« ៤. ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ក្បួនខ្នាតទូទៅ ៖ ការបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ( ឆ្នាំ ២០២១ ) ។
« ៤. ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ក្បួនខ្នាតទូទៅ ។
៤.
ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
៤.០
សេចក្តីផ្ដើម
ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងសាសនាចក្រ អ្នកត្រូវបានហៅដោយការបំផុសគំនិតតាមរយៈពួកអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ អ្នកមានអភ័យឯកសិទ្ធិក្នុងការជួយដល់កិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ក្នុង « [ ការ ] នាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ( ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។ អ្នកធ្វើកិច្ចការនេះបាន តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តសមាជិកឲ្យចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើងសម្រាប់ខ្លួនពួកគេ ក្រុមគ្រួសារពួកគេ និងមនុស្សដទៃទៀត ( សូមមើល ជំពូកទី ១ ) ។ អ្នកនឹងរកឃើញអំណរ ពេលអ្នកបម្រើបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ។
ដោយការធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះជាញឹកញាប់ អ្នកនឹងបម្រើមនុស្សដទៃម្ដងម្នាក់ៗ ។ អ្នកក៏នឹងមានឱកាសបង្ហាញពីភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងការប្រជុំ និងសកម្មភាពផ្សេងៗក្នុងសាសនាចក្រផងដែរ ។ លើសពីនេះទៅទៀត អ្នកអាចផ្ដល់ការបម្រើដ៏សំខាន់តាមរយៈក្រុមប្រឹក្សា ។ ក្រុមប្រឹក្សាទាំងនេះអាចរួមមានការប្រជុំគណៈប្រធាន ការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាវួដ និងការប្រជុំផ្សេងទៀត ។ វគ្គ ៤.៣ និង ៤.៤ ផ្ដល់គោលការណ៍ណែនាំស្ដីពីក្រុមប្រឹក្សាដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ។ ព័ត៌មានលម្អិតអំពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាជាក់លាក់មានចែងនៅក្នុង ជំពូកទី ២៩ ។
ការបម្រើដ៏បរិសុទ្ធរបស់អ្នកតម្រូវឲ្យមានការលះបង់ពេលវេលា ប៉ុន្តែកុំធ្វេសប្រហែសចំពោះសេចក្ដីត្រូវការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក និងសេចក្ដីត្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នកឡើយ ។ សូមស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីជួយអ្នកឲ្យរក្សាបាននូវតុល្យភាព និងបំពេញតាមការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នក ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៤:២៧ ) ។
៤.១
គោលបំណងនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងសាសនាចក្រ
ថ្នាក់ដឹកនាំលើកទឹកចិត្តសមាជិកឲ្យចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះ តាមរយៈការប្រែក្លាយជា « អ្នកដើរតាមដ៏ពិតនៃ … ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( មរ៉ូណៃ ៧:៤៨ ) ។ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះបាន ដំបូង ថ្នាក់ដឹកនាំខិតខំដើម្បីក្លាយជាពួកសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាមុនសិន ដោយធ្វើតាមការបង្រៀន និងគំរូរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល លូកា ១៨:២២ ) ។ បន្ទាប់មក ពួកគាត់អាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យខិតកាន់តែជិតទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាន ។ នៅក្នុងដំណើរការនៃការជួយដល់មនុស្សដទៃ ពួកគាត់ខ្លួនឯងបានប្រែក្លាយជាសិស្សដ៏កាន់តែប្រសើរ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៨:២៦; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣១:៥ ) ។
ការធ្វើជាសិស្សស្មោះត្រង់ម្នាក់ ដើម្បីជួយមនុស្សដទៃឲ្យក្លាយជាពួកសិស្សស្មោះត្រង់គឺជាគោលបំណងនៅពីក្រោយរាល់ការហៅទាំងអស់ក្នុងសាសនាចក្រ ។ ការហៅនីមួយៗរួមមាននូវឱកាសដើម្បីបម្រើ ដឹកនាំ ហើយពង្រឹងដល់មនុស្សដទៃ ។
៤.២
គោលការណ៍នៃភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងសាសនាចក្រ
អំឡុងការងារបម្រើនៅលើផែនដីរបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្ហាញគំរូនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំសម្រាប់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ព្រះរាជបំណងដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់គឺការធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទ្រង់ និងការជួយមនុស្សដទៃឲ្យយល់ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៥:៣០; ម៉ូសាយ ១៥:៧ ) ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សដែលទ្រង់បានដឹកនាំ ហើយបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះតាមរយៈការបម្រើដល់ពួកគេ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៣:៣–៥ ) ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្កើនសមត្ថភាពរបស់មនុស្សដទៃ តាមរយៈការប្រទានការទទួលខុសត្រូវ និងឱកាសឲ្យពួកគេរីកចម្រើន ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១០:៥–៨; យ៉ូហាន ១៤:១២ ) ។ ទ្រង់បានលើកទឹកចិត្ត ហើយបានកែតម្រូវដោយភាពច្បាស់លាស់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ២១:១៥–១៧ ) ។
ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « ចូរឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបរៀនពីភារកិច្ចរបស់ខ្លួន ហើយឲ្យប្រតិបត្តិក្នុងតំណែងដែលខ្លួនត្រូវបានតាំងឡើង ដោយសេចក្តីឧស្សាហ៍គ្រប់ជំពូក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៩៩ ) ។ បន្ទូលទាំងនេះអនុវត្តចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបដែលទទួលបានការទទួលខុសត្រូវដើម្បីបម្រើ ហើយដឹកនាំនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមស្វែងរកការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យរៀន ហើយបំពេញតាមកាតព្វកិច្ចនៃការហៅរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាបទគម្ពីរ សូមរកមើលគោលការណ៍នៃភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញ និងបានបង្រៀន ។ ការអនុវត្តគោលការណ៍នៅក្នុងជំពូកនេះក៏នឹងជួយអ្នក ឲ្យដឹកនាំកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះផងដែរ ។
៤.២.១
រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ
ព្រះយេស៊ូវបានរៀបចំព្រះអង្គផ្ទាល់ខាងវិញ្ញាណសម្រាប់បេសកកម្មនៅលើផែនដីរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល លូកា ៤:១–២ ) ។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្នករៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណដោយខិតទៅជិតនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌តាមរយៈការអធិស្ឋាន ការសិក្សាបទគម្ពីរ និងការគោរពប្រតិបត្តិតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ ការធ្វើតាមព្យាការីរបស់ទ្រង់ក៏ជួយអ្នកឲ្យរៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណផងដែរ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២១:៤–៦ ) ។
សូមស្វែងរកវិវរណៈដើម្បីយល់ដឹងពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់មនុស្សដែលអ្នកដឹកនាំ និងរបៀបបំពេញកិច្ចការដែលព្រះបានហៅឲ្យអ្នកធ្វើ ។ តាមរយៈការប្រឹងប្រែងរបស់អ្នកដើម្បីខិតទៅកាន់តែជិតព្រះអម្ចាស់ អ្នកអាចទទួលបានការណែនាំនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ការទទួលខុសត្រូវក្នុងគ្រួសារ និងការហៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់អ្នក ។
ព្រះអម្ចាស់ក៏បានសន្យាផងដែរថា ទ្រង់នឹងប្រទានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដល់អ្នកដែលស្វែងរកអំណោយទានទាំងនោះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤៦:៨ ) ។ នៅពេលអ្នកអំពាវនាវទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ដោយរាបសា ដើម្បីទទួលបានអំណោយទានទាំងនេះ នោះទ្រង់នឹងបង្កើនលទ្ធភាពរបស់អ្នកដើម្បីដឹកនាំ ហើយលើកស្ទួយដល់មនុស្សដែលអ្នកបម្រើ ។
៤.២.២
ផ្ដល់ការងារបម្រើដល់បុត្រាបុត្រីគ្រប់រូបរបស់ព្រះ
ព្រះយេស៊ូវបានផ្ដល់ការងារបម្រើដោយផ្ទាល់ដល់មនុស្សទូទៅ ដោយជួយលើកស្ទួយ ហើយបង្រៀនមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍ឯកោ អស់សង្ឃឹម ឬវង្វេង ។ តាមរយៈព្រះបន្ទូល និងទង្វើរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានបង្ហាញដល់មនុស្សទូទៅថា ទ្រង់ស្រឡាញ់ពួកគេ ។ ទ្រង់បានស្គាល់ពីនិស្ស័យជាព្រះ និងតម្លៃដ៏អស់កល្បរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ។
សូមស្រឡាញ់មនុស្សដែលអ្នកបម្រើដូចជាព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដែរ ។ សូមអធិស្ឋាន « ដោយអស់ពីកម្លាំងចិត្ត » ដើម្បីបានពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ( មរ៉ូណៃ ៧:៤៨ ) ។ សូមបង្កើតចំណងមិត្តភាពដ៏ស្មោះ ។ សូមជួយដល់មនុស្សដែលមានភាពឯកោ ត្រូវការការលួងលោមចិត្ត ឬមានសេចក្ដីត្រូវការផ្សេងទៀត ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់ជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយជួយមនុស្សទូទៅឲ្យមានបំណងមករកព្រះគ្រីស្ទ ។
សូមជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឲ្យពង្រឹងការប្រែចិត្តជឿ និងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមជួយពួកគេឲ្យរៀបចំខ្លួនចុះសេចក្ដីសញ្ញានានា នៅពេលពួកគេទទួលពិធីបរិសុទ្ធបន្ទាប់ទៀតរបស់ពួកគេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរក្សាសេចក្ដីសញ្ញា ដែលពួកគេបានធ្វើ និងទទួលយកពរជ័យនៃការប្រែចិត្ត ។ សូមជួយពួកគេឲ្យដឹងថា ពួកគេអាចអភិវឌ្ឍទៅមុខបាន ដើម្បីបំពេញសក្ដានុពលដ៏ទេវភាពរបស់ពួកគេ មិនថាពួកគេជួបនឹងឧបសគ្គយ៉ាងណានោះទេ ។
៤.២.៣
បង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងអស់គឺជាគ្រូបង្រៀន ។ សូមខិតខំធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ ( សូមមើល ជំពូកទី ១៧; ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ) ។ តាមរយៈពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់អ្នក សូមបង្រៀនគោលលទ្ធិរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:៣២–៣៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤២:១២–១៤ ) ។ ការបង្រៀនដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុសគំនិតមនុស្សឲ្យពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ដោយរីកចម្រើនឆ្ពោះទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺលើសពីការនិយាយទៅទៀត វារួមមានការស្ដាប់ និងការសួរសំណួរតាមរបៀបដែលទ្រង់បានធ្វើ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៧ ) ។
គ្រូបង្រៀនដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក៏ជាអ្នករៀនដ៏ឧស្សាហ៍ផងដែរ ។ សូមធ្វើឲ្យការសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក្លាយជាអាទិភាពចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ សូមយល់ថា ការរៀនសូត្រគឺជាដំណើរការពេញមួយជីវិត ។ សូមព្យាយាមរៀនពីមនុស្សដទៃ រួមទាំងមនុស្សដែលអ្នកបង្រៀនផងដែរ ។ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២២ ) ។
សូមបង្រៀនចេញពីបទគម្ពីរ និងប្រសាសន៍របស់ពួកព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥២:៩ ) ។ សូមចងចាំថា « ការផ្សាយព្រះបន្ទូល [ មាន ] … ប្រសិទ្ធភាពទៅលើគំនិតមនុស្សច្រើនជាង … អ្វីផ្សេងៗទៀត » ( អាលម៉ា ៣១:៥ ) ។
សូមស្វែងរកព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលអ្នករៀបចំខ្លួន និងពេលអ្នកបង្រៀន ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនាំយកសេចក្ដីពិតទៅកាន់ដួងចិត្ត និងគំនិតរបស់មនុស្សដែលអ្នកបង្រៀន ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣៣:១ ) ។
សូមបង្រៀនសមាជិកឲ្យមានការលះបង់ដើម្បីសិក្សាដំណឹងល្អប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ទាំងក្នុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។
ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានហៅ ឬចាត់តាំងឲ្យធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងការប្រជុំ ឬសកម្មភាពមួយក្នុងសាសនាចក្រ នោះសូមប្រាកដថា ការបង្រៀននោះជួយស្អាងសមាជិក និងត្រឹមត្រូវតាមគោលលទ្ធិ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:២១–២៣ ) ។
៤.២.៤
ធ្វើជាអធិបតីដោយសេចក្ដីសុចរិត
ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងថា « មកពីការចាំបាច់ទើបមានពួកប្រធាន ឬពួកអ្នកកាន់តំណែងត្រួតត្រា » នៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:២១ ) ។ អស់អ្នកដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាពធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងផ្នែកនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគាត់ ដូចជាកូរ៉ុម ឬវួដជាដើម ។
អង្គការផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាសនាចក្រ ដែលរួមមានសមាគមសង្គ្រោះ ក្រុមយុវនារី អង្គការបឋមសិក្សា និងសាលាថ្ងៃអាទិត្យ ក៏ត្រូវបានដឹកនាំដោយអ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីម្នាក់ផងដែរ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះត្រូវបានហៅ ញែកចេញ និងផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យដោយបុគ្គលម្នាក់ដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាព ឬមនុស្សម្នាក់ដែលគាត់បានផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យ ( សូមមើល ៣.៤.៣ ) ។
អ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីម្នាក់ៗបម្រើនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់បុគ្គលម្នាក់ ដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាព ( សូមមើល ៣.៤.១ ) ។ រចនាសម្ព័ន្ធនេះផ្ដល់លំដាប់លំដោយ ឬបន្ទាត់ច្បាស់លាស់នៃកិច្ចការ និងការទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងការធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
អ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីអាចផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទៀត ធ្វើជាអធិបតីលើការចាត់តាំងបណ្ដោះអាសន្នមួយបាន ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើប្រធានសមាគមសង្គ្រោះនឹងអវត្តមានពីក្នុងការប្រជុំសមាគមសង្គ្រោះនៅថ្ងៃអាទិត្យ នោះគាត់ត្រូវចាត់តាំងទីប្រឹក្សាទីមួយរបស់គាត់ឲ្យធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងការប្រជុំនោះ ។ ប្រសិនបើទីប្រឹក្សាទីមួយក៏នឹងអវត្តមានដែរ នោះប្រធានត្រូវចាត់តាំងទីប្រឹក្សាទីពីររបស់គាត់ឲ្យធ្វើជាអធិបតី ។
អ្នកដឹកនាំដែលធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងអង្គការសាសនាចក្រ ការប្រជុំ ឬសកម្មភាពមួយ ធានាថានឹងសម្រេចបានព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅក្នុងការធ្វើដូច្នេះ អ្នកដឹកនាំរូបនោះធ្វើតាមគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ គោលនយោបាយសាសនាចក្រ និងនៅក្រោមការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
អ្នកដែលធ្វើជាអធិបតី ធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពេលបម្រើដោយភាពរាបសា ភាពស្លូតបូត និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៣:១៣–១៥ ) ។ ការហៅ ឬការចាត់តាំងមួយដើម្បីធ្វើជាអធិបតីពុំធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ដែលទទួលបានការហៅ ឬការចាត់តាំងនោះសំខាន់ ឬមានតម្លៃជាងមនុស្សដទៃនោះទេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:១០៩–១០ ) ។
ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានហៅ ឬបានចាត់តាំងឲ្យធ្វើជាអធិបតី សូមធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា « អ្នកណាក្នុងពួកអ្នកដែលចង់បានជាលេខ១ អ្នកនោះត្រូវធ្វើជាបាវដល់អ្នករាល់គ្នាវិញដែរ » ( ម៉ាថាយ ២០:២៧; សូមមើលផងដែរ ខទី ២៦–២៨ ) ។ សូមប្រឹក្សាជាមួយអ្នកដទៃ ហើយព្យាយាមមានសាមគ្គីភាពជាមួយគ្នាដើម្បីយល់ពីព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងការធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤១:២; សូមមើលផងដែរ ៤.៤ នៅក្នុងក្បួនខ្នាតនេះ ) ។
វាមិនមែនជារឿងប្រកបដោយប្រាជ្ញានោះឡើយ ដើម្បីប្រាថ្នាធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងអង្គការណាមួយក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:៣៧ ) ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមបម្រើដោយរាបសា និងស្មោះត្រង់នៅក្នុងតួនាទីដែលអ្នកត្រូវបានហៅ ។ សូមខិតខំសម្រេចកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤:៥ ) ។ សូមទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានឱកាសឲ្យអ្នករីកចម្រើន និងផ្ដល់ពរជ័យដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទាំងអស់ ។
៤.២.៥
បែងចែកកិច្ចការ និងធានាថាមានការទទួលខុសត្រូវ
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានការចាត់តាំង និងការទទួលខុសត្រូវដ៏មានអត្ថន័យដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល លូកា ១០:១ ) ។ ទ្រង់ក៏បានប្រទានឱកាសឲ្យពួកគេទទួលខុសត្រូវលើកិច្ចការ ដែលបានប្រគល់ឲ្យពួកគេធ្វើផងដែរ ( សូមមើល លូកា ៩:១០ ) ។
ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំម្នាក់ អ្នកអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យរីកចម្រើនបានតាមរយៈការបែងចែកការចាត់តាំងដល់ពួកគេ ។ តាមរយៈការធ្វើដូច្នេះ អ្នកក៏នឹងជួយពួកគេឲ្យទទួលបានពរជ័យដែលកើតចេញពីការបម្រើផងដែរ ។ សូមខិតខំធ្វើឲ្យសមាជិកគ្រប់រូបចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះ ។
ការបែងចែកកិច្ចការនឹងធ្វើឲ្យការបម្រើរបស់អ្នកកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ។ ប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមធ្វើច្រើនពេក នោះអ្នកនឹង « ថយកម្លាំង » ( និក្ខមនំ ១៨:១៨ ) ។ សូមស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណអំពីកិច្ចការដែលត្រូវបែងចែក ដើម្បីអ្នកអាចផ្ដោតលើអាទិភាពដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់អ្នក ។
ការបែងចែកកិច្ចការគឺលើសពីការចាត់តាំងមួយទៅទៀត ។ វាក៏រួមបញ្ចូលទាំងការបង្រៀន និងការទុកចិត្តមនុស្សម្នាក់ទៀតឲ្យបំពេញការចាត់តាំងនោះផងដែរ ។ ជាធម្មតា វារួមបញ្ចូលនូវកត្តាដូចតទៅនេះ ៖
-
ជួបជាមួយនឹងបុគ្គលនោះដើម្បីអញ្ជើញគាត់ ឬនាងឲ្យបម្រើព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការចាត់តាំងមួយ ។ ជួយបុគ្គលនោះឲ្យយល់ពីការចាត់តាំង និងគោលបំណងនៃការចាត់តាំងនោះ រួមទាំងរបៀបដែលការបម្រើរបស់គាត់ ឬនាងនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នកដទៃ ។
-
ប្រឹក្សាជាមួយគ្នាអំពីការចាត់តាំងនោះ នរណាទៀតដែលអាចពាក់ព័ន្ធ និងពេលដែលវាគួរតែបញ្ចប់ ។ ត្រូវធានាថា បុគ្គលនោះយល់ ហើយទទួលយកការចាត់តាំងនោះដោយស្ម័គ្រចិត្ត ។ បង្ហាញការជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់គាត់ ឬនាង ។
-
លើកទឹកចិត្តបុគ្គលនោះឲ្យស្វែងរកការបំផុសគំនិតអំពីរបៀបដើម្បីបំពេញការចាត់តាំងនោះ ។ បង្ហាញការទុកចិត្តរបស់អ្នក និងជួយបុគ្គលនោះឲ្យទទួលបានជោគជ័យ ។ ផ្ដល់ការដឹកនាំ និងការគាំទ្រតាមការចាំបាច់ ។
-
សូមឲ្យបុគ្គលនោះរាយការណ៍អំពីការចាត់តាំងម្ដងម្កាល ។ ទទួលយកការប្រឹងប្រែងដ៏ល្អបំផុតរបស់បុគ្គលនោះ ហើយបង្ហាញការដឹងគុណចំពោះអ្វីដែលគាត់ ឬនាងបានធ្វើ ។
៤.២.៦
រៀបចំមនុស្សដទៃឲ្យក្លាយជាថ្នាក់ដឹកនាំ និងគ្រូបង្រៀន
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរៀបចំពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យក្លាយជាថ្នាក់ដឹកនាំនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្នកជួយមនុស្សដទៃឲ្យរៀបចំខ្លួនក្លាយជាថ្នាក់ដឹកនាំ និងគ្រូបង្រៀន ។ កិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ផ្ដោតទៅលើការជួយមនុស្សទូទៅ មិនមែនគ្រាន់តែចាត់ចែងកម្មវិធីក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ។ កម្មវិធីទាំងនេះមិនមានតម្លៃនោះទេ បើមនុស្សមិនចូលរួមចំណែក និងយកមកអនុវត្តទេនោះ ។ កម្មវិធីទាំងនេះមានឡើងដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យរីកចម្រើន ។
នៅពេលពិចារណាពីមនុស្សដែលអាចបម្រើនៅក្នុងការហៅ ឬការចាត់តាំងនៅក្នុងសាសនាចក្រ សូមធ្វើការអធិស្ឋាន ។ សូមចាំថា ព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលទ្រង់បានហៅសមនឹងកិច្ចការនោះ ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺថា ពួកគេយល់ព្រមបម្រើ ពួកគេនឹងស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយរាបសា ហើយខិតខំធ្វើខ្លួនឲ្យមានភាពស័ក្ដិសម ។ ការហៅ និងការចាត់តាំងអាចជួយពួកគេឲ្យរីកចម្រើន តាមរយៈការផ្ដល់ឱកាសឲ្យអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ខិតខំធ្វើការ ហើយទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះកំពុងស្អាងការប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេ ។ សូមផ្ដល់ការណែនាំ និងជំនួយដល់យុវវ័យ សមាជិកថ្មី និងមនុស្សដទៃទៀតដែលអាចត្រូវការការគាំទ្របន្ថែមទៀតនៅក្នុងការបំពេញតាមការហៅរបស់ពួកគេ ។
ពេលខ្លះ បុគ្គលដដែលត្រូវបានហៅម្ដងហើយម្ដងទៀតឲ្យកាន់តួនាទីជាថ្នាក់ដឹកនាំ ។ ការណ៍នេះអាចធ្វើឲ្យពួកគេ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេមានបន្ទុកច្រើន ហើយដកយកឱកាសចេញពីមនុស្សដទៃទៀត ។ សូមខិតខំផ្ដល់ឱកាសបម្រើ និងរីកចម្រើនដល់សមាជិកគ្រប់រូប ។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការហៅនៅក្នុងសាសនាចក្រ សូមមើល ជំពូកទី ៣០ ។
៤.២.៧
ដាក់ផែនការសម្រាប់ការប្រជុំ មេរៀន និងសកម្មភាពដោយមានគោលបំណងច្បាស់លាស់
សូមស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងការដាក់ផែនការសម្រាប់ការប្រជុំ មេរៀន និងសកម្មភាពដោយមានគោលបំណងច្បាស់លាស់ ។ គោលបំណងទាំងនេះគួរតែពង្រឹងដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ នាំពួកគេឲ្យខិតទៅជិតព្រះគ្រីស្ទ ហើយជួយសម្រេចកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើងរបស់ព្រះ ( សូមមើល ជំពូកទី ១ និង ២ ) ។ នៅពេលដាក់ផែនការ សូមធ្វើតាមគោលការណ៍នៅក្នុង ជំពូកទី ២០ និង ២៩ ។
សូមដាក់ផែនការរយៈពេលវែងសម្រាប់អង្គការរបស់អ្នក ។ សូមរក្សាប្រតិទិនប្រចាំឆ្នាំ ។ សូមផ្ដោតលើការលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់សមាជិក ។
៤.២.៨
ការវាយតម្លៃកិច្ចខិតខំរបស់អ្នក
សូមពិនិត្យមើលការទទួលខុសត្រូវ និងការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំឲ្យបានទៀងទាត់ ។ សូមពិចារណាផងដែរពីការរីកចម្រើនរបស់មនុស្សដែលអ្នកដឹកនាំ ។ អង្គភាព កូរ៉ុមបព្វជិតភាព និងថ្នាក់ដឹកនាំអង្គការផ្សេងទៀតអាចពិនិត្យមើល សូចនាករសំខាន់ៗ របាយការណ៍ប្រចាំត្រីមាស និងរបាយការណ៍ផ្សេងទៀតនៅក្នុង ធនធានសម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំ និងស្មៀន ដើម្បីឃើញពីកន្លែងដែលបានរីកចម្រើន និងកន្លែងត្រូវខិតខំឲ្យមានការរីកចម្រើន ។
ភាពជោគជ័យរបស់អ្នកក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំ ត្រូវបានវាស់វែងជាចម្បងដោយការតាំងចិត្តរបស់អ្នក ដើម្បីជួយបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះឲ្យក្លាយជាពួកសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ដោយសារមនុស្សគ្រប់រូបមានសិទ្ធិជ្រើសរើស នោះពួកគេមួយចំនួនអាចជ្រើសរើសដើរចេញពីផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញា ។ ពេលខ្លះការណ៍នេះអាចធ្វើឲ្យអ្នកបាក់ទឹកចិត្ត ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងលើកស្ទួយអ្នកឡើង ហើយលួងលោមអ្នក ( សូមមើល អាលម៉ា ២៦:២៧ ) ។ អ្នកអាចដឹងថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យរីករាយចំពោះការប្រឹងប្រែងរបស់អ្នក នៅពេលអ្នកទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងធ្វើកិច្ចការតាមរយៈអ្នក ។
៤.៣
ក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងសាសនាចក្រ
ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាឡើងទុកជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយដើម្បីទទួលបានការបំផុសគំនិត ការធ្វើការសម្រេចចិត្ត និងការសម្រេចបានកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ ក្រុមប្រឹក្សាបានមានរួចហើយ មុនពេលពិភពលោកនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ។ ពួកយើងម្នាក់ៗបានចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាទាំងនេះ មុនពេលយើងមកកាន់ផែនដី ។ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៣២; អ័ប្រាហាំ ៣:២២–២៨ ) ។
ដោយធ្វើតាមគន្លងនេះ នោះសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយក្រុមប្រឹក្សានៅគ្រប់កម្រិតទាំងអស់ ។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមប្រឹក្សានៃគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ( សូមមើល ៥.១.១.១ ) គណៈប្រធានតំបន់ ( សូមមើល ៥.២.១ ) គណៈប្រធានស្ដេក និងគណៈប៊ីស្សពគឺជាក្រុមប្រឹក្សាទាំងអស់ ។ បន្ថែមទៅលើក្រុមប្រឹក្សាស្ដេក និងវួដ គណៈប្រធាននីមួយៗនៃអង្គការសាសនាចក្រ កូរ៉ុម ឬថ្នាក់រៀនទាំងឡាយក៏ជាក្រុមប្រឹក្សាដែរ ។
ព្រះអម្ចាស់បានណែនាំថ្នាក់ដឹកនាំនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ឲ្យប្រឹក្សាជាមួយគ្នាពេលធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤១:២–៣ ) ។ ក្រុមប្រឹក្សាផ្ដល់ឱកាសឲ្យសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាទទួលបានវិវរណៈ នៅពេលពួកគេខិតខំយល់ពីតម្រូវការរបស់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ និងដាក់ផែនការពីរបៀបជួយបំពេញតាមតម្រូវការទាំងនោះ ។
៤.៤
គោលការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាដែលមានប្រសិទ្ធភាព
គោលការណ៍មួយចំនួនរបស់ក្រុមប្រឹក្សាដែលមានប្រសិទ្ធភាពមានចែងនៅក្នុងវគ្គនេះ ។ គោលការណ៍ទាំងនេះអាចជួយដល់ថ្នាក់ដឹកនាំនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសាសនាចក្រ ក៏ដូចជាឪពុកម្ដាយនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាគ្រួសាររបស់ពួកគេផងដែរ ។
៤.៤.១
គោលបំណងរបស់ក្រុមប្រឹក្សា
គោលបំណងចម្បងរបស់ក្រុមប្រឹក្សាគឺដើម្បីជួយសមាជិកឲ្យធ្វើការរួមគ្នា ក្នុងការស្វែងរកការណែនាំដ៏ទេវភាពអំពីកិច្ចការដែលនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤៣:៨–៩ ) ។ ក្រុមប្រឹក្សាសង្កត់ធ្ងន់ជាពិសេសទៅលើការជួយសមាជិកឲ្យទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធ និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលទាក់ទងទាំងនោះ ។ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាក៏ព្យាយាមទទួលបានការបំផុសគំនិតអំពីការដាក់ផែនការ និងការសម្របសម្រួលកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងផ្នែកនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេផងដែរ ។
ធុរកិច្ចផ្នែករដ្ឋបាលមួយចំនួន ដូចជាការដាក់កាលវិភាគ អាចមិនតម្រូវឲ្យមានការពិភាក្សានៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានក្រុមប្រឹក្សានោះទេ ។ កិច្ចការនេះភាគច្រើនអាចដោះស្រាយបានតាមរយៈការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាមុនពេល និងក្រោយពីប្រជុំ ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាផ្ដល់ការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារដែលមានតម្រូវការជាបន្ទាន់ ។ ក្រុមប្រឹក្សាជួយសម្របសម្រួលក្នុងការផ្ដល់ជំនួយ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានស្ដីពីតម្រូវការទាំងនេះមួយចំនួន ព្រមទាំងធនធានដើម្បីយល់ដឹង និងផ្ដល់ជំនួយ សូមមើល ជួយដល់ជីវិត នៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
៤.៤.២
ការរៀបចំសម្រាប់ការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា
គណៈប្រធាន និងក្រុមប្រឹក្សាត្រូវជួបគ្នាជាប្រចាំ ។ រាល់គណៈប្រធាន និងក្រុមប្រឹក្សានីមួយៗមានអ្នកដឹកនាំម្នាក់ ដែលត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើ និងញែកចេញ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះខិតខំស្វែងរកការណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ពេលដាក់ផែនការការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ។ ពួកគាត់ក៏ខ្នះខ្នែងឲ្យមានការចូលរួមពីសមាជិកក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងការសម្រេចចិត្តពីអ្វីដែលត្រូវពិភាក្សាផងដែរ ។
ថ្នាក់ដឹកនាំអនុញ្ញាតឲ្យសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាដឹងពីបញ្ហាដែលត្រូវពិភាក្សាជាមុន ។ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សារៀបចំចែកចាយការយល់ដឹងអំពីបញ្ហាទាំងនេះ ។ សម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាវួដ និងស្ដេក ការរៀបចំភាគច្រើនកើតឡើងនៅក្នុងការប្រជុំគណៈប្រធាន ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សារៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណដើម្បីចូលរួមក្នុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ។ ពួកគាត់ព្យាយាមដើម្បីទទួលបានការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណ ។
៤.៤.៣
ការពិភាក្សា និងសេចក្ដីសម្រេច
ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « ចូរឲ្យនិយាយម្នាក់ម្ដង ហើយចូរឲ្យទាំងអស់គ្នាស្ដាប់ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកនោះ ប្រយោជន៍កាលណាទាំងអស់គ្នានិយាយ នោះទើបឲ្យទាំងអស់បានស្អាងឡើងទាំងអស់គ្នា ហើយប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបអាចបានសិទ្ធិស្មើគ្នា » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១២២ ) ។ គោលការណ៍នេះក៏អនុវត្តចំពោះក្រុមប្រឹក្សាក្នុងសាសនាចក្រផងដែរ ។
អំឡុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា អ្នកដឹកនាំ ( ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកដឹកនាំចាត់តាំង ) ពន្យល់ពីបញ្ហាដែលត្រូវពិចារណានោះ ។ បន្ទាប់មក អ្នកដឹកនាំនោះលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការពិភាក្សានៅក្នុងចំណោមសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាទាំងអស់ ដោយការសួរសំណួរ និងការប្រមូលគំនិតយោបល់នានា ។
អ្នកដឹកនាំលើកទឹកចិត្តសមាជិកឲ្យនិយាយដោយបើកចំហ និងដោយស្មោះត្រង់ ។ ប្រវត្តិ អាយុ បទពិសោធន៍ និងទស្សនៈផ្សេងគ្នារបស់សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាធ្វើឲ្យក្រុមប្រឹក្សាកាន់តែរីកចម្រើន ។ សមាជិកចែកចាយយោបល់ និងស្តាប់គ្នាទៅវិញទៅមកដោយការគោរព ។ នៅពេលពួកគេព្យាយាមស្គាល់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះវិញ្ញាណនៃការបំផុសគំនិត និងសាមគ្គីភាពអាចនឹងមានវត្តមាន ។
នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាមួយដែលមានស្ដ្រី និងបុរស នោះអ្នកដឹកនាំខិតខំទទួលបានការយល់ដឹង និងយោបល់មកពីភាគីទាំងពីរ ។ ជារឿយៗ ស្ដ្រី និងបុរសមានទស្សនវិស័យខុសគ្នា ដែលផ្ដល់តុល្យភាពដ៏ចាំបាច់មួយ ។ បុរស និងស្ដ្រីធ្វើការសម្រេចចិត្តបានល្អប្រសើរ និងមានជោគជ័យកាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងការបម្រើដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលពួកគេឲ្យតម្លៃលើការរួមចំណែករបស់គ្នាទៅវិញទៅមក និងធ្វើការជាមួយគ្នា ។
អ្នកដឹកនាំដឹកនាំការពិភាក្សានៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សា ។ ប៉ុន្ដែគាត់ ឬនាងគួរតែស្ដាប់ច្រើនជាងនិយាយ ។ នៅពេលអ្នកដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សាចែកចាយទស្សនវិស័យរបស់គាត់ ឬនាងលឿនពេក នោះវាអាចរារាំងការរួមចំណែកពីអ្នកដទៃ ។ នៅពេលចាំបាច់ អ្នកដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សាជួយនាំ ឬផ្ដោតការពិភាក្សាទៅកាន់ទិសដៅត្រឹមត្រូវដោយគួរសម ។
បន្ទាប់ពីការពិភាក្សាហើយ អ្នកដឹកនាំអាចសម្រេចចិត្តធ្វើសកម្មភាពបែបណាមួយ ឬក៏ពន្យារពេលសម្រេចចិត្តសិន ដើម្បីយកពេលទៅស្វែងរកព័ត៌មាន និងការណែនាំបន្ថែមទៀត ។ ការសម្រេចចិត្តនេះគួរតែផ្អែកទៅលើការពិភាក្សា និងបានបញ្ជាក់ដោយព្រះវិញ្ញាណ ។ នីតិវីធីនៃក្រុមប្រឹក្សាជួយនាំឲ្យមានការសម្រេចចិត្តដ៏បំផុសគំនិត ដែលមានហួសពីសុភវិនិច្ឆ័យដ៏ល្អបំផុតរបស់អ្នកដឹកនាំនោះផ្ទាល់ទៅទៀត ។ អ្នកដឹកនាំក៏អាចប្រាប់បញ្ហានោះទៅឲ្យក្រុមប្រឹក្សាផ្សេងទៀតផងដែរ ។
ពេលខ្លះ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាអាចមានអារម្មណ៍មិនយល់ស្របអំពីការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់មួយ ។ នៅពេលរឿងនេះកើតឡើង នោះអ្នកដឹកនាំអាចរង់ចាំដើម្បីធ្វើការប្រជុំម្ដងទៀត ដើម្បីពិចារណាពីបញ្ហានេះកាន់តែខ្លាំង និងស្វែងរកការបញ្ជាក់ខាងវិញ្ញាណ និងសាមគ្គីភាព ។ នៅក្នុងករណីខ្លះ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាម្នាក់អាចចង់ជួបជាមួយនឹងអ្នកដឹកនាំនោះមួយទល់មួយ ដើម្បីពិភាក្សាអំពីកង្វល់របស់គាត់ ឬនាង ។
៤.៤.៤
សាមគ្គីភាព
ព្រះអម្ចាស់បានណែនាំពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យ « រួមគ្នាតែមួយ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:២៧ ) ។ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាខិតខំដើម្បីមានបំណងប្រាថ្នា និងគោលបំណងតែមួយដូចគ្នានឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ ។ ពួកគាត់ខិតខំមានសាមគ្គីភាពនៅក្នុងការពិភាក្សា និងសេចក្ដីសម្រេចរបស់ពួកគាត់ ។ ពួកគាត់ក៏ខិតខំដើម្បី « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » នៅពេលពួកគាត់ធ្វើការជាមួយគ្នាផងដែរ ( ម៉ូសេ ៧:១៨ ) ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាគួរតែចៀសវាងការទាស់ទែងគ្នា ការវិនិច្ឆ័យគ្នាដោយមិនសុចរិត និងការនិយាយដើមគ្នា ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:២៨–៣០ ) ។ នៅពេលពួកគាត់ធ្វើសកម្មភាពប្រកបដោយសាមគ្គីភាព នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងប្រទានពរដល់ការខិតខំរបស់ពួកគាត់ ។
៤.៤.៥
សកម្មភាព និងការទទួលខុសត្រូវ
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាធ្វើកិច្ចការរបស់ពួកគាត់ភាគច្រើននៅមុន និងនៅក្រោយការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ។ អំឡុងការប្រជុំទាំងនេះ ពួកគាត់ព្យាយាមទទួលបានការបំផុសគំនិត នៅពេលបង្កើតផែនការដើម្បីអនុម័តតាមសេចក្ដីសម្រេចនានា ។ អ្នកដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សាអញ្ជើញសមាជិកឲ្យបំពេញតាមការចាត់តាំងនានា ដែលទាក់ទងនឹងផែនការទាំងនេះ ។ ជាធម្មតា សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាអញ្ជើញអ្នកដទៃនៅក្នុងអង្គការរបស់ពួកគាត់ឲ្យមកជួយ ។ បុគ្គលទាំងឡាយមិនគួរមានបន្ទុកច្រើនពេកនៅក្នុងការចាត់តាំងនោះឡើយ ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សារាយការណ៍អំពីការចាត់តាំងរបស់ពួកគាត់ ។ ជាធម្មតា ការរីកចម្រើនតម្រូវឲ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ជាបន្ដបន្ទាប់ និងការសួរនាំដល់ការចាត់តាំង ។
៤.៤.៦
ភាពសម្ងាត់
យើងត្រូវតែមានការគោរពដល់ព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនទាំងអស់ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំប្រើឆន្ទានុសិទ្ធិ នៅពេលចែកចាយព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយនឹងក្រុមប្រឹក្សា ។ ជាទូទៅ ពួកគាត់ត្រូវទទួលបានការអនុញ្ញាតពីសមាជិកដើម្បីចែកចាយព័ត៌មាននេះ ។
ក្រុមប្រឹក្សាគោរពដល់បំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដែលធ្វើការស្នើសុំភាពសម្ងាត់ ។ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាមិនគួរចែកចាយព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួននៅក្រៅក្រុមប្រឹក្សាឡើយ លុះត្រាតែវាតម្រូវឲ្យធ្វើដូច្នោះដើម្បីបំពេញការចាត់តាំងមកពីអ្នកដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សា ។
បញ្ហាមួយចំនួនមានភាពរសើបខ្លាំងណាស់ ពេលយកមកពិភាក្សានៅមុខអង្គប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាទាំងមូល ។ ថ្នាក់ដឹកនាំពិនិត្យមើលបញ្ហាទាំងនេះជាមួយនឹងសមាជិកម្នាក់ៗនៃក្រុមប្រឹក្សាតាមការគួរ ។ ឬពួកគាត់អាចប្រាប់បញ្ហាមួយចំនួនទៅឲ្យក្រុមប្រឹក្សាផ្សេងពីនេះ ។