Chrystus głosi ewangelię w świecie duchów — Robert T. Barrett

20–26 listopada

I i II List Piotra

„Weselicie się radością niewysłowioną i chwalebną”

Pamiętaj, że twoim celem jest nauczanie ludzi, a nie tylko przedstawienie lekcji. Kiedy będziesz czytać Listy Piotra, myśl o poszczególnych członkach klasy. Które zasady pomogą im budować wiarę?

Zachęć do wymiany myśli

Napisz na tablicy nagłówki: I List Piotra i II List Piotra. Daj członkom klasy czas na przejrzenie tych listów i poproś ich, aby pod nagłówkami napisali słowa lub wyrażenia, które uważają za ważne. Następnie użyj tych list, aby poprosić osoby w klasie do przedstawienia swoich przemyśleń.

Nauczaj doktryny

I List Piotra 1:3–9; 2:19–24; 3:14–17; 4:12–19

Mogę odnaleźć radość pośród prób i cierpienia.

• Jednym ze sposobów analizy rad Piotra z I Listu Piotra 1:3–9; 2:19–24; 3:14–17 i 4:12–19 jest poproszenie członków klasy, aby pomyśleli o kimś, kto aktualnie doświadcza prób. Daj im czas na napisanie listu do tej osoby. Niech uwzględnią w nim wersety, które dodałyby tej osobie otuchy (zob. także Doktryna i Przymierza 121:1–8; 123:17). Następnie członkowie klasy mogą porozmawiać o wybranych wersetach i zawartych w nich prawdach.

I List Piotra 1:13–20; 2:1–12

Jesteśmy powołani, aby być „ludem Bożym”.

• Nauki Piotra z I Listu Piotra 1:13–20 i 2:1–12 mogą być inspirującym przypomnieniem, jak Pan postrzega nas — Jego lud — i czego od nas oczekuje. Możesz też poprosić członków klasy, aby przejrzeli te wersety w poszukiwaniu definicji tego, co to znaczy być „udem Bożym” (I List Piotra 2:10). Następnie niech omówią to, co znaleźli. Możesz wyjaśnić, że słowo „nabyty” z I Listu Piotra 2:9 oznacza „kupiony” lub „zachowany”. Czego uczy nas to o uczuciach Boga względem nas i o tym, w jaki sposób pragnie On, abyśmy żyli?

I List Piotra 3:18–20; 4:6

Ewangelia jest głoszona umarłym, aby mogli zostać sprawiedliwie osądzeni.

• Pierwszy List Piotra zawiera jedną z kilku wzmianek w Biblii o wizycie Jezusa Chrystusa w świecie duchów po Jego śmierci — wydarzeniu, które pełniej rozumiemy dzięki współczesnemu objawieniu. Aby pomóc członkom klasy pogłębić wiedzę, czym jest świat duchów, możesz poprosić ich o przeczytanie następujących fragmentów pism świętych i zapisanie na tablicy tego, czego się nauczyli: Ew. Jana 5:25; I List Piotra 3:18–20; 4:6; Ks. Almy 40:7–14, 21; Doktryna i Przymierza 138:11–32 (zob. także „Dodatkowe materiały”). Dlaczego ważne jest, aby wiedzieć, że Zbawiciel odwiedził świat duchów? W jaki sposób ta wiedza wpływa na nasze odczucia wobec Boga i Jego planu zbawienia?

II List Piotra 1:1–11

Dzięki mocy Jezusa Chrystusa możemy rozwinąć w sobie naszą boską naturę.

• Aby zachęcić nauczane przez ciebie osoby, by brały przykład z Jezusa Chrystusa, możesz poprosić je, aby odnalazły cechy Chrystusowe opisane w II Liście Piotra 1:1–11. Możesz zapisać te cechy na tablicy i poprosić członków klasy, aby podali ich definicje. Członkowie klasy mogą następnie omówić, w jaki sposób rozwijanie w sobie jednej cechy prowadzi do rozwoju innych cech. Daj im też czas, aby zastanowili się, które cechy chcieliby bardziej rozwinąć.

Każda Chrystusowa cecha, którą w sobie rozwijamy, pomaga nam tkać duchowy gobelin uczniów Chrystusa.

Dodatkowe materiały

Dzieło odkupienia zmarłych świadczy o misji Chrystusa.

Starszy D. Todd Christofferson nauczał:

„Jakie jest przeznaczenie niezliczonych miliardów tych, którzy żyli i umarli bez wiedzy o Jezusie? Wraz z Przywróceniem ewangelii Jezusa Chrystusa przyszło zrozumienie tego, w jaki sposób nieochrzczeni zmarli zostają odkupieni i jak Bóg może być ‘doskonałym, sprawiedliwym i miłosiernym Bogiem’ [Ks. Almy 42:15].

Jeszcze w czasie ziemskiego życia Jezus prorokował, że będzie głosił także umarłym [zob. Ew. Jana 5:25]. Piotr opowiada, że stało się to między Ukrzyżowaniem a Zmartwychwstaniem Zbawiciela [zob. I List Piotra 3:18–19]. Prezydent Joseph F. Smith doświadczył w wizji, że Zbawiciel udał się do świata duchów [zob. Doktryna i Przymierza 138:30, 33] […].

Nasze pragnienie odkupienia zmarłych oraz czas i środki wkładane w to zobowiązanie są przede wszystkim wyrazem naszego świadectwa o Jezusie Chrystusie. Stanowi ono tak potężne oświadczenie, jakie tylko możemy złożyć, co do Jego boskiego charakteru i misji. Świadczy po pierwsze o Zmartwychwstaniu Chrystusa; po drugie, o nieskończonym zasięgu Jego zadośćuczynienia; po trzecie, że On jest jedynym źródłem zbawienia; po czwarte, że ustanowił warunki zbawienia i, po piąte, że On przyjdzie” („Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie”, Liahona, styczeń 2001, str. 10).

Doskonalenie nauczania

Nauczaj „dlaczego”. „Czasami uczniowie, szczególnie młodzież, zastanawiają się, w jaki sposób zasady ewangelii odnoszą się do ich życia lub dlaczego powinni przestrzegać konkretnych przykazań. Jeśli jednak rozumieją wieczny plan szczęścia, który Ojciec Niebieski przygotował dla Swoich dzieci, powód istnienia zasad ewangelii i przykazań staje się jaśniejszy, a pragnienie bycia posłusznym wzrasta” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 20).