„Lekcja 137.: Doktryna i Przymierza 127–128, część 1.: Zbawienie zmarłych”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)
„Doktryna i Przymierza 127–128, część 1.”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium
Lekcja 137.: Doktryna i Przymierza 125–128
Doktryna i Przymierza 127–128, część 1.
Zbawienie zmarłych
W sierpniu 1840 roku Józef Smith po raz pierwszy nauczał doktryny dotyczącej chrztu za zmarłych. Członkowie Kościoła cieszyli się z możliwości zapewnienia obrzędów niezbędnych do zbawienia swoim zmarłym krewnym. Józef Smith napisał listy do świętych, aby pouczyć ich o obrzędzie chrztu za zmarłych. Lekcja ta może pomóc uczniom poczuć miłość Ojca Niebieskiego, która ukazywana jest poprzez obrzędy świątynne.
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowa historia
Poniższa sytuacja może skłonić uczniów do zastanowienia się nad tym, jakie mają przemyślenia w odniesieniu do doktryny Zbawiciela dotyczącej chrztu za zmarłych. Uczniowie mogą odegrać scenki, w których odpowiedzą Annie.
Podczas dyskusji z misjonarzami Anna dowiedziała się o konieczności podążania za przykładem Zbawiciela i potrzebie chrztu (zob. Ew. Mateusza 3:13–17; Ew. Jana 3:5; II Ks. Nefiego 31:4–11). Szczerze pragnęła przyjąć chrzest, ale martwiła się również o swoją zmarłą siostrę. Anna zapytała misjonarzy: „A co z moją siostrą, która zmarła, zanim mogła zostać ochrzczona?”.
-
Rozważając poszczególne elementy doktryny Zbawiciela, jakimi odczuciami mógłbyś się podzielić?
Przypomnij uczniom, że ludzie na przestrzeni wieków, w tym pierwsi członkowie Kościoła, zadawali pytania podobne do pytań Anny. Poprzez Proroka Józefa Smitha Ojciec Niebieski objawił, w jaki sposób Jego plan może uratować wszystkich, którzy chcą być zbawieni.
Plan Ojca Niebieskiego
Pan stopniowo objawiał Józefowi Smithowi doktrynę chrztu za zmarłych. W sierpniu 1840 roku Józef Smith wygłaszał mowę na pogrzebie Seymoura Brunsona. Podczas kazania spojrzał na Jane Neyman, wdowę, której syn zmarł, zanim został ochrzczony. Józef powołał się na I List do Koryntian 15:29 i nauczał, że plan Boga umożliwia przyjęcie chrztu przez żyjącą osobę w zastępstwie za kogoś, kto zmarł. Później Jane została ochrzczona za swojego syna, Cyrusa. Był to pierwszy chrzest za zmarłych dokonany w tej dyspensacji (zob. Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days [Święci: Historia Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach], tom I, The Standard of Truth, 1815–1846 [Sztandar prawdy, 1815–1846] [2018], str. 421-422).
Pan później objawił, że chrzty za zmarłych mają być dokonywane w świątyni (zob. Doktryna i Przymierza 124:29–32). W listopadzie 1841 r. święci zaczęli przyjmować chrzty za swoich przodków w niedokończonej Świątyni Nauvoo. We wrześniu 1842 roku Józef Smith poinstruował świętych, aby prowadzili rejestr tych obrzędów oraz zapisywali inne ważne szczegóły. Instrukcje te znajdują się teraz w Doktrynie i Przymierzach 127 i 128 (zob. Saints [Święci], 1:476–477). Józef Smith wyjaśnił, że osoba zapisująca powinna być świadkiem obrzędu i prowadzić dokładne zapisy, które znajdą się w ogólnej księdze kościoła. Nauczał także, że inni ludzie też powinni być świadkami tego obrzędu (zob. Doktryna i Przymierza 128:2–4). Następnie wyjaśnił, dlaczego ten porządek rzeczy musi być bardzo dokładny.
Przed przeczytaniem Doktryny i Przymierzy 128:5 można wyjaśnić, że wyrażenie „przed założeniem świata” odnosi się do okresu sprzed stworzenia ziemi, kiedy to odbyła się narada w niebie (zob. Ks. Abrahama 3:22–27).
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 128:5 i odszukaj, czego dowiedziałeś się o chrztach za zmarłych w planie Ojca Niebieskiego.
-
Czego dowiadujemy się z tego wersetu o Ojcu Niebieskim i Jego planie?
Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Ojciec Niebieski przygotował sposób na zbawienie tych, którzy umierają bez wiedzy o ewangelii.
Możesz zapisać tę prawdę na tablicy, aby uczniowie ją omówili. Zadanie kilku z poniższych pytań może dać uczniom lepsze zrozumienie tej prawdy. Możesz wzbogacić dyskusję, prosząc uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami na temat wypowiedzi kolegów i koleżanek z klasy.
-
Czego ta prawda uczy cię o atrybutach, charakterze lub celu Ojca Niebieskiego?
-
W jaki sposób ta prawda może wpływać na ciebie i twoją rodzinę?
Aby uczniowie poczuli znaczenie tej prawdy, możesz złożyć swoje świadectwo o niej. Możesz też przeczytać poniższą wypowiedź i poprosić uczniów, aby podzielili się swoimi reakcjami na nią.
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył o Jezusie Chrystusie i odkupieniu zmarłych.
Nasz obowiązek rozciąga się tak daleko i tak głęboko, jak miłość Boża obejmuje Jego dzieci w każdym czasie i każdym miejscu. Nasze starania na rzecz zmarłych niosą wymowne świadectwo, że Jezus Chrystus jest boskim Odkupicielem całej ludzkości. Jego łaska i obietnica docierają nawet do tych, którzy nie odnajdują Go w tym życiu. Z Jego powodu więźniowie w istocie wyjdą wolni. (D. Todd Christofferson, „Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie”, Liahona, listopad 2000, str. 11)
Zapisane na ziemi i w niebie
Możesz pokazać ilustrację przedstawiającą baptysterium w świątyni. Poproś uczniów, aby wskazali na zapisującego i świadków. Następnie poproś uczniów, aby odnaleźli i zaznaczyli te role w Doktrynie i Przymierzach 128:3. Jeśli uczniowie służyli już jako świadkowie, mogą opowiedzieć o swoich doświadczeniach.
Jednym ze sposobów na to, aby pomóc uczniom odnaleźć znaczenie tych rozdziałów, jest powrót do przykładowej sytuacji z Anną.
Po chrzcie Anna udała się do świątyni i została ochrzczona w zastępstwie za swoją zmarłą siostrę. Zastanawia się, skąd może wiedzieć, czy ten obrzęd jest ważny w niebie.
Zanim uczniowie przeczytają poniższe fragmenty z pism świętych, możesz wyjaśnić, że w Doktrynie i Przymierzach 128:8 wyrażenie „propria persona” odnosi się do osób, które przyjmą własny chrzest, a wyrażenie „[ich przedstawiciele]” odnosi się do tych, którzy są chrzczeni za innych.
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 127:5–7 i 128:6–8 i odszukaj, co byś powiedział Annie, aby odpowiedzieć na jej pytanie.
-
Które słowa lub sformułowania wykorzystałbyś w rozmowie z Anną?
-
Jak myślisz, dlaczego prowadzenie rejestru obrzędów jest ważne w planie Ojca Niebieskiego?
-
W jaki sposób zrozumienie tych wersetów może wpływać na twoje doświadczenia związane ze świątynią?
Wyjaśnij, że obrzędy dokonywane w świątyniach są wiążące na ziemi i w niebie ze względu na klucze kapłaństwa przywrócone poprzez Proroka Józefa Smitha (zob. Doktryna i Przymierza 128:9–11).
„Niech się weselą serca wasze i będą niezmiernie radosne”
Celem tego rozdziału jest to, aby uczniowie poczuli doniosłość przygotowanego przez Ojca Niebieskiego planu zbawienia. Możesz zapisać na tablicy słowa: plan Ojca Niebieskiego i poprosić uczniów o dopisanie słów lub sformułowań, które wyrażają ich uczucia na jego temat. Poproś kilkoro uczniów, aby opowiedzieli, dlaczego mają takie uczucia.
Uczniowie mogą również dopisać na tablicy niektóre uczucia, jakich doświadczyli, uczestnicząc w chrztach i konfirmacjach w świątyni.
Kiedy uczniowie będą czytać poniższy fragment z pism świętych i omawiać towarzyszące mu pytania, mogą dopisywać na tablicy słowa lub sformułowania.
W swoim liście Józef Smith poetycko wyraził swoje poglądy dotyczące chwalebnej doktryny odkupienia zmarłych. Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 128:22–23 i odszukaj emocji, jakie wyraził względem planu Ojca Niebieskiego.
-
Które słowa lub sformułowania z tych wersetów odzwierciedlają twoje uczucia względem planu Ojca Niebieskiego dla zbawienia Jego dzieci?
-
Kiedy doświadczyłeś któryś z tych uczuć, uczestnicząc w pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny?
-
Jak myślisz, co to znaczy, że „wolni wyjdą więźniowie” (werset 22.)? Dlaczego może to być powód do wielkiej radości?
Możesz poprosić uczniów, aby wyrazili swoje odczucia względem doktryny odkupienia zmarłych. Poproś ich, aby zwrócili uwagę na podszepty Ducha, gdy będą to czynić. Mogą napisać, narysować lub nagrać wiadomość. Uczniowie mogą użyć niektórych sformułowań wypisanych na tablicy, aby opisać, w jaki sposób plan Ojca Niebieskiego daje nadzieję tym, którzy umrą bez wiedzy o ewangelii. Mogą także napisać o tym, jaki wpływ na ich własną rodzinę ma plan zbawienia. Uczniowie mogą opisać znaczące doświadczenia związane z zaangażowaniem w pracę świątynną i pracę nad historią.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś, aby ochotnicy podzielili się swoim przesłaniem. Możesz także podzielić się swoimi uczuciami na temat odkupienia zmarłych w planie Ojca Niebieskiego.