Rut i Noemi

Dokąd ty pójdziesz — Sandy Freckleton Gagon

6–12 czerwca

Ks. Rut; I Ks. Samuela 1–3

„Weseli się serce moje w Panu”

Przygotowanie do nauczania jest ważne, ale pamiętaj, żeby w swoich planach uwzględnić okazje, aby członkowie klasy mogli podzielić się owocami swojej nauki.

Zapisz swoje odczucia

ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Aby zachęcić członków klasy do podzielenia się tym, czego nauczyli się w tym tygodniu, możesz poprosić ich o zapisanie na tablicy słowa lub sformułowania z rozdziałów Ks. Rut 1–4 lub I Ks. Samuela 1–3, które zainspirowało ich podczas studiowania indywidualnego lub z rodziną. Odczytaj kilka z nich na głos, prosząc członków klasy, by opowiedzieli, w jaki sposób te słowa lub sformułowania ich zainspirowały.

ikona nauczania

Nauczaj doktryny

Ks. Rut; I Ks. Samuela 1–2

Chrystus może zmienić tragedię w triumf.

• Choć członkowie twojej klasy mogą doświadczać innych osobistych prób niż te, którym zostały poddane Rut i Anna, mogą oni wynieść nauki ze sposobu, w jaki te wierne kobiety zareagowały na stratę i cierpienie. Aby im w tym pomóc, możesz podzielić klasę na małe grupy i poprosić każdą z nich o przeczytanie rozdziału z Ks. Rut 1–4 lub I Ks. Samuela 1. Na tablicy możesz zapisać takie pytania, jak: Z jakimi próbami zmagały się Rut i Anna? W jaki sposób okazały podczas prób, że ufają Panu? Grupy mogą poszukać odpowiedzi na jedno lub więcej pytań i podzielić się tym, co znajdą. Czego uczymy się z tych historii o tym, jak Pan pomaga nam w naszych próbach?

  Anna i Samuel

  O tego chłopca się modliłam — Elspeth Young

• Nie każdy, kto modli się o dziecko, otrzymuje tę łaskę, i nie każdy, kogo małżonek umiera, ponownie wkracza w związek małżeński. Jednak nasze osobiste wyzwania, jakiekolwiek by nie były, mogą być okazjami, aby zwrócić się do Zbawiciela i wzmocnić naszą wiarę w Niego. Możesz poprosić członków klasy o przeczytanie fragmentów Ks. Rut 2:11–12 i I Ks. Samuela 1:9–11 i opowiedzenie, w jaki sposób próby, którym zostały poddane Rut i Anna wpłynęły na ich relacje z Panem. Członkowie klasy mogą też opowiedzieć o tym, w jaki sposób ich własna wiara została wzmocniona, gdy w okresach prób zwrócili się do Jezusa Chrystusa.

  Aby pomóc w dyskusji, możesz poprosić jednego lub więcej członków klasy, aby przyszedł na lekcję przygotowany do podzielenia się spostrzeżeniami z jednego z następujących przesłań: Siostry Reyny I. Aburto „W deszczu czy w słońcu, Panie, ze mną bądź!” (Liahona, listopad 2019, str. 57–60), akapit „Radość przezwyciężania prób płynąca od Chrystusa”; Starszego D. Todda Christoffersona „Radość świętych” (Liahona, listopad 2019, str. 16–17) lub Prezydent Elaine S. Dalton w „Dodatkowych materiałach”. Poproś członków klasy o opowiedzenie, czego się nauczyli o tym, w jaki sposób nasze próby mogą być okazjami do zwiększenia wiary w Jezusa Chrystusa.

I Ks. Samuela 2:18–36; 3

Powinniśmy słuchać głosu Pana i być mu posłuszni.

• Wśród członków twojej klasy mogą być osoby, które, podobnie jak Samuel, usłyszały głos Pana, jednak nie rozpoznały, że mówił do nich właśnie On. Możesz poprosić członków klasy o przejrzenie rozdziału I Ks. Samuela 3 w poszukiwaniu tego, co zrobił Samuel, a co mogłoby pomóc nam samym w naszych staraniach, aby usłyszeć głos Pana i być mu posłusznym. Możesz też poprosić dwóch członków klasy o odegranie scenki między Samuelem a Helim.

• Czasami znajdujemy się w takiej sytuacji, jak Heli — gdy mamy sposobność pomóc komuś rozpoznać głos Pana. Być może członkowie klasy zechcą podzielić się, w jaki sposób zrobili to dla swoich przyjaciół, członków rodziny lub innych osób. Jakimi fragmentami z pism świętych lub doświadczeniami podzieliliśmy się z innymi ludźmi, aby pomóc im zrozumieć, w jaki sposób Pan komunikuje się z nami (zob. np. Doktryna i Przymierza 6:22–23; 8:2–3; 9:7–9)?

ikona dodatkowych materiałów

Dodatkowe materiały

Nigdy nie jesteśmy sami.

Prezydent Elaine S. Dalton nauczała:

„Podróż życia czasami wiedzie nas niespodziewanymi ścieżkami. Na tej drodze jest wiele zwrotów i zakrętów, których nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć. Jednak każdy z tych zakrętów niesie ze sobą również okazję — okazję, by wybrać swoją reakcję i plan działania. Trudności w życiu mogą być sposobnościami, by zbliżyć się do Zbawiciela i zaufać mu jeszcze pełniej. W toku codziennego życia w Jego pobliżu, nabieramy Chrystusowych cech i atrybutów […].

Tak jak Rut i Anna, wszyscy doświadczymy przeciwności. Być może nie zawsze będziemy w stanie zrozumieć, jaki Pan ma plan dla naszego życia, ale mam świadectwo o tym, że nigdy nie jesteśmy sami. On jest z nami zawsze i obiecuje nam: ‘Nie możecie teraz dostrzec waszymi ludzkimi oczami zamiaru waszego Boga odnośnie do tego, co nastąpi później, ani chwały, jaka nastąpi po wielu utrapieniach’ [Doktryna i Przymierza 58:3]” („Lessons from Ruth and Hannah”, Ensign, kwiecień 2006, str. 35, 37).

Zob. także Ew. Jana 14:18; Ks. Almy 38:5.

Doskonalenie nauczania

Nie ma nic złego w powiedzeniu „Nie wiem”. Choć powinieneś starać się udzielić odpowiedzi na pytania członków twojej klasy, Pan nie oczekuje, że będziesz wiedzieć wszystko. Kiedy nie wiesz, jak odpowiedzieć na pytanie, przyznaj to i złóż szczere świadectwo o tym, co wiesz. (Zob. I Ks. Nefiego 11:16–17; Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 24).