I List do Koryntian 11
Niepowtarzalne boskie role mężczyzn i kobiet
Kontynuując swoje słowa pouczenia i otuchy skierowane do korynckich świętych, Paweł nauczał, że mężczyźni i kobiety są stworzeni, by ze sobą współpracować i wspierać się nawzajem w podążaniu za Panem. Celem tej lekcji jest pomóc ci lepiej zrozumieć, dlaczego mężczyźni i kobiety potrzebują siebie nawzajem, aby otrzymać najwyższe błogosławieństwa w planie Ojca Niebieskiego.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie sytuacje, gdy kobiety i mężczyźni współpracowali i wspierali się nawzajem. Zachęć ich, aby pomyśleli, jak różniące się perspektywy, umiejętności oraz siły mężczyzn i kobiet pozytywnie wpływają na relacje w małżeństwie, rodzinie, wspólnocie i Kościele.
Przykładowe ćwiczenia
Role mężczyzn i kobiet
Alternatywnym sposobem na rozpoczęcie lekcji jest pokazanie uczniom fragmentu przemówienia Prezydent Jean B. Bingham „Zjednoczeni w wykonywaniu Bożego dzieła” od oznaczenia czasu 9:45 do 10:54.
Spójrz na ilustrację przedstawiającą zespół tandemowy i zastanów się nad podanymi pytaniami.
-
Jakie zdolności lub umiejętności są potrzebne, by ten zespół mógł odnieść sukces?
-
W jaki sposób różnice między osobami wzmacniają ich partnerstwo i pomagają im bardziej się zjednoczyć?
Gdy będziesz studiować I List do Koryntian 11 , zastanawiaj się, w jaki sposób mężczyźni i kobiety mogą w prawy sposób współpracować jako równi partnerzy, by wypełniać swoje wyznaczone przez Boga role i osiągnąć życie wieczne.
Pomóż uczniom zrozumieć, że niektóre z nauk Pawła odnoszą się do konkretnych standardów kulturowych tamtych czasów i dziś mogą być trudne do zrozumienia. Przypomnij uczniom, aby zwracali uwagę na to, by nie oceniać pism Pawła ani żyjących w tamtych czasach ludzi wedle standardów, które Pan objawił nam współcześnie.
W I Liście do Koryntian 11:1–16 Paweł odniósł się do współczesnych mu społecznych obyczajów Koryntian, które nie pokrywały się z tym, jak Pan postrzega boskie role mężczyzn i kobiet. Ważne jest, aby nie mylić tych obyczajów z prawdami, które przekazał Paweł.
Za pośrednictwem Apostoła Pawła Pan objawił ponadczasowe prawdy o boskich rolach mężczyzn i kobiet w I Liście do Koryntian 11:11–12 .
Przeczytaj I List do Koryntian 11:11–12 i znajdź prawdy, jakich Paweł nauczał świętych o Bogu, mężczyznach i kobietach.
Mężczyźni i kobiety w pełnym partnerstwie z Panem
Z I Listu do Koryntian 11:11 dowiadujemy się, że dla planu Ojca Niebieskiego nieodzowni są zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
Możesz wyeksponować poniższe wypowiedzi i poprosić uczniów, by przeczytali i omówili w parach lub małych grupach podane po nich pytania. Warto, by dzielili się z kolegami przykładami współpracy mężczyzn i kobiet.
Przeczytaj poniższe cytaty pochodzące z proklamacji dotyczącej rodziny oraz wypowiedzi członków Kworum Dwunastu Apostołów, szukając sposobów, na jakie zarówno mężczyźni, jak i kobiety, są nieodzowni dla planu Ojca Niebieskiego.
W proklamacji dotyczącej rodziny jest napisane:
Szczęście w życiu rodzinnym może być najpewniej osiągnięte, kiedy opiera się na naukach Pana Jezusa Chrystusa. Udane małżeństwa i rodziny powstają i trwają w oparciu o zasady wiary, modlitwy, pokuty, przebaczenia, szacunku, miłości, współczucia, pracy i zdrowej rekreacji. Według boskiego zamysłu, ojcowie mają przewodniczyć swoim rodzinom w miłości i prawości, i są odpowiedzialni za zapewnienie swoim rodzinom niezbędnych środków do życia i ochrony. Głównym obowiązkiem matek jest dbałość o rozwój dzieci. W tych świętych obowiązkach ojcowie i matki są zobowiązani pomagać sobie wzajemnie, jako równi partnerzy.
(„ Rodzina. Proklamacja dla świata ”, strona internetowa: KosciolJezusaChrystusa.org)
Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
We wspaniałym wyświęconym przez Ojca Niebieskiego planie mężczyźni mają wyjątkowy obowiązek — mogą korzystać z kapłaństwa, lecz kapłaństwem nie są. Mężczyźni i kobiety odgrywają różne, ale równorzędne role. Tak jak kobieta nie może stworzyć dziecka bez mężczyzny, tak mężczyzna nie może wykorzystać mocy kapłaństwa do ustanowienia wiecznej rodziny bez kobiety. […] Patrząc z wiecznej perspektywy, zarówno moc prokreacji, jak i moc kapłaństwa są dzielone między męża i żonę.
(M. Russell Ballard, „To dzieło moje i chwała moja”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 19)
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Plan szczęścia wymagał, jako elementów składowych, jedynej w swoim rodzaju kombinacji duchowych, fizycznych, psychicznych i emocjonalnych przymiotów zarówno mężczyzn, jak i kobiet. „Zresztą, w Panu kobieta jest równie ważna dla mężczyzny, jak mężczyzna dla kobiety” ( I List do Koryntian 11:11). Mężczyzna i kobieta mają uczyć się od siebie, wzmacniać się nawzajem, błogosławić i wzajemnie uzupełniać.
(David A. Bednar, „Wierzymy w cnotę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 41–42)
Daj uczniom wystarczająco dużo czasu, by mogli omówić to, co znajdą, a także wszelkie pytania, jakie mogą im się nasuwać. Wsłuchuj się uważnie w ich odpowiedzi. Możesz zadawać pytania uzupełniające, aby uczniowie mogli pogłębić swoje zrozumienie tego tematu. Przykładowe pytania: „Jak sądzisz, dlaczego zrozumienie tej nauki jest ważne?”, „Czego dowiadujemy się o tym, jak Ojciec Niebieski widzi kobiety i mężczyzn?”, „W jaki sposób ta perspektywa jest inna od tego, jak o mężczyznach i kobietach mówi świat?”, „W jaki sposób ta prawda wpływa na twoje postawy i zachowania?”.
-
Jak sądzisz, dlaczego w planie Ojca Niebieskiego Jego synowie i córki wspólnie osiągają życie wieczne?
-
W jaki sposób pokazuje to miłość i szacunek, jakimi Ojciec Niebieski darzy zarówno kobiety, jak i mężczyzn?
-
W jaki sposób zrozumienie tych prawd pomaga ci, gdy napotykasz odmienne opinie o rolach i obowiązkach mężczyzn i kobiet?
-
W jaki sposób mógłbyś zastosować te prawdy o kobietach i mężczyznach w swoim życiu (np. w domu, w kościele, z innymi młodymi mężczyznami lub młodymi kobietami i podczas przygotowań do swojego przyszłego życia rodzinnego)?
Jeśli wystarczy czasu, dla uczniów korzystna może być kontynuacja studiowania I Listu do Koryntian 11 i omówienie, czym jest sakrament. Zajrzyj do części „Dodatkowe ćwiczenia”, aby poznać sposób, w jaki uczniowie mogą uczyć się o sakramencie.
Komentarz i tło historyczne
Co, jeśli ludzie, których kocham, nie biorą ślubu lub nie mają dzieci?
Niektórzy mogą się zastanawiać lub martwić, w jaki sposób plan Ojca Niebieskiego dla kobiet i mężczyzn może zostać wypełniony przez tych, którzy nie biorą ślubu lub nie mają dzieci. Z wielkim współczuciem Prezydent Boyd K. Packer (1924–2015) z Kworum Dwunastu Apostołów przekazał następujące, pocieszające słowa:
Ci, którzy nie zawarli związku małżeńskiego lub nie mogą mieć dzieci, nie są pozbawieni wiecznych błogosławieństw, których poszukują — pozostają one jedynie na pewien czas poza ich zasięgiem.
Wasze skryte pragnienia i wymówione ze łzami błagania dotkną serca zarówno Ojca, jak i Syna. Otrzymacie od Nich osobiste potwierdzenie, że doświadczycie pełni życia, a żadne błogosławieństwo, które jest dla was niezbędne, nie zostanie wam odmówione.
Jako sługa Pana, działając na urzędzie, do którego zostałem ustanowiony, daję tym, którzy znajdują się w takiej sytuacji, obietnicę, że to, co jest istotne dla waszego zbawienia i wyniesienia, zostanie wam dane we właściwym czasie.
(Boyd K. Packer, „Świadek”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 95)
Dlaczego Szatan chce, aby mężczyźni i kobiety byli podzieleni?
Prezydent Jean B. Bingham, która służyła jako Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, nauczała:
Przeciwnik z powodzeniem dokonał rozłamu pomiędzy mężczyznami a kobietami, by zagarnąć ich dusze. Lucyfer wie, że jeśli zdoła zniszczyć jedność, którą odczuwają mężczyźni i kobiety, jeśli zdezorientuje nas odnośnie do naszej boskiej wartości i obowiązków wynikających z przymierza, odniesie sukces w niszczeniu rodzin, które są podstawowymi jednostkami wieczności.
Szatan zachęca nas do porównywania się nawzajem, aby wzbudzić poczucie własnej wyższości lub niższości, ukrywając odwieczną prawdę, że wrodzone różnice między mężczyznami a kobietami są od Boga i mają jednakową wartość. Próbuje podważyć wkład kobiet zarówno w rodzinie, jak i w społeczeństwie, jednocześnie ograniczając ich pozytywny i podnoszący na duchu wpływ na otoczenie. Jego celem jest podburzanie do walki o władzę zamiast doceniania wyjątkowych ról kobiet i mężczyzn, które się uzupełniają i tworzą jedność.
(Jean B. Bingham, „Zjednoczeni w wykonywaniu Bożego dzieła”, Ensign lub Liahona, maj 2020, str. 60–61)
Dodatkowe ćwiczenia
Uzupełniające się role w małżeństwie
Możesz pokazać film pt. „Renaissance of Marriage” [Renesans małżeństwa] (2:36), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, w którym Prezydent Henry B. Eyring przemawiał na temat małżeństwa w międzynarodowym gronie. Opowiedział, w jaki sposób uzupełniające się role męża i żony mogą stworzyć szczęście zarówno dla nich, jak i dla ich rodzin, w tym życiu oraz w wieczności.
Jak Zbawiciel traktował kobiety i mężczyzn
Aby skłonić uczniów do refleksji nad tym, jak Jezus Chrystus cenił zarówno mężczyzn, jak i kobiety, oraz jak z nimi rozmawiał, możesz pokazać różne ilustracje przedstawiające sceny z Jego życia. Wśród tych ilustracji mogą znaleźć się na przykład: wskrzeszenie Łazarza, kobieta przy studni, kobieta przyłapana na cudzołóstwie, młody i bogaty władca, Jair i jego córka, kobieta z krwotokiem i inne. Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób przykład Zbawiciela ilustruje, jak powinni oni cenić i szanować zarówno kobiety, jak i mężczyzn w swoim życiu.
Kiedy przyjmujemy sakrament, powinniśmy dokonywać oceny swojego życia
Dla uczniów korzystne może być przestudiowanie I Listu do Koryntian 11:23–32 i rozpoznanie prawdy podanej powyżej (zob. werset 28.). Pomocne może być wyjaśnienie, że Paweł przypomniał Koryntianom o Ostatniej Wieczerzy, kiedy to Jezus Chrystus ustanowił sakrament jako upamiętnienie Jego ofiary (zob. wersety 23–27). Gdy uczniowie rozpoznają prawdę z wersetu 28. , możesz podzielić się następującą wypowiedzią Prezydenta Howarda W. Huntera (1907–1995):
Spytałem się w duchu: „Czy Bóg jest ponad wszystkimi innymi rzeczami w moim życiu i czy przestrzegam Jego przykazań?”. Zastanowiłem się nad tym i zrozumiałem. Zawarcie z Panem przymierza, w którym obiecujemy, że zawsze będziemy przestrzegać Jego przykazań, to poważne zobowiązanie i równie poważne jest odnawianie tego przymierza poprzez udział w sakramencie. Uroczyste chwile zadumy podczas udzielania sakramentu mają wielkie znaczenie. To czas przyglądania się swojemu życiu, swoim myślom i uczuciom oraz zrozumienia siebie — to czas na zastanowienie i postanowienie poprawy.
(Howard W. Hunter, „Thoughts on the Sacrament” [Przemyślenia o sakramencie], Ensign, maj 1977, str. 25)
Uczniowie mogą następnie pomyśleć, nad jakimi pytaniami mogą zastanowić się w przyszłym tygodniu podczas sakramentu, aby zrewidować swoje życie. Pytania te możesz wypisać na tablicy.