บทเรียนที่ 125: หลักคําสอนและพันธสัญญา 111–114

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111

“เราจะสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเจ้า”

ในปี 1836 ศาสนจักรมีหนี้สินมากมาย ศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธและผู้นำศาสนจักรท่านอื่นเดินทางไปเมืองเซเล็ม รัฐแมสซาชูเซตส์ ที่ซึ่งพวกท่านหวังว่าจะได้เงินมาชำระหนี้ของศาสนจักร ในวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1836 โจเซฟ สมิธได้รับการเปิดเผยที่บันทึกไว้ใน หลักคําสอนและพันธสัญญา 111 ในการเปิดเผยนี้พระเจ้าทรงให้ความมั่นใจกับเขาเกี่ยวกับหนี้สินของศาสนจักรและความเป็นอยู่ของไซอัน บทนี้จะช่วยให้นักเรียนรู้สึกมั่นใจมากขึ้นในพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์

กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้

สถานการณ์จะออกมาเป็นอย่างไร?

เริ่มชั้นเรียนโดยเชื้อเชิญให้นักเรียนนึกถึงความท้าทายที่วัยรุ่นทั่วไปเผชิญซึ่งอาจทําให้พวกเขารู้สึกท้อแท้หรือกลัวว่าสิ่งต่างๆ จะไม่ดีขึ้น จากนั้นท่านอาจวาดระดับคะแนนดังต่อไปนี้บนกระดานและเชื้อเชิญให้นักเรียนใช้ระดับคะแนนตอบคําถามด้านล่าง

• ท่านคิดว่าวัยรุ่นส่วนใหญ่มั่นใจเพียงใดว่าสถานการณ์จะออกมาดีสําหรับพวกเขา?

ไตร่ตรองว่าท่านจะประเมินตนเองตามระดับคะแนนนี้อย่างไรเกี่ยวกับปัญหาหรือความท้าทายที่ท่านกําลังเผชิญอยู่หรืออาจเผชิญในอนาคต

ช่วงเวลาที่ยากลําบากสําหรับโจเซฟและคนอื่นๆ

ท่านอาจเชื้อเชิญนักเรียนคนหนึ่งให้อ่านภูมิหลังตามบริบทต่อไปนี้ หรือท่านอาจสรุปด้วยคําพูดของท่านเอง หรือท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน บทที่ 22 ของ วิสุทธิชน: เรื่องราวของศาสนจักรของพระเยซูคริสต์ในยุคสุดท้าย, เล่ม 1, มาตรฐานแห่งความจริง, 1815–1846 ([2018], 258–259) หรือท่านอาจเปิดไฟล์เสียงของบทนั้น (สามารถดูได้ที่ saints.ChurchofJesusChrist.org) ตั้งแต่รหัสเวลา 16:14 ถึง 17:00 ท่านอาจชี้ให้เห็นว่าเมื่อเราเผชิญความท้าทายในชีวิตที่อาจทําให้ท้อใจ โจเซฟ สมิธและผู้นําศาสนจักรคนอื่นๆ เผชิญความท้าทายในปี 1836 ซึ่งทําให้พวกเขากังวลมากเกี่ยวกับอนาคตของไซอัน

ราวๆ ปี 1836 ศาสนจักรมีหนี้ก้อนใหญ่เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการสร้างพระวิหารเคิร์ทแลนด์และการซื้อที่ดินในโอไฮโอและมิสซูรี ขณะเดียวกันวิสุทธิชนในเทศมณฑลเคลย์ มิสซูรีถูกบังคับให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น ในปลายเดือนกรกฎาคมปี 1836 ความกังวลเหล่านี้ทําให้โจเซฟกับไฮรัม สมิธ, ออลิเวอร์ คาวเดอรี และซิดนีย์ ริกดันเดินทางมากกว่า 600 ไมล์ (965 กิโลเมตร) จากเคิร์ทแลนด์ โอไฮโอไปยังเซเล็ม แมสซาชูเซตส์ แม้เหตุผลในการเดินทางของพวกเขาจะไม่แน่นอน แต่พวกเขาทําตามข้อมูลที่คิดว่าจะช่วยบรรเทาหนี้ของศาสนจักรได้ เรื่องราวหนึ่งระบุว่าสมาชิกศาสนจักรบอกโจเซฟ สมิธเกี่ยวกับบ้านหลังหนึ่งในเซเล็มซึ่งซ่อนเงินไว้จํานวนมาก (ดู historical introduction to “Revelation, 6 August 1836 [D&C 111]” 35, josephsmithpapers.org)

• ท่านคิดว่าโจเซฟ สมิธมั่นใจเพียงใดว่าปัญหาที่ศาสนจักรกําลังเผชิญอยู่จะเป็นไปได้ด้วยดี?

ขณะนักเรียนศึกษา หลักคําสอนและพันธสัญญา 111 เชื้อเชิญให้พวกเขาแสวงหาการเปิดเผยเกี่ยวกับวิธีที่พระเจ้าจะทรงช่วยเราเพิ่มความเชื่อมั่นว่าปัญหาและความท้าทายของเราเกิดขึ้นเพื่อความดีของเรา

“ถึงแม้จะเป็นความเบาปัญญาของเจ้าก็ตาม”

ท่านอาจเขียนกลุ่มของข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้ไว้บนกระดาน วิธีหนึ่งที่จะศึกษาข้อเหล่านี้คืออ่านกลุ่มแรก แล้วเชื้อเชิญให้นักเรียนเขียนคําตอบของคําถามสองข้อลงในกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วส่งต่อให้เพื่อนร่วมชั้นอีกคนหนึ่ง สนทนาสิ่งที่นักเรียนเขียน ทํากิจกรรมนี้ซํ้ากับกลุ่มข้อพระคัมภีร์อีกสองกลุ่มที่เหลือ การทําเช่นนี้จะช่วยให้นักเรียนแบ่งปันสิ่งที่พวกเขากําลังเรียนรู้และได้รับการสอนจากเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา

หากจําเป็น ให้อธิบายว่าความเบาปัญญาคือความผิดพลาดหรือข้อผิดพลาดในการตัดสิน

จดจ่ออยู่กับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์: ดูการฝึกปฏิบัติเพิ่มเติมในเรื่องนี้ที่การอบรม “สอนเกี่ยวกับพระสมญานาม บทบาท และพระคุณลักษณะของพระเยซูคริสต์” ใน ทักษะการพัฒนาครู: มุ่งเน้นที่พระเยซูคริสต์ ท่านอาจฝึกทักษะ “ตั้งคําถามชวนค้นหาเพื่อช่วยนักเรียนระบุบทบาท พระสมญานาม สัญลักษณ์ พระคุณลักษณะ และพระอุปนิสัยของพระเยซูคริสต์” หลังจากทบทวนการอบรมแล้ว ท่านอาจต้องการปรับเปลี่ยนหรือเพิ่มคําถามที่ท่านถามนักเรียนเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้

อ่านกลุ่มข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้ และสําหรับแต่ละกลุ่ม ให้ตอบคําถามสองข้อต่อไปนี้:

• หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:1–4

• หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:5–8

• หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:9–11

• ท่านมีคําถามอะไรบ้างเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์เหล่านี้?

• ท่านเรียนรู้ความจริงอะไรบ้างเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้าจากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้?

ในคําตอบของคําถามข้อสอง นักเรียนอาจกล่าวถึงความจริงหรือพระคุณลักษณะหลายประการของพระผู้เป็นเจ้า สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึงความจริงดังต่อไปนี้: พระผู้เป็นเจ้าทรงเมตตาต่อความเบาปัญญาของเรา (ดู ข้อ 1); พระผู้เป็นเจ้าทรงสื่อสารกับเราผ่านสันติสุขและเดชานุภาพของพระวิญญาณของพระองค์ (ดู ข้อ 8); พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา (ดู ข้อ 11)

• ความจริงที่ท่านระบุอาจช่วยโจเซฟ สมิธรับมือกับความท้าทายและข้อกังวลที่เขามีอย่างไร?

• สิ่งเหล่านั้นอาจช่วยท่านได้อย่างไร?

พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา

ทําตามการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณว่าความจริงใดจะเป็นประโยชน์สําหรับนักเรียนที่จะศึกษาอย่างลึกซึ้งมากขึ้น ส่วนที่เหลือของบทเรียนนี้จะเน้นย้ำความจริงที่ว่า พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา ท่านอาจเขียนความจริงนี้ไว้บนกระดานและเชื้อเชิญให้นักเรียนทําเครื่องหมายคําใน ข้อ 11 ที่สอนความจริงนั้น

หากจําเป็น ช่วยให้นักเรียนเข้าใจว่าคําว่า สั่ง ในข้อพระคัมภีร์นี้หมายถึง “จัดเตรียม” ท่านอาจพูดถึงระดับคะแนนบนกระดานและเชื้อเชิญให้นักเรียนไตร่ตรองว่าพวกเขามั่นใจเพียงใดว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถจัดเตรียม “สิ่งทั้งปวง” เพื่อประโยชน์ของพวกเขา

ท่านอาจสนทนากับนักเรียนว่าหากพวกเขาต้องการเชื่อความจริงนี้มากขึ้น พวกเขาจะสวดอ้อนวอนขอความช่วยเหลือเพื่อให้ความเข้าใจและความเชื่อของพวกเขาลึกซึ้งขึ้นในพระคุณลักษณะนี้ของพระผู้เป็นเจ้า

• ตามที่กล่าวไว้ใน ข้อ 11 เราต้องทําอะไรบ้างเพื่อที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงจัดเตรียมสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา?

หากจําเป็น ให้อธิบายว่าการ “ฉลาดดังงู ทว่าปราศจากบาป” (ข้อ 11) หมายถึงแนวคิดที่ว่าสานุศิษย์ของพระผู้ช่วยให้รอดควรผสมผสานปัญญากับความใสซื่อและความบริสุทธิ์

สําหรับกิจกรรมต่อไปนี้ ท่านอาจจัดนักเรียนเป็นกลุ่มๆ ละสามคน ขอให้นักเรียนแต่ละคนในกลุ่มอ่านข้อความที่แตกต่างกันด้านล่าง หลังจากนักเรียนอ่านและสนทนาแล้ว ท่านอาจเชื้อเชิญให้พวกเขามาที่กระดานและเขียนบางสิ่งที่พวกเขาพบ พวกเขาอาจเขียนไว้รอบๆ ความจริงบนกระดาน โดยมีลูกศรชี้ไปที่ความจริง

ศึกษาข้อต่อไปนี้ โดยมองหาสิ่งที่เราต้องทําเพื่อให้พระผู้เป็นเจ้าทรงสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา ท่านอาจเชื่อมโยงข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้กับ หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:11

• โรม 8:28

• หลักคําสอนและพันธสัญญา 90:24

• หลักคําสอนและพันธสัญญา 100:15

เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านคํากล่าวต่อไปนี้ของประธานกอร์ดอน บี. ฮิงค์ลีย์แล้วเพิ่มสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ลงในรายการบนกระดาน:

ประธานกอร์ดอน บี. ฮิงค์ลีย์ (1910–2008) เป็นพยานว่า:

ทุกอย่างจบลงด้วยดี อย่าวิตก ข้าพเจ้าพูดกับตนเองแบบนี้ทุกเช้า ทุกอย่างจะจบลงด้วยดี ถ้าท่านทำดีที่สุด ทุกอย่างจะจบลงด้วยดี จงวางใจในพระผู้เป็นเจ้า ก้าวไปข้างหน้าด้วยศรัทธาและด้วยความมั่นใจในอนาคต พระเจ้าจะไม่ทรงทอดทิ้งเรา พระองค์จะไม่ทรงทอดทิ้งเรา (“Latter-day Counsel: Excerpts from Addresses of President Gordon B. Hinckley” Ensign, Oct. 2000, 73)

เชื้อเชิญให้นักเรียนสอนกันเองเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเขียนบนกระดาน พวกเขาอาจอธิบายว่าเหตุใดสิ่งนั้นจึงมีความหมายต่อพวกเขา คําถามบางข้อต่อไปนี้จะยกระดับการสนทนาได้:

• ท่านพบอะไรที่สามารถเสริมสร้างความเชื่อมั่นของท่านว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของท่าน?

• การมีมุมมองนิรันดร์ช่วยให้ท่านวางใจว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของท่านได้อย่างไร?

• พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดเตรียมสิ่งดีๆ ในชีวิตท่านหรือชีวิตคนที่ท่านรู้จักเมื่อใดหรืออย่างไร?

กิจกรรมต่อไปนี้ให้เวลานักเรียนพิจารณาว่าสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้และรู้สึกวันนี้จะมีอิทธิพลต่อชีวิตพวกเขาและความสัมพันธ์ของพวกเขากับพระบิดาบนสวรรค์อย่างไร หลังจากนักเรียนเขียนบันทึกการศึกษาเรียบร้อยแล้ว ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนสองสามคนแบ่งปันกับชั้นเรียน

ทํากิจกรรมต่อไปนี้อย่างน้อยหนึ่งอย่างลงในสมุดบันทึก:

• ความเชื่อมั่นของฉันว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของฉันเข้มแข็งขึ้นในวันนี้โดย …
  สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้วันนี้สามารถช่วยฉันแก้ปัญหาที่ฉันกําลังเผชิญโดย …
  เมื่อฉันเผชิญความยากลําบากในอนาคต ฉันต้องการจดจําว่า …

แหล่งช่วยเพิ่มเติม

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:1 อะไรคือความเบาปัญญาของพวกเขา?

ความเบาปัญญาคือความผิดพลาดหรือข้อผิดพลาดในการตัดสิน อาจเป็น “ความเบาปัญญา” ที่โจเซฟ สมิธและสหายของเขามองหาเงินและพึ่งพาความพยายามของพวกเขาเองในการแก้ไขปัญหาการเงินของศาสนจักร อย่างไรก็ตาม ตลอดการเปิดเผยที่เหลือที่บันทึกไว้ใน หลักคําสอนและพันธสัญญา 111 พระเจ้าทรงสัญญาด้วยพระเมตตาต่อพวกเขาถึงความช่วยเหลือและการชี้นําอย่างต่อเนื่อง

การที่พระเจ้าทรงยอมรับความผิดพลาดของผู้นําศาสนจักรเหล่านี้ช่วยทําให้ความแตกต่างระหว่างการทำผิดกับการทําบาปชัดเจน ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์แห่งฝ่ายประธานสูงสุดยอมรับว่าเราทุกคนล้วนเคยทําผิดพลาดและสอนว่าความผิดพลาดของเราสามารถช่วยให้เราก้าวหน้า:

ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในกระบวนการเติบโตในความเป็นมรรตัย เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ทั้งหมดของความผิดเหมือนกับการหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ทุกอย่างของการเติบโต ในอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ พระผู้ช่วยให้รอดทรงเล่าถึงบ่าวคนหนึ่งผู้กังวลใจมากที่จะลดความเสี่ยงเรื่องการสูญเสียให้เหลือน้อยที่สุดผ่านการลงทุนที่ผิดๆ จนเขาซ่อนเงินตะลันต์ของตนไว้และไม่ทําอะไรเลย บ่าวคนนั้นถูกนายกล่าวโทษ (ดู มัทธิว 25:24–30)

ถ้าเราเต็มใจแก้ไขความผิดพลาดของเรา … ความผิดพลาดที่ไร้เดียงสาสามารถเป็นบ่อเกิดของการเติบโตและความก้าวหน้า (Dallin H. Oaks, “Sins and Mistakes,” Ensign, Oct. 1996, 67)

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:8 ฉันจะรับรู้อิทธิพลและอํานาจของพระวิญญาณได้อย่างไร?

ประธานเฮนรีย์ บี.อายริงก์ แห่งฝ่ายประธานสูงสุดให้ข้อคิดต่อไปนี้ที่สามารถช่วยให้นักเรียนเข้าใจอิทธิพลและอํานาจของพระวิญญาณในชีวิตพวกเขาได้ดีขึ้น:

ท่านรู้สึกถึงการยืนยันเงียบๆ ในใจและในความคิดท่านว่าบางอย่างเป็นความจริง และท่านรู้ว่านั่นเป็นการดลใจจากพระผู้เป็นเจ้า สําหรับบางท่านอาจเกิดขึ้นเมื่อผู้สอนศาสนาสอนท่านก่อนท่านรับบัพติศมา อาจเกิดขึ้นระหว่างรับฟังคําปราศรัยหรือบทเรียนที่โบสถ์ อาจเกิดขึ้นในคืนนี้เมื่อมีคนพูดหรือร้องเพลงเกี่ยวกับความจริงบางอย่าง ตามที่ข้าพเจ้ารู้สึกเมื่อได้ยินเสียงเพลงที่พวกท่านบางคนร้อง พระวิญญาณบริสุทธิ์คือพระวิญญาณแห่งความจริง ท่านจะรู้สึกถึงสันติสุข ความหวัง และปีติเมื่อสิ่งนั้นเข้าไปในใจและความคิดของท่านว่าบางสิ่งเป็นความจริง เกือบทุกครั้งที่ข้าพเจ้ารู้สึกถึงแสงสว่างเช่นกัน ความรู้สึกใดก็ตามที่มีเกี่ยวกับความมืดจะหายไป และความปรารถนาที่จะทําสิ่งถูกต้องจะเพิ่มพูน (Henry B. Eyring, “Gifts of the Spirit for Hard Times” [Brigham Young University devotional, Sept. 10, 2006], 2, speeches.byu.edu)

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:11 “ฉลาดดังงู ทว่าปราศจากบาป” หมายความว่าอย่างไร?

เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงส่งสานุศิษย์ของพระองค์ออกไปสั่งสอนพระกิตติคุณ พระองค์ตรัสกับพวกเขา “เฉลียวฉลาดเหมือนงู และไม่มีพิษมีภัยเหมือนนกพิราบ” (มัทธิว 10:16) ในสมัยปัจจุบัน พระผู้ช่วยให้รอดประทานคําแนะนําคล้ายกันนี้แก่สานุศิษย์ของพระองค์ โดยทรงประกาศว่า “เจ้าจงฉลาดดังงู ทว่าปราศจากบาป” (ค&พ. 111:11) ทั้งสองเรื่องสอนว่าสานุศิษย์ของพระผู้ช่วยให้รอดควรผสมผสานปัญญากับความใสซื่อและความบริสุทธิ์ งานแปลของโจเซฟ สมิธเน้นความสําคัญของการเป็นผู้รับใช้ที่มีปัญญาของพระอาจารย์: “เพราะฉะนั้นพวกท่านจงเป็น ผู้รับใช้ ที่มีปัญญา และไม่มีพิษภัยเหมือนนกพิราบ” (Joseph Smith Translation, Matthew 10:14; เปรียบเทียบ มัทธิว 10:16) (พันธสัญญาใหม่ คู่มือนักเรียน [2018], 36–37)

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:11 ฉันจะทําอะไรได้อีกบ้างเพื่อที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรง “สั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ [ของฉัน]”?

ประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟเป็นพยานเมื่อครั้งอยู่ในฝ่ายประธานสูงสุดว่า

คนที่เอาใจใส่เสียงเรียกภายในและแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า คนที่สวดอ้อนวอน เชื่อ และเดินบนเส้นทางที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงเตรียมไว้—แม้พวกเขาจะสะดุดล้มตามทางเป็นครั้งคราว—จะได้รับการยืนยันปลอบใจว่า “สิ่งทั้งปวงจะร่วมกันส่งผลเพื่อความดีของ [พวกเขา]” (หลักคําสอนและพันธสัญญา 90:24) (ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “ถวิลหาบ้าน,” เลียโฮนา, พ.ย. 2017, 22)

เอ็ลเดอร์เกอร์ริท ดับเบิลยู. กอง แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองประกาศว่า:

ทุกสิ่งจะร่วมกันส่งผลเพื่อความดีของเราเมื่อเรา “ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ในพระคริสต์ … ในพันธสัญญาของพระบิดา” [โมโรไน 10:33] พรดีที่สัญญาไว้ทุกประการจะมาสู่ผู้ที่ยังคงซื่อสัตย์จนวาระสุดท้าย “สภาพอันเป็นสุขของคนที่รักษาพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า” คือ “พวกเขาได้รับพรในทุกสิ่ง, ทั้งฝ่ายโลกและฝ่ายวิญญาณ,” และ “พำนักอยู่กับพระผู้เป็นเจ้าใน … ความสุขอันไม่รู้จบ” [โมไซยาห์ 2:41] (เกอร์ริท ดับเบิลยู. กอง “การเป็นคนในพันธสัญญา,” เลียโฮนา, พ.ย. 2019, 81)

กิจกรรมเสริมการเรียนรู้

พระเจ้าทรงสามารถสั่ง “สิ่งทั้งปวง” เพื่อประโยชน์ของเรา

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:2 “ผู้คนมากมายในเมืองนี้, ผู้ที่เราจะรวบรวม”

หากนักเรียนจะได้ประโยชน์จากบริบทเพิ่มเติมทางประวัติศาสตร์ ท่านอาจเล่าเรื่องของเอ็ลเดอร์เอแรสตัส สโนว์และการเปิดเผยที่บันทึกไว้ใน หลักคําสอนและพันธสัญญา 111 ที่ช่วยให้ท่านทําพันธกิจของท่านให้เกิดสัมฤทธิผล

ในปี 1841 ห้าปีหลังจากประทาน ภาค 111 แล้ว เอแรสตัส สโนว์ได้รับเรียกให้ไปที่เมืองเซเล็ม แมสซาชูเซตส์เพื่อทําให้การเปิดเผยของการรวบรวมผู้คนของเซเล็มเข้าสู่อาณาจักรของพระเจ้าเกิดสัมฤทธิผล ในตอนแรกผู้คนไม่ยอมรับข่าวสารพระกิตติคุณ เอ็ลเดอร์สโนว์พึ่งพาคําสัญญาของพระเจ้าว่าพระองค์ทรงมี “ผู้คนมากมายในเมืองนี้” (หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:2) และสั่งสอนเกี่ยวกับศาสนจักรที่ได้รับการฟื้นฟูของพระผู้ช่วยให้รอดต่อไป ท้ายที่สุด ผู้คนเชื่อในพระกิตติคุณที่ได้รับการฟื้นฟูและรับบัพติศมา ราวๆ เดือนกุมภาพันธ์ปี 1843 มีสมาชิก 110 คนในสาขาเซเล็ม ต่อมาผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสจากเซเล็มเดินทางไปนอวูและไปยังเทือกเขาร็อกกี (ดู Elizabeth Kuehn, “More Treasures Than One,” ใน Revelations in Context [2016], 229) ผู้สืบตระกูลหลายคนของผู้ที่เปลี่ยนใจเลื่อมใสเหล่านี้ในเซเล็มยังคงเป็นสมาชิกของศาสนจักรจนทุกวันนี้ (ดู Kim R. Burningham, “The ‘Insignificant’ Scripture” Ensign, Aug. 1990, 47–48)

หลังจากเล่าเรื่องราวของเอ็ลเดอร์เอแรสตัส สโนว์ ท่านอาจสนทนาบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของเขา คำถามต่อไปนี้อาจช่วยได้

• ท่านคิดว่าคําสัญญาของพระเจ้าจะเกิดสัมฤทธิผลในเวลาของพวกเขาอย่างไร?

• ท่านคิดว่าเหตุใดความอดทนและความขยันหมั่นเพียร (ดู หลักคําสอนและพันธสัญญา 4:6) จึงเป็นคุณลักษณะสําคัญที่ต้องมีเมื่อแบ่งปันพระกิตติคุณของพระผู้ช่วยให้รอด?

หลักคําสอนและพันธสัญญา 111:11 พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถสั่งสิ่งทั้งปวงเพื่อประโยชน์ของเรา

หากเป็นประโยชน์ ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนนึกถึงตัวอย่างอื่นจากพระคัมภีร์หรือประวัติศาสนจักรซึ่งพระผู้เป็นเจ้าทรงสั่งหรือจัดเตรียมสิ่งที่ไม่ดีบางอย่างเพื่อประโยชน์ในภายหลัง ตัวอย่างบางเรื่องอาจได้แก่ โจเซฟ สมิธและมาร์ติน แฮร์ริสที่ทําต้นฉบับพระคัมภีร์มอรมอน 116 หน้าหายไป (หลักคําสอนและพันธสัญญา 3:1, 7–10) โยเซฟ บุตรของยาโคบถูกขายในอียิปต์ (ปฐมกาล 37, 39–45); เอบิชรวบรวมผู้คนของกษัตริย์ลาโมไน (แอลมา 19:28–29) และเปโตรและยอห์นถูกจองจํา (กิจการของอัครทูต 5:17–20)