pan młody i panna młoda na terenie przyświątynnym

7–13 listopada

Ks. Ozeasza 1–6; 10–14; Ks. Joela

„Dobrowolnie okażę im miłość”

Podczas studiowania i przygotowania się w tym tygodniu zastanów się, które z pięknych i podnoszących na duchu przesłań z ksiąg Ozeasza i Joela mogą wychodzić naprzeciw potrzebom twoich uczniów.

Zapisz swoje odczucia

ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Aby skłonić uczniów do podzielenia się tym, czego nauczyli się w tym tygodniu, możesz poprosić ich o zapisanie na tablicy słowa lub sformułowania, które natchnęło ich podczas studiowania. Następnie mogą opowiedzieć, dlaczego dane słowo lub sformułowanie było dla nich ważne. To, co uczniowie zapiszą na tablicy, może nadać kierunek dalszej dyskusji.

ikona nauczania

Nauczaj doktryny

Ks. Ozeasza 1–3; 14

Pan zawsze zaprasza nas do powrotu do Niego.

• Dyskusję na temat rozdziałów Ks. Ozeasza 1–3 możesz zacząć od zapisania na tablicy słowa małżeństwo i poproszenia uczniów, aby sporządzili listę wyrazów, które kojarzą im się z małżeństwem. W jaki sposób zawarcie przymierza z Panem jest podobne do zawarcia związku małżeńskiego? W jaki sposób złamanie tego przymierza przypomina zdradę małżeńską (zob. Ks. Ozeasza 2:7–9, 15)? Następnie uczniowie mogą omówić, w jaki sposób relacja pomiędzy Ozeaszem a Gomerą symbolizuje tę pomiędzy Panem a Jego ludem. Czego z fragmentów Ks. Ozeasza 2:16–25 i Ks. Ozeasza 14 uczymy się o miłości i miłosierdziu Pana? W jaki sposób my możemy okazywać Panu naszą miłość i lojalność?

• Rozdział Ks. Ozeasza 14 zawiera wiele pięknych obietnic, jakie Pan obiecał domowi Izraela, jeśli by do Niego wrócił. Uczniowie mogą przejrzeć ten rozdział i odszukać te obietnice. Co takiego obiecał Pan? Co mogą oznaczać słowa „dobrowolnie okażę im miłość” (werset 4.)? Czego związane z roślinami przenośnie zawarte w wersetach 5–8 uczą nas o błogosławieństwach, jakich udziela nam Pan, w tym o błogosławieństwach pokuty?

  kobieta siedząca na ziemi z mężczyzną kładącym rękę na jej głowie

  Pan zaoferował grzesznicy Gomerze, która symbolizuje Izrael, odkupienie. Ilustracja autorstwa Deb Minnard, na licencji goodsalt.com

Ks. Ozeasza 6:6; Ks. Joela 2:12–13

Oddanie Panu musi płynąć z wewnątrz, a nie tylko być okazywane na zewnątrz.

• Fragmenty Ks. Ozeasza 6:6 i Ks. Joela 2:12–13 odnoszą się do ofiar ze zwierząt i rozdzierania szat na znak skruchy. Choć takie praktyki mogą wydawać się niedzisiejsze, wskazane wersety mogą wywołać dyskusję na temat tego, co jest dla Pana najważniejsze. Możecie wspólnie przeczytać werset Ks. Ozeasza 6:6 i omówić, co może on oznaczać. Poproś kilkoro uczniów o przeczytanie fragmentu Ew. Mateusza 9:10–13, a pozostałych o przeczytanie fragmentu Ew. Mateusza 12:1–8. Następnie uczniowie mogą w parach nauczać jeden drugiego, w jaki sposób opisane wydarzenia związane z posługą Zbawiciela pomagają nam zrozumieć zasadę zawartą w wersecie Ks. Ozeasza 6:6. W jaki sposób możemy żyć dzisiaj zgodnie z tą zasadą?

  Możecie też przeczytać wspólnie wersety Ks. Joela 2:12–13 i omówić, co może oznaczać wezwanie, byśmy rozdzierali swoje serca, a nie swoje szaty. Czego z tych wersetów uczymy się na temat bycia prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa?

Ks. Joela 3

„Wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało”.

• Aby rozpocząć dyskusję na temat rozdziału Ks. Joela 3, możesz podzielić się z uczniami słowami Moroniego, które wygłosił na temat tego proroctwa, gdy ukazał się Józefowi Smithowi w 1823 r. (zob. Józef Smith — Historia 1:41). Uczniowie mogą opowiedzieć, które z proroctw zawartych we fragmencie Ks. Joela 3:1–5 ich zdaniem spełniają się dziś. Możesz też omówić, w jaki sposób słowa Starszego Davida A. Bednara, znajdujące się w „Dodatkowych materiałach”, odnoszą się do proroctwa Joela. Uczniowie mogą opowiedzieć, co dla nich oznacza wylewanie się Ducha Świętego w ich życiu codziennym. Co możemy zrobić, jeśli takiego „wylewania” nie doświadczamy? W jaki sposób możemy pomóc „[naszym] synom i [naszym] córkom” tego zaznać (werset 1.)?

ikona dodatkowych materiałów

Dodatkowe materiały

„Możemy liczyć na przewodnictwo Ducha Świętego”

Starszy David A. Bednar nauczał:

„Często sami utrudniamy sobie otrzymanie osobistego objawienia. Myślę tu o obietnicy przymierza, że jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy, Duch Święty zawsze będzie naszym stałym towarzyszem. Jednakże mówimy o tym i traktujemy to tak, jakby słuchanie głosu Pana poprzez Jego Ducha było czymś rzadkim […]. [Duch] powinien być z nami przez cały czas. Nie w każdej nanosekundzie, ale jeśli dokładacie najpilniejszych starań — idealni być nie musicie — jeśli wy i ja robimy wszystko, co w naszej mocy, i nie popełniamy poważnych wykroczeń, możemy liczyć na to, że Duch Święty będzie nas prowadził […].

Mamy tendencję, by wierzyć, że głos Ducha Świętego przychodzi w sposób gwałtowny, wielki i nagły, gdy w rzeczywistości jest on spokojny, cichy i narasta stopniowo. Nie musimy też zdawać sobie sprawy, że otrzymujemy objawienie właśnie w tej chwili, w której na nas spływa” („Dyskusja ze Starszym Davidem A. Bednarem” (Wieczór z Przedstawicielem Władz Generalnych, 7 lutego 2020], strona internetowa broadcasts.ChurchofJesusChrist.org).

Doskonalenie nauczania

Bądź serdeczny. Uczniowie muszą wiedzieć, że troszczysz się o nich i o ich duchowy wzrost. Możesz to na przykład okazać, witając ich ciepło, gdy przychodzą na lekcje. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 15).