ພາກສ່ວນທີ່ຄັດເລືອກມາຈາກຄູ່ມືທົ່ວໄປ

ສາລະບານ
ໜ້າວິເຄາະສະບັບ
ການໃຊ້ ພາກສ່ວນທີ່ຄັດເລືອກມາຈາກຄູ່ມືທົ່ວໄປ
ພຶ້ນຖານຄຳສອນ
- 0. ພາບລວມໃນເບື້ອງຕົ້ນ
- 1. ແຜນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ບົດບາດຂອງທ່ານໃນວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງ
- 2. ການສະໜັບສະໜູນບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວໃນວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງ
- 3. ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ
  - 3.0. ຄຳນຳ
  - 3.2. ພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດ
  - 3.3. ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ ແລະ ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ
  - 3.4. ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ
  - 3.5. ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ
  - 3.6. ຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ບ້ານເຮືອນ
- 4. ການເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ສະພາໃນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ
ການຈັດຕັ້ງຂອງສາດສະໜາຈັກ
- 5. ການເປັນຜູ້ນຳລະດັບສາມັນ ແລະ ລະດັບເຂດ
- 6. ການເປັນຜູ້ນຳລະດັບສະເຕກ
- 7. ຝ່າຍອະທິການ
- 8. ກຸ່ມແອວເດີ
- 9. ສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ
- 10. ກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ
- 11. ຍິງໜຸ່ມ
- 12. ປະຖົມໄວ
- 13. ໂຮງຮຽນວັນອາທິດ
- 14. ສະມາຊິກໂສດ
- 15. ຫ້ອງຮຽນ ແລະ ສະຖາບັນສາດສະໜາ
ວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງ
- ການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ
  - 16. ການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ
  - 17. ການສິດສອນພຣະກິດຕິຄຸນ
  - 18. ການປະຕິບັດພິທີການ ແລະ ການໃຫ້ພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດ
  - 19. ດົນຕີ
  - 20. ກິດຈະກຳ
- ການດູແລຄົນຂັດສົນ
  - 21. ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ
  - 22. ການຈັດຫາໃຫ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການທາງໂລກ ແລະ ການສ້າງການກຸ້ມຕົນເອງ
- ການເຊື້ອເຊີນທຸກຄົນໃຫ້ຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນ
  - 23. ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ການເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກໃໝ່ ແລະ ສະມາຊິກທີ່ກັບຄືນມາ
  - 24. ການແນະນຳຊື່ ແລະ ການຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາ
- ການເຕົ້າໂຮມຄອບຄົວເຂົ້າກັນຊົ່ວນິລັນດອນ
  - 25. ວຽກງານພຣະວິຫານ ແລະ ປະຫວັດຄອບຄົວໃນຫວອດ ແລະ ສະເຕກ
  - 26. ໃບຮັບຮອງເຂົ້າພຣະວິຫານ
  - 27. ພິທີການພຣະວິຫານສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຊີວິດຢູ່
  - 28. ພິທີການພຣະວິຫານສຳລັບຜູ້ທີ່ເສຍຊີວິດແລ້ວ
ການບໍລິຫານສາດສະໜາຈັກ
- 29. ການປະຊຸມຕ່າງໆໃນສາດສະໜາຈັກ
- 30. ການເອີ້ນໃນສາດສະໜາຈັກ
- 31. ການສຳພາດ ແລະ ການພົບປະອື່ນໆກັບສະມາຊິກ
- 32. ການກັບໃຈ ແລະ ສະພາສະມາຊິກກະພາບໃນສາດສະໜາຈັກ
- 33. ບັນທຶກ ແລະ ລາຍງານ
- 34. ການເງິນ ແລະ ການກວດສອບບັນຊີ
- 35. ການດູແລ ແລະ ການໃຊ້ອາຄານປະຊຸມ
- 36. ການສ້າງຕັ້ງ, ການປ່ຽນ, ແລະ ການຕັ້ງຊື່ໜ່ວຍໃໝ່
  - 36.0. ຄຳນຳ
- 37. ສະເຕກ, ຫວອດ, ແລະ ສາຂາສະເພາະ
- 38. ນະໂຍບາຍ ແລະ ແນວທາງຊີ້ນຳຂອງສາດສະໜາຈັກ

3. ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ

“3. ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ,” ພາກສ່ວນທີ່ຄັດເລືອກມາຈາກຄູ່ມືທົ່ວໄປ (2023).

“3. ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ,” ພາກສ່ວນທີ່ຄັດເລືອກມາຈາກຄູ່ມືທົ່ວໄປ

ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ

3.0

ຄຳນຳ

ຖານະປະໂລຫິດຄືສິດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ. ຜ່ານທາງຖານະປະໂລຫິດ, ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນບັນລຸວຽກງານຂອງພຣະອົງເພື່ອ “ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນຂອງມະນຸດ” (ໂມເຊ 1:39). ພຣະເຈົ້າມອບສິດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດໃຫ້ແກ່ບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະອົງຢູ່ເທິງໂລກ ເພື່ອຊ່ວຍດຳເນີນວຽກງານນີ້ (ເບິ່ງ ບົດທີ 1).

3.2

ພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາ ແລະ ພິທີການຖານະປະໂລຫິດ, ພຣະເຈົ້ຳເຮັດໃຫ້ພອນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ມີໄວ້ໃຫ້ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະອົງ. ພອນເຫລົ່ານີ້ແມ່ນລວມທັງ:

ບັບຕິສະມາ ແລະ ສະມາຊິກກະພາບໃນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ.
ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.
ການຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ.
ສິດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດທີ່ຈະຮັບໃຊ້ໃນການເອີ້ນ ແລະ ການມອບໝາຍຕ່າງໆໃນສາດສະໜາຈັກ.
ການຮັບປິຕຸພອນ ແລະ ພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດອື່ນໆແຫ່ງການປິ່ນປົວ, ການປອບໂຍນ, ແລະ ການນຳພາ.
ການຮັບຂອງປະທານສັກສິດ ດ້ວຍອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າໃນພຣະວິຫານ.
ການຜະນຶກເຂົ້າກັບສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຊົ່ວນິລັນດອນ.
ຄຳສັນຍາກ່ຽວກັບຊີວິດນິລັນດອນ.

3.3

ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ ແລະ ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ

ໃນສາດສະໜາຈັກ, ຖານະປະໂລຫິດມີສອງພາກສ່ວນ: ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ ແລະ ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:1).

3.3.1

ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ

ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກຄື “ຖານະປະໂລຫິດສັກສິດ, ຕາມລະບຽບຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:3). ມັນເປັນອຳນາດທີ່ເຮັດໃຫ້ບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະເຈົ້າສາມາດກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະອົງ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:19–21; 132:19–20).

ຜ່ານທາງສິດອຳນາດນີ້, ຜູ້ນຳໃນສາດສະໜາຈັກຈະຊີ້ນຳ ແລະ ບໍລິຫານວຽກງານທາງຝ່າຍວິນຍານທັງໝົດຂອງສາດສະໜາຈັກ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:18).

ປະທານສະເຕກເປັນຜູ້ຄວບຄຸມມະຫາປະໂລຫິດຢູ່ໃນສະເຕກ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:8, 10; ເບິ່ງ ບົດທີ 6 ໃນຄູ່ມືນີ້ ນຳອີກ). ອະທິການເປັນຜູ້ຄວບຄຸມມະຫາປະໂລຫິດຢູ່ໃນຫວອດ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:17; ເບິ່ງ ບົດທີ 7 ໃນຄູ່ມືນີ້ ນຳອີກ).

ສຳລັບຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຕຳແໜ່ງ ແລະ ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ, ໃຫ້ເບິ່ງ 8.1.

3.3.2

ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ

ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນຄື “ສ່ວນປະກອບຂອງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:14). ມັນລວມທັງຂໍກະແຈຂອງ:

ການປະຕິບັດຂອງເຫລົ່າທູດ.
ພຣະກິດຕິຄຸນແຫ່ງການກັບໃຈ.
ພິທີການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດພາຍນອກ, ລວມທັງບັບຕິສະມາເພື່ອການປົດບາບ.

(ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 13:1; 84:26–27; 107:20.)

ອະທິການເປັນປະທານຂອງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນຢູ່ໃນຫວອດ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:15).

ສຳລັບຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຕຳແໜ່ງ ແລະ ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ, ໃຫ້ເບິ່ງ 10.1.3.

3.4

ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຄືການມອບສິດອຳນາດໃຫ້ເປັນຕົວແທນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດໃນພຣະນາມຂອງພຣະອົງ. ໃນສາດສະໜາຈັກ, ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດທັງໝົດຖືກນຳໃຊ້ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ.

3.4.1

ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດຄືສິດອຳນາດທີ່ຈະຊີ້ນຳການນຳໃຊ້ຖານະປະໂລຫິດເພື່ອລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າ.

3.4.1.1

ຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ມອບຂໍກະແຈທັງໝົດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກໃຫ້ອັກຄະສາວົກແຕ່ລະຄົນຂອງພຣະອົງ. ອັກຄະສາວົກອາວຸໂສທີ່ມີຊີວິດຢູ່, ປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ, ເປັນພຽງບຸກຄົນດຽວຢູ່ເທິງໂລກນີ້ທີ່ມີສິດອຳນາດທີ່ຈະໃຊ້ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດທັງໝົດ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 81:1–2; 107:64–67, 91–92; 132:7).

ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ, ຜູ້ນຳຖານະປະໂລຫິດໄດ້ຮັບຂໍກະແຈເພື່ອວ່າພວກເພິ່ນຈະສາມາດຄວບຄຸມພາຍໃນເຂດຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຕົນ. ຜູ້ນຳເຫລົ່ານີ້ແມ່ນລວມທັງ:

ປະທານສະເຕກ ແລະ ປະທານທ້ອງຖິ່ນ.
ອະທິການ ແລະ ປະທານສາຂາ.
ປະທານກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ ແລະ ອາໂຣນ.
ປະທານພຣະວິຫານ.
ປະທານເຜີຍແຜ່ ແລະ ປະທານສູນຝຶກອົບຮົມຜູ້ສອນສາດສະໜາ.

ຜູ້ນຳເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຮັບຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ ເມື່ອພວກເພິ່ນໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການສູ່ການເອີ້ນຂອງພວກເພິ່ນ.

ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດບໍ່ໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ຄົນອື່ນ, ລວມທັງທີ່ປຶກສາຂອງຜູ້ນຳຖານະປະໂລຫິດໃນທ້ອງຖິ່ນ ຫລື ປະທານອົງການຕ່າງໆຂອງສາດສະໜາຈັກ. ປະທານອົງການຂອງສາດສະໜາຈັກຄວບຄຸມພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ (ເບິ່ງ 4.2.4).

3.4.1.2

ລະບຽບວຽກງານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ

ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດເຮັດໃຫ້ວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງບັນລຸຄວາມສຳເລັດ ໃນວິທີທາງທີ່ເປັນລະບຽບ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 42:11; 132:8). ຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດຈະຊີ້ນຳວຽກງານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພາຍໃນຂອບເຂດຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຕົນ. ສິດອຳນາດຄວບຄຸມນີ້ມີຜົນກັບໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບສະເພາະການເອີ້ນຂອງຜູ້ນຳເທົ່ານັ້ນ. ເມື່ອຜູ້ນຳຖານະປະໂລຫິດໄດ້ຖືກປົດຈາກການເອີ້ນຂອງພວກເພິ່ນ, ພວກເພິ່ນຈະບໍ່ດຳລົງຂໍກະແຈເຫລົ່ານີ້ອີກຕໍ່ໄປ.

3.4.2

ການມອບຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ການແຕ່ງຕັ້ງ

ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງອາໂຣນ ແລະ ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ສະມາຊິກຜູ້ຊາຍທີ່ມີຄ່າຄວນຂອງສາດສະໜາຈັກ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:14–17). ຫລັງຈາກຖານະປະໂລຫິດທີ່ເໝາະສົມໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ແລ້ວ, ບຸກຄົນຈະຖືກແຕ່ງຕັ້ງສູ່ຕຳແໜ່ງໃນຖານະປະໂລຫິດນັ້ນ, ເຊັ່ນ ມັກຄະນາຍົກ ຫລື ແອວເດີ. ຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດຈະໃຊ້ຖານະປະໂລຫິດອີງຕາມສິດ ແລະ ໜ້າທີ່ຂອງຕຳແໜ່ງນັ້ນ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:99).

ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການມອບຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ການແຕ່ງຕັ້ງ, ໃຫ້ເບິ່ງ 8.1.1 ແລະ 18.10.

3.4.3

ການມອບສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດໃຫ້ຮັບໃຊ້ໃນສາດສະໜາຈັກ

3.4.3.1

ການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການ

ເມື່ອຊາຍ ແລະ ຍິງໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບສິດອຳນາດຈາກພຣະເຈົ້າໃຫ້ປະຕິບັດໃນການເອີ້ນນັ້ນ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຖືກປົດຈາກການເອີ້ນ, ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ມີສິດອຳນາດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການເອີ້ນນັ້ນອີກຕໍ່ໄປ.

ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທຸກຄົນຜູ້ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການ ໄດ້ຮັບສິດອຳນາດ ແລະ ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບອັນສູງສົ່ງ ເພື່ອໃຫ້ປະຕິບັດໃນການເອີ້ນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຍົກຕົວຢ່າງ:

ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ໄດ້ຮັບການເອີ້ນ ແລະ ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການໂດຍອະທິການໃຫ້ເປັນປະທານສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ ຈະໄດ້ຮັບສິດອຳນາດໃຫ້ຊີ້ນຳວຽກງານໃນສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະໃນຫວອດ.

ທຸກຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການເອີ້ນ ແລະ ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການ ຈະຮັບໃຊ້ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ເປັນປະທານເໜືອເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງ 3.4.1.2).

3.4.3.2

ການມອບໝາຍ

ຜູ້ນຳໃນສາດສະໜາຈັກສາມາດມອບສິດອຳນາດໂດຍການມອບໝາຍ. ເມື່ອຊາຍ ແລະ ຍິງໄດ້ຮັບການມອບໝາຍເຫລົ່ານີ້, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບສິດອຳນາດຈາກພຣະເຈົ້າເພື່ອໃຫ້ປະຕິບັດ. ຍົກຕົວຢ່າງ:

ຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງມອບສິດອຳນາດໃຫ້ສາວົກເຈັດສິບ ຜູ້ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ບໍລິຫານເຂດຕ່າງໆ ແລະ ຄວບຄຸມທີ່ກອງປະຊຸມສະເຕກ.
ສິດອຳນາດຖືກມອບໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກເພື່ອຮັບໃຊ້ເປັນອ້າຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ ແລະ ເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ.

ສິດອຳນາດທີ່ມອບໃຫ້ໂດຍການມອບໝາຍຈະຈຳກັດກັບໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບສະເພາະ ແລະ ໄລຍະເວລາຂອງການມອບໝາຍເທົ່ານັ້ນ.

3.4.4

ການໃຊ້ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຢ່າງຊອບທຳ

ສິດອຳນາດນີ້ສາມາດຖືກໃຊ້ພຽງແຕ່ໃນຄວາມຊອບທຳເທົ່ານັ້ນ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 121:36). ມັນຖືກໃຊ້ໂດຍການຊັກຊວນ, ຄວາມອົດກັ້ນ, ຄວາມອ່ອນໂຍນ, ຄວາມອ່ອນນ້ອມ, ຄວາມຮັກ, ແລະ ຄວາມເມດຕາ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 121:41–42).

ຜູ້ໃຊ້ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຈະບໍ່ບັງຄັບຄົນອື່ນໃຫ້ເຮັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງຕົນ. ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ໃຊ້ມັນໃນຈຸດປະສົງທີ່ເຫັນແກ່ຕົວ.

3.5

ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຄືອຳນາດຊຶ່ງໂດຍທາງນັ້ນພຣະເຈົ້າໃຫ້ພອນແກ່ລູກໆຂອງພຣະອົງ. ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະເຈົ້າຫລັ່ງໄຫລມາສູ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທຸກຄົນ—ຍິງ ແລະ ຊາຍ—ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮັກສາພັນທະສັນຍາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດກັບພຣະອົງ. ສະມາຊິກເຮັດພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານີ້ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮັບເອົາພິທີການຖານະປະໂລຫິດ. (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:19–20.)

ພອນຂອງອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດທີ່ສະມາຊິກສາມາດໄດ້ຮັບແມ່ນລວມທັງ:

ການນຳພາສຳລັບຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ການດົນໃຈເພື່ອໃຫ້ຮູ້ວິທີທີ່ຈະຮັບໃຊ້ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ແລະ ຄົນອື່ນໆ.
ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງເພື່ອອົດທົນ ແລະ ເອົາຊະນະການທ້າທາຍ.
ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານເພື່ອຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ການເປີດເຜີຍໃຫ້ຮູ້ວິທີປະຕິບັດວຽກງານທີ່ເຂົາເຈົ້າຖືກແຕ່ງຕັ້ງ, ການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການ, ຫລື ການມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດ.
ຊ່ວຍເຫລືອ ແລະ ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຫລາຍຂຶ້ນ.

3.5.1

ພັນທະສັນຍາ

ພັນທະສັນຍາຄືຄຳສັນຍາສັກສິດລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າ ແລະ ລູກໆຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຈົ້າປະທານເງື່ອນໄຂສຳລັບພັນທະສັນຍາ, ແລະ ລູກໆຂອງພຣະອົງຕົກລົງທີ່ຈະເຊື່ອຟັງເງື່ອນໄຂເຫລົ່ານັ້ນ. ພຣະເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະອວຍພອນລູກໆຂອງພຣະອົງ ເມື່ອພວກເຂົາປະຕິບັດຕາມພັນທະສັນຍາ.

ທຸກຄົນທີ່ອົດທົນຈົນເຖິງທີ່ສຸດໃນການຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງຕົນ ຈະໄດ້ຮັບຊີວິດນິລັນດອນ (ເບິ່ງ 2 ນີໄຟ 31:17–20; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 14:7).

ພໍ່ແມ່, ຜູ້ນຳໃນສາດສະໜາຈັກ, ແລະ ຄົນອື່ນໆຊ່ວຍເຫລືອບຸກຄົນກຽມພ້ອມທີ່ຈະເຮັດພັນທະສັນຍາ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮັບເອົາພິທີການຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ. ພວກເພິ່ນຈະໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ບຸກຄົນເຂົ້າໃຈພັນທະສັນຍາທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດ. ຫລັງຈາກບຸກຄົນເຮັດພັນທະສັນຍາ, ພວກເພິ່ນຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັກສາມັນ. (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 18:8–11, 23–26.)

3.5.2

ພິທີການ

ພິທີການແມ່ນການປະຕິບັດທີ່ສັກສິດ ຊຶ່ງກະທຳໂດຍສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ.

ໃນຫລາຍພິທີການ, ບຸກຄົນຈະເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງແມ່ນລວມທັງ ບັບຕິສະມາ, ສິນລະລຶກ, ຂອງປະທານສັກສິດ, ພິທີການຜະນຶກການແຕ່ງງານ.

ພິທີການແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງແມ່ນຈຳເປັນຕໍ່ຊີວິດນິລັນດອນ. ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ, ໃຫ້ເບິ່ງ 18.1.

3.6

ຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ບ້ານເຮືອນ

ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທຸກຄົນຜູ້ຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງຕົນ—ຊາຍ, ຍິງ, ແລະ ເດັກນ້ອຍ—ໄດ້ຮັບພອນດ້ວຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ໃນບ້ານເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ຕົນເອງ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງ 3.5). ອຳນາດນີ້ຈະຊ່ວຍສະມາຊິກໃນການເຮັດວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ໃນຊີວິດສ່ວນຕົວ ແລະ ໃນຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງ 2.2).

ຜູ້ຊາຍທີ່ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກສາມາດມອບພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ເພື່ອໃຫ້ການຊີ້ນຳ, ປິ່ນປົວ, ແລະ ປອບໂຍນ. ເມື່ອຈຳເປັນ, ສະມາຊິກໃນສາດສະໜາຈັກກໍສາມາດຂໍພອນເຫລົ່ານີ້ຈາກຍາດພີ່ນ້ອງ, ອ້າຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ, ແລະ ຜູ້ນຳໃນສາດສະໜາຈັກ ຢູ່ໃນທ້ອງຖິ່ນໄດ້ເຊັ່ນກັນ.