Hatagi og gibug-aton ang pagkahimong sama sa Manluluwas kay sa pagtuman lamang sa mga buluhaton.

Sa mga panahon sa kalisud, ang pagtuman gani bisan sa gagmay nga mga buluhaton makalipay kaayo. Niini nga mga higayon, kita makahatag og gibug-aton diha sa unsa kita mamahimo, dili lamang sa mga buluhaton nga atong humanon. Mitudlo si Jesukristo: “Busa, unsa nga matang sa mga tawo kamo mahisama? Sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, gani sama nga Ako mao” (3 Nephi 27:27). Kon kita nakigbisog og mga hagit sa mental nga kahimsog, mahimong kini malisud sa pagbuhat sa tanan nga atong gusto nga buhaton, apan kita makahinumdom nga kita mas labaw nga magpakahimong sama sa Manluluwas samtang kita naninguha sa pag-uswag matag adlaw. Kini importante sa paghinumdom nga ang atong panaw sa pagkadisipulo usa ka proseso ug nga ang atong pagtubo mahitabo sulod sa atong tibuok nga kinabuhi.

Importante usab ang paghinumdom nga walay gibutang nga takda sa mga panahon alang sa pagkaayo ug sa pagkamahimo. Ang pagpailub ug kakugi importante nga mga bahin niini nga proseso. Mipasabut si Presidente Dallin H. Oaks: “Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang plano pinaagi diin kita mamahimo kon unsa ang mga anak sa Dios angay nga mahimo. Kining walay lama ug hingpit nga kahimtang moresulta gikan sa usa ka makanunayong pagkasunod-sunod sa mga pakigsaad, mga ordinansa, ug mga buhat, usa ka panagtigum sa matarung nga mga pagpili, ug sa mapadayunon nga paghinulsol” (“The Challenge to Become,” Ensign, Nob. 2000, 33).