Lekcja 125.: Doktryna i Przymierza 111–114

Doktryna i Przymierza 111

„Nakażę, aby wszystko było dla waszego dobra”

W 1836 roku Kościół był pogrążony w długach. Prorok Józef Smith i inni przywódcy Kościoła udali się w podróż do Salem w stanie Massachusetts, gdzie mieli nadzieję zdobyć pieniądze na spłacenie kościelnych długów. 6 sierpnia 1836 roku Józef Smith otrzymał objawienie, które zostało zapisane w Doktrynie i Przymierzach 111. W objawieniu tym Pan uspokoił go w kwestii długów Kościoła i dobrobytu Syjonu. Lekcja ta może pomóc uczniom poczuć większe zaufanie do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Przykładowe ćwiczenia

Jak się to wszystko ułoży?

Rozpocznij lekcję od poproszenia uczniów, aby pomyśleli o wyzwaniach w życiu nastolatków, które mogą wywołać ich zniechęcenie lub strach, że sprawy nie ulegną poprawie. Następnie możesz narysować na tablicy skalę, taką jak ta przedstawiona niżej, i poprosić uczniów, aby przy jej użyciu odpowiedzieli na podane pytanie.

• Jak sądzisz, jaką nastolatkowie mają pewność w skali od 1 do 5, że wszystko będzie dobrze w ich życiu?

Zastanów się, jak oceniasz w tej skali samego siebie, jeśli chodzi o problemy lub wyzwania, z którymi obecnie się zmagasz lub z którymi możesz się mierzyć w przyszłości.

Czas kłopotów dla Józefa i innych przywódców

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie informacji kontekstowych lub streść je własnymi słowami. Alternatywnie możesz poprosić uczniów, aby przeczytali rozdział 22. publikacji Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days [Święci: Historia Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach], tom I, The Standard of Truth, 1815–1846 [Sztandar prawdy, 1815–1846] ([2018], str. 258–259). Mogą też odsłuchać ten rozdział w wersji audio (strona internetowa saints.ChurchofJesusChrist.org) od oznaczenia czasu 16:14 do 17:00. Zwróć uwagę uczniów na to, że podobnie jak my możemy być zniechęceni życiowymi wyzwaniami, tak w 1836 roku Józef Smith i inni przywódcy Kościoła stawiali czoła wyzwaniom, które wzbudzały w nich wielkie obawy o przyszłość Syjonu.

W 1836 roku Kościół był poważnie zadłużony ze względu na koszty budowy Świątyni Kirtland i zakup ziemi w Ohio i Missouri. W tym samym czasie święci w hrabstwie Clay w stanie Missouri byli zmuszeni do przenosin. Wielce tym wszystkim zatroskani Józef i Hyrum Smithowie, Oliver Cowdery i Sidney Rigdon przebyli ponad 600 mil (965 kilometrów) z Kirtland w stanie Ohio do Salem w stanie Massachusetts. Było to pod koniec lipca 1836 roku. Chociaż powód ich podróży nie jest do końca znany, jest możliwe, że działali w oparciu o informacje, zgodnie z którymi mieli szansę na zmniejszenie długu Kościoła. Jeden z zapisów podaje, iż pewien członek Kościoła powiedział Józefowi Smithowi o domu w Salem, gdzie ukryto dużą sumę pieniędzy. (Zob. historyczne wprowadzenie do „Revelation, 6 August 1836 [D&C 111]” [Objawienie, 6 sierpnia 1836, Doktryna i Przymierza 111], str. 35, strona internetowa josephsmithpapers.org).

• Jak sądzisz, na ile Józef Smith był pewien tego, że problemy, z którymi borykał się Kościół, wyjdą na korzyść?

Kiedy uczniowie będą studiować Doktrynę i Przymierza 111, poproś ich, aby zabiegali o objawienie sposobów, na jakie Pan może zapewniać nas, że problemy i wyzwania, z jakimi się mierzymy, mogą wyjść nam na dobre.

„Pomimo waszych głupstw”

Możesz zapisać na tablicy podane grupy wersetów. Jednym ze sposobów na ich przestudiowanie jest przeczytanie najpierw pierwszej grupy. Następnie uczniowie zostają poproszeni o to, aby na kartce zapisać swoje odpowiedzi na podane dwa pytania i przekazać kartkę koledze. Omówcie to, co napisali uczniowie. Ćwiczenie powtórz z pozostałymi dwiema grupami wersetów. To pozwoli uczniom wymienić się zdobytymi informacjami i nauczać się nawzajem.

W razie potrzeby wyjaśnij, że słowo „głupstwo” oznacza pomyłkę lub błędny osąd.

Skupiaj się na Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie: Więcej ćwiczeń dotyczących tego tematu znajduje się w szkoleniu zatytułowanym „Ucz o tytułach, rolach i atrybutach Jezusa Chrystusa” w publikacji pt. Rozwój umiejętności nauczyciela. Skup się na Jezusie Chrystusie. Możesz przećwiczyć umiejętność „Stawiaj pytania, które pomogą uczniom rozpoznać role, tytuły, symbole, atrybuty i cechy charakterystyczne Jezusa Chrystusa”. Po przejrzeniu szkolenia możesz dostosować lub uzupełnić pytania, które zadasz uczniom na temat poniższych fragmentów pism świętych.

Przeczytaj podane grupy wersetów. Gdy skończysz czytać jedną, odpowiedz na podane poniżej dwa pytania. To samo zrób z dwiema pozostałymi grupami wersetów.

• Doktryna i Przymierza 111:1–4

• Doktryna i Przymierza 111:5–8

• Doktryna i Przymierza 111:9–11

• Jakie pytania nasuwają się wam w odniesieniu do tych wersetów?

• Jakie prawdy o Bogu poznajesz w tych wersetach?

W swoich odpowiedziach na drugie pytanie uczniowie mogą wymienić wiele prawd lub atrybutów Boga. Mogą to być prawdy, takie jak: Bóg jest miłosierny nawet pomimo naszych głupstw (zob. werset 1.); Bóg komunikuje się z nami poprzez spokój i moc Swego Ducha (zob. werset 8.); Bóg może nakazać, aby wszystko było dla naszego dobra (zob. werset 11.).

• W jaki sposób rozpoznane przez was prawdy stanowiły wsparcie dla Józefa Smitha w jego wyzwaniach i troskach?

• W jaki sposób mogą one się wam przydać?

Bóg może nakazać, aby wszystko obróciło się dla naszego dobra

Postępuj według podszeptów Ducha w kwestii tego, które prawdy uczniowie powinni przestudiować wnikliwiej. Pozostała część tej lekcji będzie poświęcona prawdzie, że Bóg może nakazać, aby wszystko obróciło się dla naszego dobra. Prawdę tę możesz zapisać na tablicy. Poproś uczniów, aby zaznaczyli ją w wersecie 11.

Jeśli to konieczne, wyjaśnij uczniom, że słowo nakażę w tym wersecie oznacza „zorganizuję”. Możesz odnieść się do skali zapisanej na tablicy i poprosić uczniów, aby zastanowili się, na ile są pewni, że Bóg może nakazać, by „wszystko” obróciło się dla ich dobra.

Możecie porozmawiać o tym, że jeśli chcą bardziej uwierzyć w tę prawdę, mogą pomodlić się o pomoc w pogłębieniu swojego zrozumienia i wiary, jeśli chodzi o ten atrybut Boga.

• Co, zgodnie z treścią wersetu 11., jest wymagane od nas, aby Bóg mógł nakazać, żeby wszystko było dla naszego dobra?

W razie potrzeby wyjaśnij, że bycie „mądrym niczym wąż, a jednak bez grzechu” (werset 11.) odnosi się do tego, że uczniowie Zbawiciela powinni łączyć w sobie mądrość, niewinność i nieskalanie.

Na potrzeby poniższego ćwiczenia możesz podzielić uczniów na trzyosobowe grupy. Poproś, aby każdy z uczniów w grupie przeczytał inny z podanych fragmentów. Kiedy uczniowie przeczytają i omówią te fragmenty, możesz poprosić, aby podeszli do tablicy i zapisali coś, co w nich znaleźli. Mogą zapisać to wokół zapisanej na tablicy prawdy, rysując przy tym strzałkę wskazującą tę prawdę.

Przestudiujcie podane fragmenty i odszukajcie, co musimy zrobić, aby Bóg nakazał, żeby wszystko obróciło się dla naszego dobra. Możecie odnieść te wersety do Doktryny i Przymierzy 111:11.

• List do Rzymian 8:28

• Doktryna i Przymierza 90:24

• Doktryna i Przymierza 100:15

Poproś uczniów, aby przeczytali podaną wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya, a następnie dopisali do listy na tablicy to, czego się z niej dowiedzieli:

Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008) świadczył:

Wszystko się ułoży. Nie martw się. Powtarzam to sobie każdego ranka. Wszystko się ułoży. Jeśli uczynisz wszystko, co w twojej mocy, wszystko się ułoży. Ufaj Bogu i idź naprzód z wiarą i nadzieją na lepsze jutro. Pan nas nie porzuci. On nas nie opuści. („Latter-day Counsel: Excerpts from Addresses of President Gordon B. Hinckley” [Rady na dni ostatnie. Fragmenty przesłań Prezydenta Gordona B. Hinckleya], Ensign, październik. 2000, str. 73)

Poproś uczniów, aby nauczali się nawzajem tego, co zapisali na tablicy. Mogą wyjaśnić, dlaczego te rzeczy są dla nich wartościowe. Dyskusję mogą wzbogacić niektóre z następujących pytań:

• Które z przeczytanych słów mogą wzmocnić waszą pewność, że Bóg może nakazać, by wszystko obróciło się dla waszego dobra?

• W jaki sposób posiadanie wiecznej perspektywy pozwala wam ufać, że Bóg może nakazać, by wszystko obróciło się dla waszego dobra?

• Kiedy lub w jaki sposób Bóg nakazał, aby wszystko wyszło na dobre w waszym życiu lub w życiu kogoś, kogo znacie?

Poniższe ćwiczenie daje uczniom czas na zastanowienie się, jak to, czego się dzisiaj nauczyli i co poczuli, może wpłynąć na ich życie i relację z Ojcem Niebieskim. Kiedy skończą pisać w dziennikach, możesz poprosić kilkoro z nich o przytoczenie swoich odpowiedzi kolegom z klasy.

W dzienniku do studiowania uzupełnij jedno lub kilka z następujących zdań:

• Moją pewność, że Bóg może nakazać, by wszystko obróciło się dla mojego dobra, wzmocniło dzisiaj to, że …
  To, czego się dzisiaj nauczyłem, może pomóc mi w rozwiązaniu mojego problemu, w następujący sposób …
  Kiedy będę w przyszłości zmagać się z trudnościami, chcę pamiętać o tym, że ….

Dodatkowe zasoby

Doktryna i Przymierza 111:1. Na czym polegały ich głupstwa?

Głupstwo to pomyłka lub błędny osąd. Być może w przypadku Józefa Smitha i jego towarzyszy „głupstwem” było szukanie pieniędzy i poleganie na własnych wysiłkach, aby rozwiązać problemy finansowe Kościoła. Jednak w pozostałej części objawienia zapisanego w Doktrynie i Przymierzach 111 Pan miłosiernie obiecał im stałą pomoc i przewodnictwo.

Uznanie przez Pana błędów tych przywódców Kościoła pozwala wyjaśnić różnicę pomiędzy błędem a grzechem. Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium zauważył, że błędy popełniamy wszyscy, i nauczał, że dzięki nim możemy czynić postępy:

W procesie wzrostu w życiu doczesnym popełnianie błędów jest nieuniknione. Unikanie jakichkolwiek możliwości popełnienia błędu oznacza unikanie jakichkolwiek możliwości wzrostu. W przypowieści o talentach Zbawiciel opowiedział o słudze, który tak bardzo pragnął zminimalizować ryzyko straty z powodu błędnej inwestycji, że ukrył swój talent i nic z nim nie zrobił. Sługa ten został potępiony przez swego pana (zob. Ew. Mateusza 25:24–30).

Jeśli jesteśmy skłonni przyjmować napomnienia za nasze błędy […], niewinne pomyłki mogą być źródłem wzrostu i postępu. (Dallin H. Oaks, „Sins and Mistakes” [Grzechy i błędy], Ensign, październik 1996, str. 67)

Doktryna i Przymierza 111:8. W jaki sposób mogę rozpoznać wpływ i moc Ducha?

Prezydent Henry B. Eyring Pierwszego Prezydium podzielił się przemyśleniami, które mogą pomóc uczniom lepiej zrozumieć wpływ i moc Ducha w ich życiu:

Poczuliście ciche potwierdzenie w sercu i umyśle, że coś jest prawdą. I wiedzieliście, że było to natchnienie od Boga. W przypadku niektórych z was mogło to nastąpić, kiedy misjonarze nauczali was przed waszym chrztem. Być może nastąpiło to podczas przemówienia lub lekcji w kościele. Być może przyszło już dziś wieczorem, gdy usłyszeliście słowa przemówienia lub pieśni, które zwierały prawdę, tak jak miało to miejsce w moim przypadku, gdy usłyszałem śpiew. Duch Święty jest Duchem Prawdy. Kiedy w waszym sercu i umyśle mówi On, że coś jest prawdą, czujecie spokój, nadzieję i radość. Ja prawie zawsze czuję też światło. Wszelkie poczucie ciemności zostaje rozwiane. A pragnienie czynienia dobra wzrasta. (Henry B. Eyring, „Gifts of the Spirit for Hard Times” [Dary Ducha na trudne czasy; uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 10 września 2006], str. 2, speeches.byu.edu)

Doktryna i Przymierza 111:11. Co to znaczy być „mądrym niczym wąż, a jednak bez grzechu”?

Kiedy Zbawiciel posłał Swoich uczniów, by głosili ewangelię, nakazał im, by byli „roztropni jak węże i niewinni jak gołębice” (Ew. Mateusza 10:16). We współczesnych czasach Zbawiciel udzielił podobnej rady Swoim uczniom, mówiąc: „Bądźcie mądrzy niczym wąż, a jednak bez grzechu” (DiP 111:11). W obu przypadkach dowiadujemy się, że uczniowie Zbawiciela powinni łączyć mądrość, niewinność i nieskalanie. Tłumaczenie Józefa Smitha podkreśla znaczenie bycia roztropnym sługą Mistrza: „Bądźcie tedy roztropnymi sługami i tak niewinni jak gołębice” (Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 10:14 w anglojęzycznym wydaniu Biblii Króla Jakuba; porównaj z Ew. Mateusza 10:16). (New Testament Student Manual [Nowy Testament. Podręcznik dla ucznia] [2018], str. 36–37)

Doktryna i Przymierza 111:11. Co jeszcze mogę zrobić, aby Bóg „[nakazał], aby wszystko było dla [mego] dobra”?

Prezydent Dieter F. Uchtdorf, będący wówczas członkiem Pierwszego Prezydium, świadczył:

Ci, którzy zważają na to wewnętrzne wezwanie i szukają Boga, ci, którzy się modlą, wierzą i idą ścieżką przygotowaną przez Zbawiciela — nawet czasami potykając się — otrzymują pocieszające zapewnienie, że „wszystko będzie działać razem dla [ich] dobra” (Doktryna i Przymierza 90:24). (Dieter F. Uchtdorf, „Tęsknota za domem”, Liahona, listopad 2017, str. 22)

Starszy Gerrit W. Gong z Kworum Dwunastu Apostołów oświadczył:

Wszystko może działać ku naszemu dobru, gdy jesteśmy „uświęceni w Chrystusie […] w przymierzu z Ojcem” [Ks. Moroniego 10:33]. Ci, którzy pozostaną wierni do końca, otrzymają każde dobre i obiecane błogosławieństwo. „[Szczęściem] tych, którzy przestrzegają przykazań Boga”, jest to, że są „[błogosławieni] we wszystkim, zarówno w sprawach doczesnych, jak i duchowych”, i mogą „przebywać z Bogiem w stanie wiecznego szczęścia” [Ks. Mosjasza 2:41]. (Gerrit W. Gong, „Przynależność do przymierza”, Liahona, listopad 2019, str. 81)

Dodatkowe ćwiczenia

Pan może naprawdę nakazać, aby „wszystko” było dla naszego dobra

Aby pomóc uczniom głębiej odczuć prawdę, że Bóg może nakazać, by wszystko obróciło się dla ich dobra, możesz pokazać im film pt. „Life Is Incredibly Unfair — in Our Favor” [Życie jest niewiarygodnie niesprawiedliwe — na naszą korzyść] (13:33). Zanim pokażesz uczniom film, zapytaj ich, czy uważają, że Jezus Chrystus w Doktrynie i Przymierzach 111:11 naprawdę miał na myśli „wszystko”. Poproś uczniów, aby podczas oglądania filmu zobaczyli, jak na to pytanie odpowiedziałaby ukazana w nim kobieta — żona.

Doktryna i Przymierza 111:2. „Wielu ludzi w tym mieście, których zgromadzę”

Jeśli dla uczniów korzystne będzie poznanie dodatkowego kontekstu historycznego, możesz przytoczyć historię słowa Starszego Erastusa Snow oraz to, w jaki sposób zapisane w Doktrynie i Przymierzach 111 objawienie pozwoliło mu wypełnić jego misję.

W 1841 roku, pięć lat po tym, jak został objawiony rozdział 111., Erastus Snow został powołany do Salem w stanie Massachusetts, aby wypełnić objawienie nakazujące, by gromadzić lud Salem w królestwie Pana. Na początku jednak ludzie nie byli otwarci na przesłanie ewangelii. Starszy Snow polegał na obietnicy Pana, że ma „wielu ludzi w tym mieście” (Doktryna i Przymierza 111:2) i kontynuował głoszenie przywróconego Kościoła Zbawiciela. Z czasem ludzie uwierzyli w przywróconą ewangelię i przystępowali do chrztu. Do lutego 1843 roku gmina Salem miała 110 członków. Nawróceni z Salem udali się później do Nauvoo, a następnie w stronę Gór Skalistych. (Zob. Elizabeth Kuehn, „More Treasures Than One” [Więcej niż jeden skarb], w: Revelations in Context [Objawienia w kontekście] [2016], str. 229 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.). Wielu potomków ludzi nawróconych w Salem nadal jest członkami Kościoła (zob. Kim R. Burningham, „The ‘Insignificant’ Scripture” [‘Nieistotny’ fragment pism świętych], Ensign, sierpień 1990, str. 47–48).

Po przytoczeniu historii Starszego Erastusa Snow możecie omówić naukę, jaka płynie z jego doświadczeń. Pomocne mogą być następujące pytania:

• Jak sądzicie, w jaki sposób obietnice Pana wypełnią się w swoim czasie?

• Jak sądzicie, dlaczego cierpliwość i pilność (zob. Doktryna i Przymierza 4:6) są ważnymi atrybutami, gdy dzielimy się ewangelią Zbawiciela?

Doktryna i Przymierza 111:11. Pan może sprawić, aby wszystko obróciło się dla naszego dobra

Możesz poprosić uczniów, aby pomyśleli o innych przykładach z pism świętych lub z historii Kościoła, gdy Bóg nakazał lub sprawił, aby coś negatywnego wyszło komuś na dobre. Do takich przykładów należą: utrata przez Józefa Smitha i Martina Harrisa 116 stron rękopisu Księgi Mormona (Doktryna i Przymierza 3:1, 7–10); sprzedanie Józefa, syna Jakuba, do Egiptu (I Ks. Mojżeszowa 37, 39–45); zgromadzenie przez Abisz ludu króla Lamoniego (Ks. Almy 19:28–29), a także uwięzienie Piotra i Jana (Dzieje Apostolskie 5:17–20).