"Ang Banay: Usa ka Pamahayag ngadto sa Kalibutan"

Niadtong 1995, ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipaluwat sa “Ang Banay: Usa ka Pamahayag ngadto sa Kalibutan.” Kini nga pamahayag usa ka deklarasyon ug panghimatuod sa doktrina ug mga buhatunon [practices] nga gibalikbalik sa pagpahayag sa mga propeta sa tibuok kasaysayan sa Simbahan. Naglangkob kini sa mga baruganan nga mahinungdanon sa kalipay ug kaayohan sa matag pamilya. Ang mga sakop sa pamilya kinahanglang motuon sa pamahayag ug kinahanglang magsunod sa mga lagda niini.

“Kami ang unang kapangulohan ug Konseho sa Napulog Duha ka mga Apostoles sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, sa maligdong nga paagi mopahayag nga ang kaminyoon tali sa usa ka lalaki ug sa usa ka babaye gi-orden sa Dios ug nga ang banay mahinungdanon ngadto sa laraw sa Tiglalang alang sa walay katapusan nga destinasyon sa Iyang mga anak.

“Ang tanang mga tawo—lalaki ug babaye—gilalang diha sa hitsura sa Dios. Ang matag usa hinigugmang espiritu nga anak nga lalaki ug babaye sa langitnong mga ginikanan, ug, sa ingon, ang matag usa adunay mga kinaiya sa pagkadios ug kalagmitan nga mahimong usa ka dios. Ang pagkalalaki ug pagkababaye mao ang mahinungdanon nga kinaiya sa tagsatagsa sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, sa pagkamortal, ug sa walay katapusan nga pag-ila ug katuyoan.

“Sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, ang espiritu nga mga anak nga lalaki ug babaye nakaila ug nagsimba sa Dios ingon nga ilang Amahan sa iv Kahangturan ug midawat sa Iyang laraw nga naghatag og higayon sa Iyang mga anak nga makaangkon og pisikal nga lawas ug makaangkon og yutan-on nga kasinatian sa paglambo ngadto sa kahingpitan ug sa katapusan makakab-ot sa iyang walay katapusan nga kapalaran ingon nga usa ka manununod sa kinabuhing dayon. Ang balaan nga laraw sa kalipay makahimo sa mga relasyon sa banay nga magpadayon human sa kamatayon. Sagrado nga mga ordinansa ug mga pakigsaad nga anaa sa balaan nga mga templo makapahimo alang sa tagsa-tagsa sa pagbalik ngadto sa atubangan sa Dios ug alang sa mga banay nga magkahiusa sa kahangturan.

“Ang unang sugo nga gihatag sa Dios ngadto ni Adan ug Eva mao ang mahitungod sa posibilidad alang kanila isip bana ug asawa nga mahimong mga ginikanan. Kami mopahayag sa mga paagi diin ang mortal nga kinabuhi gilalang nga gipahimutang sa Dios. Kami sa dugang mopahayag nga ang Dios misugo nga ang sagrado nga mga gahum sa paglalang pagagamiton lamang tali sa lalaki ug babaye, kinsa legal nga naminyo isip bana ug asawa.

“Kami mopahayag sa mga paagi diin ang mortal nga kinabuhi gilalang nga gipahimutang sa Dios. Kami mopamatuod sa pagkabalaan sa kinabuhi ug sa iyang pagkamahinungdanon diha sa walay katapusan nga laraw sa Dios.

“Ang bana ug asawa adunay ligdong nga kapangakohan sa paghigugma ug pag-amuma alang sa usag usa ug alang sa ilang mga anak. ‘Ang mga anak kabilin sa Ginoo’ (Mga Salmo 127:3). Ang mga ginikanan adunay sagrado nga katungdanan sa pagamuma sa ilang mga anak sa paghigugma sa pag-amuma sa ilang mga anak sa paghigugma ug pagkamatarung, sa pagsangkap alang sa ilang pisikal ug espirituhanon nga mga panginahanglan, sa pagtudlo kanila, sa paghigugma ug pag-alagad sa usag usa, sa pagsunod sa mga sugo sa Dios ug kinsa mosunod sa mga balaod sa ilang nasud bisan asa sila magpuyo. Ang mga bana ug asawa—mga inahan ug mga amahan—adunay tulubagon sa atubangan sa Dios ug pagtuman niini nga mga obligasyon.

Ang banay gi-orden sa Dios. Ang kaminyoon tali sa lalaki ug babaye mahinungdanon ngadto sa Iyang walay katapusan nga laraw. Ang mga anak adunay katungod nga matawo ngadto sa mga ginikanan kinsa naminyo, maamuhan sa usa ka amahan ug sa usa ka inahan nga nagtahud sa mga panaad sa kaminyon uban sa hingpit nga pagkamatinuoron. Ang kalipay diha sa kinabuhi sa banay labaw nga makab-ot kon gipasikad diha sa mga pagtulun-an sa Ginoong Jesukristo. Ang malampuson nga mga kaminyoon ug mga banay matukod ug mapadayon diha sa mga baruganan sa hugot nga pagtuo, pag-ampo, paghinulsol, pagpasaylo, pagtahud, gugma, kalooy, buhat ug maayong makalingaw nga mga kalihokan. Ang laraw sa Dios, mao nga ang mga amahan mangulo sa ilang mga banay diha sa gugma ug sa pagkamatarung, may kapangakohan sa pagsangkap sa mga kinahanglanon sa kinabuhi ug sa pagpanalipod alang sa ilang mga banay. Ang unang mga kapangakohan sa mga inahan mao ang pag-atiman sa ilang mga anak. Niining sagrado nga mga kapangakohan, ang mga amahan ug mga inahan adunay katungdanan sa pagtabang sa usag usa ingon nga managkauban. Ang kakulangan, kamatayon, o laing mga kahimtang mahimong manginahanglan sa pagsagop o sa pag-usab niini nga mga kalihokan sa pag-amuma alang sa banay. Ang uban nga mga kabanay kinahanglan nga motabang kon gikinahanglan.

“Kami mopahimangno nga ang tagsa-tagsa kinsa makalapas sa mga pakigsaad sa kaputli, kinsa moabuso sa ilang kapikas o mga anak, o kinsa mapakyas sa pagtuman sa mga kapangakohan sa banay moabut ang adlaw nga mobarug nga adunay tulubagon sa atubangan sa Dios. Dugang pa, kami mopahimangno nga ang pagkabungkag sa banay makadala sa tagsa-tagsa, sa komunidad, ug sa nasud sa mga katalagman, nga gipanagna sa karaan ug sa bag-o nga mga propeta.

“Kami nagtawag sa may kapangakohan nga mga lumulupyo ug mga opisyal sa gobyerno bisan asa sa pag-awhag sa mga tawo sa paghimo niadtong mga butang nga gihimo sa pagpadayon ug paglig-on sa banay isip sukaranan nga yunit sa katilingban” (Ensign, Nob. 1995, 102).