7. Obrzędy i przymierza

Obrzędy

7.1. Obrzęd to święty akt dokonany dzięki upoważnieniu kapłańskiemu. Każdy obrzęd został ustanowiony przez Boga, by nauczać — często w sposób symboliczny — duchowych prawd.

7.2. Niektóre obrzędy są konieczne do naszego wywyższenia i są nazywane obrzędami niezbędnymi do zbawienia. Jedynie poprzez otrzymanie obrzędów niezbędnych do zbawienia i zachowywanie związanych z nimi przymierzy możemy uzyskać wszystkie błogosławieństwa, które są dostępne dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Bez tych niezbędnych do zbawienia obrzędów nie możemy upodobnić się do Ojca Niebieskiego ani powrócić do życia wiecznego w Jego obecności (zob. NiP 84:20–22). Obrzędy niezbędne do zbawienia udzielane są pod kierownictwem osób, które posiadają klucze kapłaństwa.

7.3. Pierwszym z obrzędów ewangelii niezbędnym do zbawienia jest chrzest przez zanurzenie w wodzie, dokonany przez tego, kto ma upoważnienie. Chrzest jest również konieczny, aby człowiek mógł stać się członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa i wejść do królestwa celestialnego (zob. Ew. Jana 3:5).

7.4. Po chrzcie co najmniej jeden lub więcej posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka konfirmuje daną osobę na członka Kościoła i nadaje jej dar Ducha Świętego (zob. 3 Nefi 27:20). Dar Ducha Świętego różni się od wpływu Ducha Świętego. Przed chrztem człowiek może odczuwać wpływ Ducha Świętego i otrzymać świadectwo o prawdzie. Po otrzymaniu daru Ducha Świętego osoba, która zachowuje swoje przymierza, ma prawo do stałego towarzystwa Ducha Świętego.

7.5. Do innych obrzędów niezbędnych do zbawienia należą: ustanowienie w Kapłaństwie Melchizedeka (w przypadku mężczyzn), obdarowanie świątynne oraz zapieczętowanie małżeństwa. Obrzędy niezbędne do zbawienia mogą być dokonane w świątyni w zastępstwie osób zmarłych. Obrzędy dokonane w zastępstwie pozostają w mocy jedynie w sytuacji, gdy osoba zmarła przyjmuje je w świecie duchów i zachowuje związane z nimi przymierza.

7.6. Pozostałe obrzędy, takie jak przyjmowanie sakramentu dla odnowienia przymierzy chrztu, błogosławienie chorych oraz nadawanie imienia i błogosławienie dzieci, są również ważne dla naszego duchowego rozwoju.

Dodatkowe odnośniki: Ks. Malachiasza 3:23–24; Ew. Mateusza 16:15–19; I List Piotra 4:6; NiP 131:1–4

Podobne tematy: Boska Trójca: Duch Święty; Plan zbawienia: Życie po śmierci; Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa; Kapłaństwo i klucze kapłaństwa

Przymierza

7.7. Przymierze to święta umowa pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Bóg ustanawia warunki przymierza, my zgadzamy się robić to, o co On nas prosi, zaś Bóg obiecuje nam określone błogosławieństwa w zamian za nasze posłuszeństwo (zob. II Ks. Mojżeszowa 19:5–6; NiP 82:10). Jeśli nie dochowujemy naszych przymierzy, nie otrzymujemy obiecanych błogosławieństw.

7.8. Wszystkim obrzędom kapłańskim niezbędnym do zbawienia towarzyszą przymierza. Na przykład, zawieramy przymierze z Bogiem poprzez chrzest (zob. Mosjasz 18:8–10). Otrzymując Kapłaństwo Melchizedeka, mężczyźni składają przysięgę i zawierają przymierze kapłańskie. Zawarte przez nas przymierza odnawiamy, kiedy przyjmujemy sakrament.

7.9. Kolejne przymierza zawieramy, kiedy otrzymujemy niezbędne do zbawienia obrzędy obdarowania i zapieczętowania małżeństwa w świątyni. Przygotowujemy się do uczestnictwa w obrzędach i zawieramy przymierza w świątyni, żyjąc według ustanowionych przez Pana norm godności (zob. Psalm 24:3–4). Niezwykle ważne jest, abyśmy byli godni wejścia do świątyni, gdyż świątynia jest dosłownym domem Pana. Jest najświętszym ze wszystkich miejsc, w których oddajemy cześć na ziemi.