17–23 lipca

Dzieje Apostolskie 10–15

„Słowo Boże rosło i rozszerzało się”

Przestudiowanie w duchu modlitwy Dziejów Apostolskich 10–15 przed przeczytaniem niniejszego zarysu lekcji pomoże ci otrzymać natchnienie od Pana. Poniższe pomysły są jedynie sugestiami.

Zachęć do wymiany myśli

Poproś członków klasy, aby opowiedzieli osobie siedzącej obok o czymś, czego nauczał ich Duch, gdy czytali Dzieje Apostolskie 10–15. Niech kilkoro z nich przedstawi swoje przemyślenia na forum klasy.

Nauczaj doktryny

Dzieje Apostolskie 10; 11:1–18; 15:1–25

Ojciec Niebieski naucza nas słowo po słowie poprzez objawienie.

• Niektórzy członkowie klasy mogą mieć błędne wyobrażenie o procesie otrzymywania objawienia. Pomocne dla nich może okazać się omówienie tego, w jaki sposób Piotr otrzymał objawienie i jak mogą iść naprzód „bez wahania” (Dzieje Apostolskie 10:20), gdy objawienie zdaje się być niepełne lub niejasne. Na tablicy możesz narysować linię. Na jej końcu napisz Ewangelia ma być głoszona ludziom innych wyznań. Przejrzyjcie całą klasą Dzieje Apostolskie 10 i 11:1–18, a następnie dodajcie do linii punkty, które określają, w jaki sposób Pan, krok po kroku, objawiał Piotrowi, że nadszedł czas nauczania ewangelii ludzi innych wyznań. Możesz, na przykład, zacząć od punktu, który podpiszecie jako „Korneliusz ma wizję” (Dzieje Apostolskie 10:1–6). Możecie zacząć nawet od przykazania Zbawiciela dla uczniów, aby „[czynili] uczniami wszystkie narody”, jak zapisano w Ew. Mateusza 28:19. Czego możemy nauczyć się o objawieniu z doświadczenia Piotra? W jaki sposób nauki Nefiego o objawieniu zawarte w wersecie II Ks. Nefiego 28:30 oraz w naukach Starszego Davida A. Bednara, znajdujących się w „Dodatkowych materiałach”, pogłębiają nasze zrozumienie?

  

  Osobiste objawienie często przychodzi z czasem, w wyniku podejmowania stałego wysiłku.

• Możecie przestudiować sytuacje z pism świętych, w których Pan nauczał ludzi „słowo po słowie”. Poza doświadczeniami Piotra z Dziejów Apostolskich 10 członkowie klasy mogą przejrzeć doświadczenia Nefiego (I Ks. Nefiego 18:1–3), Almy (Ks. Almy 7:8; 16:20) i Mormona (III Nefi 28:17, 36–40). Jakie inne przykłady osób, które otrzymały duchowe przewodnictwo „trochę tu i trochę tam”, mogą podać członkowie klasy (II Ks. Nefiego 28:30)? Dlaczego Pan czasami daje nam objawienia w taki sposób, zamiast udzielać całych odpowiedzi od razu (zob. Doktryna i Przymierza 50:40; 98:12)?

• Czasami członkowie mają pytania lub wątpliwości związane ze zmianami zasad i programów Kościoła. Pomocne może okazać się omówienie tego, w jaki sposób objawienie nakazujące rozpoczęcie nauczania ewangelii wśród ludzi innych wyznań (zob. Dzieje Apostolskie 10) zastąpiło wcześniejsze wskazówki Pana dane Jego uczniom (zob. Ew. Mateusza 10:1, 5–6). Możesz pokazać film „The Jerusalem Conference” [Narada w Jerozolimie] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Jak członkowie klasy mogliby odpowiedzieć osobie w czasach Piotra, która nie zgadzała się z obranym przez niego kierunkiem, gdyż był sprzeczny z wcześniejszymi praktykami? W jaki sposób objawienie z Dziejów Apostolskich 10 pomaga nam zważać na ciągłe objawienia Pana, przekazywane przez Jego proroka?

Dzieje Apostolskie 10:9–48

„Bóg nie ma względu na osobę”.

• Czy członkowie klasy wyniosą korzyść z dyskusji o tym, co to znaczy „nie [mieć] względu na osobę”? Możesz poprosić klasę o przeczytanie fragmentów z pism świętych, które uczą o tym, że Bóg „nie ma względu na osobę”, takich jak: List do Rzymian 2:1–11; I Ks. Nefiego 17:34–40; II Ks. Nefiego 26:32–33; Ks. Almy 5:33; Ks. Moroniego 8:12 i Doktryna i Przymierza 1:34–35. Poproś członków klasy, aby w oparciu o to, co przeczytali, zapisali możliwe znaczenia określenia „nie ma względu na osobę”. Następnie niech przeczytają to, co zapisali. W jaki sposób wydarzenia i zasady z Dziejów Apostolskich 10:34–48 pokazują, że Bóg „nie ma względu na osobę”? W jaki sposób prawi ludzie mogą być „mili” Bogu, a On jest im „łaskawy”, nawet jeśli „nie ma względu na osobę” (zob. Dzieje Apostolskie 10:34–35; I Ks. Nefiego 17:35)?

  Być może będziesz musiał pomóc zrozumieć członkom klasy, że fakt, iż Bóg „nie ma względu na osobę”, nie oznacza, że błogosławi On wszystkich jednakowo, niezależnie od ich postępowania. Bóg pragnie, aby wszystkie Jego dzieci przyjęły ewangelię, jednak pełnia jej błogosławieństw zarezerwowana jest dla osób, które zawierają i dotrzymują zawartych z Nim przymierzy.

Dodatkowe materiały

Otrzymywanie objawienia „słowo po słowie”.

Starszy David A. Bednar nauczał: „Wielu z nas zazwyczaj zakłada, że otrzymamy jakąś odpowiedź lub jakiś podszept na nasze najżarliwsze modlitwy i prośby. Często oczekujemy również, że takie odpowiedzi lub podszepty przyjdą natychmiast i wszystkie na raz. Tak więc mamy tendencję do wierzenia w to, że Pan da nam wielką odpowiedź szybko i w całości za jednym razem. Jednakże często powtarzający się w pismach świętych wzór sugeruje, że otrzymujemy ‘słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu’, innymi słowy wiele małych odpowiedzi na przestrzeni czasu. Rozpoznanie i zrozumienie tego wzoru jest ważnym kluczem do otrzymania natchnienia i pomocy od Ducha Świętego” („Line upon Line, Precept upon Precept”, New Era, wrzesień 2010, str. 3–4).

Doskonalenie nauczania

Rozpocznij od pism świętych. Zanim skorzystasz z materiałów uzupełniających, pilnie studiuj starożytne i współczesne pisma święte. Studiowanie słowa Boga, któremu towarzyszy modlitwa, umożliwi Duchowi udzielenie ci pomocy, abyś mógł wykorzystać wiedzę zdobytą podczas studiowania. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 12).