។ ដូចឪពុករបស់គាត់អង្វរគាត់ឲ្យទៅជួបប្អូន ដែលវាពីមុនបានស្លាប់ ហើយឥឡូវនេះបានរស់ឡើងវិញ ។ វាគឺជាប្អូនដែលបានវង្វេងបាត់ ហើយឥឡូវបានរកឃើញវិញ » (« The Other Prodigal » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ៦៣ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ឈោងជួយដល់មនុស្សម្នាក់ ។ ដូចជាអ្នកគង្វាលនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរ ( សូមមើល លូកា ១៥:៤ ) « បងប្អូនអាចឈោងទៅជួយអស់អ្នកដែលបានបាត់ពីថ្នាក់រៀនរបស់បងប្អូនបាន ។ ឱកាសរបស់បងប្អូនដើម្បីបង្រៀន ហើយលើកស្ទួយដល់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ ហើយជួយពួកគេឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទមានហួសពីការបង្រៀននៅក្នុងថ្នាក់រៀន ហើយមានហួសពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលមកចូលរួមនៅក្នុងមេរៀនជាផ្លូវការរបស់បងប្អូនទៅទៀត » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៨ ) ។