1. Ποιμένας μου ο Κύριος,
τόπος για μένα ήρεμος.
Θα με φροντίζει, θα μ’ οδηγεί,
κάθε μου ανάγκη θα χορηγεί.
Την κάθε μέρα μου συντροφιά
και κάθε μου νύχτα παρηγοριά.
2. Όταν βρεθώ ν’ ασφυκτιώ,
πεινώ, διψώ και ασθενώ,
τα βήματά μου οδηγεί,
με παίρνει μακριά από ’κεί.
Σε τόπο εύφορο, δροσερό
όπου θα κυλά, καθάρειο το νερό.