« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែឧសភា ។ និក្ខមនំ ៣៥–៤០; លេវីវិន័យ ១; ១៦; ១៩ ៖ ‹ បរិសុទ្ធដល់ព្រះយេហូវ៉ា › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែឧសភា ។ និក្ខមនំ ៣៥–៤០; លេវីវិន័យ ១; ១៦; ១៩ ៖ ‹ បរិសុទ្ធដល់ព្រះយេហូវ៉ា › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២

ថ្ងៃទី ២–៨ ខែឧសភា

និក្ខមនំ ៣៥–៤០; លេវីវិន័យ ១; ១៦; ១៩

« បរិសុទ្ធដល់ព្រះយេហូវ៉ា »

ពេលដែលបងប្អូនមានបទពិសោធន៍ដ៏មានអត្ថន័យក្នុងការសិក្សាបទគម្ពីរ នោះ បងប្អូននឹងមានលទ្ធភាពដើម្បីបង្រៀននិងធ្វើទីបន្ទាល់នៅពេលបងប្អូនជួបជាមួយសមាជិកថ្នាក់នៅថ្ងៃអាទិត្យ ។ តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់សមាជិកថ្នាក់ឲ្យធ្វើដូចគ្នា ?

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

ជំពូកទាំងឡាយនៅក្នុងអំណានប្រចាំសប្តាហ៍នេះប្រើទីសម្គាល់ដើម្បីបង្រៀនអំំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនិងពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ។ បងប្អូនអាចចាប់ផ្តើមថ្នាក់ដោយការអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យសរសេរឬគូររូបលើក្តារខៀននូវអ្វីមួយដែលពួកគេបានរកឃើញមកពីនៅក្នុង និក្ខមនំ ៣៥–៤០ ឬ លេវីវិន័យ ១; ១៦; ១៩ ដែលបានបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

និក្ខមនំ ៣៥–៤០

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងក្លាយជាបរិសុទ្ធដូចជាទ្រង់ដែរ ។

នៅពេលដែលសមាជិកថ្នាក់បានសិក្សា និក្ខមនំ ៣៥–៤០ នៅសប្តាហ៍នេះ ប្រហែលជាពួកគេអាចបានពិចារណានូវរបៀបដែលពួករោងឧបោសថពីបុរាណបង្វែរគំនិតរបស់ពួកគេទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រសិនបើពួកគេបានធ្វើ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេចែកចាយនូវគំនិតរបស់ពួកគេ ។ តារាងនៅក្នុង គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ អាចជួយបានជាមួយនឹងការពិភាក្សានេះ ។ បងប្អូនក៏អាចនិយាយអំពីអ្វីដែលទីសម្គាល់ទាំងនេះមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងរោងឧបោសថ ដែលបង្រៀនអំពីការប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធ ។ តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជួយយើងប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធតាមរបៀបណា ?
សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន គំនិតនៃការប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធអាចហាក់ដូចជាហួសពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើ ។ តើបងប្អូននឹងជួយសមាជិកថ្នាក់ឲ្យយល់ថាការប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធគឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់យើងតាមរបៀបណា ? បងប្អូនអាចអាននូវសេចក្តីថ្លែងការណ៍មកពីប្រធាន រួមគ្នានៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។ តើការប្រែក្លាយជាបរិសុទ្ធមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើព្រះវិហារបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយរបស់យើងនិងកិច្ចការដែលយើងធ្វើនៅទីនោះជួយយើងប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធតាមរបៀបណា ? ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:១៩–២៤; ១០៩:៦–២៦; ១២៨:១៥–១៨ ) ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់ចែកចាយពីរបៀបដែលកិច្ចការទាំងនេះបានជួយដល់ពួកគេ—ឬអ្នកដទៃទៀតដែលពួកគេស្គាល់—ប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធ ។
រោងឧបោសថរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងទីរហោស្ថានគឺស្រដៀងគ្នាជាច្រើនទៅនឹងព្រះវិហារបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយរបស់យើងដែរ ។ បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យធ្វើបញ្ជីនូវអ្វីៗដែលពួកគេបានរៀនអំពីរោងឧបោសថចេញមកពី និក្ខមនំ ៣៥–៤០ ដែលរំឮកពួកគេអំពីអ្វីដែលយើងបានដកពិសោធន៍នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ប្រសិនបើពួកគេត្រូវការជំនួយ បងប្អូនអាចចង្អុលបង្ហាញពួកគេឲ្យទៅរកខខ្លះៗនៅក្នុង និក្ខមនំ ៤០ ដោយយោងទៅវាំងនន អាសនា សម្លៀកបំពាក់ពិសិដ្ឋ ការលាងនិងការចាក់ប្រេងតាំង ។ តើព្រះវិហារបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីធ្វើឲ្យពេលវេលារបស់យើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធផ្តោតតែទៅលើទ្រង់ ?

លេវីវិន័យ ១:១–៩; ១៦

តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចទទួលបានការអភ័យទោស ។

បើទោះបីជាគំនិតនៃការបូជាសត្វអាចហាក់ដូច ជាចម្លែកសម្រាប់យើងនៅពេលសព្វថ្ងៃនេះក្តី ក៏មាននូវអ្វីៗជាច្រើនដែលយើងអាចរៀនមកពីការអនុវត្តនេះអំពីការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ ។ ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សា បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងសួនច្បារ គែតសេម៉ានីនិងនៅលើឈើឆ្កាង ( សូមមើល សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ ល.រ ៥៦ទំព័រ ៥៧ ) ។ សមាជិកថ្នាក់អាចចែកចាយនូវពាក្យពេចន៍ទាំងឡាយដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាទាក់ទងទៅនឹងការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់មកសូមអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យមើលឡើងវិញ លេវីវិន័យ ១:១–៩ ឬ លេវីវិន័យ ១៦, ដែលពិពណ៌នាអំពីការបូជាសត្វនិងស្វែងរកពាក្យទាំងឡាយដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាទាក់ទងទៅនឹងការពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើការបូជាពីបុរាណទាំងនេះជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ? សមាជិកថ្នាក់អាចច្រៀងទំនុកតម្កើងមួយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះនិងចែកចាយអារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីទ្រង់ ។

កូនចៅអ៊ីស្រាអែលថ្វាយយដង្វាយសម្រាប់ធ្វើរោងឧបោសថដោយ « ស្ម័គ្រពីចិត្ត » ( និក្ខមនំ ៣៥:៥ ) ។ រចនារូបភាពបង្ហាញដោយ ខ័រប៊ឺត ហ្គោធា © Lifeway Collection/licensed មកពី goodsalt.com
វាអាចផ្តល់ជាអត្ថប្រយោជន៍ដល់សមាជិកថ្នាក់ដើម្បីធ្វើការបៀបធៀបការពលិកម្មទាំងឡាយដែលព្រះអម្ចាស់បានតម្រូវឲ្យធ្វើនៅក្នុងជំនាន់នៃព្រះគម្ពីរសញ្ញចាស់ជាមួយនឹងការពលិកម្មទាំងឡាយដែលទ្រង់សូមឲ្យយើងធ្វើសព្វថ្ងៃនេះ ។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចធ្វើបញ្ជីនូវរបៀបដែលយើងធ្វើការពលិកម្មទាំងឡាយសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់និងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ដូចជា ការបម្រើក្នុងការហៅ ការបង់ដង្វាយតមអាហារ ការធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ឬការផ្តល់ការងារបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ បន្ទាប់មកបងប្អូនអាចអានរួមគ្នា លេវីវិន័យ ១:១–៩ ហើយសូមអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវចំនុចផ្សេងៗនៃដង្វាយដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលអាចជាប់ទាក់ទងទៅនឹងដង្វាយដែលព្រះអម្ចាស់សូមយើងឲ្យធ្វើនៅសព្វថ្ងៃនេះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ៩:១៩–២០; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៤:៣៤ ) ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះចេញពី ម៉ូសេ ៥:៧ អំពីរបៀបដែលយើងគួរមានទស្សនៈចំពោះការពលិកម្មរបស់យើងសម្រាប់កិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

ព្រះអាចធ្វើឲ្យយើងបរិសុទ្ធ ។

ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង បានបង្រៀនថា ៖

« សុភមង្គលដ៏ធំកើតឡើងតាមរយៈភាពបរិសុទ្ធផ្ទាល់ខ្លួនដ៏ធំ ។ … ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងថា នៅក្នុងចំណោមរឿងផ្សេងៗទៀត យើងអាចត្រូវបានរាប់ជាបរិសុទ្ធ ឬកាន់តែមានភាពបរិសុទ្ធ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ បង្ហាញការប្រតិបត្តិ ប្រែចិត្ត ពលិកម្មរបស់យើងសម្រាប់ទ្រង់ ទទួលពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងជាមួយទ្រង់ ។ …

« ទំនុកតម្កើង ‹ ឲ្យខ្ញុំកាន់តែវិសុទ្ធ › [ ទំនុកតម្កើង ល.រ ៧១ ] ស្នើវិធីមួយដើម្បីអធិស្ឋានសុំជំនួយក្នុងការប្រែក្លាយ ឲ្យកាន់តែបរិសុទ្ធ ។ អ្នកនិពន្ធបានណែនាំដោយភាពឈ្លាសវៃថាភាពបរិសុទ្ធដែលយើងស្វែងរកគឺជាអំណោយពីព្រះដែលពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលបានផ្តល់តាមពេលវេលាបន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន » ( « Holiness and the Plan of Happiness, » Liahona, ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩, ១០០–១០១, ១០៣ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមប្រើតន្ដ្រីពិសិដ្ឋ ។ សារលិខិតនៅក្នុងទំនុកតម្កើងអាចពង្រឹងគោលលទ្ធិដែលបងប្អូនកំពុងសិក្សានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ការច្រៀងទំនុកតម្កើងដូចជាបទ « ឲ្យខ្ញុំកាន់តែវិសុទ្ធ » ឬ « ខ្ញុំឆ្ងល់យ៉ាងអស្ចារ្យ » (ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៧១, ១១៥ ) អាចជួយពង្រឹងដល់សារលិខិតខ្លះៗដែលបានបង្រៀននៅក្នុង លេវីវិន័យ ១៦ និង ១៩ ។