Seminarium
Lekcja 89.: Doktryna i Przymierza 78: Spichlerz Pański


„Lekcja 89.: Doktryna i Przymierza 78: Spichlerz Pański”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)

„Doktryna i Przymierza 78”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium

Lekcja 89.: Doktryna i Przymierza 77–80

Doktryna i Przymierza 78

Spichlerz Pański

Obraz
Sklep Newela K. Whitneya

Pan poinstruował Józefa Smitha, Sidneya Rigdona, Newela K. Whitneya i innych wyższych kapłanów, aby zorganizowali się w grupę o nazwie Zjednoczone Przedsiębiorstwo. Grupa ta zarządzała nieruchomościami Kościoła, spichlerzami i publikacjami oraz dostarczała zasoby, które pomagały zaspokoić doczesne potrzeby świętych. Ta lekcja może pomóc uczniom w zwiększeniu ich pragnienia, aby stać się podobnymi do Zbawiciela poprzez troszczenie się o potrzebujących.

Przykładowe ćwiczenia

Zjednoczone Przedsiębiorstwo

Jednym ze sposobów na rozpoczęcie lekcji jest wymyślenie wraz z uczniami historii o rodzinie zmagającej się z doczesnymi potrzebami. W ramach tego scenariusza uwzględnijcie problemy finansowe, z którymi boryka się rodzina, a także konkretne potrzeby. Do tej historii będziecie wracać w dalszej części lekcji.

Wyjaśnij, że podczas studiowania Doktryny i Przymierzy 78 uczniowie dowiedzą się więcej o tym, w jaki sposób Pan pomaga nam troszczyć się o potrzebujących. Poproś uczniów, aby zabiegali o otrzymanie objawienia, żeby wiedzieli, komu mają pomóc zgodnie z zamysłem Pana, i co mogą zrobić.

1 marca 1832 roku Prorok Józef Smith spotkał się z grupą wyższych kapłanów w Kirtland w stanie Ohio. Podczas spotkania Prorok podyktował objawienie zapisane dziś w Doktrynie i Przymierzach 78. W konsekwencji powstało Zjednoczone Przedsiębiorstwo. W oparciu o prawo poświęcenia Zjednoczone Przedsiębiorstwo zarządzało majątkiem Kościoła oraz jego przedsięwzięciami finansowymi i wydawniczymi w Ohio i Missouri. W ramach tego przedsiębiorstwa Pan ustanowił spichlerz, który miał służyć potrzebującym. Józef Smith, Sidney Rigdon i Newel K. Whitney otrzymali polecenie, aby udać się do Missouri (Syjonu) i go zorganizować.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 78:1–6 i odszukaj, dlaczego Pan pragnął, aby Jego słudzy zorganizowali się w ten sposób.

  • Czego dowiadujesz się z tych wersetów o pragnieniach Pana w stosunku do Jego ludu?

  • Jak sądzisz, dlaczego troszczenie się o biednych jest potrzebne, aby „przyśpieszyć sprawę” Syjonu? W jaki sposób może to przynieść chwałę Ojcu Niebieskiemu?

Spichlerz Pański

Możesz przynieść na lekcję pudełko i opisać je jako „Spichlerz Pański”. Zapytaj uczniów, czym ich zdaniem jest spichlerz Pana. Możesz poprosić biskupa lub prezydenta gminy, aby omówił, w jaki sposób spichlerz Pański działa na waszym obszarze.

Przeczytaj podaną definicję spichlerza Pana i odszukaj, w jaki sposób Zbawiciel pomaga potrzebującym.

Wszystkie zasoby dostępne w Kościele, w celu niesienia pomocy członkom mającym doczesne potrzeby, nazywane są spichlerzem Pańskim (zob. Doktryna i Przymierza 82:18–19). Obejmują one czas członków, talenty, współczucie, materiały i środki finansowe poświęcone, aby nieść pomoc potrzebującym.

Spichlerz Pański istnieje w każdym okręgu i paliku. Przywódcy mogą często pomagać poszczególnym osobom i rodzinom w znalezieniu rozwiązań, jak zaspokoić ich potrzeby, opierając się na wiedzy, umiejętnościach i służbie oferowanej przez członków okręgu i palika. (Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, 22.2.1, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)

Omów konkretne sposoby, na jakie młodzież może wnieść swój wkład do spichlerza Pana (czas, talenty, współczucie, materiały, zasoby finansowe). Rozdaj uczniom paski papieru. Poproś, aby zapisali co najmniej jedną konkretną rzecz, którą mogliby osobiście wnieść do spichlerza Pańskiego. Po zapisaniu jej niech umieszczą kartki w pudełku.

Poproś jednego z uczniów, aby wyjmował te kartki z pudełka — „spichlerza” — i prowadził dyskusję o tym, w jaki sposób konkretny wkład opisany na pasku papieru może stanowić pomoc dla rodziny z historii wymyślonej przez klasę. Powtórzcie to ćwiczenie kilka razy.

Poniższe polecenie jest przeznaczone dla uczniów do samodzielnego przemyślenia.

Zastanów się, jak bardzo jesteś chętny, aby poświęcać swój czas, talenty i zasoby, żeby pomagać potrzebującym (bardzo chętny, nieco chętny lub niezbyt chętny).

Zachęcaj uczniów, aby zabiegali o natchnienie poprzez Ducha Świętego, aby poczuć chęć pomocy potrzebującym, a także dowiedzieć się, w jaki sposób mogą wnieść swój wkład do spichlerza Pana.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 78:7–8, 14–15 i odszukaj błogosławieństwa, które obiecał Pan.

  • W jaki sposób te błogosławieństwa mogą wpłynąć na ciebie i znane ci osoby?

  • Co Pan obiecał ludziom, którzy troszczą się o potrzebujących?

    Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Troszczenie się o biednych i potrzebujących pomaga nam przygotować się do zajęcia miejsca w królestwie celestialnym.

    Aby pomóc uczniom w zrozumieniu tej zasady, możesz wykorzystać Ew. Mateusza 25:31–40.

  • Jak sądzisz, w jaki sposób troska o potrzebujących pomaga nam przygotować się do odziedziczenia królestwa celestialnego?

  • W jaki sposób Zbawiciel jest przykładem troski o potrzebujących?

  • W jaki sposób ktoś może pogłębić swoje pragnienie, aby kochać ludzi w potrzebie i troszczyć się o nich tak, jak czyni to Zbawiciel?

Co możemy zrobić

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 78:17–22 i odszukaj kluczowe słowa lub sformułowania, które mogą ułatwić nam podążanie za Zbawicielem.

Aby uczniom łatwiej było zaangażować się w dyskusję, możesz umieścić na widoku poniższe pytania i dać uczniom czas na zastanowienie się nad odpowiedziami. Możesz losowo wybierać uczniów do odpowiedzi. W tym celu poproś kogoś, aby podał nazwę jakiegoś miesiąca. Ochotnicy, którzy się w owym miesiącu urodzili, mogą wybrać pytanie na które udzielą odpowiedzi, ale nie powinni czuć się zmuszeni do uczestnictwa.

Pomóż każdemu z uczniów wnieść coś od siebie: Więcej ćwiczeń znajdziesz w szkoleniu pt. „Twórz atmosferę zaufania, w której wszyscy są szanowani i wiedzą, że ich wkład jest ceniony” z części pt. Rozwój umiejętności nauczyciela: Kochaj osoby, które uczysz. Możesz ćwiczyć tę umiejętność, komunikując uczniom, że cenisz ich, zanim się wypowiedzą lub gdy będą podnosić rękę, gotowi do zabrania głosu.

  • Jakie słowa lub sformułowania są dla ciebie najbardziej znaczące? Dlaczego?

  • Co znalazłeś, co mogłoby nam pomóc w przestrzeganiu przykazania Zbawiciela, aby troszczyć się o potrzebujących?

  • Co udało ci się znaleźć, co odzwierciedla pragnienie Zbawiciela, abyśmy stali się tacy jak On?

Rozdaj uczniom kolejne paski papieru. Daj im czas na rozpoznanie podszeptów w kwestii pomagania komuś w potrzebie lub na rozpoznanie konkretnych sposobów, na jakie mogą wnieść coś od siebie do spichlerza Pańskiego. Poproś ich o spisanie swoich wrażeń. Uczniowie mogą następnie umieścić paski papieru w pudełku symbolizującym spichlerz Pański, aby wykazać się chęcią pomocy. Mogą też zabrać kartkę do domu, aby służyła jako przypomnienie.

Drukuj