1 โครินธ์ 12
ของประทานฝ่ายวิญญาณ
เปาโลเขียนจดหมายถึงวิสุทธิชนชาวโครินธ์เพื่อช่วยให้พวกเขาตระหนักถึงความต้องการที่จะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระคริสต์ เขาสอนว่า หากสมาชิกทุกคนจดจำและใช้ของประทานฝ่ายวิญญาณที่พวกเขาได้รับจากพระเจ้า ก็อาจกลายเป็นเหมือนอวัยวะต่างๆ ของร่างกายที่ทำงานร่วมกันอย่างสามัคคี บทเรียนนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยให้ท่านจดจำของประทานฝ่ายวิญญาณที่พระเจ้าทรงมอบให้ท่านเพื่อเป็นพรแก่ผู้อื่นและเสริมสร้างศาสนจักรของพระองค์
กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้
การรับของประทาน
-
ของขวัญที่มีความหมายที่ท่านเคยได้รับคืออะไร?
-
ของขวัญชิ้นนี้มีผลต่อชีวิตท่านอย่างไร? สิ่งนี้ทำให้ท่านสามารถทำอะไรได้บ้าง?
-
ท่านรู้สึกอย่างไรกับผู้ที่มอบของขวัญนี้ให้ท่าน?
ขณะที่ท่านศึกษา 1 โครินธ์ 12 ท่านจะเรียนรู้เกี่ยวกับของประทานฝ่ายวิญญาณที่พระบิดาบนสวรรค์ประทานแก่บุตรธิดาของพระองค์ ให้มองหาว่าเหตุใดพระองค์จึงให้ของประทานเหล่านี้และพยายามค้นหาการดลใจจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ เพื่อช่วยให้ท่านระบุของประทานที่ท่านได้รับมา
พระเจ้าทรงมอบของประทานฝ่ายวิญญาณให้เรา
“ของประทานฝ่ายวิญญาณคือพรหรือความสามารถที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้กับบุตรธิดาของพระองค์ผ่านอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์” (Gospel Topics, “Spiritual Gifts,” topics.ChurchofJesusChrist.org)
เรียนรู้เกี่ยวกับของประทานฝ่ายวิญญาณด้วยการอ่าน 1 โครินธ์ 12:3–11 (คำว่า “แต่ละคน” ใน ข้อ 11 หมายถึง “รายบุคคล” หรือ “ทีละคน”)
-
ของประทานฝ่ายวิญญาณบางอย่างที่มีการระบุไว้ในข้อเหล่านี้มีอะไรบ้าง?
มีของประทานฝ่ายวิญญาณที่แตกต่างกันมากมาย หากต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับของประทานอื่นๆ โปรดอ่าน โมโรไน 10:8–18 ; หลักคำสอนและพันธสัญญา 46:11–26 ; และข้อความต่อไปนี้โดยเอ็ลเดอร์มาร์วิน เจ. แอชตัน (1915–1994) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง:
ข้าพเจ้าขอพูดถึงของประทานบางอย่างที่อาจไม่ปรากฎหรือสังเกตเห็นได้เสมอไป แต่มีความสำคัญมาก … : ของประทานแห่งการถาม ของประทานแห่งการฟัง ของประทานแห่งการได้ยินและการใช้สุรเสียงสงบแผ่วเบา ของประทานที่ทำให้สามารถหลั่งน้ำตา ของประทานแห่งการหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง… ของประทานแห่งการแสวงหาสิ่งที่ชอบธรรม ของประทานแห่งการไม่ตัดสิน; ของประทานแห่งการหันไปยังพระผู้เป็นเจ้าเพื่อขอการทรงนำ … ของประทานแห่งการดูแลผู้อื่น ของประทานแห่งความสามารถไตร่ตรอง ของประทานแห่งการสวดอ้อนวอน ของประทานแห่งการแสดงประจักษ์พยานที่องอาจ
(มาร์วิน เจ. แอชตัน, “There Are Many Gifts,” Ensign, Nov. 1987, 20)
-
ใครบ้างที่พระเจ้าทรงอวยพรด้วยของประทานฝ่ายวิญญาณเหล่านี้?
-
สิ่งนี้จะช่วยให้ท่านเข้าใจอะไรเกี่ยวกับพระเจ้า?
ความจริงข้อหนึ่งที่ท่านอาจจำได้คือ พระเจ้าทรงมอบของประทานฝ่ายวิญญาณให้สมาชิกแต่ละคนในศาสนจักรอย่างน้อยหนึ่งอย่างเพื่ออวยพรให้คนอื่น
-
ท่านจะรู้สึกอย่างไรกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์เมื่อรู้ว่าพระองค์ประทานพรท่านด้วยของประทานฝ่ายวิญญาณ?
-
การทราบว่าท่านได้รับของประทานฝ่ายวิญญาณจะมีอิทธิพลต่อวิธีที่ท่านมองอัตลักษณ์อันสูงส่งของท่านอย่างไร?
-
เหตุใดท่านจึงคิดว่าพระผู้เป็นเจ้าประทานของประทานฝ่ายวิญญาณให้แก่สมาชิกศาสนจักรทุกคนและไม่ได้ประทานแค่สมาชิกไม่กี่คน?
พระเจ้าทรงต้องการให้เราเป็นพรซึ่งกันและกัน
อ่าน 1 โครินธ์ 12:14–20 เพื่อค้นหาการเปรียบเทียบที่เปาโลใช้ช่วยให้เราตระหนักถึงความสำคัญในการมีส่วนร่วมของแต่ละบุคคล
-
เปาโลเปรียบเทียบศาสนจักรกับอะไรในข้อนี้? การเปรียบเทียบนี้สอนอะไรท่านเกี่ยวกับของประทานฝ่ายวิญญาณ?
-
ท่านเคยได้รับพรจากของประทานฝ่ายวิญญาณของผู้อื่นอย่างไร?
   
ไตร่ตรองว่าของประทานฝ่ายวิญญาณที่ท่านได้รับมาเคยเป็นพรแก่ท่านอย่างไร และท่านจะนำมาใช้เพื่อเป็นพรให้กับครอบครัว วอร์ดหรือสาขาของท่านและผู้อื่นอย่างไร ท่านอาจต้องการบันทึกความประทับใจใดๆ จากพระวิญญาณบริสุทธิ์เกี่ยวกับของประทานของท่านไว้ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน
-
ท่านรู้สึกว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ท่านเข้าใจอะไรเกี่ยวกับตัวท่านเองและของประทานฝ่ายวิญญาณของท่าน?
-
ท่านจะให้กำลังใจอย่างไรกับผู้ที่รู้สึกว่าตนไม่มีของประทานฝ่ายวิญญาณ?
-
ของประทานฝ่ายวิญญาณใดที่ท่านปรารถนา? ท่านสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อแสวงหาของประทานดังกล่าว? (พระเจ้าทรงเชื้อเชิญเรามาแสวงหาของประทานฝ่ายวิญญาณ; ดู 1 โครินธ์ 12:31 ; 14:1 ; หลักคำสอนและพันธสัญญา 46:7–9)
-
ท่านสามารถใช้ของประทานฝ่ายวิญญาณของท่านเพื่อเป็นพรแก่ผู้อื่นได้ด้วยวิธีใดบ้าง? การทำเช่นนี้ช่วยให้เราเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้นอย่างไร?
บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง
ฉันจะใช้ของประทานฝ่ายวิญญาณเพื่อรับใช้ผู้อื่นได้อย่างไร?
ประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ แห่งฝ่ายประธานสูงสุดในขณะนั้นแบ่งปันวิธีที่เราสามารถปฏิบัติตามแบบอย่างของพระเยซูคริสต์ดังนี้
เมื่อข้าพเจ้านึกถึงพระผู้ช่วยให้รอด ข้าพเจ้ามักจินตนาการว่าพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา ทรงเอื้อมออกไปปลอบโยน รักษา ให้พร และให้ความรัก พระองค์ทรงมีพระดำรัส กับ ผู้คนเสมอ ไม่ทรง ดูถูก ผู้คน พระองค์ทรงรักคนต่ำต้อยและคนอ่อนโยน ทรงเดินท่ามกลางพวกเขา ทรงปฏิบัติศาสนกิจให้พวกเขา พระองค์ประทานความหวังและความรอด
นั่นคือสิ่งที่พระองค์ทรงทำระหว่างพระชนม์ชีพมรรตัย นั่นเป็นสิ่งที่พระองค์จะทรงทำถ้าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่ท่ามกลางพวกเราในวันนี้ นั่นคือสิ่งที่เราควรทำในฐานะสานุศิษย์ของพระองค์และสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย …
เมื่อเราทำตามแบบอย่างอันดีพร้อมของพระองค์ มือของเราสามารถเป็นพระหัตถ์ของพระองค์ ดวงตาของเราสามารถคือพระเนตรของพระองค์ ใจเราสามารถคือพระทัยของพระองค์
(ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “เจ้าคือมือของเรา,” เลียโฮนา, พ.ค. 2010, 86)
เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนดังนี้
เราได้รับของประทานฝ่ายวิญญาณเพื่อเป็นพรแก่ผู้อื่น หากความปรารถนาของเราคือการได้รับของประทานเพราะเราต้องการ เราอาจจะไม่ได้รับของประทานนั้น ขณะที่เราหมายมั่นจะรับใช้ผู้อื่นตามคำสอนของพระเยซูคริสต์ เราจะได้รับพรด้วยของประทานฝ่ายวิญญาณและความสามารถที่เพิ่มขึ้นที่จะทำให้การรับใช้นั้นเป็นไปได้
(เดวิด เอ. เบดนาร์, ใน “Understanding Heavenly Father’s Plan,” ChurchofJesusChrist.org/prophets-and-apostles/unto-all-the-world/understanding-heavenly-fathers-plan)
ฉันจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่รู้สึกว่าตนเองมีของประทานฝ่ายวิญญาณที่สำคัญ?
   
เอ็ลเดอร์จอห์น ซี. พิงกรี จูเนียร์แห่งสาวกเจ็ดสิบแบ่งปันตัวอย่างจากซิสเตอร์คนหนึ่งที่ได้เรียนรู้ว่าตนมีของประทานฝ่ายวิญญาณที่ตนมองข้ามไป:
วันหนึ่ง สตรีผู้หมดกำลังใจวิงวอนว่า “ข้าแต่พระเจ้า การปฏิบัติศาสนกิจของข้าพระองค์คืออะไร?” พระองค์ทรงตอบว่า “สังเกตคนอื่นๆ” นี่เป็นของประทานฝ่ายวิญญาณ! นับตั้งแต่นั้นมา เธอพบปีติในการสังเกตคนที่ถูกลืมอยู่เสมอ และพระผู้เป็นเจ้าทรงทำงานผ่านเธอเพื่อเป็นพรแก่คนมากมาย ขณะที่ของประทานฝ่ายวิญญาณบางอย่างของพวกเราอาจไม่โดดเด่นตามมาตรฐานของโลก แต่จำเป็นอย่างยิ่งต่อพระผู้เป็นเจ้าและงานของพระองค์
(จอห์น ซี. พิงกรี จูเนียร์., “เรามีงานอย่างหนึ่งให้เจ้า,” เลียโฮนา, พ.ย. 2017, 33–34)
ฉันควรทำอย่างไรเมื่อฉันรู้สึกว่าไม่คู่ควรกับงานมอบหมายของศาสนจักร?
ประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟแห่งฝ่ายประธานสูงสุดขณะนั้นสอนดังนี้
ท่านอาจรู้สึกว่ามีคนอื่นซึ่งมีความสามารถหรือมีประสบการณ์มากกว่าที่ทำการเรียกและงานมอบหมายได้ดีกว่าที่ท่านทำ แต่พระเจ้าประทานความรับผิดชอบให้ท่านเพราะทรงมีเหตุผล อาจจะมีผู้คนและจิตใจซึ่งท่านเท่านั้นสามารถเอื้อมออกไปสัมผัสได้ บางทีอาจไม่มีใครทำได้แบบเดียวกับที่ท่านทำ
(ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “ยืนตรงไหนยกตรงนั้น,” เลียโฮนา พ.ย. 2008, 70)