Lekcja 71.: Doktryna i Przymierza 58–59

Doktryna i Przymierza 58:26–29

„Gorliwie angażować się w dobrej sprawie”

Wielu świętych, w tym grupa z Colesville w stanie Nowy Jork, niedawno przybyło do hrabstwa Jackson w stanie Missouri. Pragnęli pomóc Zbawicielowi w budowie Syjonu, ale nie byli pewni, co mają robić. Pan wyjaśnił, że oczekuje się od nich, że będą korzystać z wolnej woli, aby znaleźć sposoby na pomoc i służbę. Niniejsza lekcja może pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób podążać za przykładem Zbawiciela i czynić dobro.

Przykładowe ćwiczenia

Dzień w życiu Chrystusa

Przed lekcją możesz zapisać na tablicy zdanie Chodzą, czyniąc dobro. Poproś każdego ucznia, aby podzielił się imieniem i nazwiskiem znanej im osoby, której życie jest zgodne z tym opisem. Kilkoro ochotników może opowiedzieć, dlaczego to zdanie przypomina im o osobie, którą wybrali.

Powiedz uczniom, że Dzieje Apostolskie 10 to zapis nauk Piotra w Cezarei. Poproś ich, aby otworzyli pisma święte na Dziejach Apostolskich 10:38 i zobaczyli, czyje imię Piotr zapisałby na tablicy.

Wyobraź sobie, jak by to było, gdyby Jezus narodził się w naszych czasach, mieszkał w twoim sąsiedztwie lub uczęszczał do twojej szkoły.

• Jak wyobrażasz sobie Jego działania, które można opisać jako „[chodzenie], czyniąc dobro”?

Aby pomóc uczniom w pragnieniu podążania za przykładem Zbawiciela, możesz dać im czas na zapisanie w dziennikach do studiowania swoich przemyśleń na temat poniższego podszeptu.

Postaraj się wyobrazić sobie, jak byś się czuł, gdybyś spędził sobotę z Jezusem, „[chodząc], czyniąc dobro” przez cały dzień. W jaki sposób to doświadczenie może wpłynąć na to, jak byś zdecydował się spędzać czas, nawet gdybyś nie był z Nim?

Decyzja, aby czynić dobro

Kiedy otrzymano Doktrynę i Przymierza 58, Józef Smith i niektórzy starsi Kościoła właśnie przybyli do Missouri. Pragnęli otrzymać instrukcje, jak ustanowić Kościół i budować Syjon na tym obszarze. Zbawiciel nauczał ich, w jaki sposób mogą korzystać z wolnej woli, aby wykonywać Jego dzieło.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 58:26–29, aby dowiedzieć się, czego Pan nauczał Swoich świętych o korzystaniu z wolnej woli. W odpowiednich częściach poniższej tabeli zapisz słowa i wyrażenia, które znajdziesz. (Uwaga: „Nie godzi się” oznacza, że coś nie jest konieczne ani pożądane).

Możesz przerysować na tablicę poniższą tabelę lub rozdać uczniom ich własne egzemplarze. Może to pomóc niektórym uczniom w większym stopniu zaangażować się w to ćwiczenie, jeśli zostaną poproszeni o dokończenie go w parach.

Korzystanie z wolnej woli, aby stać się…

Bardziej podobnym do Jezusa	Mniej podobnym do Jezusa

Kiedy uczniowie skończą, możesz zadać pytania, które skłonią ich do zastanowienia się nad znaczeniem i zrozumieniem znalezionych wyrażeń. Na przykład:

• Jak myślicie, co to znaczy „gorliwie angażować się”, czyli aktywnie dążyć do czynienia dobra?

• Jak myślicie, dlaczego powinniśmy unikać bycia zmuszanym lub przymuszanym do czynienia dobra?

• Dlaczego, waszym zdaniem, ważne są nasze motywy czynienia dobra?

W dzienniku do studiowania lub w pismach świętych zapisz własnymi słowami jedną lub dwie prawdy z tych wersetów, o których wiesz, że są ważne dla Zbawiciela.

Poproś uczniów, aby podzielili się prawdami, które zapisali sami, lub zapisali je na tablicy. Jedna z prawd, którą mogą wyrazić, brzmi: Bóg nagradza tych, którzy aktywnie dążą do czynienia prawości.

Możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się lub zapisali, jak często aktywnie szukają sposobów na służbę Bogu i bliźnim, nie czekając, aż inni powiedzą im, co mają robić. Poproś ich, aby zwrócili uwagę na to, w jaki sposób mogą bardziej gorliwie angażować się w dobrej sprawie podczas dalszego studiowania.

• Jakie możecie podać przykłady z pism świętych, kiedy ktoś żył zgodnie z naukami Zbawiciela zawartymi w tych wersetach?

• Jakie są przykłady tego, że Zbawiciel dostrzega okazje do czynienia dobra i korzystania ze Swojej wolnej woli do działania?

Możesz pokazać uczniom film pt. „Jesus Christ Has Compassion and Heals the People” [Jezus Chrystus ma współczucie i uzdrawia ludzi] (6:32), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org. Ukazany jest w nim zmartwychwstały Zbawiciel, który postanowił pozostać dłużej pośród Nefitów, aby im służyć i ich uzdrawiać.

Możesz też pokazać film „Widow of Nain ” [Wdowa z Nain] (2:22) dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org. Ukazany jest w nim Zbawiciel, który zauważył pogrążoną w żałobie matkę i postanowił się zatrzymać, pocieszyć ją i uzdrowić jej syna.

Nauki Zbawiciela w naszym życiu

Możesz pomóc uczniom odkryć, w jaki sposób nauki Zbawiciela zawarte w wersetach 26–29 mogą wyglądać w sytuacjach z codziennego życia. Możesz wykorzystać poniższe sytuacje lub inne, które lepiej odnoszą się do twoich uczniów.

Podziel uczniów na małe grupy, aby omówili, które wersety lub wyrażenia najlepiej odnoszą się do każdej sytuacji. Zachęć grupy, aby zastanowiły się nad wieloma sposobami, na jakie każda osoba może wykorzystać swoją wolną wolę do zaangażowania się w dobrej sprawie.

Następnie możesz poprosić każdą grupę, aby powtórzyła to ćwiczenie, przygotowując własny scenariusz, w którym nastolatek mógłby zastosować nauki Zbawiciela z rozdziału 58.

1. Julia została niedawno wyznaczona do posługi rodzinie, z którą nigdy wcześniej się nie spotkała. Nie jest pewna, jak zacząć.

2. Nauczycielka Anny w Szkole Niedzielnej jest wspaniałą osobą, ale nie jest doświadczoną nauczycielką. Wielu jej kolegów i koleżanek z klasy zdaje się tracić zainteresowanie i nie próbuje dłużej angażować się w lekcje.

3. Janina zauważa, że jej matka jest ostatnio bardziej zmęczona niż zwykle.

4. Ksawery natknął się na okrutne posty o innym uczniu w mediach społecznościowych.

5. Jarek ma wolne popołudnie i nie musi nic robić ani nigdzie iść.

Na zakończenie możesz poprosić uczniów, aby zaśpiewali lub posłuchali hymnu, który podkreśla zasady poznane podczas tej lekcji. Jedną z opcji jest „Czy dziś dzięki mnie świat nieco lepszy był?” (Hymny, nr 136). Poproś ich, aby zastanowili się, w jaki sposób jego słowa odnoszą się do zasad nauczanych przez Zbawiciela w rozdziale 58. Poproś jednego lub dwóch uczniów, aby opowiedzieli klasie o tym, co ich zdaniem Zbawiciel chciałby, aby zapamiętali z dzisiejszego studiowania. Możesz pozwolić uczniom na zapisanie swoich przemyśleń, zanim poprosisz kilkoro z nich o podzielenie się nimi na głos.

Możesz poprosić uczniów, aby przed następną lekcją seminarium poszukali okazji do działania w oparciu o to, czego się nauczyli. Możesz śledzić ich postęp, prosząc chętnych uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami z resztą klasy.

Dodatkowe zasoby

W jaki sposób możemy zastosować niektóre przykłady z Doktryny i Przymierzy 58:26–29 w naszym własnym życiu?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wypowiedział się pokrótce po tym, jak przywódcy Kościoła przedstawili program posługi. Wielu członków miało pytania dotyczące tego, jak skutecznie czynić posługę bliźnim.

[Sugerujemy], żebyście nie czekali na więcej dodatkowych instrukcji. Po prostu wskoczcie do wody i płyńcie w kierunku potrzebujących. Nie trwajcie w bezruchu, zastanawiając się, czy powinniście płynąć stylem grzbietowym, czy pieskiem. Jeśli będziemy postępować zgodnie z podstawowymi zasadami, których nas nauczono, pozostawać w harmonii z osobami posiadającymi klucze kapłaństwa i szukać przewodnictwa Ducha Świętego, nie może nam się nie udać. (Jeffrey R. Holland, „Służba pojednania”, Liahona, listopad 2018, str. 77)

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium wyjaśnił, w jaki sposób te zasady mogą odnosić się do naszego dążenia do uzyskania objawienia i przewodnictwa od Boga:

Podstawą każdego wysiłku, by otrzymać objawienie, jest zobowiązanie się do uczynienia wszystkiego, co w naszej mocy, w oparciu o własny trud i rozsądek. Oznacza to, że musimy służyć i pracować.

Czynienie tego jest ważnym elementem zasłużenia na objawienia. W trakcie studiowania pism świętych zauważyłem, że większość objawień przychodzi do dzieci Bożych, kiedy działają, a nie, kiedy siedzą w domach, czekając, aż Pan powie im, w którą stronę wykonać pierwszy krok. (Dallin H. Oaks, „In His Own Time, in His Own Way” [W Jego czasie, na Jego sposób], Ensign, sierpień 2013, str. 22)

Siostra Rebecca L. Craven z Generalnego Prezydium Organizacji Młodych Kobiet opowiedziała o tym, w jaki sposób te zasady mogą odnosić się do zdobywania świadectwa:

Miałam miłe doświadczenie z ukochaną młodą kobietą, która zadała bardzo szczere pytanie: „Siostro Craven, skąd wiesz, że cokolwiek na temat Kościoła jest prawdą? Pytam, ponieważ nic nie czuję”.

Zanim udzieliłam odpowiedzi, najpierw zadałam jej kilka pytań. „Opowiedz mi o swoim osobistym studiowaniu pism świętych”.

Powiedziała: „Nie czytam pism świętych”.

Zapytałam: „A z rodziną? Czy studiujecie razem lekcje z podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie?”.

Odrzekła: „Nie”.

Zapytałam o jej modlitwy: „Co czujesz, gdy się modlisz?”.

Odpowiedziała: „Nie modlę się”.

Moja odpowiedź była prosta: „Jeśli chcesz coś wiedzieć, będziesz musiała coś zrobić”.

Czyż nie jest to prawdą w odniesieniu do czegokolwiek, czego chcemy się nauczyć lub dowiedzieć? Poprosiłam moją nową przyjaciółkę, aby zaczęła wprowadzać w czyn ewangelię Jezusa Chrystusa: modlić się, studiować, służyć bliźnim i ufać Panu. Nawrócenie nie nastąpi, gdy nic nie robimy. Nastąpi dzięki mocy Ducha Świętego, kiedy świadomie będziemy dokładać starań, aby poznawać poprzez proszenie, szukanie i pukanie. Przychodzi poprzez wprowadzanie słów w czyn. (Rebecca L. Craven, „Czyńcie to, co ma największe znaczenie”, Liahona, maj 2022, str 62)

Dodatkowe ćwiczenia

Alternatywne rozpoczęcie lekcji

Możesz rozpocząć lekcję od następującego scenariusza, w którym ktoś może albo skorzystać ze swojej wolnej woli, aby zrobić coś dobrego, albo nie działać, chyba że zostanie do tego zmuszony.

Wyobraźcie sobie, że idziecie ulicą i widzicie, jak jakaś starsza osoba się przewraca. Jak powinniście postąpić?

1. Zatrzymać się, aby sprawdzić, czy Ojciec Niebieski daje wam natchnienie, żebyście udzielili pomocy.

2. Poczekać, aż osoba w podeszłym wieku sama poprosi was o pomoc.

3. Mieć nadzieję, że ktoś powie wam, co macie robić.

4. Natychmiast sprawdzić, jak możecie pomóc osobie, która się przewróciła.

Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ich, aby opowiedzieli, dlaczego ktoś może mieć powód do wyboru każdej z różnych opcji. Następnie poproś ich, aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 58:26–29 i zastanowili się, jaki wpływ będą miały nasze wybory na to, kim ostatecznie się staniemy.

„Wierni w utrapieniach”

Poproś uczniów, aby pomyśleli o konkursie, w którym sędziowie zastanawiają się nad stopniem trudności przy określaniu wyniku, na który zasługuje dana osoba. Przykładem może być gimnastyka, jazda na łyżwach lub snowboardzie. Pomóż uczniom odnieść to do naszego doskonałego Sędziego, Jezusa Chrystusa, który w pełni rozumie trudności, z jakimi na ziemi zmaga się każda osoba. Następnie poproś uczniów, aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 58:1–4 i odnaleźli to, czego dowiedzieli się o sądzie naszego Zbawiciela.

Współczesne zastosowanie wersetów 26–29

Jednym ze sposobów, aby pomóc uczniom dostrzec współczesne znaczenie nauk Zbawiciela, jest wręczenie grupom egzemplarzy zdań z części „Dodatkowe materiały”. Każda grupa może przeczytać te zdania i określić, które zwroty z Doktryny i Przymierzy 58:26–29 mają najlepsze zastosowanie. Następnie poproś uczniów, aby opowiedzieli o różnych sytuacjach, w których nastolatek mógłby skorzystać z tych wyrażeń i zdań.

Zajęcia dotyczące znaczenia

Na małej kartce każdy uczeń może zapisać jedno miejsce, w którym będzie w następnym tygodniu (dom, szkoła, kościół, praca, boisko do piłki nożnej itd.) i umieścić je w pojemniku. Wyjmij losowo kartki z pojemnika i poproś uczniów, aby opowiedzieli o kreatywnych sposobach, na jakie ktoś może świadomie czynić dobro w takiej sytuacji lub miejscu.

Aktywne angażowanie się w proces uczenia się

Aby pomóc uczniom omówić, w jaki sposób prawdy zawarte w rozdziale 58. odnoszą się do ich zajęć seminarium, możesz pokazać następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów.

„Uczeń, który z własnej woli postępuje zgodnie z właściwymi zasadami, otwiera swoje serce na Ducha Świętego i jest gotowy na Jego nauki, moc świadectwa oraz Jego potwierdzenie. Nauka przez wiarę wymaga duchowego, umysłowego i fizycznego wysiłku, nie przychodzi jedynie przez bierne słuchanie […].

Uczeń musi ćwiczyć swoją wiarę i wykazywać się nią, aby samemu zdobyć wiedzę” (David A. Bednar, „Seek Learning by Faith”, Ensign, wrzesień 2007, str. 64).

Poproś uczniów, aby opisali wybory, których uczeń może dokonać przed lekcją, podczas lekcji i po zajęciach, które mogą wzmocnić lub osłabić to, czego się uczą i co czują na zajęciach seminarium.

Jeśli będzie to przydatne, uczniowie mogą omówić, w jaki sposób zasady z rozdziału 58. i wypowiedź Starszego Bednara mogą wzbogacić ich doświadczenia związane z uczeniem się również w środowisku szkolnym.