Lekcja 72.: Doktryna i Przymierza 58–59

Doktryna i Przymierza 58:38–60

„Oto przebaczono temu, kto odpokutował za swe grzechy”

Zbawiciel Jezus Chrystus

Nawet najwierniejsi uczniowie Jezusa Chrystusa potrzebują pokuty i przebaczenia. W Doktrynie i Przymierzach 58 Jezus Chrystus zaprosił kilku przywódców Swojego Kościoła, aby odpokutowali, i obiecał im przebaczenie grzechów, jeśli Go posłuchają. Celem tej lekcji jest pomóc uczniom poczuć nadzieję, że Zbawiciel przebacza tym, którzy dokonują pokuty za swoje grzechy.

Przykładowe ćwiczenia

Ranni

Lekcję możesz rozpocząć od dyskusji o naszej potrzebie, aby Jezus Chrystus przebaczył nam nasze grzechy.

Jednym ze sposobów, aby ją rozpocząć, jest umieszczenie na tablicy podanej ilustracji lub narysowanie na niej ludzika przedstawiającego nastolatka. Aby wzbudzić zainteresowanie uczniów, możesz poprosić, żeby nadali mu imię i wymyślili, kim mógłby być i co mógłby robić, a następnie przedstawić opisaną niżej sytuację.

uśmiechnięty nastolatek

Wyobraź sobie, że twój przyjaciel powiedział ci, iż wczoraj wieczorem spadł z wysokości. Czuje ogromny ból przy oddychaniu i sądzi, że złamał rękę. Postanowił nie iść do lekarza, ponieważ martwi się, że zarówno sam lekarz, jak i inni ludzie będą rozczarowani, jeśli dowiedzą się, że postanowił zbliżyć się do tak niebezpiecznego miejsca. Planuje więc zachować swój ból w tajemnicy, mając nadzieję, że z czasem wszystko się zagoi.

• Co myślisz o planie twojego przyjaciela? Dlaczego?

Wyobraź sobie podobną sytuację, z tą różnicą, że tym razem twój przyjaciel mówi ci, że poważnie zgrzeszył. Zamiast podążać za naukami Zbawiciela dotyczącymi pokuty, postanowił ukryć swój grzech i żyć w nadziei, że z czasem wszystko ulegnie poprawie.

Poproś uczniów, aby podzielili się kilkoma różnymi pytaniami lub wątpliwościami, które mogą sprawić, że nastolatek nie odpokutuje.

• Jakiej rady byś mu udzielił?

Zbawiciel naucza o pokucie

Wyjaśnij, że w 1831 roku Józef Smith i inni starsi udali się do Missouri, gdzie Pan nakazał niektórym tam pozostać i zbudować miasto Syjon. Polecił niektórym z nich, aby odpokutowali za swoje złe uczynki (zob. Doktryna i Przymierza 58:14–15, 38–41, 60).

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 58:60, aby poznać radę, której Pan udzielił mężczyźnie, który nazywał się Ziba Peterson.

• Jak sądzisz, jakie niezrozumienie Boga lub pokuty mogło sprawić, że Ziba ukrywał swoje grzechy? (Możesz przeczytać radę, której Alma udzielił swojemu synowi w kwestii skutków, jakie niosą ze sobą próby ukrywania naszych grzechów. Zob. Ks. Almy 39:7–9).

• Jak sądzisz, które z tych błędnych przekonań pokutują u ludzi po dziś dzień?

Możesz umieścić na widoku podaną poniżej podpowiedź i dać uczniom czas na osobiste rozważanie lub zapisanie swoich przemyśleń.

Następnie poproś, aby podczas lekcji odszukali nauki, które mogą pomóc im w ich wysiłkach, aby dokonywać pokuty przez całe życie.

Zastanów się, czy istnieją grzechy, za które wahasz się pokutować. Jeśli tak, zastanów się, dlaczego się z tym wstrzymujesz.

Pytania i odpowiedzi

Podczas studiowania poniższego fragmentu warto, abyś przypomniał uczniom o konkretnych pytaniach lub wątpliwościach związanych z pokutą, którymi podzielili się wcześniej podczas lekcji.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 58:42–43 i odszukaj nauki Zbawiciela, które pomagają odpowiedzieć na pytania i wątpliwości niektórych ludzi na temat pokuty.

Doktryna i Przymierza 58:42–43 to doktrynalny fragment do opanowania. Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczali doktrynalne fragmenty do opanowania w wyróżniający się sposób, aby mogli je z łatwością odnaleźć.

Podziel uczniów na małe grupy. Poproś ich, aby opowiedzieli o sformułowaniach z wersetów 42–43, które pomagają im odpowiedzieć na konkretne pytania lub wątpliwości albo które mają dla nich szczególne znaczenie. Następnie poproś kilkoro uczniów z różnych grup o podzielenie się z kolegami i koleżankami tym, czego się nauczyli. Kiedy uczniowie będą mówić, upewnij się, że rozumieją, iż jeśli odpokutujemy za nasze grzechy, Pan nam przebaczy, oraz: aby odpokutować, Pan wymaga od nas wyznania i wyrzeczenia się naszych grzechów.

• W jaki sposób te prawdy mogą pomóc ludziom przy wątpliwościach, jakie mogą mieć względem pokuty?

Jeśli uczniowie mają pytania dotyczące pokuty, na które te wersety nie odpowiadają, zdecyduj, czy lepiej będzie pomóc im w znalezieniu odpowiedzi w ramach tej lekcji, podczas jednej z przyszłych lekcji czy raczej zaproponować skorzystanie z wyznaczonych przez Boga źródeł, w których odpowiedzi będą mogli poszukać samodzielnie.

(Uwaga: W części „Dodatkowe zasoby” znajdują się wypowiedzi, które mogą pomóc, jeśli uczniowie mają pytania dotyczące konkretnych pojęć z tego doktrynalnego fragmentu do opanowania, takich jak np. wyznanie lub wyrzeczenie się grzechów).

Pan przebacza

Ta część ma na celu pomóc uczniom poczuć nadzieję, że Zbawiciel naprawdę przebacza tym, którzy odpokutują. W duchu modlitwy zdecyduj, które z materiałów i propozycji najlepiej pomogą twoim uczniom pomyślnie przygotować odpowiedzi do poniższego ćwiczenia.

W dzienniku do studiowania przygotuj odpowiedź, którą mógłbyś przedstawić osobie martwiącej się, że może nie będzie mogła otrzymać przebaczenia. Co mógłbyś powiedzieć o naturze i obietnicach Zbawiciela, aby pomóc tej osobie w przezwyciężeniu wszelkich wątpliwości? Aby przygotować odpowiedź, możesz wykorzystać następujące opcje:

1. Pisma święte: Przejrzyj pisma święte pod kątem fragmentów, które zawierają obietnice, jakie Pan złożył osobom, które odpokutują, lub historie, które ukazują Jego gotowość do przebaczenia. Korzystna może być lista doktrynalnych fragmentów do opanowania z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument (2023). Możesz odnieść się do tych powiązanych odsyłaczy lub połączyć je z Doktryną i Przymierzami 58:42–43.

2. Osobiste dowody: Pomyśl o sytuacjach, w których byłeś świadkiem tego, jak Zbawiciel chętnie komuś przebaczył i pomógł się zmienić. (Nie podawaj imion ani szczegółów grzechów).

3. Część pt. „Jezus Chrystus ci pomoże” w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do dokonywania wyborów ([2022], str. 6–9): Poszukaj prawd o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie, które dają nam nadzieję.

4. Współcześni prorocy: Odszukaj wypowiedzi współczesnych przywódców Kościoła, które pomagają nam zrozumieć przebaczającą naturę Jezusa Chrystusa.

Poniżej znajdziesz przytoczony przez Starszego Dietera F. Uchtdorfa z Kworum Dwunastu Apostołów przykład, którym możesz się podzielić z uczniami:

Starszy Dieter F. Uchtdorf

Moi drodzy młodzi przyjaciele, co by powiedział wam Zbawiciel, gdyby był tu teraz? […].

Może pamiętacie błędy, które popełniliście, sytuacje, w których ulegaliście pokusom, rzeczy, których żałujecie, że zrobiliście — lub takie, które chcielibyście zrobić lepiej.

Zbawiciel wyczułby to i wierzę, że zapewniłby was słowami, które wypowiedział w pismach świętych.

„Nie [bójcie] się” [Ew. Łukasza 5:10].

„Nie wątpcie” [Doktryna i Przymierza 6:36].

„Ufajcie” [Ew. Mateusza 14:27].

„Niechaj się nie trwoży serce wasze” [Ew. Jana 14:1, 27].

Nie sądzę, żeby usprawiedliwiał wasze błędy. Nie minimalizowałby ich. Poprosiłby was, abyście odpokutowali — pozostawili wasze grzechy za sobą, zmienili się, aby mógł wam wybaczyć. Przypomniałby wam, że 2000 lat temu wziął na siebie te grzechy, abyście mogli odpokutować. Jest to część planu szczęścia, który został nam podarowany przez naszego kochającego Ojca Niebieskiego. (Dieter F. Uchtdorf, „Jezus Chrystus jest wzmocnieniem dla młodzieży”, Liahona, listopad 2022, str. 9)

Po upływie wyznaczonego czasu na przygotowanie odpowiedzi poproś uczniów, aby podzielili się w małych grupach tym, czego się nauczyli, tak, aby okazję do wypowiedzenia się mieli wszyscy, którzy chcą to zrobić.

Możesz także pokazać film pt. „The Savior Wants to Forgive” [Zbawiciel pragnie przebaczać] (5:50), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, aby przedstawić uczniom przykład stałego pragnienia Zbawiciela, żeby przebaczać.

Lekcję możesz zakończyć swoim świadectwem o wyrozumiałej naturze Zbawiciela i zachęcić uczniów, aby odpokutowali, mając wiarę w Jego obietnice.

Uczenie się na pamięć

Warto pomóc uczniom zapamiętać odsyłacz i kluczowe sformułowanie dla doktrynalnego fragmentu do opanowania podczas tej lekcji i powtarzać je podczas kolejnych. Kluczowe sformułowanie brzmi: „Oto przebaczono temu, kto odpokutował za swe grzechy”. Pomysły na ćwiczenia związane z zapamiętywaniem znajdują się w aneksie pod hasłem „Doktryny do opanowania — ćwiczenia powtórzeniowe”.

Dodatkowe zasoby

Dlaczego nadal pamiętam moje grzechy? Czy to oznacza, że mi nie zostały mi wybaczone?

Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Starszy Dieter F. Uchtdorf

Szatan będzie starał się sprawić, abyśmy uwierzyli, że nasze grzechy nie są nam przebaczone, ponieważ [my] je pamiętamy. Szatan jest kłamcą; próbuje zamglić nasz wzrok i odwieść nas od ścieżki nawrócenia i przebaczenia. Bóg nie obiecywał tego, że [my] nie będziemy pamiętali naszych grzechów. Pamiętanie o nich pomoże nam uniknąć powtórzenia tych samych błędów. Jeżeli pozostaniemy wierni, to pamięć o naszych grzechach z czasem zacznie się zacierać. Jest to częścią jakże potrzebnego procesu uzdrowienia i uświęcenia. (Dieter F. Uchtdorf, „Punkt bezpiecznego powrotu”, Liahona, maj 2007, str. 101)

Czy kiedy odpokutujemy, Pan naprawdę zapomina, że zgrzeszyliśmy?

Starszy Gerrit W. Gong z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

Starszy Gerrit W. Gong

Kiedy pokutujemy, kiedy wyznajemy nasze grzechy i wyrzekamy się ich, Pan mówi, że już o nich nie pamięta. To nie tak, że On o nich zapomina; raczej wydaje się, że On w niezwykły sposób decyduje, aby o nich nie pamiętać i my też nie musimy o nich pamiętać. (Gerrit W. Gong, „Zaufajcie ponownie”, Liahona, listopad 2021, str. 98)

Skąd mogę wiedzieć, że po szczerej pokucie uzyskałem przebaczenie?

Obejrzyj film pt. „How Do We Know the Lord Has Forgiven Us?” [Skąd wiemy, że Pan nam przebaczył?] (3:18).

W jakich sytuacjach potrzebuję pomocy biskupa, aby odpokutować?

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Starszy Neil L. Andersen

Biskupi i prezydenci palików zostali ustanowieni i wyświęceni do służby jako sędziowie w Izraelu. Oczywiście grzechy przebaczyć może jedynie Pan, ale ważną rolę w procesie pokuty za poważne grzechy odgrywają przywódcy kapłańscy. (Neil L. Andersen, The Divine Gift of Forgiveness [Boski dar przebaczenia] [2019], str. 205)

W publikacji Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do podejmowania decyzji (2022) czytamy:

Twój biskup posiada klucze kapłańskie i dary duchowe, które pomogą ci odpokutować. W dowolnym momencie możesz poprosić go o pomoc i radę. Jeśli popełniłeś poważne błędy, takie jak złamanie prawa czystości moralnej, spotkaj się ze swoim biskupem. On cię nie potępi. Jest przedstawicielem Jezusa Chrystusa i pomoże ci dowiedzieć się, jak w pełni odpokutować i otrzymać uzdrawiającą i pokrzepiającą moc Zbawiciela. (Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do dokonywania wyborów, str. 8)

Co zrobić, jeśli mam trudności z wyrzeczeniem się jakiegoś grzechu?

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

Starszy Neil L. Andersen

Czasami dokonując pokuty i podejmując codziennie starania, aby stać się bardziej podobnymi do Chrystusa, przekonujemy się, że wielokrotnie zmierzamy się z tymi samymi trudnościami. Podobnie jak podczas wspinaczki po górze porośniętej lasem, czasami nie widzimy postępu, dopóki nie zbliżymy się do szczytu i nie spojrzymy wstecz z wysokich zboczy. Nie zniechęcajcie się. Jeśli się staracie i pracujecie nad pokutą, podejmujecie proces pokuty […].

Wyrzeczenie się [grzechów] wymaga czasu. Aby nam pomóc, Pan czasami pozwala, żeby osad naszych błędów osiadł w naszej pamięci. Jest to żywotną częścią naszej ziemskiej nauki.

Kiedy uczciwie wyznajemy nasze grzechy, naprawiamy wyrządzone krzywdy i porzucamy grzechy poprzez przestrzeganie przykazań, znajdujemy się na drodze uzyskania przebaczenia. (Neil L. Andersen, „Odpokutujcie, abym mógł was uzdrowić”, Liahona, listopad 2009, str. 42)

Dodatkowe ćwiczenia

Alternatywne rozpoczęcie lekcji

Zwróć uwagę uczniów na jakiś przedmiot, który jest zbyt duży, aby skutecznie ukryć go w sali lekcyjnej, jak np. stół. Poproś uczniów, aby na 30 sekund zamknęli oczy; w tym czasie postaraj się ukryć duży przedmiot, kładąc przed nim lub na wierzchu coś małego, jak na przykład książkę lub kurtkę. Poproś uczniów, aby otworzyli oczy i zobaczyli, jak szybko będą w stanie odnaleźć duży przedmiot.

Niech opowiedzą, w jaki sposób może to odnosić się do tego, co Ziba Peterson starał się ukryć przed Bogiem, jak opisano w Doktrynie i Przymierzach 58:60.

Dlaczego ludzie w dzisiejszych czasach nadal starają się ukrywać swoje grzechy? W jaki sposób starają się je ukrywać? Co ostatecznie wyniknie z ukrycia grzechów zamiast odpokutowania za nie?

Wszyscy potrzebujemy pokuty

Poniższe fragmenty mogą pomóc uczniom zrozumieć, że potrzeba pokuty nie czyni ich niewiernymi ani wyjątkowymi. Pomóż im zrozumieć, że „pokuta oznacza zmianę — […] doskonalenie się i uzyskanie przebaczenia” (Dla wzmocnienia młodzieży: Przewodnik do dokonywania wyborów, str. 7). Nawet najwierniejsze osoby muszą się zmienić, jeśli pragną stać się bardziej podobne do Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby przeczytali podane fragmenty Doktryny i Przymierzy, a następnie odszukali wspólne przesłanie, jakie Zbawiciel miał dla tych trzech wiernych uczniów.

• 58:14–15: Edward Partridge, pierwszy biskup Kościoła

• 58:38–39: Martin Harris, jeden z Trzech Świadków Księgi Mormona

• 58:40–41: William W. Phelps, przywódca Kościoła i drukarz w Missouri

• Jakie wspólne przesłanie miał dla nich Zbawiciel?

• Jak sądzisz, dlaczego Jezus zaprasza do pokuty nawet wiernych przywódców Swojego Kościoła?