Lekcja 44.: Doktryna i Przymierza 29

Doktryna i Przymierza 29:1–8

Słuchajcie waszego Odkupiciela

Ojciec Niebieski ma plan dla wszystkich Swoich dzieci. On i Jego Syn chcą, abyśmy byli szczęśliwi w tym życiu i dołączyli do Nich w dziele gromadzenia wszystkich ludzi, aby powrócić do Ich obecności. Lekcja ta może pomóc uczniom lepiej zrozumieć pragnienia, jakie Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus żywią względem nich.

Przykładowe ćwiczenia edukacyjne

Komu ufasz?

Zastanów się, w jaki sposób możesz pomóc uczniom dostrzec, że zaufanie do kogoś w dużym stopniu zależy od zrozumienia czyichś motywów i pragnień. Możesz to zrobić na przykład w następujący sposób:

Zastanów się, komu chciałbyś powierzyć coś w zaufaniu i dlaczego.

1. Klucze do twojego domu

2. Twoje hasło do osobistego urządzenia lub konta

3. Twoje najbardziej skryte marzenie lub cel

• Co wiesz o tej osobie lub ludziach, co wpływa na twoją gotowość, by jej lub im zaufać?

W dzienniku do studiowania napisz jedno lub dwa zdania opisujące to, co wiesz o motywach i pragnieniach Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Jeśli wiesz coś o Ich motywach lub pragnieniach, zastanów się, w jaki sposób wpływa to na twoją gotowość, by Im zaufać. Jeśli nie wiesz zbyt wiele o Ich motywach i pragnieniach, zastanów się, dlaczego wiedza o tym jest ważnym krokiem do zaufania Im.

Pragnienia Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa

Przed konferencją Kościoła we wrześniu 1830 roku Zbawiciel przemówił na temat miłości i pragnień, jakie On i Ojciec Niebieski mają wobec wszystkich ludzi. Zostało to zapisane w Doktrynie i Przymierzach 29.

Poniższe ćwiczenie jest jednym ze sposobów, aby pomóc uczniom w przestudiowaniu Doktryny i Przymierzy 29:1–8. Może trzeba je będzie zmodyfikować, aby odpowiadało ono liczbie uczniów lub potrzebom twojej klasy.

Napisz na tablicy liczby od 1 do 8. Następnie przekaż uczniom poniższe wskazówki. Niech postąpią według każdej z nich, zanim przejdziesz do następnej.

1. Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 29:1–8 i zaznacz w każdym wersecie, czego dowiedziałeś się o pragnieniach Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

2. Zapisz swoje imię na tablicy obok numeru wersetu, który ma dla ciebie szczególne znaczenie.

   Poczekaj, aż wszyscy uczniowie zapiszą swoje imiona na tablicy obok numeru wersetu, zanim przejdziecie do kolejnych kroków.

3. Jeśli to możliwe, zbierz dwóch lub trzech uczniów, którzy zapisali swoje imiona obok tego samego numeru wersetu.

   Jeśli tylko jeden uczeń zapisze swoje imię obok numeru danego wersetu, możesz pozwolić, aby uczeń ten zdecydował się pracować indywidualnie lub dołączyć do innej grupy.

4. Podziel się ze swoją grupą słowami lub wyrażeniami, które zaznaczyłeś w swoim wersecie oraz tym, czego uczysz się z nich o pragnieniach Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

5. W obrębie swojej grupy omówcie pytanie, które pomoże wam pogłębić zrozumienie pragnień Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Pokaż lub wręcz każdej grupie listę pytań, które mogą przedyskutować. Uczniowie mogą wybrać pozycję z listy sugerowanych pytań lub mogą wymyślić własne pytania. Poniżej znajduje się kilka przykładów:

• W jaki sposób znajomość tej prawdy wpływa na twój sposób postrzegania siebie i bliźnich?

• W jakich sytuacjach doświadczyłeś tego, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus okazywali te pragnienia w życiu twoim lub innych ludzi?

• Jakie dodatkowe fragmenty pism świętych nauczają zbliżonej prawdy? (Przyjrzyj się doktrynalnym fragmentom do opanowania, przypisom lub innym materiałom, aby odnaleźć tę prawdę).

• Czego nauczali prorocy, apostołowie lub inni przywódcy Kościoła, którzy potwierdzają tę prawdę? (Szukaj wypowiedzi w Bibliotece ewangelii).

• W jaki sposób dany werset może zwiększyć naszą zdolność patrzenia na życie z wiecznej perspektywy?

• Jakie pytania nasuwają ci się w odniesieniu do tego wersetu? Jakie pytania można zadać, aby pomóc lepiej zrozumieć ten werset? (Pracujcie razem w poszukiwaniu możliwych odpowiedzi).

• W jaki sposób wiara lub życie według zasad nauczanych w tym wersecie może wpłynąć na czyjąś relację z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem?

• Dlaczego niektórym ludziom może być trudno uwierzyć w nauki z tego wersetu lub żyć zgodnie z nimi? Co może pomóc im przezwyciężyć to wyzwanie?

Aby pozwolić grupom pogłębić ich zrozumienie, możesz poprosić innego ucznia o wybranie innego pytania i przedyskutowanie go w grupie. Kiedy uczniowie przestają się wypowiadać lub tracą skupienie, może to oznaczać, że nadszedł czas, aby to ćwiczenie dostosować. Według uznania, uczniowie mogą wykonać to ćwiczenie ponownie, wybierając nowy werset, tworząc nowe grupy, omawiając wybrany werset i postępując według powyższych kroków.

Kiedy uczniowie skończą pracować w grupach, poproś kilkoro z nich, aby podzielili się z resztą klasy tym, czego się dowiedzieli o pragnieniach Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Dobra wola Boga

Pośród wielu prawd, które uczniowie mogli odkryć, jedna z prawd, jakich możemy nauczyć się z tych wersetów, brzmi: Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus pragną dać nam Swoje królestwo. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli tę prawdę w wersecie 5. Pokaż poniższe oświadczenie i poproś uczniów, aby odpowiedzieli na powiązane z nim pytania.

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się następującymi słowami:

Nasz Ojciec Niebieski pragnie, abyście [stali] się Jego [dziedzicami] i [otrzymali] wszystko, co On posiada. On nie może zaoferować wam więcej. On nie może obiecać wam więcej. On kocha was bardziej, niż zdajecie sobie z tego sprawę, i chce, abyście [byli szczęśliwi] w tym życiu i w życiu przyszłym. (Dale G. Renlund, „Wasza boska natura i wieczne przeznaczenie”, Liahona, maj 2022, str. 76)

• W jaki sposób zrozumienie pragnień Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa wpływa na to, co wobec Nich czujesz?

• W jaki sposób zrozumienie Ich pragnień wpływa na twoje nastawienie do rad, jakich nam udzielają?

Na zakończenie możesz poprosić uczniów, aby spojrzeli wstecz na swoje wpisy w dzienniku z początku lekcji. Poproś ich, aby rozważyli poznane prawdy dotyczące pragnień Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, które mogliby dodać do swojego wpisu.

Dodatkowe materiały

Doktryna i Przymierza 29:6. Dlaczego powinniśmy jednoczyć się z innymi ludźmi w modlitwie?

Jeśli zdecydujesz się omówić poniższą część z klasą, możecie obejrzeć film lub przedstaw poniższe podsumowanie i wypowiedź.

Podczas wizyty w Nowej Zelandii Prezydent Spencer W. Kimball wraz ze swoją żoną, Camillą, planowali wziąć udział w wydarzeniu kulturalnym przygotowanym przez dużą grupę młodzieży. Tego wieczoru Kimballowie zachorowali i nie mogli w nim uczestniczyć. Mniej więcej w czasie rozpoczęcia obchodów Kimballowie w cudowny sposób poczuli się lepiej i pośpieszyli na to wydarzenie. Gdy spotkanie się rozpoczęło, młoda osoba została wywołana, aby ofiarować modlitwę na rozpoczęcie.

Prezydent Russell M. Nelson podzielił się następującymi szczegółami tego, co stało się później:

Modlił się tak: „Są tu trzy tysiące młodych Nowozelandczyków. Zebraliśmy się tutaj, po sześciu miesiącach przygotowań, aby śpiewać i tańczyć dla Twojego proroka. Prosimy, abyś go uzdrowił i sprowadził do nas!”. Po „amen” na stadion wjechał samochód z Prezydentem i Siostrą Kimball. Natychmiast ich rozpoznano i od razu wszyscy krzyknęli z radości! (Russell M. Nelson, „Jezus Chrystus — Wielki Uzdrowiciel”, Liahona, listopad 2005, str. 86)

Doktryna i Przymierza 29:8. Gdzie znajduje się to „jedno miejsce”, w którym Pan chce, abyśmy się zgromadzili?

Pan pragnie, aby Jego święci zgromadzili się w Syjonie. We wczesnych latach istnienia Kościoła święci dążyli do ustanowienia Syjonu w centralnie położonym miejscu, gdzie mogli się zgromadzić wszyscy członkowie. W miarę wzrostu liczby członków Kościoła na całym świecie, są oni proszeni o gromadzenie się w lokalnych kongregacjach.

Prezydent Russell M. Nelson nauczał:

Decyzja o przyjściu do Chrystusa nie zależy od miejsca zamieszkania — jest to kwestia osobistego zobowiązania. Ludzie mogą „poznać Pana” (III Nefi 20:13) bez konieczności wyjazdu ze swego kraju. To prawda, że we wczesnych dniach Kościoła nawrócenie często oznaczało emigrację. Teraz jednak gromadzenie ma miejsce w każdym narodzie. Pan ogłosił ustanowienie Syjonu (zob. Doktryna i Przymierza 6:6) w każdym państwie, gdzie Jego święci przychodzą na świat i mieszkają. Pisma święte zapowiadają, że ludzie „zgromadzą [dom] na ziemiach swego dziedzictwa i osiedlą się na wszystkich swych ziemiach obiecanych” [II Ks. Nefiego 9:2]. „Każdy naród jest miejscem zgromadzenia dla własnego ludu” [Bruce R. McConkie, w: Conference Report, Mexico City Mexico Area Conference 1972, str. 45]. Miejscem zgromadzenia brazylijskich świętych jest Brazylia, miejscem zgromadzenia nigeryjskich świętych jest Nigeria, miejscem zgromadzenia koreańskich świętych jest Korea i tak dalej. Syjon to „ludzie nieskalanego serca” (Doktryna i Przymierza 97:21). Syjon jest tam, gdziekolwiek są prawi święci. Publikacje, środki komunikacji i kongregacje są teraz na takim poziomie, że prawie wszyscy członkowie mają dostęp do doktryn, kluczy, obrzędów i błogosławieństw ewangelii bez względu na lokalizację.

Bezpieczeństwo duchowe zawsze będzie zależało od tego, jak dana osoba żyje, a nie od tego, gdzie mieszka. Święci w każdym kraju mają równe prawo do błogosławieństw Pana. (Russell M. Nelson, „Zgromadzenie rozproszonego Izraela”, Liahona, listopad 2006, str. 81)

Dodatkowe ćwiczenia

Myśl przewodnia dla młodzieży

Poproś uczniów, aby wyrecytowali lub przeczytali swoją myśl przewodnią związaną z Kapłaństwem Aarona lub Młodymi Kobietami. Poproś ich, aby odnaleźli prawdy, które poznali o Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i o sobie samych. Poproś ich, aby przestudiowali Doktrynę i Przymierza 29:1–8 i odnaleźli podobieństwa pomiędzy słowami Zbawiciela a tematami przewodnimi dla młodzieży. Omówcie, w jaki sposób te wersety mogą pomóc im pełniej uwierzyć i żyć zgodnie z prawdami zawartymi w myślach przewodnich dla młodzieży.

„Głoście moją ewangelię”

Kiedy uczniowie będą czytać Doktrynę i Przymierza 29:4, wyjaśnij, że słowo ewangelia oznacza „dobrą nowinę”. Poproś uczniów, aby wybrali prawdę ewangelii, która ich zdaniem jest „dobrą nowiną”. Poproś ich, aby podzielili się nią z resztą klasy „głosem radości” (werset 4.).

Tęsknota za domem

Możesz obejrzeć film pt. „Migration: A Yearning for Home” [Migracja: Tęsknota za domem] (4:15), który jest dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, na początku lekcji. Po filmie zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli w Doktrynie i Przymierzach 29:5 wyrażenie: „Jego dobrą wolą jest dać wam królestwo”.

W filmie tym Starszy Dieter F. Uchtdorf mówi: „Uważam, że każdy mężczyzna, każda kobieta i dziecko w jakimś momencie swego życia czuje wezwanie niebios. Nasz ukochany Ojciec w Niebie daje nam Światło Chrystusa. A głęboko w nas niebiańskie podszepty nawołują, abyśmy zwrócili nasze oczy i serca ku Niemu”.

• W jaki sposób Ojciec Niebieski wzywa nas w pewnych momentach naszego życia?

• Dlaczego wyciąga On rękę do każdego mężczyzny, kobiety i dziecka?

Następnie poproś uczniów, aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 29:1–8 i znaleźli odpowiedzi na następujące pytania:

• Jaką pomoc zapewnił nam Bóg w naszej podróży powrotnej do Jego królestwa?

• Jakie mamy obowiązki w kwestii asystowania bliźnim w ich podróży?

„Zgromadzenie moich wybranych”

Kiedy uczniowie będą mówić o pragnieniach Boga względem wszystkich Swoich dzieci, możesz zapytać: „W jaki sposób wiedza o Ojcu Niebieskim pomaga ci zrozumieć, dlaczego powołuje nas On do gromadzenia Izraela?”. Poproś uczniów, aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 29:7. Jeśli jeszcze tego nie zrobili, możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli pragnienie Zbawiciela względem nas dotyczące asystowania w gromadzeniu. Możesz poszukać, w jaki sposób możemy wypełnić ten obowiązek, studiując przemówienie z ostatniej konferencji na temat gromadzenia Izraela, pracy misjonarskiej lub pracy nad historią rodziny.