“บทเรียนที่ 126—หลักคําสอนและพันธสัญญา 112: ‘พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าจะทรงจูงมือนําเจ้าไป’” หลักคําสอนและพันธสัญญา คู่มือครูเซมินารี (2025)
“หลักคําสอนและพันธสัญญา 112” หลักคําสอนและพันธสัญญา คู่มือครูเซมินารี
ความอ่อนน้อมถ่อมตนของพระเยซูคริสต์ช่วยให้พระองค์เข้าใจและทําให้พระประสงค์ของพระบิดาเกิดสัมฤทธิผลตลอดการปฏิบัติศาสนกิจขณะทรงเป็นมรรตัย (ดู ยอห์น 5:30) ใน หลักคําสอนและพันธสัญญา 112 พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนโธมัส บี. มาร์ชว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนจะช่วยให้เราได้รับการนําทางจากพระบิดาบนสวรรค์ของเรา จุดประสงค์ของบทเรียนนี้คือเพื่อช่วยให้นักเรียนแสวงหาการนําทางจากพระบิดาบนสวรรค์อย่างนอบน้อมถ่อมตน
กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้
-
ท่านต้องการการนําทางอะไรจากพระบิดาบนสวรรค์ในชีวิตท่าน?
-
อะไรช่วยให้ท่านได้รับการนําทางจากพระบิดาบนสวรรค์?
-
มีอะไรบ้างที่เป็นอุปสรรคไม่ให้เรารับการนําทางจากพระบิดาบนสวรรค์ในบางครั้ง?
ขณะที่เราสนทนาคําสอนเรื่องหนึ่งของพระผู้ช่วยให้รอดเกี่ยวกับการรับการนําทางจากสวรรค์ จงเอาใจใส่สิ่งที่พระวิญญาณทรงสอนท่านถึงวิธีที่ท่านสามารถปรับปรุงความสามารถที่จะรับการนําทางจากพระองค์
ความอ่อนน้อมถ่อมตนนําไปสู่การนําทางจากสวรรค์
ในปี 1837 โธมัส บี. มาร์ชรับใช้เป็นประธานโควรัมอัครสาวกสิบสอง จิตวิญญาณของการละทิ้งความเชื่อและการจับผิดเกิดขึ้นในหมู่วิสุทธิชนเคิร์ทแลนด์บางคน รวมทั้งสมาชิกบางคนของโควรัมอัครสาวกสิบสองด้วย ในเดือนมกราคมปี 1837 ผู้นําศาสนจักรจัดตั้งธนาคารที่เรียกว่า Kirtland Safety Society การเผชิญความท้าทายต่างๆ รวมถึงวิกฤติทางการเงินทั่วประเทศ ธนาคารล้มละลายในท้ายที่สุด ซึ่งทําให้เกิดการคัดค้านศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธรุนแรงขึ้น ด้วยความกังวลเกี่ยวกับการแตกแยกเหล่านี้ โธมัส บี. มาร์ชออกจากบ้านของเขาในมิสซูรีและเดินทางไปเคิร์ทแลนด์ โดยตั้งใจจะพบกับอัครสาวกสิบสองและช่วยเหลือโจเซฟ แต่เมื่อมาถึง ประธานมาร์ชทราบว่าโจเซฟได้ส่งสมาชิกสองคนจากอัครสาวกสิบสองไปทํางานเผยแผ่ที่อังกฤษ ในฐานะประธานโควรัม ประธานมาร์ชไม่พอใจที่โจเซฟไม่ได้ขอคําแนะนําจากเขาก่อน กระนั้นก็ตาม โธมัส บี. มาร์ชไปเยี่ยมโจเซฟ สมิธเพื่อขอการนําทางจากพระเจ้า
อ่าน หลักคําสอนและพันธสัญญา 112:2–3, 10, 12–15, 20–22, 28, 33–34 โดยมองหาคําแนะนําที่พระเจ้าประทานแก่โธมัส บี. มาร์ชที่จะช่วยให้เขาได้รับการนําทางจากพระเจ้า
เอ็ลเดอร์ยูลิซีส ซวาเรสแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า:
11:21
พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าเชื่อว่ามีเพียงคนอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้นที่จะรับรู้และเข้าใจการตอบคำสวดอ้อนวอนจากพระเจ้า คนอ่อนน้อมคือคนที่สอนได้ พวกเขายอมรับว่าพวกเขาต้องพึ่งพาพระผู้เป็นเจ้าและปรารถนาจะยอมรับพระประสงค์ของพระองค์ คนอ่อนน้อมถ่อมตนและอ่อนโยนเป็นแรงจูงใจให้ผู้อื่นทำอย่างเดียวกันได้ พระผู้เป็นเจ้าประทานสัญญาแก่คนอ่อนน้อมถ่อมตนว่าจะทรงจูงมือนำพวกเขา ข้าพเจ้าเชื่อว่าเราจะหลีกเลี่ยงทางวกวนและความเศร้าในชีวิตเราได้เสมอตราบที่เราเดินจูงมือกับพระเจ้า (ยูลิซีส ซวาเรส “จงมีความอ่อนโยนและใจนอบน้อม” เลียโฮนา, พ.ย. 2013, 10)
วิธีที่เราสามารถอ่อนน้อมถ่อมตนในการสวดอ้อนวอนของเรา
ต่อไปนี้เป็นบางวิธีที่เราสามารถแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนเมื่อเราสวดอ้อนวอน:
ฟังการกระตุ้นเตือนจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ขณะตอบคําถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษา: