1. Υμνούμε Σε τον Κύριο,
Τον Έναν τον Αιώνιο,
όσο θα ζούμε σ’ αυτήν τη γη
μα και στην άλλη τη ζωή.
2. Ο ύμνος μας θα διαρκεί,
ώς την αιώνια ζωή.
Και δεν θα πάψω να Σ’ ευλογώ,
ώσπου να πάψω πια να ζω.
3. Πίστη να δώσω σε θνητό,
δεν γίνεται είν’ μάταιο.
Κι ο βασιλιάς θα ξεχαστεί,
σαν φύγει απ’ αυτή τη γη.
4. Είν’ ευτυχής ο άνθρωπος
που’ χει ελπίδα στον Θεό.
Θάλασσα, γη και ουρανός
είν’ ο Κυρίαρχος παντός.
5. Η αλήθεια Του η σταθερή,
σώζει ψυχές, παρηγορεί.
Ειρήνη φέρνει στην ψυχή
κι ελευθερία ποθητή.
6. Ο Κύριος δίνει το φως
που αναζητάει ο τυφλός.
Στη δυστυχία τούς βοηθά
τη χήρα και τα ορφανά.
7. Ξέρει τους Άγιους τους αγαπά
και τους εχθρούς τους τιμωρά.
Τον Ισραήλ θα κυβερνά.
Ας τον υμνούμε αιώνια.
Κείμενο: Άιζακ Γουάτς, 1674–1748; Βασισμένο στουν 146ο Ψαλμό.
Μουσική: Έβαν Στήβενς, 1854–1930